บาปที่เราทำกับแม่คงไม่ได้ชดใช้

ยังไม่ฟุ้งค่าาา. ไหวค่า. แค่อึดอัด. ปล่อยออกมาบ้าง เด๋วมันก็ดีขึ้นค่ะ. บางครั้งเก็บไว้มากๆ อกมันจะแตก. เวลาปัญหารุมเร้าแล้วทางออกก็คือทน ให้มันผ่านไปเรื่อยๆ แล้วมันจะดีเอง แต่ระยะเวลามันนาน. สำหรับปอน สวดมนต์ไม่ได้ช่วยค่ะ. ไม่มีผลอะไรสักอย่าง. ถ้าเป็นบทความ หนังสือ ข้อคิดแง่คิดนี่ช่วยเยอะ. ช่วงนี้ก็อ่านด้วย. คิดด้วย ดีขึ้นค่ะ.

 

อันพระคุณพ่อแม่นั้นมากมายเหลือคณา มีคำพระกล่าวไว้ว่า ต่อให้เลี้ยงดูท่านทั้งสองไว้บนบ่า บำรุงด้วยข้าวน้ำอย่างดี แม้ท่านจะขับจะถ่ายอยู่บนบ่าทั้งสองของเรา บำรุงดูแลท่านอย่างนั้น ตราบชั่วชีวิต ก็ยังมิอาจทดแทนบุญคุณพ่อแม่ได้หมด .....ฉนั้นท่านได้ที่ยังมีโอกาสดูแลท่านขณะที่มีชีวิตอยู่ขอจงตั้งใจและใส่ใจดูแลให้ดีที่สุด ... ส่วนท่านทีพ่อแม่ไม่อยู่แล้ว ก็มั่นสร้างบุญกุศล ทำบุญอุทิศให้ หมั่นสร้างความดีเพราะชีวิตที่มีทุกวันนี้ก็คือส่วนที่พ่อแม่ท่านให้มา และเป็นสิ่งมีค่ากว่าเงินทองทั้งหลาย ..... สาธุสาธุ สาธุ
คุณกับท่านอาจจะติดหนี้กรรมกันมา อย่างที่หลายท่านแนะนำ ไม่ทำใจให้รักก็อย่าเกลียด ลองมองดูตัวคุณเองถ้าลูกเกลียดคุณบ้าง คุณจะยอมรับได้ไหม พูดน้อยไม่ตอบโต้ แต่ก็ดูแลท่านเท่าที่คุณทำได้ อย่าไปคิดอะไรมาก วันเวลาผ่านไป ณ วันหนึ่ง คุณอาจมองเห็นทางออก อย่าโทษตัวเองและอย่าคิดว่าจะไม่มีโอกาส ลองมองดูลูกคุณก็ได้ครับ ปัญหาบางอย่างเขาแก้ไม่ได้ ในขณะที่คุณคิดว่ามันเป็นเรื่องง่าย ๆ คุณในวันนี้ก็เหมือนกันแก้ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ แต่คุณในอนาคต อาจมองว่า โถ ... นี่มันเรื่องง่าย ๆ ของบางอย่างต้องใช้เวลา เป็นกำลังใจขอให้อดทน จนเป็นคุณคนนั้นในอนาคตให้ได้

 

ที่แม่เขาปฏิบัติกับเราแบบนี้เพราะเราเคยปฏิบัติแบบนี้กับคนอื่นมาก่อน คนส่วนใหญ่พ่อแม่ทำไม่ดีอะไรกับเรามา เวลาที่เราเป็นพ่อ เป็นแม่ก็มักจะทำแบบเดียวกันกับลูกของเรา แทบจะไม่ต่างกันเลย ก็เลยเป็นการสร้างกรรมต่อกันไปเรื่อย เป็นวงจรที่ไม่สิ้นสุด เวลาที่แม่ทำอะไรที่เราไม่ถูกใจ ให้เตือนตัวเองว่าเราก็เคยเป็นแบบนี้มา เขาถึงมาแสดงออกกับเราอย่างนี้ ถ้าเราร้ายตอบก็เป็นการสร้างกรรมต่อกันไปอีก ถ้าเราให้อภัยได้ใจของเราก็จะสงบ ให้อธิษฐานเลยเราได้ใช้กรรมจนรู้สำนึกแล้ว ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้กับใครอีก ขอสัญญากรรมนี้อย่าเกิดอย่ามีกับเราอีก มันต้องอาศัยความเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมถึงจะผ่านไปได้ ต้องรู้ว่าเราทำกับแม่แบบไหนต่อไปลูกก็จะทำกับเราแบบนั้น คนที่เรารักจะทำกับเราแบบนั้น ถ้าเราปฏิเสธแม่ของเรา ต่อไปจะไม่เจอคนจริงใจกับเราเลย ไม่เจอคนยินดีกับเราซักเรื่อง คนที่เรารักเขาก็จะทำให้เราเป็นทุกข์

 

โดนมากๆค่ะตอนนี้ก็เจอปัญหาอยู่ค่ะ. คนจริงใจไม่เจอเลยค่ะ แม้แต่คนที่อยู่ร่วมกันมานาน คนที่เราไว้ใจที่สุด. ตอนนี้คนที่รักก็ทำให้เราทุกข์ แต่พยายามไม่ทุกข์ค่ะ. ในเมื่อเราร้อนรนแทบตายแต่เขากับไม่ร้อนรนอะไรแล้วทำไมเราถึงต้องไปร้อนรนโดยไม่เข้าเรื่อง. คือหลายคนบอกว่าเราทำแบบนี้กับคนอื่น. คือตึบเลยค่ะ. เราไปทำไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไม่รู้เลยค่ะเพราะเกิดมามีแค่ครอบครัวเล็กๆแค่นั้นค่ะ. คือมีแค่แม่กับยาย. และมั่นใจมากๆค่ะ ว่าไม่พูดคำด่าแบบรุนแรง. ใส่แม่และยาย. ยิ่งยายยิ่งไม่เคยและไม่มีแน่นอนค่ะ. ส่วนแม่แต่ก่อนไม่เคยค่ะ. หลังจากย้ายมาอยู่กับเขาใจเราก็เลวแล้วค่ะ. ด่าแม่ในใจอ้ะค่ะ. ยอมรับเลยค่ะว่าเลวค่ะ. เราก็ขอพูดตามความเป็นจริงนะค่ะ. ไม่อยากพูดอะไรที่ไม่เปนความจริงทั้งหมด. เราฝังใจกะคำพูดแม่ค่ะ. จำตลอดไม่ว่ากี่ปี
ที่เขาด่าเรา เราจำขึ้นใจเลย. ตีเรา เราจำได้ขึ้นใจภาพยังติดตาด้วย. เรากะแม่ไม่มีความรักที่แสดงให้กันค่ะ. มีแต่เราที่แสดงมากกว่า. เขียนบอกรัก. นอนกอด เราสื่อให้เห็นนะค่ะ แต่เขาเหมือนไม่สนใจนะค่ะ มองผ่านมาผ่านไป. แต่ก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาอาจจะคิดในใจก็ได้ ใครจะรู้. ทุกวันนี้. เอาวันนี้ก็ได้ค่ะ. เขายังพูดจาเหวี่ยงใส่เลยค่ะ. ทั้งๆที่เราเองก็ยังไม่รู้เลยว่าผิดอะไร เราก็ เอ้ามาเหวี่ยงใส่อีกละ อะไรนักหนา ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง. คือตื่นมาแต่งตัวลูกชายไปโรงเรียน. แม่ก็มาพูดเหวี่ยงๆหัวเสียใส่ละ. แล้วแบบนี้จะคุยดีๆกันได้หรอค่ะ. ช่วยบอกหนูที. ผิดอะไรไม่เข้าใจ ? ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง.

 

เรื่องที่เราไปทำกรรมกับคนอื่นมา อาจจะไม่ได้สร้างกรรมในชาตินี้ แต่เป็นชาติก่อนๆ ทุกคนมีกรรมเป็นของตนหมด จะเห็นได้เลยว่าแต่ละคนมักจะมีปัญหาที่แตกต่างกันไป และมักจะเจอกับปัญหาเดิมซ้ำๆ คนที่เจออาจจะเปลี่ยนไป เวลาเปลี่ยน สถานที่เปลี่ยน แต่ก็ยังเจอปัญหาเดิมๆ ถ้าอยากจะรู้ว่าสร้างกรรมอะไรมาก็ต้องปฏิบัติกรรมฐาน เมื่อรู้เห็นด้วยตัวเองว่าเราเคยสร้างกรรมอะไรมาก็จะรู้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญเลย มีสัญญากรรมที่จะแสดงให้เราเห็นทั้งนั้น เพราะเราเคยเป็นแบบนั้นมาในอดีต ทั้งในชาตินี้และก่อนนี้ สัญญากรรมนี้จะมาแสดงให้เราเห็นจนเราจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ ถ้าเรายังตอบสนองด้วยความเกลียด ความกลัว เราก็ยังเป็นคนเดิมอยู่ สัญญากรรมก็จะปรากฏกับเราเรื่อยๆ แต่ถ้าเราสงบใจได้ ให้อภัยได้ ตัดสินใจว่าเราจะเป็นคนใหม่ สัญญากรรมก็จะดับลงไปเอง มีผู้รู้แนะนำวิธีแก้กรรมเรื่องนี้มา ถ้าสนใจก็ลองปฏิบัติดู เรื่องที่แม่ปฏิบัติกับเราไม่ดีจะเห็นความเปลี่ยนแปลงใน 2-3 เดือน ถ้าสวดทุกวัน ให้สมาทานศีล 5 แล้วอธิษฐานว่า ข้าพเจ้ามีพ่อแม่เป็นผู้ให้ชีวิต ขออาราธนาศีลทั้งหมดจงคุ้มครองให้พ่อ แม่ของข้าพเจ้าหลุดพ้นจากอบายภูมิ แล้วสวดบท ธัมมจักรกัปปวัฒนสูตร สวดเสร็จ ก็สวดบทกรวดน้ำ สวดทุกวันจะเห็นผล แม่จะพูดดีกับเราเองไม่ต้องไปบอกเขา

 

เรื่องที่แม่ด่าเรา ตีเรา เราจำขึ้นใจ แล้วทำไมไม่จำเรื่องดีๆที่แม่ทำให้เราบ้าง ตั้งแต่ให้กำเนิดเรามา เลี้ยงดู ให้ข้าวให้น้ำ ดูแลปกป้องอันตรายมาตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่มีแม่เราจะมีทุกวันนี้ได้หรือ เสื้อผ้า ข้าวของใช้ทุกวันนี้ตั้งแต่เด็กจนโตมาจากไหนถ้าไม่ใช่แม่ คุณดีกว่าเด็กเร่ร่อนข้างถนนเยอะ อย่างไรท่านก็เป็นผู้มีพระคุณ พ่อแม่ก็ต้องดุด่าว่ากล่าวหรือตีเพื่ออบรมสั่งสอนลูกอยู่แล้ว เพราะพ่อแม่ทุกคนหวังให้ลูกได้ดี เป็นคนดี ท่านดุด่าว่ากล่าวทำโทษก็เป็นไปด้วยเจตนาคือมีความเมตตา หวังให้เราเป็นคนดี ไม่ได้มีเจตนาให้ลูกตายหรือลูกเป็นทุกข์ ทุกคนมีกรรมของตัวเอง แม่ก็มีกรรมของแม่ คุณเองก็มีกรรมของคุณเอง กรรมของกรรมเที่ยงตรงเสมอ ถ้าไม่เคยทำไว้ในชาตินี้หรือชาติที่ผ่านๆมาก็คงไม่มาเจอแบบนี้
คุณอยากให้แม่เลิกดุด่าว่ากล่าวก็ต้องทำตัวให้แม่ศรัทธาในตัวคุณ ท่านถึงจะเกรงใจคุณ
ทำอย่างไรให้ท่านศรัทธา....
ก็ทำตัวของคุณให้เป็นคนดี มีศีล 5 มีความกตัญญู อ่อนน้อมถ่อมตน ตั้งใจเรียนให้ดี จบมามีงานทำดีๆ มีรายได้มาช่วยเหลือท่าน ให้เงินท่านใช้ทุกเดือน ไปไหนมาไหนมีของฝากท่าน ดูแลเวลาท่านไม่สบาย ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจาดี แม่ต้องการอะไรก็หามาให้ก็ช่วยเท่าที่ทำได้ พาแม่ไปวัดทำบุญ รักษาศีล ภาวนา ชักจูงให้ท่านมีทาน ศีล ภาวนา ให้ท่านศรัทธาในตัวเราว่าเราเป็นลูกที่ดี ท่านก็จะเกรงใจเราค่ะ

 

https://www.youtube.com/watch?v=Tb25JCnPW4Y
เทศน์ท่านจิตโตเรื่อง ความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

 

คิดไว้แล้วค่ะถ้าบอกว่าจำเรื่องที่เขาตีเราได้และทำไมไม่จำเรื่องดีๆ. คิดแล้วต้องมีคนถาม. เรื่องนี้. มันจำมาเองค่ะ จำตั้งแต่เดินเตาะแตะได้ค่ะ. น่าจะนะเพราะรู้แค่ว่ายังดูดขวดนม. เรื่องดีๆก็มีค่ะ. ก็จำค่ะ. จำได้แค่เรื่องเดียว. ตอนนั้นแม่ไม่มีเงินค่ะ แล้วแม่ให้เราซื้อข้าวกล่องมา1 กล่องแล้วแบ่งกันกิน แต่แม่กินไม่กี่คำ และแม่ก็หยุดกิน. เพื่อที่จะให้เรากินให้อิ่ม. คือเรื่องนี้คิดได้ตั้งแต่วินาทีนั้นเรยค่ะตอนนั้นแค่ป.2-3 เอง เรื่องนี้. สงสัยคงเคยทำกรรมตรงนี้มาจริงๆค่ะ. จะมีปัญหากับแม่ตลอด. มีอยู่แค่คนเดียวนี่ละค่ะ. ที่มีปัญหา. ด้วย. เคยคิดค่ะว่าคงทำไม่ดีกับแม่มาเลยเป็นแบบนี้. รู้นะค่ะว่าแม่เขาอยากให้อ่อนน้อมกับเขา. แต่พอนานวันแกยิ่งผลักไสเราอ้ะค่ะ. เหมือนแต่ก่อนเราไม่สร้างเกราะกำบังตัวเองอ่ะค่ะมีอะไรก็พยายามเข้าใจ แต่พอยิ่งนานวัน ต่างคนต่างมีเกราะมากั้นตัวเองจนพูดกันไม่รู้เรื่อง. ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยไม่พูดกับแม่นานขนาดนี้เรยค่ะ. เกินครึ่งเดือนแล้วเห็นจะได้ ตอนนี้กำลังตัดสินใจไปอยู่ที่อื่นค่ะ. จะได้ไม่ต้องทุกข์ที่เจอกัน. ตัวเราเองเป็นคนเลือดร้อนก็ว่าได้ โดนด่าละ ของขึ้นใจนี่เต้นแรงเป็นฝืนเปนไฟค่ะ ไปอยู่บ้านใหม่คงจะดีกว่านี้ค่ะ จะได้ต่างคนต่างทบทวนว่าที่ทำมันดีรึป่าว จะพยายามนั่งสมาธิสวดมนต์นะค่ะ ช่วงนี้ใจเย็นขึ้นเยอะค่ะ. แต่ไม่ถึงกับเย็นมากนะค่ะ แต่ดีขึ้นเยอะ.

จะพยายามเย็นกว่านี้ให้ได้นะค่ะ. ส่วนเรื่องนั่งกรรมฐานและเห็นเรื่องราวในอดีตคงยากค่ะ. เพราะจิตไม่นิ่งพอ. นี่ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อย กระโดดเป็นแมวหลังโก่งแล้วค่ะ. ^^

เรื่องแม่นี่สักวันมันจะดีเองละค่ะ. เพราะเราไม่ได้ผูกใจเจ็บขนาดนั้น. มันเป็นอารมชั่ววูบที่ค่อนข้างนานไปหน่อยค่ะ. ก็รักแหละค่ะ. ก็มีแค่แม่นิ่ค่ะ. มีแค่คนเดียว. พ่อก็ไม่มี ยายก็เสียแล้ว. คนที่ดูแลเราจากวันนั้นจนโตมายืนเถียงแกได้ก็แม่นี้ละค่ะ. เราคงไปเปลี่ยนนิสัยเขาไม่ได้หรอก. ให้เขาเปลี่ยนของเขาเอง. เวลาเขาทุกข์เราก็ทุกข์นิ่ค่ะ และจะให้เราไม่ช่วยไม่ยุ่งก็ไม่ได้. พอช่วยพอยุ่งก็เกิดการทะเลาะอีก. เซ็งค่ะ. จะพยายามนั่งกรรมฐานนะค่ะ ส่วนบทสวด กำลังอยากสวดบทนี้พอดีค่ะ ไม่รู้ทำไม. ขอบคุณนะค่ะที่คอยให้คำแนะนำมีอะไรคืบน่าจะมาเล่าสู่กันฟังค่ะ.

 

ศรัทฺธา. 5555 ยากค่ะ. ขอโทดนะค่ะที่หัวเราะแต่ยากค่ะ. แค่คุยดีๆกับเขาเขายังเหวี่ยงใส่เลยค่ะ จะซื้อของให้อะไรให้ก็ไม่เอา พอซื้อมาก็โดนด่า ไม่สบายก็ซื้อยาเอายามาให้แกกินค่ะ เรื่องพาเข้าวัด ยากค่ะ. แกไม่ไปไหนมาไหนกะหนูหรอกค่ะ. แต่ถ้ามีรถเก๋ง เบนซ์สักคันอาจจะไม่แน่. เพราะเขาบอกไม่ชอบไปไหนไกลๆไม่ชอบนั่งรถไปไหนแบบนั่งรถเมลไปเที่ยวรึอะไรพวกนี้อ่ะค่ะแกไม่ชอบควันรถ. แต่ถ้าเปนพี่น้องนี่ถึงไหนถึงกัน กับลูกไม่ค่ะ เคยพูดให้สวดมนต์ แกก็ไม่สนค่ะ. ทำให้แล้วค่ะแต่แกไม่รับจากเรา. คงต้องรอเวลาต่อไป.

 

สิ่งที่แนะนำให้น้อง พี่ทำมาหมดแล้วและได้ผลในที่สุด แม้จะใช้เวลาหลายปีค่ะ พี่ทำได้แล้วถึงแนะนำให้คนอื่นทำต่อ แม่พี่แรกๆก็ไม่ชอบเข้าวัด ไม่ทำบุญ ไม่สวดมนต์ ท่านเคยเป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้บ่น อารมณ์ร้ายเหมือนกัน แต่พี่ก็ยังพยายามชักจูงให้ท่านเข้าวัดทำบุญ ทำกรรมฐานได้สำเร็จ เริ่มจากเรียนผ่านแล้วพาแม่ไปปฏิบัติธรรมที่วัด บอกท่านว่าบนพระไว้ต้องไปปฏิบัติธรรม และให้ท่านไปส่ง ท่านก็ไปอย่างไม่เต็มใจ ด่าว่าเราตลอดทางที่ไป แต่พี่ไม่สนใจ แม่จะว่าอย่างไร เรามาเอาความดี ไม่ได้มาเอาความเลว ทำดีย่อมมีอุปสรรค ต้องอดทนค่ะ หลังจากปฏิบัติธรรมครั้งนั้น แม่ก็เริ่มสนใจธรรมะมากขึ้น พี่ก็พยายามพาแม่ไปหาพระสุปฏิปันโนที่ท่านเทศน์สอน พาแม่ไปฟังธรรมบ่อยๆค่ะ แม่ก็เริ่มเข้าใจในธรรมมากขึ้น ปฏิบัติธรรมได้ดี เดี๋ยวนี้แม่พี่สวดมนต์ทำสมาธิทุกวันแล้วค่ะ ทำได้เอง ใจท่านก็เย็นลง สงบ ไม่ค่อยบ่นไม่ค่อยหงุดหงิดเหมือนเดิม และแม่ชอบทำบุญมากขึ้น ส่วนพี่เองก็เรียนจบแพทย์ มีงานทำก็ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ทุกเดือน เวลาท่านมาหาก็ดูแลอย่างดี พาไปทานข้าว ซื้อของที่ท่านชอบให้ เวลาป่วยก็ดูแลหายามาให้ทาน เวลาซื้อของมาให้พ่อกะแม่ ท่านก็จะบ่นตลอดว่าซื้อมาทำไม เปลืองเงิน พี่ก็ตอบว่าเป็นห่วงแม่นะคะว่าแม่จะทานข้าวรึยัง อาหารที่กินดีพอไหม อยู่สบายรึเปล่า เป็นห่วงนะคะ ท่านได้ยินท่านก็เงียบไม่บ่นอีก
พี่เองก็รักษาศีล5 ได้บริสุทธิ์ พยายามคิดบ่อยๆว่าจะทำอย่างไรให้ท่านสบายใจและมีความสุข เพราะท่านเป็นผู้มีพระคุณ หลังจากนั้นมาแม่พี่ไม่เคยบ่นเลยค่ะ เวลาพูดก็พูดดี ถ้าจะเตือนก็เตือนดีๆแต่ไม่บ่นไม่ด่าอีกเลยค่ะ เวลาชวนไปวัดถึงบางวันท่านจะขี้เกียจแต่ก็ไปกับพี่ เพราะท่านรู้ว่าเรารักท่านและหวังดีอยากให้ท่านได้อะไรดีๆ และเห็นการเปลี่ยนแปลงของพี่ในทางที่ดีขึ้น คือใจเย็น มีเมตตามากขึ้น แม่ก็ยอมไปค่ะ

พี่อยากให้น้องลองพยายามทำดูค่ะ เริ่มจากตัวเราก่อน คือไปขอโทษ ขอขมาแม่ก่อนค่ะ แล้วพูดกับท่านดีๆ พยายามทำให้พ่อกับแม่ของเรามีความสุขเท่าที่เราสามารถทำได้ค่ะ ท่านจะด่าจะว่าอย่างไรก็เรื่องของท่าน ถือว่าคำด่าของแม่คือพรอันประเสริฐค่ะ คำด่าคำสอนของแม่ ถ้าเป็นคำด่าเราก็ไม่ต้องถือสา ให้มันผ่านหูเราไป ถ้าเป็นคำสอนเราก็ฟัง คิดและเอามาปฏิบัติตามค่ะ ให้คิดเสมอว่าการที่เขาว่าเขาติคือเขาต้องการให้เราได้ดี เป็นคนดี แม่พยายามสอนเราอยู่ การที่เราได้มีโอกาสรับคำติคำว่าคำด่าของพ่อแม่ถือเป็นสิ่งที่ดี เพราะเราจะได้พัฒนาตัวเอง ถ้าเราอยากดี เราต้องไม่กลัวเวลาเขาติ เขาว่า เขาด่า เพราะถือเป็นกำไร เราได้ประโยชน์จะได้เอามาพัฒนาตัวเอง แต่คำชมใครชมมันก็เท่านั้น ไม่ค่อยเกิดประโยชน์เท่าคำติ คำด่า ถือว่าฝึกขันติก็แล้วกันนะคะ

ขนาดพระพุทธเจ้าท่านประเสริฐที่สุดแล้ว ยังโดนคนด่าคนนินทา ถึงขนาดจ้างคนมาด่าซึ่งๆหน้า ....แล้วเราเป็นใครถึงจะไม่โดนด่า
ให้ทำใจไว้เลยว่าถึงเราทำดีก็ต้องมีคนด่าคนนินทาเป็นเรื่องปกติ...ก็ไม่ต้องสนใจ ช่างมัน ทำดีต่อไปค่ะ สุดท้ายนั้นความดีจะตามรักษาเราเองค่ะ

 

สาธุค่ะ. คิดๆอยู่ค่ะว่าจะขอโทษ. ยังไงเราก็เป็นลูก. แต่ขอฝึกใจตัวเองก่อนค่ะ ความเลือดร้อน เหย่อหยิ่งในตัวหนูมันเยอะเหลือเกิน. มันต้านกะสิ่งที่คิดจะทำมาก. จะพยายามทำให้ได้. แถวนี้หาวัดฟังเทศฟังธรรมยากมากค่ะ. คือเหมือนกับเป็นวัดแบบ มีไว้เผาศพอย่างเดียวอ้ะค่ะและก็มีไว้ทำบุญใหญ่ๆแค่นั้นไม่มีแบบ. เอิ่มบอกไม่ถูกเรียกไม่ถูก. ชั่งมันดีกว่า. จะพยายามค่ะ