อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

​

 

" จารึกไว้ในอัลบั้ม "





​

 

​

 

สวัสดียามดึกครับคุณปู คุณโญ และทุกๆท่าน

 

สวัสดีตอนเช้าคับพี่ปู พี่วรรณ และพี่ๅทุกคน

 

ที่มา: อมตธรรมหลวงพ่อวัดดอนยายหอม

 

รูปหล่อไม้สะพาน100ปีแกะ หลวงปู่หงษ์ รุ่นชนะมาร

 

ดีจ้าา น้องเขี้ยว

 

หลวงปู่หงษ์ หลังพระแม่ธรณี นะเมติ นะเมติ นะเมติ

 

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี จ.สุรินทร์ อมตเถราจารย์ผู้ทรงความเมตตาพรหมวิหารดั่ง
เทพเจ้า ท่านสำเร็จวิชาอาถรรพ์เจ็ดมุมเมือง สมัยก่อนท่านเคยไปเรียนวิชาจากครูบาอาจารย์ที่เขมร
ถึง34พรรษา ชาวบ้านศรัทธาท่านมาก ท่านเป็นดั่งร่มโพธิ์ร่มไทรที่ช่วยชาวบ้านให้รอดจากภัย
สงครามจนเป็นที่อัศจรรย์ทหารเขมรจึงจับท่านไปสังหาร เนื่องจากเห็นมีชาวบ้านศรัทธาท่านมากมาย
เหลือเกิน ปรากฏยิงท่านก็ยิงไม่ออก ก็จับท่านไปถ่วงน้ำครึ่งชั่วโมง 2รอบท่านไม่เป็นอะไร จึงจับ
ท่านไปยัดปากจระเข้ จระเข้ก็ไม่กัดท่าน นึกแล้วสยองว่าพวกนี้กรรมจะหนักขนาดไหน จนพวกมัน
กลัวต้องแห่กันมาขอขมาท่าน และมีประสบการณ์อภินิหารอีกมากมาย

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ พี่เอ๊ะ พี่กูน พี่ตี๋ พี่โญ พี่ช้าง พี่รุ่ง คุณบอย น้องโอ๊ต น้องเอ็ม น้องเขี้ยว น้องนิก คุณตั้น คุณกันตปัญโญ คุณหมอ คุณhmoomoo คุณsellcat คุณEYEOFVENUS และพี่ๆน้องทุกท่าน ขอบคุณทุกภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆจากทุกท่านครับ

 

หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา (3)

ชอบลองใจ

ปกติท่านมักจะหาเวลาว่างไปทำบุญ ช่วยเหลือการงานที่วัดก้อจอก ซึ่งอยู่ใกล้บ้านเสมอ
ครั้งหนึ่ง ท่านได้ชวนผู้เฒ่าคนหนึ่ง ซึ่งโดยปกติไม่ชอบไปวัดทำบุญ
แต่ชอบยิงนกตกปลาเป็นประจำ และมักจะมีข้ออ้างเสมอ
เมื่อถูกชวนไปวัด คราวนี้แกก็ปฏิเสธเช่นเคย โดยอ้างว่า เท้าเจ็บไปไหนไม่ได้
ท่านอยากจะลองดูซิว่าเท้าแกเจ็บจริงหรือไม่ เมื่อท่านเดินออกไปได้สักระยะหนึ่ง
ก็ทำเสียงอีเก้งร้อง เมื่อร้องครั้งแรก ผู้เฒ่าคนนั้นก็ยกหัวขึ้นมาดู
(ขณะนั้นนอนทำเป็นป่วยอยู่) หันซ้ายหันขวามองตามเสียงอีเก้งร้อง

เมื่อแกได้ยินเสียงร้องครั้งที่สอง ก็ลุกนั่งมีอาการอยากจะออกไปยิงอีเก้ง
พอได้ยินเสียงร้องครั้งที่สาม ผู้เฒ่าทนไม่ไหวลุกขึ้นไปหยิบเอาปืน
จะออกไปยิงอีเก้งตัวนี้เสียทันทีทันใด
จนท่านเห็นแล้วต้องรีบวิ่งหนี เพราะกลัวจะโดนลูกหลง

มีนิสัยกล้าหาญ

เมื่อท่านอายุได้ประมาณ ๑๐ ขวบ ท่านต้องออกไปเฝ้านาข้าว เพื่อคอยไล่นกที่จะมากินข้าวในนา
ท่านต้องออกจากบ้านตั้งแต่ตี ๔ ยังไม่สว่าง นกยังไม่ตื่นออกหากิน
การที่ท่านต้องออกไปไร่นาแต่เพียงลำพังคนเดียวเป็นประจำ
ทำให้ลุงตาลซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของท่าน อดสงสัยไม่ได้ จนต้องเข้ามาถามท่าน

ลุงตาล : มึงนี้เป็นผีเสือหรือไร แจ้งมา กูก็เห็นมึงที่นี่ มึงไม่ได้นอนบ้านหรือ

ด.ช.วงศ์ : เมื่อนกหนูนอนแล้ว ข้าจึงกลับไปบ้าน เช้ามืดไก่ขันหัวที ยังบ่แจ้ง
นกยังบ่ลงบ่ตื่น ข้าก็มาคนเดียว

ลุงตาล : ไม่กลัวเสือ ไม่กลัวผีป่าหรือ ?

ด.ช.วงศ์ : ผีเสือมันก็รู้จักเรา มันไม่ทำอะไรเรา เราเทียวไปเทียวมา มันคงรู้ และเอ็นดูเรา
บางวันตอนเช้าเราเห็นคนเดินไปข้างหน้าเราก็เดินตามก็ไม่ทัน
จนถึงไร่มันก็หายไปเราก็เข้าใจว่ามันไปส่งเรา เราก็ไม่กลัว บางเช้าก็ได้ยินเสียงเสือร้องไปก่อนหน้า

ลุงตาล : ไม่กลัวเสือหรือ ?

ด.ช.วงศ์ : เราไม่กลัว มันเป็นสัตว์เราเป็นคน มันไม่รังแกเรา
มันคงสงสารเราที่เป็นทุกข์ยาก มันคงจะมาอยู่เป็นเพื่อน
เราจะไปจะมาก็ขอเทวดาที่รักษาป่า ช่วยรักษาเรา เราจึงไม่กลัว

ลุงตาล : มึงเก่งมาก กูจักทำตามมึง

ด.ช.วงศ์ : เราไม่ได้ทำอะไรมัน มันก็ไม่ทำอะไรเรา มันไม่รังแกเรา
เราคิดว่าคนที่ใจบาปไปเสาะหาเนื้อในป่า กินกวางกินเก้งกินปลา
เสือก็ยังไม่กัดใครตายในป่าสักคน เวลาเราจะลงเรือน เราก็ขอให้บุญช่วยเรา

ลุงตาล : มึงยังเด็ก อายุไม่ถึง ๑๐ ขวบ มืดๆ ดึกๆ ก็ไม่กลัวป่า
ไม่กลัวเถื่อน ไม่กลัวผีป่า ผีพง ไม่กลัวช้าง กูยอมมึงแล้ว

ที่มา: ธรรมจักร

 

พระสมเด็จโคตรเศรษฐี ครูบาวงศ์

ที่ระลึกบูรณะ วัดดอยกวางคำ

 

ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยคร๊าบบ

 

;aa44 อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับคุณเอ๊ะ พี่ตี๋ พี่วรรรณ พี่ปู น้องข้าวโอ๊ดและทุก ๆ ท่าน...

​

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 4757 หน้าที่ 476

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​