ปริมาณ ความสุข สวนทางกับอายุที่มากขึ้นหรือเปล่านะ

ฟังจากผู้รู้ท่านหนึ่ง กล่าวว่า
ให้ลอง สังเกตุเด็กๆ มักจะอารมณ์ดี หัวเราะง่าย
เด็กจะอารมณ์เสียเมื่อมีใครทำให้ ไม่พอใจ

ตรงข้ามผู้ใหญ่ จะหัวเราะอารมณ์ดีได้ ต่อเมื่อมีใคร หรืออะไรทำให้สบายใจ หรือขำๆ ถึงหัวเราะได้

 

ยิ่งคิดว่ารู้มาก ข้อจำกัดมันยิ่งเยอะครับ เด็กๆได้อมยิ้มสักอัน วิ่งเล่นกับเพื่อนๆ แค่นี้ก็สุขทั้งวัน เงินไม่เกี่ยวกับปริมาณความสุข แสดงออกตามที่ใจรู้สึกจริงๆ โมโหร้องไห้ ดีใจหัวเราะ

ยิ่งโต ข้อแม้ยิ่งเยอะ มีทั้งเรื่องความสำเร็จทางโลก ทั้งตำแหน่งการงาน การเงิน ความรับผิดชอบทั้งงาน ครอบครัว พ่อแม่ที่แก่เฒ่า ค่าใช้จ่ายที่แบกมากขึ้น ทำให้ยิ่งแก่ยิ่งยิ้มยากขึ้น แถมต้องมีกฎเกณฑ์สังคมอื่นๆมาบีบ แสดงความรู้สึกจริงๆออกมาก็ไม่ได้

ยิ่งสังขารเสื่อมถอย ยิ่งยาก เพราะร่างกายมันทำสิ่งที่เคยทำไม่ไหวแล้ว ไหนจะค่ารักษาตัว ห่วงลูกห่วงหลาน ยิ่งเรียนรู้มามากยิ่งขี้กลัว

สังเกตได้ว่าเด็กๆจะไม่กลัวไม่กังวล เล่นอะไรเสี่ยงๆก็ไม่กลัว
คนแก่ เห็นอะไรกลัวไปหมด ขนาดจุดเตาแกสยังไม่กล้าเลย

มันเป็นธรรมชาติครับ

 

เด็กกับผู้ใหญ่ ต่างกันที่สิ่งที่ยึดถือ หรืออุปทาน
เด็ก มีเรื่องให้ยึดถือน้อย ความทุกข์ในสิ่งที่ยึดจึงน้อย
ผู้ใหญ่ มีเรื่องยึดถือเยอะ ความทุกข์จึงมีมาก

แต่ว่า

เด็ก โอกาสถึงมรรคผลยังน้อยกว่าผู้ใหญ่ เพราะการละทุกข์ทำได้ยาก เหตุเพราะไม่รู้จักทุกข์จริงๆ
ผู้ใหญ่ โอกาสถึงมรรคผลง่ายกว่า เพราะรู้ผลของทุกข์ และเหตุแห่งทุกข์ กำลังใจที่จะหนีให้พ้นจริงๆ จึงมีสูงกว่า

แต่ที่มีเท่ากันคือ ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ก็หนีไม่พ้นกรรม จะมีความสุขหรือความทุกข์ผลกรรมในอดีตจะเป็นตัวให้ผล ส่วนสิ่งที่ตั้งใจภายในใจจะเป็นตัวชี้อนาคตว่าจะสร้างผลเป็นสุข หรือทุกข์

 

https://www.facebook.com/FakGhost ที่นี่ค่ะเขาอ้างว่าเขา พ้น กฏแห่งกรรมได้แล้ว