แพน้อย

พิษรักนี่มันขื่นขม
ตรอมตรมหมองไหม้
เหมือนในอก
หมกเพลิงราวภูเขาไฟ
ตัดรอนถอนพิษไม่หาย
ก็เปรียบดังตายไปแล้วทั้งเป็น

..อยู่ตรงไหน เปรียบเหมือนอยู่ในป่าช้า
อยู่กลางแสงจ้า เหมือนคนในตาไม่เห็น
เบิ่งตาลอย คอยรักทั้งเช้าทั้งเย็น
พิษรักมันบีบมันเค้น ไม่เป็นอันกินอันนอน

เจ็บปวดใจ ช้ำในรัก เกินรักษา
แม้ทานยา ไม่อาจแก้ ให้หายได้
ไข้เจ็บป่วย ไข้ในกาย ดูกันไป
แต่ไข้ใจ ใครจะกล้า มาเยียวยา

ไหลจนแห้ง น้ำตารื้น ไหลเริ่มใหม่
กระชากใจ กระชากจิต พินพังยับ
น้ำต่อน้ำ ไหลต่อสาย เหนื่อยนั่งซับ
ไม่บังคับ ปล่อยทำนบ กันเขื่อนพัง

หวานในรัก ความเป็นจริง มีที่ไหน
ใครไหนใคร มีสุขล้ำ เวลาเหลือ
ความรักมี ความรักเจ็บ ทุกข์ทั้งเคลือ
น้ำตาเกลือ อาบร่องแก้ม ไหลอีกครา

[IMG]

ก่อนหลับตา มีดอกไม้ เอามาฝาก
สวยไม่มาก ออกจากใจ ให้เธอรู้
ดอกสดใส กิ่งก้านใบ ได้อุ้มชู
ตรั้งตรงคู่ พุทธธรรม นำใจชน

สุขในรัก เพียงน้อยนิด แทบไม่เห็น
ไฉนยอมเป็น ทาสความรัก ชิงชังหนอ
สุขจิ๊ดจิ๊ด ทุกข์สาหัส ไม่เคยพอ
ยังทนรอ ยอมเจ็บช้ำ ไปทำไม

หยุดร้องไห้ ยังมีต่อ ร้องรอบใหม่
กระแทกใจ พังทะลาย ไม่เหลือหรอ
คืนวันผ่าน เฝ้าพนอ เคียงคู่คลอ
แล้วไยก่อ ความทุกข์ทน ป้ายตัวเอง

อยู่เดียวดาย สุดอ้างว้าง ในความคิด
ร้องกระซิก น้ำตารื้น อาบสองแก้ม
จ่อมจมเหงา คลุกความเศร้า เคล้ามาแจม
น้ำมูกแถม เค็มปิ๋ดปี๋ ปนน้ำตา

ความรักคือ สุขคือทุกข์
ความรักคือ ภพคือชาติ
ความรักคือ ร่วมคือปรับ
ความรักคือ ยอมคือทน
ความรักคือ สร้างคือเสริม
รักต้น รักลูกรักแม่
รักกลาง รักหนุ่มรักสาว
รักปลาย รักตัวรักตน
รักสุดทาง รักพระนิพพาน

[IMG]

โลกใบใหญ่ มีหลากหลาย ให้ได้อยู่
ได้เฝ้าดู เนิ่นนานเนาว์ จนรู้แจ้ง
จิตผู้รู้ ดูห่างห่าง ไม่คลางแคลง
หยุดแสวง แหล่งอบาย จิตคลายยึด

[IMG]

ทรัฟเฟ่อร์ ช็อกโก้2 D006[IMG]

[IMG]
ขอบไกล ไปสุดหล้า มีฟ้าอยู่
เพียงมองดู ว่าอยู่ไหน อยากได้เห็น
อาทิตย์ส่อง แล้วต้องลับ กลับมืดเป็น
สิ่งที่เห็น ล้วนเย็นอยู่ คู่ความดี

[IMG]

สุดตาแลสุดทาง ไป่วิสุทธิ
จบวิมุตติแจนใจผุด หยุดวัฎฎะ
โอ้วัจนะอริยาสัจ มรรคอริยะ
นิพพานะสถิตย์ใจ ใยมิก้าว

[IMG]

กิเลศเหมือน วัชพืช ต้องหมั่นถอน
แม้นกาลก่อน กิเลศทำ ช้ำใจหลาย
กิเลศตาม ติดตัว กลั้วอบาย
ตามติดไป ไม่พ้น ซึ่งกลลวง

รู้ไม่ทัน มันจะลาม ให้ช้ำหนัก
ต้องหมั่นถาก ถางลง ให้ขาดช่วง
จึงปลดปล่อย กิเลศกาม กรรมทั้งปวง
ละสิ่งหน่วง ในสงสาร สิ้นกันเอย

[IMG]
หนทาง มืดมิด ปกคลุม
ยุงชุม เย็นเยือก เหน็บหนาว
น้ำค้าง เย็นกริบ ขลิบพราว
ถึงคราว พักถิ่น เคียงเดือน

เมฆหม่น ฟ้าหมอง มองเศร้า
ยามเยาว์ เราเด็ก พลั้งพลาด
โตขึ้น ยืนหยัด ตั้งการ์ด
ไม่ขาด พระธรรม กลางใจ

[IMG]

ยังมีทางหนึ่งแท้ . . . . ตรงไป
เล็งดูอยู่ไม่ไกล . . . . .ถัดเบื้อง
เลี้ยวลดบทจรไป . . . .ห่างเรื้อ หลีกกัน
หนย่างเถิงบ่ยาก . . . . หากแม้น เร่งเดิน

หึหึหึ หึหึ หึหึหึ
หึหึหึ หึหึ หึหึหึ
หุหุหุ หุหุ หุหุหุ
หุหุหุ หุหุ หุหุหุ

[IMG]

ว่ามาค่ะ คุณจะบ่น หรือปรับทุกข์
มัวเล่นมุข แพชักมึน หัวจะหมุน
คุณเล่ามา แพรับฟัง เรื่องราวคุณ
มัวเล่นขุน ประชิดบุก คำกว้างเกิน

ถ้าว่าง ตรงกัน ได้เลย
แพเอ่ย คุณต่อ กลอนมา
กลอนรัก กลอนทุกข์ ธรรมพา
เยียวยา บำรุง กายใจ

เรื่องราวพาทีจะมีอยู่
ขาดผู้รับแจ้งแถลงไข
บางครั้งยังกลัดกลุ้มใจ
หาได้มีใครมายินยล
เคยหวังบางทีอาจมีอยู่
ยังคงมองดูทุกแห่งหน
อยากมีใครไว้สักคน
มีเพื่อนฟังบ่นยามท้อใจ