คนส่วนใหญ่เข้าใจความหมายของสติอย่างไงครับ

มีลุงคนหนึ่งแกเมาสุรามา แกบอกว่าแกไม่เมาแกยังมีสติ

แต่แกท่าทางไม่ไหวเมาเหล้าเดินเพ่นพ่านไบ่นพึมพำไปทั่ว

ตั้งสติก่อนสตาร์ทมันคืออะไร

 

ในแบบของผม สติ การระลึกรู้ จดจ่อ ตั้งมั่น ปกติ เป็นธรรมชาติจริง
นอกเหนือจากนี้คือขาดสติ ถึงบอกว่ามีก็ไม่เต็ม ถึงจะบอกว่าเต็มก็แสดงว่าไม่ปกติ
ถึงจะบอกปกติ แต่ไม่จดจ่อ ตั้งมั่น ถึงจะบอกจดจ่อตั้งมั่น แต่ก็ขาดปัญญา
ถึงจะบอกมีปัญญา แต่ก็ไม่รู้แจ้ง ถึงจะบอกว่ารู้แจ้ง งั้นก็ทางใครทางมันล่ะกัน

 

สติ คือการรับรู้สภาพภายนอกตามความเป็นจริงให้สัมพันธ์กับภายใน

 

มีสติ จะไม่ขาด ไม่เกิน พอดี จดจ่อในสิ่งที่ทำทุกขณะจิต รวมทั้งขณะที่ท่านพิมพ์..





ขอให้ทุกท่านจงเจริญในธรรม...

 

สติ ความระลึกได้, นึกได้, ความไม่เผลอ, การคุมใจไว้กับกิจ หรือกุมจิตไว้กับสิ่งที่เกี่ยวข้อง, จำการที่ทำและคำที่พูดแล้ว แม้นานได้
(ข้อ ๑ ในธรรมมีอุปการะมาก ๒, ข้อ ๓ ในพละ ๕, ข้อ ๙ ในนาถกรณธรรม ๑๐, ข้อ ๑ ในโพชฌงค์ ๗, ข้อ ๖ ในสัทธรรม ๗)

สัมปชัญญะ ความรู้ตัวทั่วพร้อม, ความรู้ตระหนัก, ความรู้ชัดเข้าใจชัด ซึ่งสิ่งที่นึกได้;
มักมาคู่กับ สติ (ข้อ ๒ ในธรรมมีอุปการะมาก ๒)


พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

.................................................................................

ลองพิจารณาดูนะครับ...

 

นับถือพุทธ เป็นแค่คำในสำมะโนครัว

 

สติ คืออาการที่เข้าไป"เห็น" เห็นกาย เห็นเวทน เห็นจิต เห็นธรรม

สัมปชัญญะ คือความรู้สึกตัวหรือรู้สึกทั้งกาย เดิน ก้าวหน้า ถอยหลัง รู้ตัวทั่วพร้อม.

สติ สัมปชัญญะ มักใช้คู่กัน คืออาการเข้าไปเห็นอะไรด้วยความรู้สึกตัวทั่วพร้อม

 

อย่างนั้นมันขาดสติตั้งแต่กินเหล้าแล้ว
สติ ระลึกรู้ตัวว่า อะไรควร ไม่ควร
เหล้าคือยาพิษ กินก็เมาก่อเรื่องได้ ทำลายสุขภาพอีก
คนปรกติมีเหตุมีผลระลึกรู้ ไม่กรอกยาพิษฆ่าตัวตายทางอ้อม
คงจะมีแต่คนโง่กับบ้าเท่านั้นที่ทำได้

 

คำว่ามีสติ นอกจากคนบ้าแล้วผมก็เชื่อว่าทุกคนมีสติด้วยกันทั้งนั้น แต่ว่าจะมากหรือน้อยต่างกันไป
สติก็คือการรู้สึกตัว ทางธรรมเรียกรู้รูปรู้นาม ตัวเข้าไปรู้นี้ละคือสติ
คุณลุงแกว่ามีสติก็น่าจะใช่ แต่ก็คงน้อยมากครับ

 

สติคือ การรู้และเท่าทันความคิด ความรู้สึก หรือ อารมณ์ในปัจจุบันขณะ พูดสั้นๆได้ว่ารู้เท่าทันกิเลสในขณะนั้นๆ เช่น รู้เท่าทันว่าตนกำลังโกรธ กำลังโลภ กำลังหลง เมื่อรู้ทัน จึงสามารถตัด หรือละวาง อารมณ์นั้นได้ทัน ตัวอย่างเช่น ข้าพเจ้าโกรธให้หมาที่ชอบคาบรองเท้าไปเคี้ยวเล่น ขณะที่กำลังอยากด่าอยากตีหรืออยากฆ่าหมาตัวนั้น จิตใจที่ผ่านการฝึกสติมาแล้ว ทำให้รู้ทันว่าตนกำลังโกรธจะทำร้ายหมา การโกรธเป็นทุกข์ ร้อนรุ่ม กระวนกระวาย ทำไมจะต้องทำตามอารมณ์นั้นเล่า จึงหยุดด่า หยุดการคิดทำร้ายหมา ช่วงเวลาระหว่างเกิดอารมณ์โกรธกับการรู้เท่าทันสั้นมาก ไม่น่าจะถึงหนึ่งวินาทีด้วยซ้ำ มุมมองจากภายนอก ผู้อื่นแทบจะมองไม่ออกว่า ข้าพเจ้ามีอารมณ์โกรธและมีสติเท่าทันจนละอารมณ์โกรธนั้นได้ ดังนั้น การมีสติจึงเป็นปัจจัตตัง ตนเองเท่านั้นที่รู้ และเป็นเหตุให้ไม่ก่อบาปกรรมอกุศลทั้งปวง หลวงปู่ดุลย์ อตุโล ท่านมักบอกลูกศิษย์ของท่าน ให้ดูจิต การดูจิตคือการมีสตินั่นเอง

 

สติในพระพุทธศาสนามีหลายระดับครับ สติจะเกิดร่วมกับปัญญา ทุกครั้งที่สติเกิดจะต้องมีปัญญาเห็นสภาวะธรรมตามจริง ว่าสิ่งนั้นๆไม่ใช่ตัวตนเป็นเพียงสภาวะธรรมเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป