เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ขอบคุณมาก
เพ็คของไว้แต่เมื่อวาน แต่ตอนนี้ติดราชการลับ
คืนนี้จะแจ้งรหัสพัสดุ

 

พี่หนุ่มทิพย์ ไม่ได้ทวงนะครับ อย่าลืมเหรียญนี้นะครับ
ขอบคุณครับ

 

พยายามจะให้ทวง แต่ผมอาภัพ พูดแล้วสมาชิกก็ไม่เข้าใจ
คุณfunๆทำตารางให้เห็นแล้วก็ไม่ทักท้วง อยากให้ผมส่งหลายรอบ ก็จะพยายามทำให้

 

ขอโทษด้วยครับ

 

วันนี้ไปดูที่พักที่ฐานทัพเรือสัตหีบ คิดว่าถ้ากลับกรุงเทพฯทัน ก็จะจัดส่ง
แต่พอเช็คจากมือถือว่าพัสดุไม่เรียบร้อย ตกหล่นของคุณ ก็เลยว่าจะหาข้ออ้างที่จะล่าช้าไปอีกวัน

แต่วันนี้กลับดึก จัดส่งไม่ทัน เลยต้องรับผิดชอบ แกะซองพัสดุของคุณแล้วเติมเหรียญน้ำใจของคุณนายน้ำ5ให้ไป

เปิดซองของคุณนายน้ำ5แล้ว ต้องนึกว่าเป็นโชคดีของเพื่อนสมาชิก เหรียญสวยมาก ผมมองเห็นไม่ชัดเพราะไม่ได้เปิดดูแต่รับรู้ได้ถึงความดีของเหรียญ เมื่อได้ไปแล้วต้องกลับมาขอบคุณเจ้าของเหรียญอีกรอบนะครับ

................

คุณนายน้ำ5 ใส่เกินมาเหรียญ ผมได้มานานแล้วแต่ไม่ได้ตอบกลับต้องขออภัย และเดาได้ว่าเหรียญน่าจะเกินด้วยความตั้งใจ ตั้งใจจะให้เจ้าของกระทู้

ผมอิ่มตัวกับวัตถุมงคลพอสมควรแล้ว เหมือนพี่ไพรัช เหมือนคุณบี แต่พอเห็นเหรียญแล้ว ต้องแอบขอบคุณอีกครั้ง จะส่งของตอบแทนไปให้ตามรับปาก แต่รอหน่อยนะครับ ผมอยากรวมๆของแล้วจัดส่งให้ทีเดียว

.............

สมาชิกที่ได้รับพัสดุชุดนี้มีอยู่เพียง5ท่านนะครับ เป็น5ท่านที่ขอพระของขวัญเป็นที่ระฤก ผมเติมพระผงเกศาหลวงปู่ครูบาดวงดีให้ไป พระฯชุดนี้อายุร่วม10ปีแล้ว คิดว่าจะเก็บไว้แจกคนใกล้ตัวใกล้ชิด เพราะตอนนั้นยังไม่รู้จักพี่นิ่ม ถึงตอนนี้มารื้อห้องพระฯแล้วเจอ กอปรกับหลวงปู่ฯก็เป็นพระฯระดับภาคไปแล้ว ไม่มีใครในวงการไม่รู้จัก เอามาแจกก็น่าจะพอสมควรแกฐานะเพื่อนสมาชิก ถ้าท่านใดใน5ท่านนี้ไม่ได้(ไม่ได้อยู่1ท่าน) โปรดทวงนะครับ จะจัดส่งเพิ่มเติมไปให้ในคราหน้า (ของมีจำนวนจำกัด)

 

1.คุณครึ่งชีวิต
2.moodam
3.K_wirat
4.pakatu
5.little_duct น่าจะเป็นท่านนี้มั้งที่ผมลืม แต่เติมพระฯของวัดท่าช้างให้ไปแทน เสกดีพิธีใหญ่ หลวงปู่ฯผมเสกให้เป็นพิเศษ คงไม่ขี้เหร่มั้ง

พรุ่งนี้จะใส่รหัสพัสดุนะครับ

กล่องพระผงของขวัญเลอะเลือนนะครับ ตระเวนเสกมาเยอะก็แบบนี้....

 

ของหลวงปู่วัดบ้านฟ่อนหรือเปล่าครับ

 

ใช่ครับ... พี่เอ่ยปากคำเดียวว่า "ไม่เอา" ผมจะได้ไม่ส่งไปให้

ตอนนี้กะลาแกะที่ผมเคยถวายปัจจัยสร้างรุ่นนั้น หากันทั้งเชียงใหม่เชียวครับ
แม้แต่ดาบนวะนิลก็ซื้อคืนกันเกือบหมื่น!

 

ช่วงชีวิตวัยเด็กของผมเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด แต่เป็นช่วงสั้นๆเพียงแค่2-3ปี
ผมจดจำรายละเอียดได้เยอะในวัยเด็ก ไม่คิดว่าเด็กที่ยังไม่เข้าเรียนอนุบาลจะจดจำได้ขนาดนี้ แต่ผมจำได้

ผมเรียนอนุบาลในฐานทัพเรือสัตหีบ และตื้นเต้นกับการได้พบเด็กสาววัยเดียวกันในสโมสรกองทัพเรือ ปิ๊งครั้งแรก....

ได้อาศัยความกว้างขวางของคุณพ่อประดู่ฯ ไปจับจองบ้านพักนายทหาร (ซึ่งปัจจุบันเป็นใครก็สามารถเข้าพักได้ แค่มีเงิน) ในราคาพิเศษ จะอยู่ยาวช่วงต้นเดือนธันวาคม 3-4วันประมาณนั้น

อยากรำลึกความทรงจำเก่าๆ ในสมัยที่มีความสุขโดยไม่มีความกังวล
เป็นช่วงเวลาเดียวในชีวิตที่ไม่มีความกังวลติดค้างก่อนนอนและหลังตื่น
และผมไม่เคยมีความสุขแบบนั้นอีกเลยนับจากจากที่นั้นมา....

บ้านพักที่เห็นนี้ เป็นบ้านขนาดใหญ่ จุได้หลายสิบคน แต่คณะของผมมีแค่ครอบครัวผมกับคุณพ่อประดู่ฯนับรวมกันไม่เกิน4-6คน

เลยว่าจะชวนเพื่อนสมาชิกที่สนใจ ว่าอยากจะพักผ่อนสบายๆสไตล์คนไม่มีกังวล ในฐานทัพที่มีความปลอดภัยสูง

อยากจะชวนคุณghostlinux คุณมดดำน้อยเป็นอาทิ ว่าหากพอจะว่างก็มาพักผ่อนกัน บ้านหลังใหญ่มีสามห้องนอนกว้างๆ ห้องน้ำในตัว หรือถ้าคุณบีว่างก็จะชวนมาเที่ยวกัน บรรยากาศดีมาก ถ้ามาจริงจะไล่เมียไปนอนห้องอื่น แต่ระวังน้ำตาลขึ้น (ผมปากหวาน)
ค่าใช้จ่ายไม่มี ถือว่าชวนในฐานะครอบครัวเดียวกัน

หรือถ้ามีสมาชิกสนใจมากๆ ผมจะจองบ้านพักเพิ่มอีกหลังในราคาพิเศษ(ถูกมากๆ)
ถ้าพี่ศนิวารว่าง ก็ชวนนะครับ เที่ยวบ้างเถอะ อายุเยอะแล้ว!

ผมจะไปพักในช่วงวันที่4-5-6 เดือนธันวาคม ประมาณนั้น

ในฐานทัพเรือยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆที่น่าสนใจอีกมาก สวย สงบและปลอดภัยครับ

 

กะลาก็ยังอยู่ เหรียญก็ยังอยู่ ดาบเล่มใหญ่ก็ยังอยู่ เล่มเล็กก็ยังอยู่

ได้พระผสมเกสาของท่านอีกองค์ก็ยิ่งดี ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

ขอบคุณครับ พี่หนุ่มทิพย์

 

คุณนายน้ำ5 ใส่เกินมาเหรียญ ผมได้มานานแล้วแต่ไม่ได้ตอบกลับต้องขออภัย และเดาได้ว่าเหรียญน่าจะเกินด้วยความตั้งใจ ตั้งใจจะให้เจ้าของกระทู้
ผมอิ่มตัวกับวัตถุมงคลพอสมควรแล้ว เหมือนพี่ไพรัช เหมือนคุณบี แต่พอเห็นเหรียญแล้ว ต้องแอบขอบคุณอีกครั้ง จะส่งของตอบแทนไปให้ตามรับปาก แต่รอหน่อยนะครับ ผมอยากรวมๆของแล้วจัดส่งให้ทีเดียว

ขอบคุณมากครับพี่หนุ่มทิพย์

 

บอกพี่นิ่มไปหลายหน ว่าพระฯของเรา เราต้องจัดการเอง
พี่นิ่มเริ่มเดินสายมาพักใหญ่ๆ สุขภาพก็แข็งแรงพอ นำของเข้าพิธีฯไม่หยุด
กับหลวงพ่อนิวัติ วัดคมบาง ก็สนิทกันมาก ใกล้งานวันเกิดท่านฯ ก็เอาของไปฝากท่านเสกให้

เฉพาะของทางวัดฯ ก็สั่งทำของมาเหมือนกัน ของเพิ่งจะได้ก่อนวันงานแค่2-3วัน พอเสกเสร็จก็แจกจ่ายทันที ยังได้รับความนิยมขนาด เหรียญหลักๆ(เนื้อพิเศษ) ยังซื้อขายทำกำไรกันเป็นหมื่น
แต่ของพี่นิ่มเสกกันมาเป็นปีแล้ว ยังไม่ค่อยอยากจะปล่อยเลย
หลวงพ่อนิวัติ เคยแจกพระผงองค์ปฐมให้ลูกศิษย์ที่เป็นทหารไปครั้งก่อนมีประสพการณ์สูง ครั้งนี้ให้คนสนิทมากระซิบพี่นิ่ม บิณฑบาตอีกซัก100องค์เถอะ

พี่นิ่มนึกกตัญญู ถวายลูกอมฯไปอีก100ลูก พระขุนแผนฯไปอีก300องค์
ใครอยู่ใกล้อยากทำบุญกับท่านฯก็ขอเชิญครับ

กุศลถวายพระเครื่องของพี่นิ่มครั้งนี้เป็นอานิสงค์เสมือนการทำพระฯต่อชะตาชีวิต เราที่เป็นแฟนคลับอุปการะพี่นิ่มมาตลอด ก็ให้ร่วมโมทนาร่วมกัน เกิดศรัทธาครั้งหน้าภพใหม่ เราจะได้ไม่ขาดแคลนกำลังพล สาธุ


คนเยอะมาก รอรับแจกพระฯ แต่เฉพาะลูกอมฯกับสมเด็จองค์ปฐม หลวงพ่อฯท่านตั้งใจแจกเฉพาะทหารเท่านั้น

 

ในข่าว มีภาพรถเก๋งเกิดอุบัติเหตุไฟไหม้ เนื้อข่าวระบุยี่ห้อและรุ่น ทำเอาเจ้าของยี่ห้อสะดุ้ง และเจ้าของรถรุ่นนี้ขวัญผวา
ในข่าว มีภาพอุบัติเหตุเมาสุรา ขับรถจนเกิดเหตุ เจ้าของยี่ห้อสุราสบายใจได้ ว่าในข่าวจะไม่แจ้งยี่ห้อของสาเหตุครั้งนี้
ในข่าว มีภาพคนร้ายแย่งชิงปล้นทรัพย์ เพื่อไปเที่ยวสถานบันเทิงหรือซื้อสินค้าแบรนด์เนม เจ้าของสถานบันเทิงสบายใจได้ ว่าเนื้อข่าวจะไม่สร้างผลกระทบให้ตนแน่

ไม่มีคนร้ายที่ไหน ก่อเหตุเพื่อหาทรัพย์ไปเที่ยววัด เที่ยวมูลนิธิ
มันปล้นไปเที่ยวสถานบันเทิงกันทั้งนั้น

เราได้ภาษีบำรุงประเทศจากธุรกิจบาป แต่เราไม่เคยคำนึงถึงความเสียหายจากธุรกิจบาปอย่างจริงจัง
กรมสรรพสามิท ก็ให้ความร่วมมือดีในการรีดภาษี
แต่กับครอบครัวผู้สูญเสีย พวกเค้าได้อะไรจากใคร?

สื่อมวลชน สามารถเป็นกระบอกเสียงในการรณรงค์หรือสนับสนุนสังคมให้มีความดีขึ้นได้ แต่ที่ผ่านมาตลอดหลายสิบปี เคยทำสำเร็จไหม?

ลองเปลี่ยนวิธีการอ่านข่าวดูบ้าง

"... เป็นเรื่องเป็นราว เป็นข่าวขึ้นมา นายหนุ่มทิพย์ เมาสุราอาละวาด หลังจากดื่มเบียร์ช้างกระทืบโลงไปสามขวด ก็สวมใจเสือใจสิงห์ไล่ตีเมียกลางตลาด พอสร่างเมา เสือสิงห์ช้างกลับบ้านหมด นั่งซืมเข้าบ้านไม่ได้ เดือดร้อนเจ้าหน้าที่ต้องมาเชิญตัวไปโรงพัก"

ข่าวแบบนี้จะสร้างสถิติใหม่ ว่าเหล้าเบียร์ยี่ห้อใดสร้างความเสียหายให้กับสังคมมากที่สุดต่อปี คุ้มค่ากับภาษีที่รีดมาได้หรือไม่

.......................

คุณกฤษณมูรติ เขียนไว้ในหนังสือ "การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต"
ความว่า

"ผู้ใหญ่หลายคนยังด้อยวุฒิภาวะและทำตัวเหมือนเด็ก
คนเหล่านี้ก็เป็นสาเหตุหนึ่งของความสับสน และความทุกข์ที่เกิดขึ้นในโลก

ผู้ใหญ่นี่เองที่ต้องรับผิดชอบต่อวิกฤตทางศีลธรรมและทางเศรษฐกิจที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ และโชคร้ายที่เรามีข้อเสียอย่างหนึ่งคือ
มักอยากให้คนอื่นมาทำหน้าที่แทนเรา ช่วยเปลี่ยนหนทางชีวิตให้เรา เรารอให้คนอื่นมาปฏิวัติและสร้างสิ่งต่างๆขึ้นใหม่ ส่วนตัวเราเองนั้นไม่ยอมทำอะไร เอาแต่รอจนแน่ใจเสียก่อนว่าทำแล้วจะได้ผลถึงค่อยลงมือทำ..."

..................

เคยมีสถานศึกษาระดับอุดมศึกษา รณรงค์ให้นักศึกษาแต่งกายให้เรียบร้อย ....
นี่ขนาดระดับมหาลัยฯนะ .... ไม่ได้ผลเลยหล่ะ นอกจากเสียงตอบรับของคนที่เค้าดีอยู่แล้วเท่านั้น
ลองให้หนุ่มทิพย์รณรงค์ดูซิ

"ขอเชิญชวนนักศึกษาที่ขายบริการทางเพศ แต่งกายยั่วยุ ทาปากสีสดๆ นุ่งกระโปรงสั้น เสื้อบางและรัดให้เห็นเสื้อใน ใช้มือถือราคาแพงและกระเป๋าแบรนด์เนม อยู่ในสถานที่ที่ขายสุราหรืออโคจร และแสดงกิริยาไม่สุภาพต่างๆ เพื่อที่นักศึกษาที่รับงานขายบริการจะหาลูกค้าได้ง่ายขึ้น และสามารถสังเกตแบ่งแยกนักศึกษาที่ตั้งใจเรียนออกจากกลุ่มได้ง่าย ทั้งนี้สิทธิดังกล่าว ไม่จำกัดสำหรับนักศึกษาที่ตั้งใจเรียน(ใครจะแต่งก็ได้)...."



..................

สถานศึกษาบางประเทศ ห้ามนักเรียนพกโทรศัพท์มาอวดกัน
แต่โทรศัพท์เป็นของจำเป็น ที่ต้องสื่อสารกับผู้ปกครอง

ผู้ปกครองก็เลี้ยงลูกต่างกัน
บางครอบครัว เลี้ยงให้ลูกรู้จักปรับตัวและยอมรับความจริง
บางครอบครัว สอนให้ลูกสร้างโอกาส
บางครอบครัว สอนให้ลูกฉวยโอกาส
บางครอบครัว สอนพิศดารกว่านั้น
แต่ถ้าสอนเองได้ทุกเรื่อง น่าจะประเสริฐกว่าให้คนอื่นมาสอนลูกเรา

 

เรื่องเล่า : อานิสงส์ของการบริจาคเงินไถ่ชีวิตวัว/ควายฯ

ตอน : ผลที่ได้กับตัวเอง และเรื่องเล่าอื่นๆ ตามที่นึกได้ฯ

ในอดีตของผม(ไม่ขอใช้คำว่าประสบการณ์ เพราะมีผู้รู้เคยพูดให้ได้ยินว่า คำว่าประสบการณ์มันน่าจะเป็นปัจจุบัน เช่น พระเอกลิเกตอนเจอนางเอกตาม

ท้องเรื่องครั้งแรกร้องว่า"ได้มาประสบพบพักตร์ฯ..."มันดูเป็นปัจจุบัน ไม่ใช่พบกันมาในอดีต ถ้าจะใช้น่าจะพูดว่า ประสบการณ์ที่เคยผ่านมา...ฯอะไร

ทำนองนั้น)ผมเป็นคนกินแทบทุกอย่าง ไม่เคยมังสวิรัตฺ ถ้าเพื่อนกันถามว่า"นายไม่กินอะไรบ้าง" ผมจะตอบชัดถ้อยชัดคำว่า"หนังคางคก"เพราะผมไม่

กล้ากินจริงๆ หน้าที่การงานของผม ผมมั่นใจว่าผมเป็นคนขยัน/ประพฤติดี ตอนรับราชการก็ได้สองขั้นทุกครั้งที่มีสิทธิ์ขอ ลาออกจากราชการมาทำ

งานบริษัทฯก็ก้าวหน้ากว่าคนอื่นๆ ที่เข้าพร้อมๆ กันในทุกๆที่ การเงินก็ได้รับดีกว่าคนอื่นๆ ในตำแหน่งเดียวกัน แต่...(เอาไว้เฉลยตอนท้าย)ประมาณปี

พ.ศ. 2538 ผมเคยตามญาติกันไปวัดดังวัดหนึ่ง ที่วัดนี้ผมเคยไปบ่อยๆ และเคยอ่านหนังสือเรื่องจริงหรือเรื่องแปลกนี่แหละ(ผมไม่แน่ใจ)เขียนว่า ที่วัด...

มีพระดูดวงแม่นยำมาก มีนายทหารเรือท่านหนึ่ง เอาความฝันไปเล่าให้ท่านฟัง พระท่านทำนายว่า จะเสียลูกสาวซึ่งมีอยู่คนเดียว...เหตุผลเพราะ ลูกสาว

ท่านก่อนจะจุติมาเป็นลูกสาวท่าน เดินเก็บดอกไม้อยู่บนสวรรค์ เกิดพลัดกับเพื่อนๆ นางฟ้าด้วยกัน จนหลงมาเกิดเป็นลูกของนายทหารเรือท่านนั้น ตอนนั้น

บรรดาพวกนางฟ้าที่เก็บดอกไม้ด้วยกันเก็บดอกไม้เสร็จแล้ว กำลังจะกลับ...ลูกของท่านก็ต้องกลับด้วย...สรุปเรื่องในตอนนี้คือ ทั้งนายทหารเรือและภริยา

ของท่าน ฝันเหมือนกันและฝันหลายวันติดต่อกันตอนนั้นลูกสาวท่านทั้งสองก็เป็นสาวแล้ว และกำลังเรียนระดับอุดมศึกษา ก็ถามท่านถึงวิธีแก้ไข ท่านก็

แนะนำให้สร้างพระพุทธรูปถวายวัด เพื่อเป็นตัวแทนลูกสาว ย่นย่อพอเข้าใจเมื่อนายทหารและภริยาท่าน สร้างพระพุทธรูปถวายฯ แทนตัวลูกสาวแล้ว ลูก

สาวท่านก็ไม่ต้องจุติ(ตายแล้วไปเกิด)ไปบนสวรรค์ อยู่กับท่านต่อไป(เวลาที่นางฟ้าเก็บดอกไม้ชั่วครู่บนสวรรค์ แต่นางฟ้าที่หลงมาเกิดบนโลกมนุษย์อายุ

เข้าเรียนอุดมศึกษาแล้ว) เมื่อไปที่วัดนี้ก็ได้พบคนไปรอท่านอยู่เป็นจำนวนมาก เห็นกติกาว่าดังนี้ ให้เขียนวันเดือนปีเกิดใส่ในกระดาษที่จัดไว้ให้ และให้

ถามได้ 3 ข้อผมก็เลยลองดู(เพราะดูฟรี) แต่ผมเขียนคำถามว่า 1. ผมควรจะทำบุญด้วยอะไร? จึงจะดี (เป็นสัจจริง ผมเขียนอย่างนั้นจริง)ผมถามข้อ

เดียว พอถึงคิวผม...พระท่านมองหน้าผม...และทักว่า...โยมเป็นคนใจดี...ใจบุญอยู่แล้ว แต่มีกรรมเรื่องของสวยๆ งามๆ อยู่บ้าง แม่บ้านผมมองหน้า

ผม!!! ผมก็เลยตอบพระท่านไปว่า ตอนเด็กๆ ผมชอบเลี้ยงไก่ชนกับเลี้ยงปลากัด แล้วให้มันกัดกัน (พระท่านก็ยิ้ม/ผมก็ยิ้ม)พระท่านพูดต่อว่า โยมควรจะ

บริจาคหรือสร้างสิ่งที่ให้แสงสว่างในที่สูงๆ ตามวัดหรือโรงพยาบาล และให้ไถ่ชีวิตโค/กระบือ ถ้าเงินไม่พอที่จะไถ่ทั้งตัว ก็ไปบริจาคร่วมไปกับเขา/ตามที่

เขาจัดตามที่ต่างๆ ก็ได้ นี่ก็เป็นเหตุที่ทำให้ผมไปบริจาคซื้อวัวซื้อควายเป็นการไถ่ชีวิต ที่"วัดกู้"ปากเกร็ด เพราะมีคนแนะนำอย่างนั้น ทำให้ผมได้เห็นเรือที่

เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เรื่อง"พระนางเรือล่มฯ"ตามที่เขียนถึงไปแล้ว และต่อไปนี้ คือ ผลบุญหรือกุศลที่ผมได้รับ (ยืนยันว่า...เป็นความสัจจริง)..........

1. เย็นวันนั้นเมื่อกลับมาถึงบ้าน ถูกหวยที่ฝากแม่ยายซื้อ 100 บาท

2. รุ่งขึ้นอีกหนึ่งวัน ได้รับโทรศัพท์ จากบริษัทฯให้เข้าไปรับเอกสารส่วนตัวฯ เมื่อไปรับพบกับ ผู้จัดการฝ่าย ท่านพูดว่ายินดีด้วยนะ ได้รับการขึ้นเงินเดือน

9 % เป็นกรณีพิเศษฯ เปิดซองดู ก็เป็นจริงคือได้รับการขึ้นเงินเดือนเนื่องจากบริษัทฯเล็งเห็นว่า เป็นผู้มีความรู้ความสามารถเป็นพิเศษฯ นอกเหนือจาก

ตำแหน่งที่ทำอยู่ ได้ขึ้นมาอีก เกือบสี่พันบาท.......บริษัทฯ ที่ผมทำงาน รายได้รวมจะประมาณ 2 เท่า ของเงินเดือน ถ้าเงินเดือนสี่หมื่น ก็จะรับ

ประมาณ เจ็ด-แปดหมื่น(สมัยนั้นถือว่ามาก)

ท่านสมาชิกจะคิดอย่างไรผมไม่ทราบ ผมเองในสมัยนั้นไม่เคยคิดจะซื้อหวย แต่วันนั้นไม่รู้เป็นอย่างไร ทำให้อยากซื้อ และคนที่ผมฝากซื้อ ก็คือคนที่ผม

ชอบว่าอยู่เรื่อยๆ เรื่องซื้อหวย คือแม่ยายผม แต่แม่บ้านผมบอกว่า น่าจะเป็นบุญที่เราไปบริจาคเงินซื้อวัวซื้อควาย... แต่ผมก็ยังกินเนื้อสัตว์ทั่วไปอย่าง

ปกติ ด้วยเหตุผลที่ผมนำมาอ้างกับแม่บ้านว่า...จำหลวงพ่อปัญญาฯ ท่านพูดออกอากาศทางโทรทัศน์ได้ไหม?...ท่านกล่าวว่า...เดี๋ยวนี้...ก็ถกเถียงกันจัง

เรื่องกินเนื้อสัตว์/ไม่กินเนื้อสัตว์ อวดกันว่า ฉันดีกว่า...ฉันไม่กินเนื้อสัตว์ อีกพวกก็มีเหตุผลของตัวเองว่าต้องกิน...เถียงกัน/เอาความดี/ความเห็นของ

ตัวเองเข้าสู้กัน...จนลืมไปว่าเด็กๆ ที่กำลังเจริญเติบโต ต้องการอาหารประเภทไหน ผู้ใหญ่จะอดโน่นอดนี่ไม่เป็นไร แต่เด็กที่ต้องการธาตุอาหาร/สาร

อาหาร จะต้องมาโดนผลกระทบไปด้วย...(ทำนองนี้)เรื่องนี้ในตอนนั้น ค่อยๆ ซาลงไปด้วยประการฉนี้....

และในปลายปี พ.ศ. 2539 ผมไปรายงานตัวที่ กองทัพเรือ(สมัยนั้นต้องไปหรือมีหนังสือมอบอำนาจ)พอเสร็จธุระ ผมชวนเพื่อนๆ ที่เป็นนายทหารประจำ

อยู่ที่กองทัพเรือไปเลี้ยงอาหารกัน เพื่อนๆ ก็สั่งอาหาร ส่วนผมสั่งน้ำมังสวิรัติ มีเพื่อนคนหนึ่งถามผมว่า นายไม่กินอะไรบ้าง ผมตอบว่า"หนังคางคก เรา

ไม่กล้ากินว่ะ"เพื่อนคนหนึ่งพูดว่า พวกเราไม่กินเนื้อ ถ้านายจะกินต้องสั่งเอง ผมถามพวกเขาว่า พวกนายนับถือเจ้าแม่กวนอิมหรือ พวกเขาตอบเหมือนๆ

กันว่า"เปล่า" พร้อมทั้งอธิบายว่า ที่พวกเขาไม่กินเนื้อ เพราะผู้ใหญ่(หมายถึงครูๆ ที่เป็นนายพลฯ)เขาบอกเหมือนๆ กันว่า ถ้าเรางดกินเนื้อ การเงินที่เคยฝืด

เคืองจะดีขึ้น และถ้าไม่ฝืดเคืองก็จะดียิ่งขึ้นไปอีก และสำทับว่า...เฮ้ย...เรื่องจริงนะ...พวกเราเชื่อแล้ว...ผมก็รับคำแบบตัวตนของผมว่า...เออ...ตาม

สบายวันนี้เรากินอะไรก็ได้...การเงินพวกนายดีขึ้น...ส่วนหนึ่งก็มาจากการประหยัดค่าเนื้อแหละวะ...(นี่แหละผม) วันหนึ่งผมก็มานั่งคุยกับแม่บ้านว่า พ่อนี่

ก็เหมือนคนมือถือสากปากถือศีล เพราะบริจาคเงินไถ่ชีวิตวัวควายก็หลายครั้งแล้ว แต่ยังกินเนื้อพวกเขาอยู่ ต่อไปแม่ไม่ต้องเอาเนื้อมาทำให้พ่อกิน แม่

บ้านผมดีใจมาก เพราะเขาไม่กินเนื้อมาตั้งแต่ พ.ศ. 2532 ที่จำได้แม่นก็เพราะ พ.ศ. นั้น ผมทำงานกับบริษัทฯที่อยู่"ฮ่องกง"ผมเอารูปปั้นเจ้าแม่

กวนอิม จากเซี่ยงไฮ้ มาฝากเขา แล้วให้เขาเอาผ้าแดงเช็ดตามองค์เจ้าแม่กวนอิม(ลองวิชา)ปรากฏว่า แม่บ้านผมอาเจียนแทบเป็นแทบตายเมื่อกินเนื้อเข้า

ไป(ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ/ตลาดคลองเตย) และนับจากวันนั้นเป็นต้นมา คนที่ชอบกินเนื้อมากๆ อย่างแม่บ้านผมก็กินเนื้อไม่ได้อีกเลย วันหนึ่งผมจึงบอกเขา

ว่า ผมขอโทษที่ทำให้เขาอาเจียนเพราะการกินเนื้อ เขาไม่เข้าใจ ผมจึงเล่าให้เขาฟังว่า คนที่ซื้อรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมคือ"ไคเหย่"แปลว่าพ่อบุญธรรม ตอน

ที่เขาส่งให้ผม เขาบอกว่าการรับนับถือเจ้าแม่กวนอิม ไม่ต้องทำอะไรมาก เพียงแค่เอาผ้าแดงเช็ดไปตามองค์เจ้าแม่ ก็ถือว่าเรายอมรับนับถือแล้ว ที่ผม

บอกให้เขาทำเพราะผมไม่รู้ว่า มันจะถึงกับอาเจียน หลังจากที่ผมเลิกกินเนื้อรู้สึกว่าการเงินผมดีขึ้น คือมีเงินเก็บเพิ่มพูนขึ้นเร็วมาก ก่อนหน้านั้นไม่เป็น

อย่างนั้น ทั้งๆ ที่ปีหนึ่งๆ มนุษย์เงินเดือนอย่างผมทำได้ปีละเกินกว่าล้านบาท แต่เก็บได้น้อยมากเมื่อคิดเป็นเปอร์เซ็นต์....ว่าจะเขียนสั้นๆ แต่มันก็ยังยาว

เขียนไปนึกไป ยังมีเรื่องน่าทึ่งอีกคือเรื่องที่ผมเลิกกินหมู...ผมไม่บอกให้ใครทำตามผม เพียงแต่ผมเอาเรื่องจริงๆ ของผมมาเล่าให้อ่านกัน ถึงแม้เราจะไม่

อยากมีเงินมาก เพราะเราสมถะอยู่แล้ว แต่ถ้าเรางดได้เป็นบางวันทั้งๆ ที่มีโอกาส บางทีมันก็อาจทำให้เรารู้สึกสบายใจว่า วันนี้หรือช่วงนี้เราไม่ได้เบียด

เบียนสัตว์ใหญ่ หรืออย่างน้อยเราก็เบียดเบียนน้อยลง...คงต้องต่ออีกตอน ขอขอบคุณมากครับ สวัสดีครับ

 

ขอบพระคุณครับ อันนี้เป็นความรู้ใหม่ของผมเลย

 

ผอ. แจ้งว่าเข้าใจผิด เป็นความหวังดีของหัวหน้าแผนก...

มีคนลงชื่อรับทราบอยู่เยอะเลย เข้าใจผิดกันหมดกระมั้ง
ก่อนที่จะให้แผนกนี้มาดูแลคนป่วย ทางท่านผอ. น่าจะหาจิตแพทย์ไปดูแลหัวหน้าแผนกเสียก่อนนะครับ...

อ้อ...ใครที่เผลอกินยาคุมไปแล้ว ฟ้องได้นะครับ ทำให้เสียโอกาสการมีบุตร!

 

เวลาเมียเรียกไปช่วยเช็ดตัว จะได้ไม่เอาผ้าขนหนูสีแดงไปเช็ดให้อีก....

 

เรื่องรณรงค์ให้เลิกเหล้า เบียร์ บุหรี่ ล้มเหลวมาตั้งแต่ในระบบครอบครัวแล้วครับ
มีอย่างเดียวคือเลิกขายหรือระวางโทษทั้งจำทั้งปรับให้หนักที่สุด
หากเกิดความเสียหายของชีวิตและทรัพย์สินถึงจะเอาอยู่

ผมเลิกว่ากล่าวตักเตือนเด็กมาเกือบยี่สิบปีแล้วเรื่องดื่มสุราและแอลกอฮออื่น ๆ
เพราะเจอประโยคเด็ดจากเด็กนักเรียนว่า "ขนาดผมกินอยู่บ้านพ่อแม่ผมยังไม่เคยห้าม
ไม่เคยว่า แล้วอาจารย์จะมาห้าม มาว่าผมทำไม" อึ้งครับ ใบ้กินชั่วขณะ แบะ ๆ ๆ

กว่าจะตั้งสติได้หมดไปหลายวิเลยทีเดียว ได้แต่อ้อม ๆ แอ้ม ๆ บอกว่า
"ที่เตือนก็เพราะเป็นห่วงกลัวเมาแล้วขาดสติไปทะเลาวิวาทหรือขับขี่ไม่ระวัง
จนบาดเจ็บล้มตาย ยากพ่อยากแม่ต้องดูแลรักษา จ่ายเงินค่ารักษาพยาบาล
ค่าเสียหาย ค่าทำศพ" และหลังจากนั้นก็ไม่เคยพูดอีกเลย เพราะไปเห็นมาแล้ว
ตามงานบุญ งานประเพณีในหมู่บ้าน พ่อลูกนั่งกินเหล้าอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน
พ่อ เพื่อนพ่อ ลุง น้า อา อาว์ วงหนึ่ง อีกวงหนึ่งก็ ลูกชาย พี่ น้อง เพื่อนฝูง เป็นที่เฮฮา
เปิดเครื่องเสียงดังสนั่นหวั่นไหว อย่าว่าแต่เด็กผู้ชายเลย เด็กผู้หญิงก็ไม่แพ้กัน
บางคนกินหนักกว่าเด็กผู้ชายอีก บางครั้งเห็นครูยังเรียกยังเชิญให้ไปกินไปดื่มด้วย
บอกว่าเชิญดื่มเพื่อเป็นเกียรติให้กับงานและเจ้าภ่าพ เฮ้อ!...กินเหล้าเมาแอ๋คุมสติไม่ได้
เมาแล้วแสดงกิริยาทุเรศ ๆ นี่มันเป็นเกียรติเป็นศักดิ์เป็นศรีตรงไหนกัน(วะ)

เห็นแล้วอนาถอีกร้อยปีชาติก็ไม่เจริญหรอกมีแต่จะตกต่ำล้าหลัง

 

1.คุณครึ่งชีวิต en712525305th
2.moodam en712525282th
3.K_wirat en712525322th
4.pakatu en712525296th
5.little_duct en712525319th