การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ส่งการบ้านบทที่ ๑ หลังจากไหว้พระสวดมนต์ตามขั้นตอน

นับลมหายใจ 100 วันนี้นับกำหนดดีขึ้น คงเป็นเพราะไม่ค่อยง่วง

พุทโธ 100 จะนับไปได้ประมาณถึง 50 ก็ลืมคำภาวนา จากนั้นได้ยินเสียงแฟนดังมา สดุ้งกลับมานับคำภาวนาต่อจนครบ

เกษาโลมา. วันนี้เหมือนจะมีกำลังนับได้ดี มีสตินับดี จบครบ

พุทโธ นับได้อีกจนมาถึง ช่วงกลาง 40 ขึ้นหูจะได้ยินแต่เสียงวิทยุไม่มีสัญญาณ พยายามดู เพื่อให้รู้แล้ววางยิ่งทำให้คันหูหนักขึ้นทั้งสองข้าง. เหมือนมดใต่ในหูสุดท้ายทนไม่ไหวหยุดที่ 75 คู่ครับ

แล้วพิจารณาเวทนาอีกนิดแล้วแผ่เมตตาครับ

 

ส่งการบ้านครับบทที่ ๑ สามวันก่อนนี้นั่งได้วันละนิด
สวดมนต์เสร็จ ก็เริ่มบทที่ ๑
นับลม๑๐๐คู่ นับได้คล่องดีครับ มีฟุ้งมาให้ดูแต่ยังนับได้ไม่หลุด
พุทโธ๑๐๐ นับได้ดี มีหลงไปสองรอบก็กลับมาที่ลมหายใจใหม่
เกษาโลมา นับได้จนถึง40 ก็เบาลงจนถึง 70 ลูกมาเคาะเรียกออกจากสมาธิ ครับ
วันที่ไม่ง่วงจะนั่งกำหนดสติได้ครับ ไม่ได้นั่งจนจบบทซักที ช่วงฝึกพิจารณาสำคัญเลยไม่ได้ทำครับ

 

ส่งการบ้านบทที่ ๑ สวดมนต์ตามปกติก่อนนั่งสมาธิครับ

นับลมหายใจ ๑๐๐ นับได้ครบดีครับ ความนิ่งมาบ่อยขึ้น

พุทโธ ๑๐๐ นับได้ดีขึ้นครับ ลมหายใจค่อยๆเบา นิ่งมากขึ้น เสียงภายนอกเริ่มเงียบ

เกษาโลมา ๑๐๐ นับไปถึงประมาณ ๖๐ หลงไปนิ่งว่าง นับวนไปวนมา ตั้งนับใหม่ก็หลงอีก

พุทโธ๑๐๐ ก็หลงกันเพลินเลย นับพุทโธ ไปออกเกษาโลมา พอหลุดจากนิ่งก็จำไม่ได้แล้วว่านับถึงเท่าไรล

โดยรวมนั่งได้หนึ่งชั่วโมงครับ รู้สึกเหมือนยึดห้องส่งการบ้านคนเดียวเลยครับ

 

555. สู้ๆๆค่ะ เอาใจช่วยอยู่ห่างๆ. ขยันฝึกไปเรื่อยๆนะคะ. มีคนส่งกำลังใจให้เพียบอยู่แล้วห้องนี้. ทุกคนต่างฝึกต่างซุ่มกันอยู่ค่ะ. โดยส่วนตัวพยายามฝึกทุกวันค่ะแต่ขี้เกียจส่งการบ้าน(นิสัยเสียตั้งกะสมัยเด็กๆ จนแก่แล้วยังแก้ไม่หายค่ะ). แวะมาทักทายและให้กำลังใจนะคะ. สู้ๆค่ะ

ป.ล. ห้ามท้อห้ามถอยนะคะ. เบื้องบนสั่งมา(แอบอ้าง นิดหน่อยฮิๆ)

 

ส่งการบ้านบทที่ ๑ ครับ วันนี้ได้นั่งตั้งแต่สองทุ่มครับ
นับลม ๑๐๐ นับได้ตลอดครับ ไม่ค่อยหลุด
พุทโธ ๑๐๐ นับได้ตลอด ลมหายใจค่อยๆผ่อนคลาย ตามองเห็นแสงเทียนหมุนวนซ้ายอยู่ดู่พักนึงก็วางครับ
เกษาโลมา ๑๐๐ นับได้ตลอดดีเหมือนกันครับ เปลือกตาจะมีแสงจ้ามากขึ้น
พุทโธ ๑๐๐ นับไปได้พักนึง หลงไปภาวนา เกษาโลมาอีก มีสติก็มาภาวนาพุทโธใหม่ครับ
วันนี้นั่งได้ ชั่วโมงครึ่งครับ

 

ส่งการบ้านครับ วันนี้นั่งสองรอบครับรอบแรกไม่ได้สวดมนต์และไม่จุดเทียน กับอีกรอบสวดมนต์ก่อนและจุดเทียนนั่งสมาธิ ครับ
นับลม๑๐๐คู่ นับได้มีสติดีครับ เวทนาเจ็บตัวเจ็บหลัง
พุทโธ๑๐๐ นับได้มีสติดีครับ
เกษาโลมา ๑๐๐ มีสตินับไปได้เรื่อยเร่งภาวนาได้ครับ
พุทโธ ๑๐๐ นับได้เกือบครบครับ วันนี้นั่งไปคันไป เวทนาเจ็บไป รู้ตัวดีขึ้นครับ
คือวันนี้เหมือนจะมาค้างอยู่ที่สติ ไม่ยอมไหลไปเมือนทุกๆวันครับ.

 

ส่งการบ้านบทที่ ๑ ครับ
นับลมหายใจเข้าออก ๑๐๐ นับได้ดีสนใจแต่การนับลมที่ปลายจมูก

พุทโธ ๑๐๐ นับได้จนจบครับ ยังจับที่ลมเข้าออกได้ดี

เกษาโลมา ๑๐๐ นั่งได้ไม่ครบครับไปหลงช่วงปลาย ประมาณ๘๐ กว่า นั่งแทบจะล้มหงายได้สติตาลืมใสแจ๋วเลยครับ

พอได้สติ ก็ลองเข้าบทที่ ๒
พุทโธ ๑๐๐ ผ่านได้แบบนับๆหลงๆ

เตโชกสินัง ๑๐๐ ภาวนาไปได้ ๖๐กว่า มันพาให้หมุนเหมือนหมุนทั้งตัวจะรู้สึกแปลกๆ
พุทโธอีก๒๐
ภาวนาผิด ไปออกอาโปกสินัง นั่งได้ไม่ครบ มึนจะออกอาการ สุดท้ายหยุดครับ

 

สู้ๆ นะน้อง...

พี่เอาใจช่วยได้อย่างเดียว พี่เอาตัวเองยังไม่รอดจ้า... พยายามมีสติตามรู้ตัวเองอยู่ แต่ไม่ทันสักที...

ทำๆ ไปนะ สะสมบุญ...

 

ขอบคุณทั้ง คุณกะทิจันทร์ และ คุณพี่เต่าโบราณ 3 มากครับที่ส่งกำลังใจให้ครับ
สู้หลายวัน กำลังใจปฏิบัติเพิ่มขึ้นตลอดครับ

ขอส่งการบ้านบทที่ 1 เลยครับหลังจากสวดมนต์ปกติครับ

นับลม ๑๐๐ คู่ นับลมหายใจได้ครบปกติครับ

พุทโธ ๑๐๐ คู่ ภาวนาได้ต่อเนื่องจนไปถึงกลางๆเริ่มสงบ ลืมคำภาวนา ได้สติก็นับคำภาวนาต่อครับ

เกษาโลมา ๑๐๐ นับคำภาวนาไปได้ พอเริ่มเร่งคำภาวนาจะลืมคำภาวนาเร็วขึ้น

พุทโธ ๑๐๐ ไม่ได้นับแล้วครับ

 

องค์ภาวนาหายก็ไม่ต้องตกใจไม่ต้องวกกลับมานับครับ ปล่อยตามสภาวะครับ

 

ส่งการบ้านครับ

นับลมหายใจ ๑๐๐ ได้ครบปกติครับ

พุทโธ ๑๐๐ นับองค์ภาวนาได้ซักพักก็หลงลืมนิ่งไปอยู่พักนึง

ก็ปล่อยไปตามสภาวะอยู่พักนึง แล้วออกจากสมาธิ ครับ

วันนี้นั่งได้ไม่นานครับ แต่รู้สึกว่าเวลาในการหลงเร็วขึ้นมามากขึ้นครับ

 

ส่งการบ้านบทที่ ๑ ครับ
นับลมเข้าออก ๑๐๐ ได้ปกติครับ

พุทโธ ๑๐๐ นับองค์ภาวนาไปจนครบครับ

เกษาโลมา ๑๐๐ นับไปได้นิดนึงหลงก็ปล่อยไป ว่างนิ่งเงียบ แล้ววูบมานับใหม่

พุทโธ ๑๐๐ ไม่ได้นับครับ

แต่ละวันนั่งได้ไม่เหมือนกัน ออกจากสมาธิขาจะชาที่ขาขวาเกือบทุกครั้งครับ

 

ส่งการบ้านของวันที่ ๓๐และ ๑ ของบทที่ ๑ ครับ

นับลมหายใจ ๑๐๐ ฝึกดูสิ่งที่มากระทบแค่รู้ แล้วนับองค์ภาวนาต่อครับ

พุทโธ ๑๐๐ ช่วงสองวันนี้จะเริ่มมาทิ้งองค์ภาวนาแถวๆต้นๆครับ พอมีสติใหม่ก็นับต่อครับ

เกษาโลมา ๑๐๐ เร่งองค์ภาวนาได้หน่อยนึงก็เป็นเหมือนพุทโธอีก รู้อยู่ว่าเสียงโดยรอบเงียบลง สว่างขึ้น จากนั้นก็ปล่อยตามสภาวะครับ

สองวันนี้ จะนั่งได้ไม่นาน ประมาณ 30 นาที โดยรู้สึกสบาย โปร่ง ไม่รู้สึกเจ็บเมื่อยก็ปล่อยตามสภาวะที่อาจารย์บอก โดยรวมประมาณนี้ครับ

 

ส่งการบ้านบทที่ ๑ ครับ สวดมนต์ก่อนนั่งทุกครั้งครับผม

นับลมหายใจ ๑๐๐ นับลมหายใจได้ประมาณ ๔๐ กว่าคู่ก็หลงองค์ภาวนาแล้วครับพอได้สติอีกรอบก็นับต่อ ช่วงแรกๆจะมีคิดโน่นนี่อยู่พักนึงแล้วหายไป

พุทโธ ๑๐๐ นับได้ประมาณ ๒๐ ก็ลืมองค์ภาวนา ก็เลยปล่อยไปตามสภาวะ ช่วงหลังๆจะดูสภาวะเห็น มีสติว่านั่ง กำหนดลมหายใจ พยายามฟังเสียงเพื่อกำหนดรู้แต่ได้ไม่นานก็ไม่สนใจฟัง แล้วนิ่งเฉยอยู่ในสภาวะเหมือนหลับครับ

เกษาโลมา และ พุทโธ อย่างละ ๑๐๐ ไม่ได้กำหนดแล้วครับ

พอออกมีสติกลับมาอีกรอบก็แผ่เมตตา นั่งปล่อยไปตามสภาวะอีกพักนึง ก็ปัจจเวกครับ

พอออกจากสมาธิ ขาขวาจะชาเป็นพิเศษ ลุกเดินไม่ได้ ก็เอาล่ะ นอนสมาธิต่อเลยแล้วกัน กำหนดต่อพุทโธไปเรื่อยๆ แล้วว่างหายไป (สงสัยรอบนี้หลับครับผม) จากนั้นมีสติก็
ลุกมาฝึกเดิน ๔ ขั้นดูครับ ฝึกสติเดินช้าๆนี่เหนื่อยมากในช่วงแรกๆ หลงซ้ายขวาบ้าง พอได้หลายรอบเข้าก็เริ่มชิน เดินจนพอใจก็ไปนอนครับ

 

ส่งการบ้านของ๒ วันที่ผ่านมาครับ
วันที่ ๙ จะเป็นแบบกำหนดลมหายใจไปตามแบบที่ อาจารย์สอนไว้ ก็ปล่อยไปตามสภาวะ ก็จะมีสภาวะรู้สึกตัวดีปกติ ไม่ค่อยฟุ้ง นั่งสบายดีครับ

วันที่ ๑๐ จะนั่งแบบเดิมแต่พยายามเน้นที่สติมากขึ้น เป็นอีกครั้งที่นั่งจนจบบท ได้ดูกำหนดรู้ไปตามสภาวะ
ช่วงแรกก็จะฟุ้งก็ดูไป เสียงแสงก็กำหนดรู้ไป ก็ว่างไประดับนึงก็กลับมากำหนดลมหายใจอีกก็แผ่เมตตา อาการทางกายจะเข้ามาให้กำหนดรู้มากขึ้นทั้งเมื่อยและคันในหูข้างขวา ก็ดูไปพร้อมกับพิจารณาว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวเราก็ต่อสู้กันไป เข้ามากระทบให้ได้ดูหลายรอบมาก มาให้ทดสอบ ดีที่ไม่ละออกจากสมาธิก็ดูไปจนครบเวลาชั่วโมงนึงครับ

รู้สึกหลังๆมานี้จะต้องนั่ง เหมือนกับการนั่งเป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่เรื่องการไม่รู้นี่ยังคงเหมือนเดิม แหะๆ

 

กฐินปีนี้ ตังค์น้อย ทำไปตามปัจจัย... ทำเรื่อยๆ บ่อยๆ แม้น้อยก้อไม่เป็นไร ถือที่ใจบริสุทธิ์มีเจตนาแน่วแน่มั่นคง...ทำบุญถวายบูชาคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมคำสอนขององค์ท่านที่เราได้นำมาสอนตน ปฏิบัติขัดเกลาตนให้ดีขึ้น คุณพระสงฆ์ลูกพระพุทธเจ้าทุกรูปผู้ปฏิบัติดีตามอย่างพระพุทธเจ้า คุณครูบาอาจารย์ คุณพ่อแม่-ผู้มีพระคุณทุกท่าน และให้บุญยังประโยชน์ยังความสุขให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทุกท่าน ขอขมากรรม ขออโหสิกรรม

ชีวิต 2-3 ปีที่ผ่านมาสาหัสเอาการ เวลาคิดไม่ได้ก้อร้องไห้ฟูมฟาย ตัดพ้อต่อว่าพระไม่ช่วย บุญไม่ช่วย เทวดาไม่ช่วย...>_< พอคิดได้ก้อขอขมาท่าน... สู้ต่อไป เป้าหมายไม่เคยเปลี่ยน ว่าไปตอนนี้ศีล 5 ที่ว่าง่ายก้อถือได้ไม่ครบ ขาดปาณาฯ ขาดอทินนาฯ (ขโมยเอทีเอ็มพอไปกดตังค์ใช้หนี้ ได้แต่พึมพำบอกค่อยๆตอนพ่อหลับ) ได้ฟังเทศน์(เทปท่านจิตโต) หนทางนี้ไม่มีใครได้มาโดยง่าย...ล้วนต้องผ่านอุปสรรคนาๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อฝึกตน ขอบคุณพระ ขอบคุณเทวดาทุกท่านที่ทำให้ได้มาเจอท่านจิตโต ได้ฟังท่านสอนตรงใจจี้ใจดำเป็นฉากๆ ไม่แสวงหาครูอาจารย์ที่ไหนแล้ว ได้ครูตามคำอธิษฐานแล้ว...นับเป็นโชคดี นับเป็นบุญ ในท่ามกลางชะตาชีวิตที่แย่ๆ

ที่เล่ามานี้... เจตนาเพื่อบอกน้อง บอกคนที่ตั้งใจดี พยายามอยู่ เพื่อบอกว่า...ถ้าใจแน่วแน่ ใจถึง...เอาแน่ อธิษฐานเลย...ต่อหน้าพระก้อได้ รึไม่ก้อได้ เพียงแค่ใจแน่วแน่เป็นสมาธิ อธิษฐานเลย ขอให้พบครูบาอาจารย์ ได้ฟังท่านสอน ได้เรียนจากท่าน ได้รู้แจ้งเห็นถูก เห็นธรรมตามอย่างท่าน อธิษฐานด้วยใจแน่วๆ ซ้ำๆ เมื่อเวลาบุญให้ผลถึงพร้อม เราจะได้พบครูบาอาจารย์แน่นอน สาธุค่ะ

ป.ล. พี่ยังนับถือ/ระลึกถึงคุณของครูเสมอ ถ้าไม่ได้เริ่มเรียน ก้อคงไม่มีโอกาสได้ก้าวต่อไป ขอบคุณครูนะคะ หลายอย่างมันอยู่ในใจ แม้ไม่ได้บอก...ครูคงรู้ได้ 555 ถึงวันนี้พี่ยังยืนยันว่า พี่ไม่รู้อะไร ไม่เห็นอะไร ไม่มีคุณวิเศษไหนๆ นอกจากเวลาหลับที่มักฝันแบบมีสติรู้ตัวในฝัน ส่วนเวลาปกติ..ทำไรไม่ได้เลย อ้อยกเว้นเวลาถือศีลอยู่วัด...จะนึกเห็นภาพพระหลวงพ่อ หลวงปู่อยู่ในใจบ่อยๆ แม้บางองค์ไม่รู้จักก้อมี

ป.ล.2 เผื่อกิ๊กมาอ่าน พี่ยังยืนยันว่าพี่ไม่รู้จริงๆ เพราะพี่ทำไม่ได้ที่ให้ถามเหมือนที่กิ๊กบอกแล้วมีคำตอบ ถามแล้วไม่ได้คำตอบ รึถามไม่เป็นก้อไม่รู้ แต่ที่เห็นภาพหลวงพ่อ หลวงปู่ รึใครขึ้นมานั้น ภาพมาเองไม่ได้ถาม...บางทีก้อไม่รู้ด้วยว่าใคร ได้แต่กลัวๆ เฮ้ย....ใครอ่ะ มาไมอ่ะ ชิ้วๆๆไปๆๆ 555

ป.ล. 3 คิดถึงทุกคนนะ แต่โอกาสรวมตัวคงยาก รักนะจุ๊บๆ 555

 

ธรรมะบ้านสบายใจ - Thamma Bansabaijai: ๒ มิถุนายน ๒๕๕๕

 

ป.ล. ลืมอีกอย่าง ครูที่เราเจอ... ตามบุญที่ทำร่วมกันมานะจ๊ะ แนวใครแนวมัน ใครชอบแบบไหน ตามบุญที่ทำร่วมกันมา ไม่มีดีกว่า ด้อยกว่า ทุกทางท่านสอนตรงต่อปลายทางเหมือนกัน ต่างกันเพียงแต่หนทางปฏิบัติ...ชอบแนวไหนเลือกทำตามแนวนั้นให้จริง...ให้เต็มที่ตามครูอาจารย์ โชคดีนะจ๊ะ

 

ขอเรียนด้วยนะคะ ขอส่งการบ้านบทที่1 ค่ะ
นับลมหายใจเข้าออกไปจนถึงสิบรู้สึกขี้เกียจมากๆค่ะ แต่ก็ฝืนนับจนรู้สึกไปได้เรื่อยๆ
แต่ก้มัวแต่ดูลมหายใจเข้าออกจนลืมนับเลขค่ะ พอนับเลขก็ลืมๆ จนไม่รู้ว่านับถึงเลขอะไร
เหมือนใจลอย ไม่ง่วงนะคะ ใจลอย เหมือนคิดอะไรภายนอกแต่ก้ไม่รู้ว่าคิดอะไรค่ะ เหมือนไม่มีสติเลย นานๆเข้าก้ปวดหลังค่ะ

 

สู้ๆคะทุกคน
คิดถึงพี่ๆน้องๆเช่นกันคะ
ไม่ได้ปฏิบัติเท่าไหร่เลยคะ แค่ระลึกถึงทุกคนเสมอ

ป. เผื่อพี่เต่ามาอ่าน ok เข้าใจคะ พี่ไม่รู้คือพี่ไม่รู้