เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

‪#‎เรื่องนี้เกี่ยวกับไสยศาสตร์อินโดฯ‬
เรื่องมีอยู่ว่า..สามปีที่แล้วผมอยู่บ้านเช่าที่นึงชานๆเมืองแต่ไม่ชานมาก...บ้านติดกันคืออิสลาม...อิสลามคนนี้นิสัยดีคือชอบทักทายปราศัย...วันนึงเขาถามผมว่าพี่ๆ..พี่เลี้ยงกุมารทองหรือ....(เขาไม่เคยเข้าบ้านผม)ผมบอกใช่...ทีนี้เขามานั่งที่หน้าประตูด้านนอกบ้านเขานั่งที่วางรองเท้าเรียกให้เขามานั่งในบ้านก็ไม่ยอมเข้า...แล้วเขาก็ชวนผมเข้าไปนั่งในบ้านของเขา..ผมจึงไป...พอเดินเข้าไปบ้านมันเป็นชั้นครึ่ง...เดินเข้าไปผมก็เงยดูข้างบน..ปรากฏมีผ้าถุงผู้หญิงและโสร่งพาดอยู่ด้านบนตรงราวรั้ว...สรุปผมเดินลอดเข้ามา..พอนั่งคุยกันเขาก็เอาเครื่องดนตรีมาเล่นผมรู้สึกว่าตัวชาๆเนื้อตัวผมชาเเละเนื้อเต้นอย่างกะของขึ้นวูบวาบๆจึงคิดว่าต้องมีอะไรเเน่ก็นึกในใจว่าไม่กลัว...ได้เลยมาชนกันสักตั้ง..ผมพกยันต์ธงฯตลอด..ผมนั่งสักพักจึงขอตัว
อีกวันนึงเขามาหาผมที่บ้าน(คือบ้านติดกัน)ไม่ยอมเข้าบ้านตามเคยแล้วมาสารภาพกับผมว่า...เขามีเชื้อสายอินโดและได้รับมรดกตกทอดมาจากย่าที่เป็นคนอินโดเป็นของ!ประจำตะกูล(พวกผี)เขาบอกย่าเขาก็รับมาเป็นทอดๆเเละตะกูลเขาไม่มีใครรับต่อจากย่าได้แม้นพ่อเขาก็ไม่ได้เพราะของแรงและเลือกคนสุดท้ายย่าถ่ายให้เขา..เขาบอกใช้ได้ทุกอย่างตามใช้กำบังตำรวจให้ก็ได้กำลังโจรได้เฝ้าบ้านฯลฯ...แต่ตอนนี้ย่าเขาโทรมาบอกเขาว่าของกลับไปอินโดแล้วใช้ให้มาก็ไม่มาแล้วของไม่ยอมมาที่เขาแล้ว(ตั้งแต่วันที่ผมเข้าไปในบ้านเขา).....ผมนึกในใจของเอ็งถ้าไม่ตายก็ไอซียู...แต่เอ็งไม่กล้าบอก!

ขออนุญาตนำประสบการณ์จากเฟสบุค ของคุณ โสตัตตะ ภิญญา มาเล่าให้ฟังครับ

 

บ:'(

 

สุดยอด ประสบการณ์พระหลวงพ่อกับอาถรรพ์ต่างประเทศเหมือนผมเลย เเต่ของผมพระหางหมากรุ่นพิเศษกับวิญณาณผีที่ญี่ปุ่น

 

คุณพระคุ้มครองครับ

 

<iframe src="https://www.flickr.com/photos/luangpor/9317708133/player/" width="660" height="480" frameborder="0" allowfullscreen webkitallowfullscreen mozallowfullscreen oallowfullscreen msallowfullscreen></iframe>

ศิษย์

มีคนดีและคนลืม ดีมาอ้างตนป็นศิษย์เก่าบ้าง ศิษย์ต้น หรือศิษย์ก้นกุฏิเดิมบ้าง แต่เมื่อเห็นหน้าแล้วปรากฏว่าไม่เคยเห็นมาก่อนบ้าง บางรายพบกันคราวสองคราวเกือบจำไม่ได้ บางรายอยู่ห่วงจากวัดไม่เกิน 15 กิโลเมตรแตไม่เคยมาหาเลย พอมาถึงก็อ้างแบบที่กล่าว พยายามขอสิทธิพิเศษ ขอพบในเวลาที่ทำงาน นอกเวลาที่กำหนดไว้รับแขก

".ขอแจ้งให้ทราบว่า ทุกคนที่ต้องการเป็นศิษย์ ไม่ต้องขออนุญาต ขอให้ปฏิบัติตามนี้ อยู่ที่ไหน ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย ก็จะรับเป็นศิษย์ คือ

1. ศิษย์ชั้น 3

พยายามรักษาศีล 5 เสมอ อาจจะขาดตกบกพร่องบ้าง แต่ก็พยายามรักษาให้ครบถ้วนให้มากที่สุดที่จะทำได้ อย่างนี้ ขอรับไว้เป็นศิษย์ชั้น 3 คือ ศิษย์ขนาดจิ๋ว

2. ศิษย์รุ่นกลาง มีปฏิปทาดังนี้

มีศีลบริสุทธิ์เป็นปกติ พยายามรักษาอารมณ์ให้ทรงสมาธิเสมอตามสมควร ไม่ละเมิดศีลเป็นปกติ อย่างนี้ ขอรับไว้เป็นศิษย์รุ่นกลาง

3. ศิษย์เอก มีปฏิปทา ดังนี้ รักษาศีล 5 ครบถ้วนเป็นปกติ เคารพพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ไม่สงสัยในความดีของท่าน มีอารมณ์ตั้งมั่นว่า ถ้าตายไปจากคนชาตินี้ ขอไปนิพพานจุดเดียว พยายามละความโลภ ความโกรธ ความหลงเป็นปกติ

ถ้าปฏิบัติได้ตามนี้ มาพบหรือไม่มาพบ ขออนุญาติเป็นศิษฐ์หรือไม่ขออนุญาติก็ตาม ถ้าคิดว่าอยากจะเป็นศิษย์ ให้ทราบว่าอาตมารับเป็นศิษย์แล้วด้วยความเต็มใจ

แต่ระยะเวลา 10 ปีมานี้ (25 ธันวาคม 2527) รู้สึกว่ามี ศิษย์พิเศษ มากขึ้นตามลำดับ อ้างตัวกับเจ้าหน้าที่ของวัด พยายามขอพบในเวลาที่ทำงานแม้เวลาป่วยไข้ไม่สบาย หมอกำลังให้การรักษา เธอก็ต้องการพบ เมื่อพบแล้วก็ไม่มีอะไรเป็นสาระในด้านความดีเลย คนพวกนี้ชอบอ้างตัวเป็นศิษย์เก่าไม่มีระเบียบวินัยไม่เคารพพระรัตนตรัย เป็นคนประเภทหาความดีไม่พบ ก็ขอแจ้งให้บรรดาศิษย์พิเศษทั้งหลายได้ทราบทั่วกันว่า ตั้งแต่เริ่มบวชเข้ามาในพระพุทธศาสนายังไม่เคยมีศิษย์เลวๆ ประเภทนี้เลย ผู้ที่อ้างตนแบบนั้น ไม่ใช่ศิษย์จริง และอาจมีเจตนาไม่บริสุทธิ์ ขอศิษย์ทุกคนจงอย่าเชื่อ และอย่าคบหาสมาคมด้วย

พ่อสอนลูก หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ราตรีสวัสดิ์ครับ พี่ๆทุกท่าน ) ยังไม่ทักทายเลย หลับแล้ว

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

แล้วเรื่องเป็นยังไงครับวีระพงศ์ พอเล่าให้ฟังได้ไหมครับ

 

สวัสดีครับคุณทัช

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC_0040.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC_0040.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0040.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC_0034.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC_0034.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0034.jpg"/></a>

(จากปกด้านในธัมมวิโมกข์ ธันวาคม 2540)

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC_0043.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC_0043.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0043.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC_0046.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC_0046.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0046.jpg"/></a>

 

(จากธัมมวิโมกข์ พฤศิจกายน 2544 หน้า 110 - 113)

 

(จากธัมมวิโมกข์ พฤศจิกายน 2539 หน้า 103 - 110)

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/14879_253371604840299_2074415660_n.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/14879_253371604840299_2074415660_n.jpg" border="0" alt=" photo 14879_253371604840299_2074415660_n.jpg"/></a>

 

(จากหนังสือรวมคำสอนธรรมปฏิบัติ เล่ม 10 หน้า 19)

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC_0033.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC_0033.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0033.jpg"/></a>

 

สวัสดีค่ะพี่วัน, สวัสดีทุกๆ ท่านค่ะ
เมื่อเกิดความท้อในใจ วรรณจะนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อเสมอ แม้บางครั้งจะเผลอจะพลาดไป แต่เมื่อนึกถึงหลวงพ่อทีไร ก็ทำให้สตินั้นกลับมา ...

 

<a href="https://www.flickr.com/photos/luangpor/9320497540" title="152 by Tanat T, on Flickr"><img src="https://farm6.staticflickr.com/5481/9320497540_b97e9b871c_o.jpg" width="980" height="680" alt="152"></a>

บันทึกการท่องสวรรค์ของ รัชนี เจนรถา พ.ศ.2520
คัดเฉพาะใจความสำคัญ

วันนี้เห็นพระเจ้าอยู่หัวเป็นพระสงฆ์อยู่ที่จุฬามณีด้วย น.10

เห็นนายเอลวิสด้วย ลงนรกไปแล้ว ถามว่าดูท่าทางเป็นคนใจดี และคงหาเงินได้มาก็ทำทานบ้าง? ท่านว่านั่นน้อยนิด คล้ายทำเอาหน้า แต่ตอนตาย จิดไม่จับสิ่งกุศลเลย เพราะปล่อยจิตมั่วสุมอยู่ในเรื่องกามเสียเป็นส่วนมากขณะมีชีวิตอยู่ น.10

ถ้าจะเล่นอิทธิฤทธิ์ ต้องทำกสิณให้ได้ทุกกอง กองละอย่างช้าไม่เกิน 3 วัน แต่อย่านึกว่าเก่งถ้าได้ นั่นด้านโลกีย์ ถ้าจะให้บรรลุมรรคผล ต้องจำแบบที่พระพุทธเจ้าสอนลูกชายนายช่างทองที่ให้เพ่งกสิณดอกบัว การเพ่งกสิณแบบของพระพุทธเจ้าไม่ต้องมีพิธีมาก จับได้ตลอดให้เป็นไปโดยฉับพลัน ไม่ว่าจะนั่ง ยืน เดิน เหนื่อยมา หรือเมื่อไรก็ได้ น.13

ขอท่านดูนรก เห็นเทวทัตยืนตัวซีดแห้ง หน้าตามีเลือดเกรอะ ปากเหมือนฉีกๆแหว่งๆ น.15

ได้กราบท่านปู่ขุนไกรด้วย...ท่านว่าพลายงามอยู่พรหมที่ 16 แล้ว อานิสงส์จากสร้างวัดที่บ้านเกิด น.24

มาเฝ้าครูบาศีวิชัย วิมานท่านก็หลังใหญ่เด่นเหมือนกัน แต่เล็กกว่าหลวงพ่อ ท่านว่า ที่ท่านสร้างบันไดชั้นพระธาตุดอยสุเทพน่ะ ท่านอาสาก่อนจะลงมา พวกเธอก็เหมือนกัน(ท่านหมายถึงพวกลูกศิษย์หลวงพ่อ)ตั้งจิตมากันทุกคนแต่ละคนนี่มีบารมีสร้างสมมาแล้วทั้งนั้น ลงมารับหน้าที่ต่างๆกัน แต่ผลงานในบั้นปลายมารวมกันได้อย่างดี พวกที่จะเลือกสร้างบารมีนี่ แสดงว่าเขาสร้างของเขาไว้แล้ว รู้รูรั่วรู้โหว่ตรงไหนก็ลงมาปะให้มันเต็มเสีย เพราะฉะนั้นทำหน้าที่นั้นๆ ของตนให้ดีที่สุด น.24

กราบท่านพิฆเนศวร ท่านสวย ไม่มีงวงอย่างช้างอย่างที่เห็นในเมืองมนุษย์ น.27

พระพุทธชินราชเป็นลักษณะหนึ่งของท่านพระพุทธกัสสป น.42

ขอดูพระเยซูที่เคยได้ยินว่าท่านพุทธภูมิ พอเห็นแล้วก็ยังไม่แน่ใจ กราบนึกถามสมเด็จองค์ปฐม ได้ยินท่านว่าลงมาว่า ใช่


สวัสดีพี่ๆทุกท่านครับ อากาศเปลี่ยนแปลง ระวังสุขภาพนะครับ.

 

อาศรมฤาษีลิงทอง

ในอาศรมของลิงนี้ทุกอย่างมีสภาพเป็นลิงหมด บรรดาท่านทั้งหลายที่มีความเคารพในองค์สมเด็จพระบรมสุคต ถ้าจะมาหาลิงละก็โปรดทราบว่าที่นี่ไม่ได้ระงับไม่ได้จำกัดจริยาเหมือที่อื่น ถ้าจะมาสำนักของฤาษีละก็โปรดทราบว่า ที่นี่เป็นสำนักงานลิง ไม่ใช่สำนักงานผ้าพับไว้ จริยาต่างๆ พวกเราไม่ได้จำกัดให้เป็นการฝืนอัธยาศัย ให้เป็นไปตามสบายๆ แต่ก็ระวังนิดๆก็แล้วกัน เพราะว่าลิงนี่ถือระเบียบของลิงเป็นสำคัญ เวลากันเอง เขาจะนั่งคุยก็ได้ นอนคุยก็ได้ ยืนคุยก็ไม่ว่าอะไรใคร แต่เวลาไหนต้องใช้ธรรมะของค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ระวังตรงนั้นไว้นิดเดียวก็แล้วกัน ถ้าตอนนั้นท่านทั้งหลายที่มาไม่ใช้จริยาให้ถูกต้อง ตอนนั้นแหละลิงไม่เกรงใจใคร ตวาดเอาเฉยๆ เพราะตอนนั้นไม่ใช่เรื่องของลิงแล้วเป็นเรื่องของพระพุทธเจ้าท่าน ถ้าไม่แสดงความคารวะในธรรมของพระพุทธเจ้าเพียงนิดเดียว จะถูกลิงตะคอกทันที นี่ท่านทั้งหลายก็รู้ลีลาของลิงทั้งหลายอยู่แล้ว ลิงในป่ามีสภาพฉันได ลิงในอาศรมก็มีสภาพฉันนั้น เพราะว่าเป็นลิงเหมือนกัน จำไว้ด้วย

คนที่เขามาที่นี่ บางทีก็กลับไปเขาไปนั่งนินทา นั่งปรารภกันว่าเป็นที่น่าเสียดายอาศรมของลิงนี่ ไม่ได้ความ ขาดความสำรวม มีความสำรวมน้อยไป ทำไมปล่อยให้บรรดาลูกศิษฐ์ทำแบบนั้น หรือว่ากองทัพลิงทำแบบนั้น

ก็เลยบอกว่า เรื่องของลิงนี่ ไม่ชอบขัดอัธยาศัยนิสัยเดิมของคนพระพุทะเจ้าบอกว่าคนที่มีลีลาเปลี่ยนนิสัยเดิมได้โดยเฉพาะคือมีพระพุทธเจ้าเท่านั้น คนทั้งหลายเหล่าอื่นที่เป็นสาวกไม่สามารถจะเปลี่ยนลีลาเดิมของตนได้ แต่สำนักงานของลิงนี่มีความต้องการอยู่อย่างเดียวคือ อารมณ์จิต จะมาในลักษณะใดก็ตาม แต่งตัวแบบไหนก็ตาม สำนักงานลิงมีที่รับแห่งเดียวคือ ไม่ปูเสื่อรับ ไม่ปูพรมรับ ให้นั่งกับพื้นกระดานธรรมดาเสมอกันหมด เพราะว่าคนก็ดี สัตวืก็ดี ที่เกิดมาในโลก เมื่อมีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น แล้วก็มีความตายที่สุดเหมือนกัน ร่างกายคนและสัตว์ที่บอกว่าแยกชั้นวรรณะก็ตามมันก็เสมอกันที่เกิดแล้วก็ตาย ร่างกายเต็มไปด้วยความสกแรก ความจริงร่างกายนี่ไม่น่าเกลียด แต่ใจสกปรกด้วยกิเลสมันน่าเกลียดมาก

ตอนนี้ลิงในฐานะที่ประกาศตนเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาค เห็นว่าเป็นสามัญลักษระ คือว่า เป็นอาการที่เสมอกัน ดังนั้นศักดิ์ศรีหรือการต้อนรับจึงให้สถานะเสมอกันหมด คือนั่งกับพื้นกระดาน นั่งแล้วจะนอนก็ได้ตามใจ คุยไปคุยมาเมื่อยก็นอน ลิงนั่ง ลูกน้องนอน ลิงนอน ลูกน้องนั่ง นี่ใครจะมาสำนักลิงก็โปรดทราบด้วยนะ ว่าลิงน่ะมีจริยาเป็นแบบนั้น อย่าไปเอาจริยาที่อื่นที่ท่านมีความเรียบร้อยมาใช้ในกรณีของลิง เพราะลิงต้องการใจลิงไม่ต้องการกาย

ทว่าท่านผู้มามีน้ำใจบริสุทธิ์ คือ ทรงพรหมวิหาร 4 เว้นอคติ 4 มีศีลบริสุทธิ์ ระวังนิวรณ์แล้วก็ ตัดสังโยชน์ อันนี้ลิงกราบไหว้ได้สบาย และก็พอใจในการต้องรับ ถ้าหากท่านผู้มาแบกเอาโลกธรรมมาเต็มที่ นิยมโลกเต็มอัตราบารมีที่เคยทำมาแต่กาลก่อนและก็ไม่เพิกถอนวางไว้ละก็ ระวังๆ หน่อย เจ้าลิงมันจะตะคอกเอา

ที่พุดอย่างนี้เพราะว่าไปสถานที่อื่นเห็นท่านมีจริยาเรียบร้อย ก้เกรงว่าท่านทั้งหลายมาสู่สำนักของลิง ก็จะเป็นบาป จะมานั่งคิดว่า แหม สำนักของลิงนี่ ใครเขาลือกันว่า อาศรมฤาษ๊ลิงดำ อยากจะมานั่งคุยบ้างอยากจะมาหาบ้าง พอมาแล้วก็คิดว่ามีจริยาเรียบร้อยน่ารัก สงบเสงี่ยม กลับมาดูอาการเป็นลิงเป็นถุงไปหมด ก็จะมานึกไปว่า เอ๊ะ สาวกขององค์พระบรมสุคตทำไมเป็นแบบนี้ แล้วดีไม่ดี ท่านก็จะไปนั่งสร้างบาปกันขึ้น ไปนั่งนึกนินทาลิงกัน ไอ้บาปมันจะเข้าตัว ที่ว่านี่ไม่ใช่กันการนินทานะ นัตถิโลกเก อนินทิโต พระพุทธเจ้าทรงกล่าวว่า คนที่ไม่ถูกนินทาเลยไม่มีในโลก ท่านนินทาเท่าไร ลิงก้ไม่สะเทือนและก้ไม่มีความเดือดร้อน แต่ว่าท่านนะซิ ท่านผู้นินทาจะมีความลำบาก คือมันเสียเวลาการงานของท่านและอารมณ์ใจของท่านเศร้าหมอง

จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา พระพุทธเจ้ากล่าว ถ้าอารมณ์ใจของเราเศร้าหมอง เวลาตายไปสู่ทุคติ นี่ไม่ได้ขู่ท่านผู้อ่าน แต่ว่าพูดให้ฟังยังไงๆ ท่านก็รักษากำลังใจของท่านให้บริสุทธิ์ผุดผ่องไม่ต้องมาห่วงฝูงลิง ลิงฝูงนี้จะไปนรก จะไปสวรรค์ จะไปนิพพานก็เป็นเรื่องของฝูงลิง พระพุทธเจ้ากล่าวว่า อัตตนา โจทยัตาตานัง ขอให้ท่านทั้งหลายพยายามตรวจนิสัย อัทธยาศัยความรู้สึกของใจของตัวเองเป็นสำคัญ พยายามหาจุดบกพร่องของใจ อย่าไปหาความดีของใจ ถ้าเราหาความดีของใจ เราจะไม่พบดี

เราจะไม่พบดีตรงไหน เพราะว่าไอ้ใจมันชั่วตรงไหนเราไม่ดูมัน เราไม่อุดเรือตรงที่รั่ว เราไปดูแต่ที่เนื้อมันดี น้ำมันไหลซึมเข้ามาตลอดเวลา ไม่ช้าเรือมันก็จม เรื่องนี้มีสภาพฉันได จิตใจของท่านพุทธบริษัททั้งหลายก็เหมือนกัน จงระมัดระวังน้ำใจของท่าน อย่าไปห่วงใจหรือจริยาของบุคคลอื่น

ถ้าหากว่าใจเราสกปรก แต่ทำจริยาภายนอกตัดแปลงให้ชาวบ้านเขาเห็นว่าเรียบร้อย เราสะอาดปราศจากกิเลสเป็นสมุจเฉทปหานอย่างนี้ องค์สมเด็จพระพิชิตมารกล่าวว่า ท่านผู้นั้นเป็นนักมายาสาไถย คือเจ้าเล่ห์หลอกลวงชาวบ้าน เป็นของไม่ดี

ท่านผู้อ่านทั้งหลาย ที่อาศรมของลิงนี่ที่ปล่อยไปตามอัธยาศัย ก็เพราะว่าต้องการอย่างเดียวคือ กำลังใจ ต้องการเห็นใจของบรรดาท่านพุทธบริษัทให้เข้าถึงธรรม สำหรับด้ายกายนั้นต้องการให้สบายๆ ไม่ต้องการให้เคร่งเครียดจนเกินไป ถ้ามีการระมัดระวังเกินไปแล้วจิตใจมันลำบาก จะเข้าเกณฑ์ อัตตกิลมถานุโยค ถ้าหากท่านพุทธบริษัทท่านใด มีอาการสงบเสงี่ยมเรียบร้อยด้วยกำลังใจแท้ อย่างนี้ลิงก็สรระเสริญเหมือนกันและลิงก็ยอมรับ ไม่ใช่ว่าใครมาในที่นี้แล้วจะเกณฑ์ให้เป็นลิงไปหมด ไม่ใช่อย่างนั้นปล่อยให้เป็นไปตามอัธยาศัย เพราะสิ่งที่สนใจก็บอกแล้ว มีใจตัวเดียว

ถ้าเวลาจะมาที่อาศรมของลิง หรือว่าวังของลิงโปรดเตรียมใจมาซะ เพราะถ้าใจพลาดนิดเดียวละระวังนะ ถ้าบังเอิญลิงอยากจะรู้เข้าละก็ ยุ่งเหมือนกัน ลิงน่ะอยากรู้ใจใคร อยากเห็นใจใคร ไม่อยากเห็นหน้าคน คือหน้าคนลิงไม่สนใจ ไม่ใช่เกลียด สนใจเฉพาะอย่างเดียว คือว่าโผล่หน้ามาปั้บลิงก็ดูใจทันที ว่าใจของท่านผู้นี้มีประกายแล้วหรือยัง หรือมีใจเป็นแก้วแล้วหรือยัง หรือใจเป็นสีดำ สีแดง สีประกาย สีแก้ว นี่ลิงดูใจอย่างเดียว เมื่อทราบแล้วก็เตรียมใจมาไว้ด้วย ถ้าจะมาสำนักของลิง

พ่อสอนลูก หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

เกือบลืมครับ พี่วัน เรียกทัชเฉยๆ ดีกว่าครับ ขอบคุณมากครับ