soul2006

[IMG]

O_0)))

[IMG]

"เอกบุรุษในรูปที่ท่านเห็น
ผู้นั้นเป็นคู่ของข้าแต่ปางก่อน
แต่ด้วยกรรมทำเราให้ตัดรอน
เฝ้าวิงวอนเขากลับมาเป็นยาใจ"

แวะเอา(รูป)เหล็กไหลมาฝาก
[IMG]

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า

[IMG]

พาไปเที่ยว โรงเรียนในโลก มนุษย์นะคะ ทำกระทู้เอาไว้เเล้วคะ โรงเรียนสันโดษ

เลื่อนงาน Gran Opening คะ เเล้วจะมาบอกกันอีกทีเนอะ ประมาณ 16-18 เเทน อ่ะคะ

[IMG]

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าคะ
[IMG]

[IMG]

ขอให้นอนหลับฝันดีคะ
ราตรีสวัสดิ์คะ

[IMG]

[IMG]

[IMG]

เอามาฝาก..คืนนี้หลับฝันดีนะครับ...:D

พุทธวจนะของพระอาจารย์จี้กง

คุณค่าแห่งชีวิต
ธรรมแท้จริงไม่มีอะไรพิเศษพิสดาร ฟังธรรมแล้วเหาะไม่ได้
รับธรรมแล้วก็ยังต้องตาย เราก็ต้องสร้างความดี
ฝากไว้ให้ลูกหลาน และจากนี้ไป ทำดีจนนาทีสุดท้าย
เป็นคนหาไม่สำนึกบุญคุณคน ก็ไม่มีคุณค่าใด
ที่จะเป็นคนได้อีก เกิดมาชาตินี้
ต้องตั้งจุดหมายของความเป็นคน ให้สูงสุด
เกิดมาแล้ว จงสร้างคุณงามความดี ฝากไว้ในโลกา เพื่อเป็นที่ชื่นชมแก่ลูกหลาน
และ เยาวชนต่อไป มิใช่เกิดมาแล้ว สร้างแต่ความชั่วลาโลก
ตราบาปทั้งหลายตกอยู่ให้รุ่นหลัง ลูกหลานของเราแสนเจ็บปวด
เจ้าทั้งหลายต่างกลัว นรก! แต่ศิษย์รู้ไหมว่า
หนทางแห่งชีวิตที่ผ่านมา ได้ปูทางของ นรก!
ไปแล้วครึ่งชีวิต การขัดเกลาแรกๆอาจจะลำบาก
อาจจะฝืน แต่เมื่อเจ้าแกร่งขึ้น
เจ้าจะค้นพบตัวเอง จะพบคุณค่าอันวิเศษในตัวเอง
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คิดถึงสิ่งที่ผ่านมา
ว่าเราปฏิบัติได้มาก น้อย เพียงไร และ อนาคต
ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ ที่จะให้เราปฏิบัติ
หากเรายอมที่จะฝึกฝน อดทนทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อผู้อื่น
ผลตอบแทนที่ได้มา จึงจะเสริมคุณค่าและมีศักดิ์ศรีสูงขึ้น
และประเสริฐโดยไม่ใช่ จากคำชมและคำปลอบโยน
จากผู้อื่น แม้เราจะอยู่ในที่ต่ำต้อย
แต่ในที่ต่ำต้อยนั้น จะรองรับทุกๆคนเข้ามาอยู่ได้
เหมือนกับสายน้ำที่อยู่ในที่ต่ำ จึงสามารถรับน้ำ
จากเขาอันสูงใหญ่นั้น ลงมาสู่ตนเอง
จนเป็นมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ได ก่อนทีจะค้นหาผู้อื่น
ค้นหาสิ่งภายนอก ควรที่จะมาค้นหา
ตัวเราเองเสียก่อน เมื่อเรามั่นคงดีแล้ว
เคาจึงสามารถฉุดช่วยผู้อื่น ได้อย่างปลอดภัย
ความสุขที่ศิษย์พบในปัจจุบัน ถ้าหากศิษย์ยังหลงระเริงอยู่กับมันต่อไป
ศิษย์จะพบกับความทุกข์ อย่างมหันต์
เมื่อศิษย์ละจากกายสังขารนี้ไปแล้ว ไมมีผู้ไดจะช่วยศิษย์ได้อีกแล้ว
ทุกสิ่งทุกอย่างภายนอก มีการเปลี่ยนแปลง
แม้เสื้อผ้าที่เราสวมใส มีวันหนึ่งจะต้องขาด
เส้นผมที่ติดอยู่กับศีรษะของเรา มีวันหนึ่งมันก็ต้องร่วงหล่นไป

เมตตาธรรม

จิตเมตตาเริ่มแรกนี้ หากทำได้ ก็จะเสริมส่ง
เป็นจิตเมตตาที่ยิ่งใหญ่ ทุกคนต่างต้องการ ความเมตตา
มากกว่าความอาฆาต ทุกคนต่างมีเมตตา
แต่ไม่รู้ว่าจะใช้อย่างไร ขอให้ศิษย์
มีจิตใจเมตตาตลอดเวลา เห็นผู้อื่นทุกข์ยาก
เราต้องเข้าไปช่วยเหลือ เจ้ายังเป็นปุถุชน
จำเป็นต้องฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการยืน นั่ง
ต้องเป็นแบบอย่างของผู้บำเพ็ญ เราจะสร้างบุญกุศล
ไม่จำเป็นต้องสละเงินทองทุกครั้ง ไม่จำเป็นต้องมีทรัพย์สินมากมาย
เรามีปาก เราพูดในสิ่งที่ดีนั้น ก็คือ การได้สร้างบุญแล้ว

เงินทองจากการสละสร้างบุญกุศล เพียงเล็กน้อย อย่าได้ดูแคลน
เพราะจะเป็นส่วนหนึ่ง ที่จะช่วยสร้างอนาคตของธรรม
ให้สดใสได้เช่นกัน หากสละแล้ว
ต้องสละด้วยใจจริง จิตใจที่มีแต่ให้
ไม่หวังสิ่งตอบแทน ช่วยเหลือผู้อื่น
้ที่มีความทุกข์ยาก เราก็จะมีความสุขสบาย
เราสร้างกุศลไปแล้ว ยังคิดเสียดาย
ทำมากหรือทำน้อย ผลออกมาก็เหมือนกัน
ผู้ที่เสียสละ จึงจะรู้ซึ้งถึงรสลาติของการเสียสละ
ผู้ที่ไม่เสียสละ จะไม่รู้ถึงความเข้มข้น
ของความเสียสละได้เลย รู้ตัวว่าคิดเล็กคิดน้อย
ก็เปิดใจให้กว้าง รู้ตัวว่าตระหนี่ถี่เหนียว
ก็บริจาคทานบ่อยๆ รู้ตัวว่าพูดหยาบคาย
ก็พูดให้น้อยๆหน่อย รู้ตัวว่าชอบส่อเสียดนินทา
ก็ค้นหาความผิดของตัวเอง ทุกวันเราจะต้องเป็นตัวแทน
นำธรรมอันยิ่งใหญ่นี้ ไปบอกต่อผู้อื่นให้ได้รับรู้
เราจึงเป็นผู้มี จิตเมตตาที่ยิ่งใหญ่

Morning Ja...Tee-Ruk
[IMG]

สวัสดีวันแม่คะ ฟ้างานค่อนข้างยุ่งมาก
ต้องขอโทษด้วยนะคะ ไม่ค่อยได้ทักทายกลับไป

[IMG]

สวัสดีค่ะ วันนี้ขอเสนอ แถน...แถ่น...แถ๊น

"พระกระโดดกำแพง"จร้า
[IMG]

[IMG]
คิดถึง...นะ
พร้อมเมื่อไหร่ เข้ามาคุยกาน...รออยู่
รักจ๊ะ...(พี่เดรดเอง)

พรุ่งนี้วันพระ
อย่าลืมตื่นมาทำบุญตักบาตรตอนเช้านะคะ
ฝันดีคะ

[IMG]

ฝันดีนะคะ

[IMG]

[IMG]
สวัสดีครับ

be happy1
เปิดชมรมใหม่แล้ว เชิญคุณโซลไปสมัครด้วยนะครับ
ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ

:z1