วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

ผมมีคำถามครับ ถ้าเกิดว่าผมเอาบทสวดเช่น ยอดพระกัณฑ์ หรืออื่นๆ ไปสวดให้สัตว์ฟังนี่ มันจะได้อานิสงค์ไหมครับ ถ้าเกิดว่ามันสนใจฟัง ขอบพระคุณมากครับ

 

คุณ Xorce ลองฟังเรื่องนี้ครับ เผื่อเกิดไอเดีย

หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำ - งูเหลือมฟังธรรม, ค้างคาวฟังธรรม
http://audio.palungjit.org/showthread.php?t=23

 

วันนี้ขอมารายงานผลการปฏิบัติครับ วันนี้อารมณ์แปลกมากครับ คือว่าตอนเช้าพอผมจับลมก็มีอาการปีติตามปกติ พอถึงตอนบ่ายๆ อยู่ดีๆก็รู้สึกสุขมาก สุขแบบไม่เคยมาก่อน เย็นซ่านไปทั้งอกเลยครับ แต่พอถึงตอนเย็นๆอารมณ์ก็เริ่มนิ่งขึ้น ปีติเริ่มเบาลงครับ ตอนนี้ยังรู้สึกได้ว่าเย็นๆ แต่ไม่สุขซ่านเหมือนตอนบ่ายๆครับ ตอนนี้รู้สึกสบายๆครับ ผมสงสัยว่าถูกไหมครับที่ปีติเกิดขึ้นแล้วก็หายไป ตอนนี้ผมก็ควรที่จะจับลมไปเรื่อยๆใช่ไหมครับ

 

จับลมหายใจไปเรื่อยๆ ทรงอารมณ์พระนิพพานเอาไว้ครับพร้อมๆกับให้แผ่เมตตาด้วยอารมณ์ใจที่เย็นๆปิติออกไปจากจิตของเราด้วยครับ

 

ในช่วงนี้อารมณ์แนบแน่นในการปฏิบัติในยามที่เกิดปิติจิตจะชุ่มชื่นสุขใจอย่างยิ่งให้ใช้กำลังจากปิติที่เกิดขึ้นแผ่เมตตาไปปรารถนาให้สรรพสัตว์ได้เข้าถึง ความสุขจากการปฏิบัติธรรม ความสุขจากจิตที่ดีงามเช่นเดียวกับที่เราเกิดขึ้นอยู่ขณะนี้

และให้ใช้กำลังความชุ่มชื่นของจิตมาพิจารณาในวิปัสนาญาณ จะทำให้เกิดเห็นความเป็นธรรมดาในทุกสิ่งได้ง่ายขึ้น โดยที่ใจเราจะเบาสบาย ไม่หนักเกินไป

หากยังไม่มีดีวีดีธรรมมะของหลวงพ่อฤาษี ให้แจ้งขอไปที่นาคามูระครับเพราะจะช่วยต่อยอดไปได้มากๆเลย

ขอโมทนาในการปฏิบัติด้วยครับ

 

บารมีแปลว่ากำลังใจ


ลองพิจารณาดูกัน

FW: สวัสดีครับ
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ kananun
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ boko0121
โอ้โหผมไม่ได้เข้านาน พี่คงเหนื่อยมากนะครับ พอดีผมพึ่งย้ายศูนย์ใหม่แล้วกำลังจะจดทะเบียนศูนย์และผมก็จะได้เป็นผอ.ศูนย์ด้วยนะครับ(แต่คิดว่าน่าจะเหนื่อยเพราะขนาดยังไม่เป็นยังเหนื่อยขนาดนี้) ผมคิดโครงการจะซื้อที่ดินข้างวัดแล้วสร้างสถานที่หลบภัยในยามเกิดเหตุ รวมถึงจะเป็นที่ปฏิบัติธรรม พี่คนานันมีความคิดเห็นอย่างไร เพราะช่วงนี้ผมว่างแล้ว เพราะมีคนมาคอยดูแลเรื่องศูนย์แล้ว ยังไงผมคงต้องขอความคิดเห็นจากพี่ด้วย ขอบคุณครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ยินดีด้วยครับ ช่วงนี้เพิ่งหยุดนะมีเวลาสร้างบารมีอย่างที่ตั้งใจเอาไว้

หากเรามีโอกาสทำได้ ทำเลยครับ พี่ๆทุกท่านยินดีช่วยในโครงการที่น้องโบโกตั้งใจจะทำครับผม รวมทั้งการให้คำปรึกษาในทุกๆเรื่องด้วย สำหรับสถานปฏิบัติอยากให้มีพระบรมสารีริกธาตุเอาไว้บูชาด้วยครับ เพราะจะได้เป็นกำลังพลังแห่งพุทธบารมีช่วยคุ้มครอง

ตอนนี้ที่ชัยภูมิเป็นอย่างไรบ้างมีข่าวคราวจากครูบาอาจารย์ในพื้นที่ท่านได้บอกได้เตือนอะไรไหมครับ

อย่างไรขอโมทนาบุญกับ พุทธภูมิหนุ่มน้อยผู้มีบารมีเต็มเปี่ยมครับ

ปีนี้ 14ปีเต็มแล้วใช่ไหมครับ ครบ 20ปีเมื่อไรบารมีธรรมต้องปรากฏก้าวไกลกว่านี้แน่นอน ขอโมทนาบุญด้วยครับ

(f)
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ครับผมจะสร้างองค์พระธาตุเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุอย่างที่พวกพี่ๆหวังไว้ ผมจะต้องสร้างให้ได้และผมก็จะต้องช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ให้มากเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณมากเลยนะครับสำหรับกำลังใจ กำลังใจของพี่ๆสามารถเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ให้แก่ผมอย่างมิมีประมาณ ครับยังไงผมจะเริ่มโครงการเลยนะครับ สวัสดีครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

____________________________________________________________
เว็บธรรมะเพื่อคนรุ่นใหม่
ร่วมบริจาคทุนทรัพย์พิมพ์หนังสือ "รวมธรรมคำสอน"

 

ขอคำแนะนำจากพี่คณานันท์ด้วยครับ เนื่องจากคืนนี้คนในบ้านผมไม่ค่อยจะอยู่กัน แล้วพรุ่งนี้ผมก็หยุดปีใหม่อยู่ ผมเลยจะลองเจริญพระกรรมฐานโดยไม่นอนทั้งคืน ผมเลยอยากจะทราบว่า ณ ตอนนี้ ผมควรจะเจริญกรรมฐานไปในแนวทางไหนดีครับ ตอนนี้ผมคิดว่าสมถะของผมมีกำลังพอประมาณละครับ คือถ้าตั้งใจจับภาพพระหรืออื่นๆ ลมหายใจจะเบาจนเกือบขาดไปทันที ส่วนวิปัสสนานั้นผมก็เน้นเจออะไรจับเข้ากฎไตรลักษณ์ให้หมดจนเกิดความเบื่อหน่าย รวมถึงใช้มโนขึ้นไปพิจารณาข้างบนด้วยการจับร่างกายตัวเอง แล้วแยกออกเป็นธาตุๆ จนสลายไป แล้วรวมกันใหม่แล้วก็สลายไป ทำแบบนี้ซ้ำกับทั้งจักรวาลด้วยครับ แต่ว่าผมยังไม่ค่อยเข้าใจครับว่าทำยังไงถึงจะตัดสังโยชน์ให้ขาดได้ ขอคำแนะนำด้วยครับ เพราะคืนนี้ผมตั้งใจแล้วว่ายังไงก็จะไม่นอน ขอบพระคุณมากครับ

 

สาธุ...จากความตั้งใจจริง

 

ประการแรก รักษาอารมณ์ใจของเราให้สบายๆ เบาๆ เอาไว้ ระวังอย่าให้เครียดเกินไปหรืออารมณ์ใจหนักเกินไป

ประการต่อมา ควรมีการสลับอิริยาบท นั่งสมาธิ สลับกับการเดินจงกรม การเดินก็กำหนด ลมหายใจ และกำหนดอิริยาบท (รู้ในอาการการเคลื่อนไหวของกาย) พอใจเราสบายก็พิจารณาในสังโยชน์สิบ ค่อยๆละวางไป

พิจารณาเรื่อง การรู้ในความไม่เที่ยงของสรรพสิ่ง กับการรู้ซึ้งในจิต ด้วยปัญญาญาณจากสมาธิจนจิตเห็นจริงในโทษของร่างกายก็ดี การเกิด การเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏฏ์อย่าง แท้จริง

พิจารณาดูว่า เรารู้ว่าทุกสิ่งเป็นทุกข์ แต่ เราไม่เบื่อในความทุกข์อย่างแท้จริง เบื่อๆ อยากๆ รู้แต่ไม่เข็ด

พระอริยเจ้าท่านตัดโคตรภูญาณ ด้วยวิปัสนาญาณ ปัญญาอันบริสุทธิ์ ไม่ต้องการทุกข์อีก เห็นทุกข์อย่างแท้จริง

และเมื่อปฏิบัติไปเกิดปิติใหญ่สว่างโพลง พร้อมกับมีตัวรู้มาบอกว่า เราบรรลุธรรมขั้นนั้นขั้นนี้แล้ว

ให้เราพิจารณาด้วยจิตที่เป็นอุเบกขา อย่าเพิ่งไปเชื่อ อย่างเด็ดขาด ให้กำหนดว่า ความดีที่สูงกว่าบริสุทธิ์กว่าก็ต่อเมื่อเราได้ถึงซึ่งพระนิพพานไม่กลับมาเกิดอีกหลังสิ้นอายุขัยเท่านั้น

ขอให้ปฏิบัติได้ดีสมที่ได้ตั้งใจเอาไว้ครับ ดื่มน้ำ ดื่นนมบ้างนะครับ ประคองจิตให้ใสเป็นแก้วประกายพรึกตลอดเวลา สำหรับตัวสมถะ

 

ขอบพระคุณมากครับ ผมจะไม่ยอมแพ้ให้กับการเวียนว่ายตายเกิดเด็ดขาดครับ

 

มีอะไรรีบถามตอนนี้ครับ

ให้ใช้กำลังของอรูปก่อนที่จะพิจารณาสังโยชน์สิบด้วยครับ

 

มารายงานครับ ลุยไปได้ถึงประมาณตีสอง ก็วืดไปประมาณ2 ชั่วโมงครับ 555+ พอได้สติก็รีบกลับมาตั้งหลักใหม่ครับ แต่ว่าช่วงที่วืดไปจิตไม่ได้ฟุ้งซ่านครับ พอตื่นมาปีติยังอยู่ ก็ตั้งหลักแล้วลุยต่อครับ

 

เมื่อคืนวันศุกร์ ที่ 28 ธ.ค. ได้โทรปรึกษาเรื่องการปฏิบัติกับพี่คณานันท์ พี่คณานันท์ได้พาไปกราบหลวงปู่อุปคุตที่สะดือทะเล..

ทางเข้าเป็นปากถ้ำ แต่มีเหมือนมีกำแพงใสๆปิดอยู่ เข้าไปภายในพบหลวงปู่อุปคุตนั่งเข้าฌาณบนดอกบัวขนาดใหญ่ กลีบสีชมพู มีครอบแก้วครอบกายหลวงปู่อยู่ มีพญานาค 4 องค์ (องค์ละสี ที่เห็นชัดๆ คือ สีดำ สีเขียว สีทอง อีกหนึ่งดูไม่ชัด) อารักขาหลวงปู่อยู่ ได้กราบหลวงปู่อุปคุตและขอให้หลวงปู่ช่วยปกป้องคุ้มครองคนที่เป็นสัมมาทิษฐิให้ปลอดภัย(น้อมจิตตามคำบอกของพี่คณานันท์) จากนั้นก็ได้พบกับพญานาคสีดำ (ตาสีแดง) ที่ทำหน้าที่ล้างในครั้งนี้ ขอให้ท่านเมตตาละเว้นคนดีๆ ให้รอดด้วย

ลงไปดูที่ใต้พื้นพิภพ เห็นลาวาสีแดงแทรกกระจายตามจุดต่างๆทั่วไป

ที่พื้นผิวใต้ทะเล มีรอยแยก มีฟองก๊าซผุด ปุ๊ดๆ ออกมา

จากนั้นก็ได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่อุปคุตอีกครั้ง ครั้งนี้ไปกับหลวงปู่ใหญ่ สักพัก หลวงปู่ทวดก็ลงมาสมทบ มีการปรึกษากันถึงสถานการณ์ในปัจจุบัน แต่จำเนื้อความไม่ได้ ...

 

เดี๋ยวนี้เขามี teleconference meeting กันใต้ทะเลแล้วแฮะสำหรับ นศ. advance อนุโมทนาทั้งครูและนักศึกษาค่ะ

 

ทุกท่านก้าวหน้าในการปฏิบัติกันอย่างเห็นหน้าเห็นหลังกัน หลายๆคนครับ

ขอโมทนาบุญด้วย

ท่านที่เกรงใจไม่เป็นไรครับอย่าคิดว่าเป็นการรบกวน พระท่านให้หน้าที่สำคัญในการผลักดันส่งเสริมให้มีฆราวาสที่ก้าวหน้าในการปฏิบัติขั้นสูงๆกันให้ได้มากๆครับ เพราะจะช่วยเป็นกำลังในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา และเป็นพลังบวกของโลกของจักรวาลครับ

 

ขอรบกวนขอคำแนะนำนิดนึงนะคะ เมื่อก่อนเวลานั่งสมาธิ แทบจะไม่เคยเห็นภาพหรือนิมิตใดเลยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้เวลานั่ง แปบเดียวก็จะมีภาพต่างๆ เข้ามาในหัวด้วยความเร็วมาก
คล้ายเราพุ่งเข้าไป หรือไม่ก็ภาพพุ่งเข้ามาในหัวเต็มไปหมด

บางครั้งเราตั้งใจจะจับภาพพระ เวลาเจอแบบนี้
พยายามดึงสติกลับมาที่ภาพพระ แต่ไม่สามารถทำได้
หรือทำได้ระยะสั้นๆเท่านั้น (แต่ต้องใช้แรงฝืนอย่่างมาก)
อย่างนี้ควรทำอย่างไรดีคะ

 

สวัสดีคับ
ผมขอถามเรื่องการนั่งสมาธิหน่อยครับ
คือว่าผมพึ่งฝึกได้ไม่นาน เวลานั่งระยะนึง จะรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกแกว่งไปมาบางทีมีอาการขนลุกเข้าใจว่าคงเป็นอาการของปีตีทั้ง5อย่าง
-มีการขนลุกขนชัน ท่านเรียกว่าขนพองสยองเกล้า
-มีน้ำตาไหลจากตาโดยไม่มีอะไรไปทำให้ตาระคายเคือง
-ร่างกายโยกโคลง คล้ายเรือกระทบคลื่น
-ร่างกายลอยขึ้นเหนือพื้นที่นั่ง บางรายลอยไปได้ไกลๆ และลอยสูงมาก
-อาการกายซู่ซ่า คล้ายร่างกายโปร่ง และใหญ่โตสูงขึ้นอย่างผิดปกติ

แต่ถ้าว่ามีปิตินั้นแสดงว่าเข้าเข้าถึง อุปจารสมาธิ ขึ้นไปแล้ว
แต่ผมยังไม่ได้รู้สึก สุขชื่นบานเหมือนที่ในเกนของ สมาธิว่าใว้เลยคือต้องมี
1.วิตก
2.วิจาร
3.ปีติ
4.สุข
อย่างที่4. คือสุข นั้นผมยังไม่มีความรู้สึกส่วนนี้ แล้วอาการที่เจอจะไช่ปีติ หรือเปล่าครับหรือว่าเป็นอาการอย่างอื่นครับ และเวลาที่ทำสมาธิ จะมาถึงแค่จุตปีติแล้วทนไม่ไหวก็ออกจากสมาธิแล้วบางทีออกมาแล้สสดชื่น บางทีออกมาแล้วมึนงง จากอาการโยกโครงสั่นไหว.....
อยากทราบว่าอาการที่ผมเจอนี้คืออะไรแล้วจะต้องแก้ไขอย่างไรเหรอครับ

แต่ตอนเวลาทำสมาธินั้นในจิตผมยังมีความกลัวอยุ่ เวลาเกิดอาการเช่นนี้แล้วจิตก็เกิดความกลัวคิดไปต่างๆนาๆ ทำไห้จิตไม่นิ่ง นี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำไห้ผม เป้นอย่างนนี้รึเปล่าครับ หรือว่ากำลังจิตผมยังไม่แข็งพอ
เวลากลัวจะทำไห้ฟุ้งซ่านครับ..... -*-

 

สวัสดีครับ ขออนุญาติลองตอบครับ หากผิดพลาดประการใดขอท่านผู้รู้ช่วยมาบอกกล่าวด้วยนะครับ สำหรับเวลานั่งสมาธินะครับ หรือทำสมาธิประการใด
-สำคัญที่สุดอยู่ที่อารมณ์ใจสบายๆครับ อ่านตรงนี้เหมือนง่ายแต่กว่าจะให้มีสมาธิแบบสบายๆได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายครับ ต้องรู้จักวางอารมณ์ให้ถูก กว่าจะแยกอารมณ์ผิดกับถูกได้นี่ก็ใช้เวลาการปฏิบัติเอาพอสมควรครับ
-ทีนี้เวลานั่งแล้วเห็นภาพ หรือเกิดอาการปีติ หรือคิดว่านี่เกิดอาการปีติใช่ไหม ก็ให้เราทำใจสบายๆดูอาการที่เกิดขึ้นไปซักพักครับ ดูอาการไปเรื่อยๆพร้อมกับรู้ลมหายใจ หากจับภาพพระแล้วจิตเห็นภาพนู่นภาพนี่ ให้ลองจับลมหายใจเฉยๆ พอเราชำนาญการจับลมหายใจด้วยอารมณ์สบาย แล้วค่อยจับภาพพระครับ
-หากเราดิ้นรนจะให้อาการต่างๆหายไปจะยิ่งเป็นนิวรณ์ครับ มันจะยิ่งฟุ้งซ่าน มันจะยิ่งมามากขึ้น ให้ใช้อุเบกขา จะเจอปีติหรือภาพอะไรวิ่งเข้ามา ให้วางเฉยครับ ถ้าเราวางใจสบายๆดูไปซักพักนึงภาพกับปีติจะเริ่มหายไปเองครับเพราะจิตละเอียดขึ้นครับ ให้ลองใหม่ครับให้ใช้อารมณ์สบายๆนั่ง ยืน เดิน นอน ได้หมดครับ หากท่านใดตีลังกาแล้วจับลมหายใจได้ก็ตีลังกาเข้าสมาธิได้ครับ สมาธิอยู่ที่จิตเป้นสำคัญครับ
-ช่วงแรกๆปฏิบัติใหม่ๆแนะนำให้ลองยืน เดิน กะนอนก่อนครับ หากเรานอนจับลมหายใจจนหลับไปจิตจะทรงฌาณเองครับ พอตื่นขึ้นมาหากออกจากฌาณมาจิตใจจะไม่ฟุ้งซ่านและง่วงครับ หากนอนโดยจิตไม่สงบครับตื่นมาจะง่วง หากเรานอนแล้วจิตสงบตื่นขึ้นมาจะเหมือนชาจแบตจนเต็มครับ จะตื่นตัว อันนี้เป้นส่วนตัวนะครับ คือรู้สึกว่าอารมณ์เวลายืน เดิน นอนจะผ่อนคลายกว่าท่านั่งครับ

-ส่วนสุขจากสมาธินั้นจะมีอาการคล้ายเป็นความเย็นที่แผ่ซ่านจากข้างในออกมาเป็นความเย็นที่สุข สงบสบายครับ เป็นความเย็นที่แผ่ซ่านออกมาจนเอิบอิ่มใจครับ
-สมาธินั้นสำคัญอยู่ที่การจับลมหายใจเข้าออกครับ หากเรามีสติระลึกรู้ลมหายใจอยู่ ไม่ว่าจะอยู่ท่าไหนก็เข้าสมาธิได้ ก็สัมผัสปีติจากสมาธิได้ครับ
สรุปแล้วไม่ว่าเราจะปฏิบัติอยู่ขั้นใด สำคัญที่สุดอยู่ที่อารมณ์สบายครับ อย่าไปตั้งชื่อให้กับระดับสมาธิครับ มันจะอยู่ขั้นใดไม่สำคัญครับ เอาเป็นว่าเราสบายใจละก็สมาธิก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆเองครับ
-แล้วก็พระพุทธศาสนาเป็นวิชาที่สอนให้เราดับทุกข์ครับ หากทำแล้วมันทุกข์มากกว่าเดิมนี่ สันนิษฐานไว้เลยครับว่าผิดวิธี เพราะฉะนั้นทำใจสบายๆครับ เราต้องมีความเพียรโดยไม่เครียดครับ
-ผมเคยยึดตำรามากไปเวลาจับลมหายใจจะให้ละอียดรู้ทุกอณู ผมนั่งจับลมด้วยอารมณ์ที่ผิดอยู่3เดือนครับ จนพี่คณานันท์ท่านสอนจับลมหายใจใหม่ จึงทราบว่าเวลาปฏิบัติจริงตำราท่านเขียนถูกครับ แต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดว่าจะเป็นทุกอย่างครับ ทั้งนี้ก็ขอให้ทุกๆท่านเจริญก้าวหน้าในธรรมและจดจำอารมณ์สบายในการปฏิบัติเอาไว้นะครับ ทั้งนี้ก่อนกระทำการอันใดเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาควรจะตั้งจิต ขออาราธนาบารมีพระท่านทุกครั้งด้วยนะครับ เพื่อความเป็นสัมมาทิฏฐิและความเจริญก้าวหน้าในธรรมครับ ท่านมาแน่นอนครับแต่เราอาจจะยังสัมผัสไม่ได้เท่านั้นเอง

 

ขอบคุณคับ ผมจะนำไปแก้ไขเพื่อให้เกิดความก้าวหน้าคับ
อนุโมทนา..คับ