เหมือนมีสิ่งเร้นลับตามอยู่ค่ะ

ขอเล่าเรื่องแปลกๆเกี่ยวกับตัวเองค่ะ รู้สึกว่าตัวเองมีsense เรื่องผีค่ะ ชอบโดนผีอำบ่อยๆ มีอยู่ครั้งนึงนอนอยู่ดีๆไม่ทันจะหลับตาร่างกายมันขยับไม่ได้ แล้วก็เห็นผู้หญิงผมยาวใส่ชุดสีขาวนั่งก้มหน้าอยู่ปลายขา พยายามดิ้นจนร่างกายขยับได้วิญญาณก็หายไป หลังจากนั้นจึงเริ่มเชื่อว่าสิ่งเร้นลับคงจะมีอยู่จริง ๆ แต่มาตอนนี้รู้สึกว่าอาการเริ่มหนักขึ้น รู้สึกเหมือนมีวิญญาณตามเราอยู่ เหมือนเขาจะสิงเราเลยหรือสิงอยู่แล้วไม่แน่ใจค่ะ เพราะเราจะป่วยบ่อยๆรู้สึกว่าร่างกายมีสิ่งแปลกปลอมไม่เหมือนเดิมค่ะ บางครั้งเวลานอนแล้วโดนอำ เราจะสู้ด้วยการทำสมาธิแล้วจะรู้สึกเหมือนมันจะพุ่งออกจากร่างกาย ร่างกายจะรู้สึกเบาโล่งๆเลยค่ะ เมื่อก่อนจะพยายามดิ้นด้วยความกลัวและก็ลองหลายวิธีที่คนอี่นบอกมาก็ไม่หายค่ะ แต่ตอนนี้รู้วิธีใช้สู้กับอาการผีอำแล้วค่ะ ใครโดนใช้วิธีนี้ได้นะ อาการแบบนี้เป็นบ่อยมากค่ะ รู้ว่าตัวเองไม่ได้คิดไปเองแน่ๆค่ะ บางครั้งเวลาโดนอำก็จะเห็นพระอาจารย์โตแล้วใจก็ผุดคาถาชินบัญชรขึ้นมาเองแล้วก็หายจากอาการนี้ก็มีค่ะ บางคืนนอนอยู่ขขาเหมือนโดนกระตุกแรงมากและก็ปวดขามากด้วย ตอนนี้เหมือนโดนเล่นงานเลยเผลอสติเมื่อไหร่จะปวดหัวเหมือนโดนบีบ จิตจะรู้สึกเป็นทุกข์เครียด ทั้งที่รู้ว่าไม่ได้เครียดเลย แต่พอมีสติอาการก็หายแปลกจังค่ะ รบกวนท่านที่รู้ช่วยแนะนำหรือพอจะมีวิธีแก้ไหม จะทำยังไงได้บ้างค่ะ

 

อ้อนก็เจอผีบ่อย คือ ของอ้อนส่วนใหญ่ จะสื่อด้วยทางจิตค่ะ
คือจะได้ยินเสียงเค้าที่จะบอกเราค่า ว่าเค้าคิดยังไง เป็นบ่อยค่ะ
แต่อ้อนรู้ว่าคุณ คงเป็นทุกข์ค่า อ้อนก็เป็น ที่เป็นแบบนี้ไม่ดีเลยค่ะ
อ้อนก็ป่วยบ่อยๆ แล้วลางสังหรณ์ก็บอกว่า ที่ป่วยเรื่องนี้ก็มีส่วน
ทุกวันนี้ ก็ยังเป็นค่า

 

อาการที่ร่างกายขยับไม่ได้แบบนี้ถือว่าเป็นปกติครับ.เพราะจิตเข้าสู่ช่วงความเป็นทิพย์
แบบไม่ได้ตั้งใจ.อาจเพราะความเคยชินหรืออะไรก็แล้วแต่ไม่จำเป็นต้องเคยฝึกสมาธิ
อะไรมาเลยก็เป็นกันได้ครับ...สภาวะช่วงนี้เราจะพอที่จะรู้สึกได้หมายความว่าพอจะนึก
คิดอะไรได้..แต่ว่าจะไม่สามารถบังคับร่างกายได้.
เพราะยังอยู่ในช่วงสภาวะคงค้างความเป็นทิยพ์ของจิตอยู่
และเนื่องจากสภาวะความเป็นทิพย์ระดับ
นี้จิตจะแยกกับกายแต่ว่าไม่เด็ดขาดแต่ก็เลยสภาวะที่จะสามารถควบคุมร่างกายได้.
ต้องอาศัยระยะเวลาในการกระตุ้นความรู้สึกเพื่อให้ออกจากอารมย์นี้.ถึงจะขยับร่างกายได้ครับ..
และถ้าเราพยายามที่จะขยับร่างกายทันทีเราจะรู้สึกอึดอัด
และหนักมากซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติ...
.สภาวะคล้ายๆอาการเคลิ้มๆหรือประมาณครึ่งหลับครึ่งตื่น..
ซึ่งเป็นสภาวะปกติที่เราจะสัมผัสนามธรรมได้เป็นปกติ
ลองสังเกตุดูได้ครับ.บางครั้งคล้ายๆว่ากึ่งหลับ
กึ่งไม่หลับ.แต่เหมือนๆทำไมมองเห็นฟ้าเพดานได้แว๊ปๆ..
ส่วนการพยายามที่กระตุ้นความรู้สึกต่างๆ.เป็นการดึงอารมย์ให้ออกจากความเป็นทิพย์กลับ
เข้าสู่สภาวะร่างกายปกติทั่วๆไป.เราจึงสัมผัสในส่วนนามธรรมไม่ได้.ความจริงแล้วเค้า
ยังอาจยังไม่ได้หายไปไหน.แต่เราสัมผัสไม่ได้ ณ ตอนนั้นครับ..
กรณีนี้ควรหัดอุทิศส่วนกุศลในใจให้ดวงวิญญาน ณ ตอนนั้นให้เป็นนิสัยตั้งแต่
ที่เริ่มสัมผัสได้..เพราะดูจากลักษณะที่ปรากฏแล้วเป็นเพียงการพยายามที่จะสื่อสาร
ให้เราอุทิศส่วนกุศลให้เฉยๆ.ไม่ว่าจะเห็นที่ปลายขา.หรือการสกิดร่างกายด้วยวิธีการใด
วิธีการหนึ่งก็แล้วแต่..พวกชุดสีขาวผมยาวคล้ายไม่ได้ไดผม.ชุดขาวๆที่ดู
หลวมๆหน่อย...สีผิวเขียวอ่อนจางแต่ดูไม่ใสแบบนี้..พวกนี้กำลังจิตยัง
ไม่เพียงพอที่จะสื่อสารกับเราได้ครับ..แม้ปรากฏตัวได้สังเกตุดูได้ว่าเค้าจะ
ไม่เคลื่อนไหวร่างกายอยู่ท่าไหนก็ท่านั้นครับ.
ไม่ใช่เค้าไม่อยากพูดหรือขยับ
แต่ว่าระดับกำลังจิตหรือกำลังบุญเค้าทำได้เพียงเท่านั้นครับ...
ซ้อมอุทิศส่วนกุศลในใจไว้ให้เป็นนิสัยครับ.ยิ่งทำช่วงอารมย์นั้นได้เลยผลจะยิ่งดี.
แล้วพวกอาการคล้ายๆหงุดหงิดเหมือนๆขาดอะไรหรือไม่เข้าใจ
อะไร.ก็จะไม่เป็นอีก..ส่วนกรณีถ้าเป็นวิญญานที่จะมายึดครองร่างกายเรา
พวกนี้้จะกำลังจิตสูงกว่านี้.และมารยาทจะไม่ค่อยดีครับ..
ปล.ยังไงก็ลองอ่านๆดูก่อนแล้วกันครับ.

 

ไปซื้อสมเด็จวัดระฆังมาห้อย
เอารุ่นใหม่ ๆ ที่วัดเลย
รุ่นปี 36 เด็ดมาก

 

ส่วนตัวเคยแต่ขยับตัวเองหรือควบคุมตัวเองไม่ได้ในฝันค่ะ :'(

พอพยายามดิ้นรนจนขยับตัวได้ก็จะตื่นขึ้นมาเองเลย

ไม่รู้ว่าลักษณะอาการแบบนี้ เรียกว่าโดนอำได้หรือเปล่าคะ

 

เป็นอาการที่กำลังสติเยอะแต่ไม่ค่อยได้ใช้พิจารณาร่างกาย
ตอนฝันก็เลยมีสติ แต่เอาสติไปห่วงกายเนื้อ

 

ขอบคุณค้า

 

ของเรามีอยู่ครั้งนึงไปนอนหอพักน้องสาวแถวสุขุมวิทมาเป็นเสียงร้องช่วยด้วย3ครั้ง ร้องจบหมาหอนตามกันเป็นแถว เสียงดังมากกำลังสระผมอยู่พอดี สระผมเสร็จรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ โชคดีที่น้องก็ได้ยินด้วย น้องบอกอยู่มาตั้งนานไม่เคยโดนหลอก เรามานอนคืนเดียวเจอดีเลยค่ะ ทำไมเราต้องเจอผีด้วยเนอะ ยิ่งเป็นโรคกลัวผีอยู่ด้วย บางคนเกิดมาตลอดชีวิตไม่เคยเจอเลยก็มี เป็นทุกข์จิงๆจ้าสงสัยเราคงมีกรรมนะ ได้แวะไปอ่านของคุณอ้อนแล้วน่ากลัวกว่าเยอะเลย อิอิ

 

การร้องว่าช่วยด้วย เป็นการขอความช่วยเหลือ
ไม่ใช่การหลอก

 

ขอบคุณคุณnopphakanมากค่ะ ที่บอกไว้แสดงว่าอาการถูกอำนี่เป็นที่ตัวเราเองใช่มั๊ยค่ะ แล้วเราสามารถควบคุมอาการไม่ให้เกิดได้ไหมค่ะ เพราะบางครั้งแค่เริ่มนอนก็มีอาการโดนอำเร็วมาก พอหลุดออกมาก็เป็นอีก บางทีก็เป็นแบบนี้ทั้งคืนและเกือบทุกวันเลยค่ะ ทำให้นอนไม่ได้ทรมานมากเลยค่ะ เมื่อก่อนเป็นถึงขนาดนอนร้องไห้เลย และบางครั้งตอนที่เราพยายามฝืนตัวเองรู้สึกเจ็บตอนที่เห็นเงาร่างตัวเองเกือบหลุดออกมาเลย แต่เมื่อก่อนเคยนอนแบบกำลังเคลิ้มเห็นร่างอีกร่างตัวเองนอนอยู่สภาพแวดล้อมเหมือนจริงเลย ตกใจมากแล้วก็ตื่นขึ้นมา แต่คิดว่าคงฝันไปค่ะ แต่ความรู้สึกว่าไม่ได้ฝัน ก็เลยคิดว่าวิญญาณมีจริง เชื่อว่าตายแล้วไม่สูญ ส่วนถ้าเจอพวกโลกทิพย์อีกหนูจะอุทิศผลบุญไปให้เขาค่ะ แต่ไม่ต้องมาเจอแระนะ กลัวผีมากๆ ค่ะ ขอถามอีกเรื่องค่ะ คนที่เจอผีบ่อยนี่แสดงว่าดวงตกใช่ไหมค่ะ เพราะคงกำลังป่วยอยู่

 

ขอบคุณมากค่ะที่แนะนำ เด๋วจะแวะเวียนไปเช่าดูค่ะ

 

555จริงด้วยค่ะ หนูไม่คิดว่าผีจะมาขอความช่วยเหลือ แล้วหนูจะช่วยยังไงดีนิ อิอิ

 

อาการผีอำเกิดจากหลายสาเหตุ ส่วนมาก90%จะสะกดตัวเองจากเรื่องราวที่ได้ยินมาซะมากกว่า ถ้าโดนอำที่ไหนลองดูสถานที่นอนดูสิว่า บรรยากาศอากาศถ่ายเทได้สะดวกไหม หรือบริเวณที่นอนอยู่ใกล้ต้นไม้หรือไม่ หรือห้องที่นอนทึบอากาศไหลผ่านสะดวกหรือไม่ เพราะส่วนมากจะมาจากที่นอน บรรยากาศที่ชวนให้จิตใต้สำนึกนึกถึงสิ่งที่ได้ยิมมาว่า จะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ถ้าถูกผีอำ อันนี้ตามหลักวิชาการและวิชาเกินของผมด้วย(เหะๆ) ส่วนในทางวิชาพุทธและวิชาเกินของผม ผู้ที่ถูกผีอำจะเกิดจากภุมมเทวาสะกดด้วยเหตุผลบ่างประการแล้วแต่ว่าเขาต้องการสิ่งใด แต่จะสะกดได้เฉพาะผู้ที่มีกรรมแบบเดี่ยวกัน คือเคยผูกพันธ์เกี่ยวกับผีหรือเจ้าเขาทรงมาในอดีต เพราะท่านว่าทำไมต้องเป็นท่านที่มาเจอแบบนี้ คนอื่นยังไม่เป็น ส่วนมากที่โดนมักจะเห็นผีหรือวิญญาณมาปรากฎบ่อยครั้ง เพราะกรรมที่เคยผูกพันธ์มาแล้วนั้นเอง จึงเป็นสื่งถึงสิ่งที่มองไม่เห็นมาหาท่านได้ สิ่งเรนลับมีอยู่รอบตัวเราแต่จะสัมผัสได้นั้นผู้นั้นต้องมีกรรมผูกพันธ์กับสิ่งนี้มาก่อน เพราะถ้าสัมผัสได้ก้อจะเชื่อและจะดำเนินตามแนวทางนี้ตลอดไป และส่วนมากจะจบที่เจ้าพ่อเจ้าแม่เพราะที่ท่านเห็นได้เขาจะบอกว่าท่านมาทางนี้จะต้องสร้างบารมีมาทางนี้ตามสายเทพนั้นเทพนี้ ไทยจีนแขกแล้วแต่ ส่วนผู้ที่เป็นปกติทั่วไปนั้นจะต้องได้สมาธิถึงระดับถึงจะเห็นได้ อันนี้ต่างจากการมีกรรมที่เชื่อสิ่งเร้นลับนะครับ เพราะรู้ด้วยปัญญาสมาธิของตัวเอง แล้วผู้ที่ปกติทำไมเขาไม่เห็นละเพราะอาจจะไม่มีกรรมหรือสื่อมาทางนี้นั้นเอง สิ่งที่เรามองไม่เห็นมีเยอะครับ เพราะทุกที่บนโลกนี้มีคนตายอยู่ทุกที่ วิธีแก้ก้อ ทำตัวตามปกติครับไม่ต้องคิดถึงเรื่องผีหรือวิญญาณทั้งก่อนนอนและตื่นนอน สวดมนต์แล้วอุทิศให้แบบปกติครับ มีพระรัตนไตรพระพุทธพระธรรมพระสงค์เป็นที่พึงที่ระลึกอย่างเดียวนะครับ ถ้ายังมีอาการอยู่เพราะยังมีสื่อมาทางนี้ ภุมมเทวาหรือผีเลยใช้มนต์บังคับได้ ก้อให้สวดมนต์สมาทานศีล5 ขอคุณพระและศีลเป็นเกราะป้องกันตัว และนอนระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้าจะบริกรรมยังไงก้อได้ครับ เพราะถ้าเรานึกถึงพระพุทธเจ้าเราก้อจะไม่นึกถึงสิ่งเร้นลับทั้งหลาย ที่ได้ยินได้ฟังจนอยู่ในจิตใต้สำนึก ทำบ่อยๆแล้วเขาก้อจะทำอะไรเราไม่ได้ครับ อันนี้แนะนำตามแบบวิชชาเกินของผมนะครับ โปรดใช่วิจารณญาณในการรับฟัง คิดซะว่าอ่านผ่านๆไปก้อได้ครับ รอผู้รู้ท่านต่อไป ขอบคุณครับ

 

คุณ autumnpui แหมๆอาการแบบที่คุณเล่า.อย่าลืมดูเรื่องสภาพแวดล้อมของที่อยู่
อาศัยร่วมด้วยนะครับ แต่อาการของคุณมันเป็นของเก่าครับ..๕๕๕ แค่เราไม่ชิน
เฉยๆ.อาการอำที่เค้าใจเป็นกิริยาปกติแต่เราไม่คุ้นเคยและไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร
.ซึ่งไม่แปลกทั่วๆไปเอะอะก็.สวดมนต์ไล่ซึ่งก็ไม่เป็นไร.แต่จะขาดทานบารมี
ตรงส่วนนี้ไปอย่างน่าเสียดายเพราะจะไม่มีโอกาสได้พบกับภพภูมิระดับที่สูงกว่านี้
และไปที่ไหนทางภพภูมิมักจะไม่ให้ความเกรงใจและเคารพเรา.เพราะเค้าจะมอง
ว่าเราขาดเมตตา...มีซักกี่คนครับ.ที่มีวิญญานมาให้เห็นจะๆเพื่อให้เราทำบุญครับ
.ปกติเราทำบุญไปของเราแต่เราก็ไม่รู้ว่าที่เราพูดๆไปส่วนที่เราทำบุญให้เค้าจะได้รับ
หรือเปล่า.มาให้เห็นอย่างนี้เป็นเครื่องยืนยันได้ว่าเรื่องทำนองนี้เป็นมีจริง..
..ส่วนการควบคุมอาการพวกนี้ต้องมาฝึกควบคู่กับ
การเจริญสติในชีวิตประจำวันวิธีอะไรก็ได้แล้วแต่ชอบขอให้ฐานอยู่ที่ร่างกาย..
.มันถึงจะมีตัวสติทางธรรมขึ้นมา.สติทางธรรมตัวนี้
ก็คล้ายๆตัวความคิดตัวหนึ่งในสภาวะที่จิตเป็นทิพย์.
คือมันจะต่างจากความคิดที่เกิดจิต
เราตรงที่ว่า..สติทางธรรมหรือความคิดตัวนี้ถ้าอยู่ในโหมดเป็นทิยพ์มันจะไม่มีผลกระทบ
อะไรกับร่างกาย.และเพียงแค่หากว่ามีความคิดจากจิตแทรกขึ้นมานิดเดียว.ตัวจิต
กับร่างกายก็จะรวมกันเองอัตโนมัติโดยที่ไม่รู้สึกว่าหนักๆอะไรและไม่มีผลอะไร
กับร่างกาย.ยกเว้นว่าจะฝันนาน
หรืออยู่ในอาการนี้นาน(คือทั้งในฝันหรือในอาการนี้เราสามารถใช้ความคิดได้)
ก็อาจจะแค่เหนื่อยบ้างหรือหายใจแรงตอนลืมตาซึ่งก็เป็นเรื่องปกติครับ.
.คือตอนนี้เรามีจิตมีร่างกายมีความคิดที่เกิดจากจิต.
.พอจิตมันแยกกับกายในระดับที่ตัดขาดการควบคุมร่างกาย
แต่ไม่ทั้งหมด..แล้วความคิดที่เกิดจากจิตมันพยายามจะเชื่อมร่างกายแต่มันก็เชื่อม
ไม่ได้เพราะกายกับจิตยังไม่ประสานกันรวมเป็นตัวเรา.ความคิดตัวนี้มันอยู่ในจิตมันจะ
ไม่มีกำลังพอที่จะไปดึงกายกับมารวมกับจิตได้.เพราะมันอยู่ในจิตและมันแยกกับกายอยู่
มันไม่มีสะพานเชื่อมกันได้ทันทีเราเลยรู้สึกหนักๆ ไม่เหมือนสติทาง
ธรรมมันอยู่นอกจิตคอยควบคุมจิตอยู่.ถ้ามีความคิดจากจิตขึ้นมาก็เสมือนเป็นตัวเชื่อม
กับจิตโดยตรงคล้ายๆมีเป็นสะพานเชื่อมกายมันก็สามารถที่จะพาจิตกลับเข้ามาสู่ร่างกาย
ได้เราเลยไม่รู้สึกอะไร..
เด่วว่าต่อ

 

เปรียบง่ายเหมือนเราอยู่สภาวะไร้น้ำหนักครับ.เราอาจพยายามว่ายอากาศ
ได้อยู่แต่มันก็ว่ายลำบายว่ายได้ยาก..สติทางธรรมเหมือนๆเชือกที่ให้เราสามารถใช้มือจับเพื่อให้ตัวเรา
ไปตามทิศทางของเชือกโดยที่ปลายทางคือร่างกายประมาณนี้ครับ..
ส่วนคนเจอผีบ่อยๆ.ดวงตกไม่ใช่สาเหตุครับ..ปกติคนป่วยเค้าก็ให้นอนพักผ่อน
เป็นธรรมดาที่มันจะต้องสะลึมสะลือบ้างจากฤิทธิ์ยา.โอกาสเจอมันก็สูง..
ยกเว้นว่าตอนป่วยจะเจอญาติๆที่เสียชีวิตไปแล้วมาชวนไปอยู่ด้วย.
.หรือกรณีอะไรก็ตามที่สามารถทำให้เราย้ายภพภูมิได้..หรือเราเจอแบบที่มาขอส่วน
บุญบ่อยๆแล้วไม่อุทิศส่วนกุศลให้นั่นหละครับ.ถึงจะมีผลกระทบกับเราได้..ส่วนเรื่องกลัว
เนี่ยปกติครับ..ใครบอกไม่กลัวผี..ให้ลองไปเดินป่าช้าดึกๆนะ.หรือ อยู่ที่เปลี่ยวๆมืดๆคนเดียว.
หรือบ้านผีสิงคนเดียวดูได้ ๕๕๕๕..เรื่องธรรมดาครับแต่จะมาก
หรือน้อยเท่านั้นเอง.นี่ยังปกติครับ.ยิ่งเจอแบบมาเป็นสิบจะสนุกกว่านี้ครับ
การได้พบบ่อยๆได้อุทิศส่วนกุศลบ่อยๆจะทำให้ผ่านสภาวะนี้ไปได้.
ต่อไปการเห็นก็จะเห็นในระดับที่สูงขึ้นได้เรื่อยๆ..และการมาเพื่อขอให้เราอุทิศส่วนกุศล
ก็จะมาแบบเรียบร้อยขึ้น.แม้ว่าจะหน้าแหว่ง ตาโบ๋ เลือดโชกเราก็ไม่ค่อยรู้สึกกลัวครับ
เพราะว่าต่อไปกำลังสติทางธรรมมันจะสั่งให้จิตจะอุทิศส่วนกุศลได้อัตโนมัติ
เพียงแต่ตอนนี้จิตยังไม่มีแนวทางครับ.ปกติจิตคนเราแนะครับถ้ามันแยก
จากกายได้ไม่ออกไปเที่ยว ก็จะอยู่เฉยๆเพราะมันคิดอะไรไม่เป็นครับ
.เพียงแต่ตอนนี้มันยังมีสัญญาเรื่องผีๆ
ที่เราเคยได้ยินได้ฟังมามันยังหลงเหลืออยู่..ผีก็คล้ายๆเรานั่นหละครับ.ต่างตรงที่เค้าไม่มี
ร่างกายส่วนตายแล้วจะเป็นผีแบบไหนก็อีกเรื่อง..เรากลัวผีก็เหมือนกับเรากลัวตัวเองในอนาคตนั้นหละครับ..๕๕๕..
ปล.ประมาณนี้ครับ ส่วนที่เค้าแนะนำแบบวิชาเกิน
เป็นอีกกรณีถือว่าแนะนำดีอยู่ครับ.

 

ผมเคยเจอเรื่องแบบนี้อยู่ครั้ง ตอนนั้นไปทำงานสร้างรีสอร์ทที่เกาะช้าง มีอยู่วันหนึ่ง
เดินอยู่บนถนนหน้ารีสอร์ทได้กลิ่นเหม็นสาบมากโชยมา ก็คิดว่าน่าจะมีสัตว์ใหญ่ตาย
ตั้งแต่วันนั้นก็ได้ยินเสียงหมากัดกันทุกคืนเป็นเวลาเกือบเดือน สุดท้ายคนงานก็มาแจ้ง
ว่าพบศพคนตายอยู่ในป่าข้างรีสอร์ท ผมก็ให้คนงานพาไปดู คนงานก็พาผมไปจนถึง
ที่เลย ที่ว่าถึงที่คือเมื่อเงยหน้าขึ้นจะเห็นหัวคนถูกแขวนบนกิ่งไม้ ระดับความสูงไม่เกิน
2 เมตร หัวแห้งแล้วคล้ายลูกมะพร้าวแห้ง มีเส้นผมเหลืออยู่ประปราย ที่พื้นดินมี
กระดูกเหลืออยู่ 3-4 ชิ้น เข้าใจว่าหมาคาบไปกินหมด ที่น่าแปลกคือผมไม่ได้กลิ่น
เหม็นเลย เช้าอีกวันตำรวจกึมาหาผมให้พาไปชี้ตำแหน่งศพ ผมก็พาไป แต่ครั้งนี้
ผมพาไปถึงระยะห่างจากศพประมาณ 30 เมตรก็ได้กลิ่นเหม็น เลยหยุดแค่นั้นและ
ชี้ให้ตำรวจดู ตกกลางคืนเข้าห้องพักอาบน้ำนอน พบว่ากลิ่นมันยังติดอยู่ที่เสื้อผ้า
เลยเอาออกไปไว้นอกห้อง พอกลับเข้าห้องนอนใกล้จะหลับ มีความรู้สึกเย็นแผ่ซ่าน
จากปลายเท้าลามเรื่อยมาถึงหน้าอก ใจผมคิดเลยว่าเอาผมแล้วไง ก็เลยตั้งสติ
สูดลมหายใจแรงๆอัดอากาศเข้าปอด 4-5 ครั้ง อาการเย็นก็หายไป ผมอยากทราบ
อาการที่เกิดขึ้นนี้เค้าเรียกว่าผีอำ หรือผีมันจะเข้า หรือว่าเป็นอย่างอื่นครับ

 

ผีจะปล้ำ

 

ผมขอแจมกระทู้หน่อยนะครับ ผมเลี้ยงกุมารอยู่หลายองค์มีสองทีที่นอนหลับไปแล้วแต่อยู่ดีๆความรุ้สึกมันรู้ว่าเรารนอนตะแคงอยู่แล้วมีเงาดำๆเข้ามากอด ประมาณว่าเรากอดหมอนข้างประมาณนั้น ผมตกใจเลยสบัดตัว สบัดจริงๆไม่ได้สบัดแต่ในฝัน แล้วก็ลุกขึ้นมาดูไม่มีอะไร
เงามากอดประมาณ2ครั้งตั้งแต่เลี้ยงกุมารมาเกือบ2ปีได้ อีกทีก็ได้เช่าขุนแผนพรายมา ก็ประมาณเหมือนเดิมแต่คราวนี้เป็นเสียงผู้หญฺิงพูดประมาณว่า มาแล้วนะ แล้วก็ตกใจตื่นมาดูไม่มีอะไรเหมือนเดิม แต่ไม่เคยกลัวนะครับ อาการแบบนี้คิดไปเองหรือเปล่าครับ

 

อย่าสะบัดสิ นอนดูไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า

 

ขอบคุณคุณNopphakanมากค่ะ หนูไปลองทำตามที่คุณnopphakanบอก โดยนอนไม่ได้หลับนะกำหนดที่ร่างกายตรงท้อง คราวนี้รู้สึกว่ามันดิ่งลงไปเรื่อยๆ สักพักได้ยินเสียงผู้หญิงพูดแต่ฟังไม่รู้เรื่องแต่รู้ว่ากำลังส่งเสียงอยู่ คือตอนนั้นหนูไม่ได้กลัวก็เลยแผ่ส่วนกุศลไปให้ แต่เขายังส่งเสียงไม่หยุดก็เลยเริ่มกลัวไม่รู้จะทำยังไงต่อ หนูขอให้หลวงปู่ทวดกับหลวงพ่อโตช่วย เขาส่งเสียงร้องเหมือนกรี๊ดใส่ค่ะ หนูเลยนึกถึงพระพุทธเจ้าเสียงหายไปทันทีเลยค่ะ หนูทำร้ายเขาหรือเปล่าแล้วทำไมถึงได้ยินเสียงเขาอยู่ในห้องหนูหรือเปล่า ตอนนี้เริ่มกลัวอีกแระ ว่าจะเลิกกลัวแล้วเชียว ไม่รู้คุณnopphakanจะได้อ่านมั๊ย ช่วยตอบด้วยนะค่ะ ข้องใจมากเลย