เรื่องเด่น กรรมของการ ล้อเลียน พระพุทธเจ้า

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ผลทุกอย่างย่อมเกิดมาจากเหตุ จะเป็นความพิการแต่กำเนิดก็ตาม หรือพิการภายหลังจากเหตุต่างๆ ก็ตามล้วนแต่มีที่มาที่ไปทั้งสิ้น ถ้าพิการเพราะเกิดอุบัติเหตุในปัจจุบัน เราจะเห็นว่าอุบัติเหตุนั้นเกิดจากสาเหตุอะไร เช่น เกิดจากความประมาท ซึ่งเบื้องหลังความประมาท มันก็ยังมีเหตุในอดีตที่เกิดจากผลของวิบากกรรมด้วย

เหตุที่ทำให้นางขุชชุตตราต้องมาเกิดเป็นหญิงหลังค่อม ทั้งที่มีบุญมากจนบรรลุเป็นพระโสดาบันได้ วิบากกรรมนี้เกิดจากภพในอดีตชาติหนึ่ง นางเป็นหญิงกำนัลรับใช้อยู่ในวัง ได้มีโอกาสใส่บาตรกับพระปัจเจกพุทธเจ้าเกรงว่าพระองค์ถือบาตรจะร้อนมือ เนื่องจากนางหุงข้าวสุกใหม่ๆ นางจึงยอมเสียสละถอดกำไลถวายให้ท่านเอาไว้ใช้รองบาตร ด้วยการที่ใช้ปัญญาในการทำความดี จึงทำให้นางเกิดมาเป็นหญิงที่ฉลาด มีปัญญาเป็นเลิศทางการแสดงธรรม

แต่ขณะเดียวกันพระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์นั้น ท่านเป็นผู้ที่หลังค่อม นางเผลอไปล้อเลียนท่านว่าเป็นคนหลังค่อม แล้วก็ทำเล่นกับเพื่อนบอกเพื่อนว่า พระปัจเจกพุทธเจ้าปกติมีท่าทางเดินอย่างนี้ๆ ไปแสดงท่าทางล้อเลียนเข้า วิบากกรรมนั้นทำให้เกิดมาหลังค่อมทุกชาติ เพราะไปล้อเลียนผู้มีคุณธรรมสูง

​

แล้วทำไมนางจึงมาเกิดเป็นหญิงรับใช้ เป็นเพราะภพชาติหนึ่งนางเกิดมาเป็นลูกเศรษฐี วันหนึ่งนั่งแต่งตัวอยู่หน้ากระจก มีพระอรหันตเถรีรูปหนึ่งที่รู้จักมักคุ้นกันผ่านมาก็เลยเข้ามาเยี่ยมที่บ้าน พอนางได้เจอก็นมัสการพระคุณเจ้า เสร็จแล้วด้วยความคุ้นเคยนั่นเอง ตนเองกำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ ก็วานพระคุณเจ้าช่วยหยิบกระเช้าแต่งหน้านั่นให้หน่อย ใช้พระอรหันตเถรีรูปนั้น พระอรหันตเถรีท่านก็คิดว่า ถ้าเราไม่หยิบให้ธิดาเศรษฐีก็จะผูกโกรธในเรา และเพราะความผูกโกรธในเราเธอย่อมจะตกนรก เพราะท่านเป็นพระอรหันตเถรีแล้ว แต่ถ้าหากเราหยิบให้ เธอก็ต้องไปเป็นคนรับใช้คนอื่นเขาอีกหลายชาติ แต่การเป็นหญิงรับใช้ย่อมดีกว่าการตกนรก คิดอย่างนี้แล้วอาศัยความเอ็นดู ในธิดาเศรษฐี จึงหยิบกระเช้าข้าวของส่งให้ วิบากกรรมนี้ทำให้ธิดาเศรษฐีต้องเกิดเป็นหญิงรับใช้เขาหลายชาติเลย จนถึงชาตินี้ก็ยังเป็นนางกำนัลรับใช้ในวัง เราจึงไม่ควรมองข้ามกรรม แม้แต่เรื่องเล็กน้อย

เพราะฉะนั้นเหตุแห่งความพิการสรุปโดยย่อหลักๆ มี 2 ประการคือ

1. กรรมปาณาติบาตในอดีต ที่เคยทรมานสัตว์

2. วจีกรรม กรรมที่เกิดจากการพูดล้อเลียนคนอื่น เมื่อเราเห็นใครเขามีข้อบกพร่องอย่างไรก็ให้มีแต่ความเห็นใจ อย่าไปล้อเลียน ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือการกระทำก็ตาม



คัดลอกมาบางส่วนจาก
หนังสือของสำนักพิมพ์ ทันโลกทันธรรม โดยพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ
tltpress.com และ kalyanamitra.org