[IMG] สู้ๆ นะจ้ะ คุณพอร์ช เคยมีคนคนนึงบอกจ๋าว่า ความรักก้อเหมือนผีเสื้อ ยิ่งเราไล่จับ ความรักยิ่งบินหนี แต่ถ้าเรารอ...นิ่งๆ เด๋วเค้าก้อบินมาเกาะไล่เองค่ะ อย่าคิดมากนะคะ...ฝันดีน้า ^^
I don't know why you tell me. Why you say,I,m sorry,who're you? I think I'm sure I don't know about you. but now that's all right I think I see. What's the ploblem? Where does it hurt? Do you have a temperature? How long have you been like this? Have you had this before? you take care by yourself okey! I hope you ok.anythink.sure! see you soon bye.
ดีใจด้วยจ๊ะ บางครั้งการได้มีเวลาอยู่กะตัวเอง เงียบๆ และใช้สติมองปัญหานั้นอย่างห่างๆ ก็จะช่วยให้เห็นทางออกได้เหมือนกัน [IMG] [IMG]
ภาวนาเอานะ ให้รู้ทันกายใจ ให้เห็นอารมณ์ที่เข้าไปรับรู้ ชอบไม่ชอบ ยินดียินร้าย แต่อย่าไปยึดถือเอาเหมือนที่เป็นอยู่นะ จิตไม่สบายกายจึงเป็นไป เห็นชัดไหมล่ะ เมื่อไม่ทันรู้ จึงไม่ทันปล่อย เมื่อรู้ทัน ปล่อยไม่ทันก็มี แต่ที่เราปฏิบัติกัน ก็เพื่อรู้ทันด้วย ปล่อยได้ด้วย มันก็ถึงจะพ้นออกจากอารมณ์ เวทนาที่เกิดขึ้น ปฏิบัติให้ได้ว่ากายใจไม่ใช่เรา เกิดดับตามเหตุปัจจัย ให้เป็นผู้ดูที่ดีให้ได้ อย่าเป็นผู้เล่น และผู้รับเอาเวทนามาเป็นเรา นี่ผมพูดอะไรไปเนี่ย ^^'
[IMG] ดีแล้วจ้า .... หายแล้วก็ ค่อย ๆ ดีขึ้นน่ะ ขอให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เรยน่ะ .. ไว้โอกาศหน้าค่อยมาร่วมบุญกันอีกแล้วกัน รอบนั้นเราตอบช้าไปเพราะนั้งปั่นกระทู้อยู่โทษทีน่ะ รอบ ต่อไป วันที่ 21 นี้น่ะ ถ้ายังไงก็ อยากให้มา ร่วมบุญด้วยกันอีก ^^ ขออารธนาบารมีสมเด็จองค์ปฐมได้โปรดเมตตาน้อมนำ บุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลที่พอร์ชได้กระทำทั้งอดีตปัจจุบัน และที่จะกระทำไปในอนาคต หลั่งใหลมาร่วมตัวกัน เป็นกระแสแห่งบุญแห่งกุศล ประคับประครองพอร์ชให้เคร้วคราด จากเรื่องไม่ดี มี วงบุญ วงกุศล ประคับประครองไว้ได้ ด้วยเทอญ,,, ขอให้โชคดี พระรัตนตรัย คุ้มครองน่ะ เราเป็นห่วงเสมอ เสมอ น่ะ
พี่พอร์ชคะ เข้มแข็งนะคะ ถึงแม้มันจะทำได้ยาก ในยามที่เราท้อแท้สิ้นหวัง แต่เราก็ต้องก้าวข้ามผ่านมันไปให้ได้นะคะ ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่พวกเราก็เล่นอยู่ในเว็บเดียวกัน เว็บที่มีแต่การช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ นอนพักผ่อนมาก ๆ นะคะ มะต้องห่วงเรื่องต้องมาตอบกลับใครค่ะ ทุก ๆ คนเข้าใจพี่พอร์ชค่ะ [IMG] [IMG]
พอร์ชหายแล้วนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆ น้องๆ และพี่ๆทุกท่านที่เป็นห่วง ตอนนี้หนูคงไม่มีแรงไปโพสขอบคุณใครมากนะคะ รายละเอียดอยู่ในนี้ http://board.palungjit.com/showthread.php?t=149114 ขอบคุณ ชมรม "โมทนาบุญ" ของพี่คมน์ด้วยที่ช่วยเหลือชีวิตเล็กๆที่ดูเหมือนไร้ค่าให้รู้ว่าตัวเองโชคดีแค่ไหน ที่ได้เกิดมา และสามารถผ่านวิกฤติไปได้ ต่อไปพอร์ชจะโมทนากับทุกท่านที่มี สภาวะจิตย่ำแย่หรือโคม่าเหมือนพอร์ช เพราะ ปาฏิหารณ์มีจริงคะ สาธุ
