ดีใจด้วย จริง ๆ จ้าาาา เมื่อจิต คิด ระลึก ดำรงสติได้ ใคร่ครวญดีแล้ว ก็จะสามารถเห็น.. ความจริง ในความไม่จริง ความไม่จริง ในความไม่จริง ความไม่จริง ในความจริง ความจริง ในความจริง สาธุ.. ดียิ่งแล้ว
งานส่วนรวม ก็เป็น เช่นนี้เอง จ๊ะ อย่าน้อยใจ.. นะจ๊ะ.. สู้ สู้ สู้ เพื่อ พระนิพพาน เท่านั้น เมื่อเราหวังแต่ พระนิพพาน.... เราจะผ่อน จะสบายจิต ใจสงบ.... ขอคุณพระ พรหม เทพ เทวา อำนวยพร ให้น้อง เห็นหนทางอันเลิศ ประเสริฐ ในที่สุด ด้วยเถิด.
เมื่อขาด ทมะ ขันติ และ ไม่เจริญในพรหมวิหารธรรม ก็จะเกิดความขัดแย้งกัน หากเกิดการกระทบกันด้วยจิต งานก็จะไม่มีผลสำเร็จ ธรรมะ ของเรา ก็จะมองไม่เห็น.. เพราะกิเลสโกรธ น้อยใจ จะมาบัง ธรรม ในส่วนยอด (ศิระ + อัญญา = ศิรัญญา) ก็จะไม่สามารถมองเห็นได้ ทมะ ความข่มกลั้น ขันติ ความอดทน
หากเราไม่สนใจ อารมณ์ของคนอื่น ๆ เราไม่วางในพรหมวิหาร เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เมตตา ความรัก รักคนอื่น เกิด แก่ เจ็บ ตาย เสมอเท่าตัวของเรา กรุณา มีความสงสาร อยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ มุทิตา ดีใจกับความดีของคนอื่น ไม่อิจฉาริษยา อุเบกขา วางเฉยได้ ในสิ่งที่มากระทบทางกาย และจิตใจ
น้องเอ๋ย.. พระเดชพระคุณองค์หลวงพ่อฯ แนะนำไว้ในทำนอง ว่า.... การทำงานในพระศาสนา และ ปฏิปทาสาธารณประโยชน์ จะต้องกระทบ ต้องสัมพันธ์ กับคนหมู่มาก ต้องมานั่งเอาอกเอาใจกัน เพื่อให้งาน นั้น ๆ ประสบกับ ความสำเร็จ หากเราทนได้ ทำได้ ปฏิบัตได้ ธรรมะของเรา ก็จะเจริญได้มากขึ้น
กลับจากวัดรึยังจ๊ะวี วันนี้เหนื่อยรึเปล่า แต่ท่าทางคงจะอิ่มบุญมากๆเลยใช่มั้ย โมทนาบุญด้วยนะ สาธุ..สาธุ...จ้า^_^
[IMG] วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของครูบาเจ้าศรีวิชัย จำขอนำภาพของครูบาเจ้ามาฝากทุกท่านเป็นสังฆานุสสติ [IMG] [IMG] [IMG]