ผมเกิดมาชาตินี้ไม่รู้เกิดมาไม มีคำถามมากมายอยากหลุดพ้น ช่วยด้วยครับ ยาวหน่อยนะ

คิดก็เป็นบาปได้ครับ แต่เป็นบาปในใจนะ ปัญหาคือคิดแล้วจิตคุณเกิดไหม
ถ้าคุณวางได้หมด ไม่ส่งจิตออกนอก มันจะตัดภพตัดชาติให้คุณ ยิ่งเหลือน้อย
เท่าไหร่ โอกาสนิพพานจะมากขึ้นเท่านั้น เหตุผลที่เราต้องดูจิตตัวเองไม่ให้มัน
ออกข้างนอกให้อยู่กับตัวเองตลอด เพราะแบบนี้แหละครับ เค้าเรียกทางตรงสู่
นิพพาน

ผมอ่านข้อความที่คุณโพสลงมาผ่านๆ ไม่ได้อ่านทั้งหมดนะครับทำให้รู้ว่า
คุณยังคิดไม่เป็นอยู่ครับ ทุกอย่างมันมีหลายอย่างที่เราจะคิดนะครับ
เรื่องอารมณ์ทางเพศที่เกิดกับคุณ ทำไมไม่ลองปรับเอามาสอนให้เรา
ลด ละ เลิกเรื่องเพศ ตัณหา ละครับ คุณต้องคิดว่าเรื่องฆ่าเป็นบาป
ทุกครั้งที่เกิดอารมณ์ทางเพศหรือกิจกรรมทางเพศ จำได้ทำให้คุณตระหนัก
ว่ามันบาป ผมว่าอย่างแรกที่คุณควรทำมากๆ เลยคือ ปรับความคิดของ
ตัวเองครับ คิดให้เป็น ฝึกจิตตัวเองให้ได้ ถ้าทำได้นะครับ คุณจะไปได้ไว
มากๆ ครับ เรื่องพ่อแม่ก็เป็นกันทุกคนครับ มีปัญหากันทุกครอบครัวแหละ
แต่อย่าลืมอย่างนึงนะ เค้าคือพระอรหันต์สำหรับลูก ทำดีกับพ่อแม่ก็เหมือน
เราใส่บาตรให้พระอรหันต์ แต่ถ้าทำไม่ดี ทำบาป คงไม่ต้องคิดนะครับว่า
มันจะบาปแค่ไหน

ตอนนี้คุณสนใจธรรมะพยายามควบคุมตนเองให้อยู่ในการกระทำที่ดี แต่อย่าลืม
ว่าทุกการกระทำมันเกิดจากความคิดนะครับ อย่าบีบบังคับตัวเอง เพราะมันจะ
เหมือนเราฝีนทำ ครับ ทุกการกระทำต้องเกิดจากจิตใจ ที่ดีงามทำออกมา
อย่างแรกๆ ที่ผมอยากแนะนำคือเรื่อง ความคิด ทรรศนะคติ ฝึกง่ายๆ เลย
อยู่กับตัวเองให้มากๆ ไม่ต้องไปวิจารณ์คนอื่น ตัดสินคนอื่น เวลาเห็นคนอื่น
ก็อย่าไปคิด ให้ว่างๆ ถ้าทำไม่ได้ ยินดีจะช่วยครับ ทาง pm หรือ msn ก็ได้
คิดเสียว่าได้เพื่อนธรรมะ เพิ่มอีก 1 คน นะครับ

 

ถ้ามีลบ มีบวก

แปลว่าให้ค่า ชอบใจ ไม่ชอบใจ

ตามให้ทัน ใครชอบ ใครทำ ใครดี

พิจารณาอีกที ทำไมชอบ ทำไมอยากทำ ทำไมอยากดี

 

ลองใช้วิธีเหล่านี้แก้ไขจริตดังกล่าว ดูนะครับ

1.นำ ธูป เทียน ดอกไม้ ไปกล่าวคำสาบานต่อหน้าพุทธรูป หรือ รูปปั้นพระภิกษุที่ล่วงลับไปแล้ว และกล่าวว่า จะตั้งใจเพียรให้สำเร็จ ในการปฏิบัติธรรม หากปฏิบัติแล้วไม่ได้สำเร็จแม้เพียงกระเบียดนิ้วเลย ไม่มีความรู้อันเป็นสาระในทางธรรมเกิดขึ้นแม้สักเล็กน้อยเลย ขอให้ความพินาศวายวอดทั้งหลายจงกำเนิดแก่ชีวิตของข้าพเจ้า ( หรือ ตัวท่านเอง ) ท่านควรไปกล่าวคำสัตย์ดังว่านี้สัก 3-7 วัด

2.ต้องประกอบแต่เพียงสัมมาชีพที่ถูกต้องตามหลักทำนองคลองธรรม เท่านั้น

3.ใช้เวลาว่างในวันหยุดเข้าวัด ไปล้างถ้วยชามให้ภิกษุ หรือ ภิกษุณี หลังจากที่พระท่านฉันเสร็จแล้ว ทำความสะอาดโรงฉัน โรงครัว และอาคารอื่นที่สงฆ์อนุญาติให้ทำ และกิจในการทำความสะอาดนั้น ๆ ต้องไม่เป็นการรบกวนพระที่อยู่ในวัดนั้นด้วย

4.ใช้เวลาว่างเพ่งกสินสีขาว และเจริญอานาปานสติ ครั้งละ 40-60 นาที

5.ตักบาตร ให้ทาน อ่านหนังสือธรรมมะ ตามสมควร

ข้อ 1 ถึงข้อ 4 สำคัญมากต้องปฏิบัติให้สม่ำเสมอจึงจะสำเร็จผล ยิ่งกระทำมากก็ยิ่งได้มาก

 

???

 

ข้อ 2-5 พอได้นะ ถ้าทำจริงๆ โดยเฉพาะข้อ 2+5 ทำอยู่แล้วเป็นปกติวิสัย

แต่ข้อแรกนี่ ผมว่า มัน เกินไปหน่อยนะครับ
บางทีเหมือนเราไปสัจจะมั่วๆ แล้วทำไม่ได้ แย่เลย

ผมถือเรื่องการให้สัจจะ สาบานเป็นเรื่องสำคัญมากนะ ความสัตย์เนี่ย หนึ่งในห้าคุณธรรมที่ผมถือสุดๆ ซึ่งห้าคุณธรรมนี้ใครไม่มี อยู่ร่วมก๊วนผมยากเลยฮะ

มันเหมือนเราสาบานไปก่อนโดยยังไม่ได้ทำ มันก็เป็นเพียงลมปากที่ส่งผลย้อนกลับตัวเองได้นะผมว่า

 

มาอ่านกระทู้นี้แล้วก็โดนตัวเองเหมือนกันครับ

แต่ก่อนผมก็ระดับนักเลงเลยหละ หาเรื่องไปทั่ว(แต่ตอนเด็กนะ ไม่ใช่วัยรุ่น)

...ความดีที่ทำมาทั้งหมดนั้น ดีมากแล้วนะครับ ถือว่าไม่ขาดทุน ถ้าทำต่อไป ..แต่ประเด็นว่า การทำความดี ของคนที่ไม่ได้ทำมาก่อนนั้น มักจะจิตตกได้ง่าย(ซึ่งผมก็เป็น ไม่รู้เป็นเหมือนกันป่าวนะ)..เราต้องพยายามรักษาประคองทุกทาง จับภาพพระ ระลึกถึงความดี ทำจิตนิ่งๆสักครู่ หรือสวดมนต์ด้วยไง...

การที่เราคุยกันในเว๊ปพลังจิตนานๆ โดยที่เราไม่ได้ปลีกตัว หลีกเร้นไปฝึกทำสมาธิ ภาวนา สวดมนต์ส่วนตัวนั้น... ผมรู้สึกว่า จิตจะก้าวหน้าช้า และบางทีเล่นนานเกินไป ก็จิตตกไปเลย เพราะอะไรรู้ป่าว เพราะว่าเว๊ปนี้เปิดกว้างมาก เถียงกันอุตลุดได้หนะสิ.. แต่ก็ดี เป็นเอกลักษณ์ของเว๊ปนี้

มีความจำเป็นที่เราจะต้องมีนัดกับใจตัวเองครับ ต้องปลีกตัว..ไปบวชจิตอยู่คนเดียว ในระยะเวลานึง ...เพื่อหลุดพ้นจากสิ่งรบกวนจิตต่างๆนานา

 

...เป็นเรื่องของกฎแห่งกรรม....เมื่อถึงเวลาจะพบอาจารย์ที่สามารถสอนได้เอง(ไม่ใช่ใคร ก็สอนได้)........แสวงหา.....ไม่เจอ......เผลอๆ เจอ ไม่รู้ตัว.......

 

มันแปลว่าอะไรหรือครับ

 

ต้องให้ท่านเจ้าของข้อความมาตอบเองแล้วหละครับ

 

งืออออออออT_T

 

เอ่ แต่บางที ผมก็ชอบโดนทรมานนะ -*-

 

หลังไมค์หาแล้วนะครับ

 

บางอย่าง.. คล้ายๆกันเลย..

 

เอาใจช่วยเด้อ

แนะนำครูบาอาจารย์ก่อนนะครับ
หลวงพี่เล็ก สุธรรมปัญโญ วัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี
ท่านมา กรุงเทพ ทุกต้นเดือนครับ ดู วันเวลา และสถานที่ได้ที่นี้เด้อ
http://palungjit.org//showthread.php?p=293749

เชื่อว่าท่านจะตอบทุกปัญหาที่คุณสงสัยได้นะ
(กราบขอขมาหลวงพี่เล็กนะครับ เอาชื่อท่านมาอ้างอีกแหล้วๆๆๆๆ
กราบ กราบ กราบ)

เวปที่อยากให้ลองเข้าไปดูครับ
http://www.watthummuangna.com/board/index.php
ลองเข้าไปดูหาข้อมูลความรู้ได้ครับ เผื่อคุณจะได้คำตอบที่ต้องการ

อยากให้ทราบว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกนะ ยังมีคนอีกเยอะแยะ
ที่ทุกข์เหมือนๆกับคุณหรือ ยิ่งไปกว่าคุณ และในบรรดาท่านเหล่านั้น
มีมากมายที่หาทางออกได้อย่างถูกต้อง ...เชื่อว่าคุณจะเป็นหนึ่งในนั้น

อักขาตาโร ตถาคตา "ตถาคตเป็นเพียงผู้บอกทางเท่านั้น"
ขอให้ทราบเอาไว้ว่า ผู้หวังดีทุกๆท่านที่แนะนำความดีทั้งหมดให้คุณ ก็ได้
แต่ยืนมองตาปริบๆด้วยความหวังดีเท่านั้น ส่วนคุณต่างหาก
ที่จะเป็นผู้นำคำแนะนำดีๆทั้งหมดนั้นมาปฏิบัติ
คุณเท่านั้นจะเป็นผู้ชี้ชะตาหาคำตอบของชีวิตด้วยตัวเอง

ขออ้างเอาความดีทุกอย่างที่ทำมาแล้วทั้งหมด จงยังผลในคุณพบหนทาง
ที่ถูกต้อง พบคำตอบที่ถูกต้อง ขอให้คุณจงมีสัมมาทิฎฐิ เข้าใจกฏของธรรมดา
เข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันเทอญ

 

จำให้มั่นนะครับ
คนเรานั้นเกิดมาเพราะ 3 สิ่งสั้นๆนะครับ
1.เกิดมาเพราะกรรม
2.เกิดมาใช้กรรม
3.เกิดมาสร้างกรรม
ลองนั่งสมาธิแล้วพิจารณา 3 สิ่งนี้แล้วจะเข้าใจเองครับ

 

เรา หยุด แล้ว
ท่านสิ ยัง ไม่หยุด

พรุ่งนี่จะมาต่อให้

 

ขอแนะนำ กุญแจสู่การรู้แจ้งในทันที
www.godsdirectcontact-thai.com

 

เฮ้ย...ไอ้ควาย... ดูทางนี้

ดูก่อนองคุลีมาล เราวางอาชญาในสัตว์ได้แล้ว จึงชื่อว่าหยุดแล้วในกาลทุกเมื่อ
ส่วนท่านไม่สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย เพราะฉะนั้นเราจึงหยุดแล้ว ท่านยังไม่หยุด

ไอ้ควายแก ก็เป็นสัตว์ตนนึงนิ ...
ส่วนตู ก็ปู่ของปู่ควายอีกตนนึง ...555...ลูกหลานเอ้ย...

ทุกข์อยู่ที่ไหน ทุกข์อยู่ที่ใจ ใจเรามัวยึดไว้มันจึงได้เป็นทุกข์
สุขอยู่ที่ไหน สุขอยู่ที่ใจ ใจเราปล่อยวาง สงบได้ ใจมันจึงได้เป็นสุข

 

พระองคุลีมาลเปล่งอุทาน
ก็ผู้ใดเมื่อก่อนประมาท ภายหลังผู้นั้นไม่ประมาท เขาย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง ดังพระจันทร์ซึ่งพ้นแล้วจากเมฆ ฉะนั้น ผู้ใดทำกรรมอันเป็นบาปแล้ว ย่อมปิดเสียได้ดว้ยกุศล ผู้นั้นย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง ดุจพระจันทร์ซึ่งพ้นแล้วจากเมฆ ฉะนั้น
ขอศัตรูทั้งหลาย จงฟังธรรมกถาเถิด ขอศัตรูทั้งหลายของเราจงขวานขวายในพระพุทธศาสนาเถิด ขอมนุบย์ทั้งหลายที่เป็นศัตรูของเรา จงคบสัตตบุรุษผู้ชวนให้ถือธรรมเถิด ขอจงคบความผ่องแผ้วคือขันติ ความสรรเสริญคือเมตตาเถิด ขอจงฟังธรรมตามกาล และจงกระทำตามธรรมนั้นเถิด ผู้ที่เป็นศัตรูนั้นไม่พึงเบียดเบียนเราหรือใครๆอื่นเลย ผู้ถึงความสงบยิ่งแล้ว พึงรักษาไว้ซึ่งสัตว์ที่สะดุ้ง คนทดนำย่อมชักนำไปได้ ช่างศรย่อมดัดลูกศรได้ ช่างถากย่อมถากไม้ได้ ฉันใด บัณฑิตทั้งหลายย่อมทรมานตนได้ ฉันนั้น คนบางพวกย่อมฝึกสัตว์ ด้วยท่อนไม้บ้าง ด้วยขอบ้าง ด้วยแส้บ้าง เราเป็นผู้ที่พระผู้มีพระภาคทรงฝึกแล้ว โดยไม่ต้องใช้อาญา ไม่ต้องใช้ศาสตรา เมื่อกอ่นเราชื่อว่าอหิงสกะ แต่ยังเบียดเบียนสัตว์อยู่ วันนี้เรามีชื่อตรงตามจริง เราไม่เบียดเบียนใครเลย เมื่อก่อนเราเป็นโจรปรากฎชื่อว่าองคุลีมาล ถูกกิเลสดุจห้วงนำใหญ่พัดไป มาถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณ จึงถอนตัณหาอันนำไปสู่ภพเสียได้ เรากระทำกรรมที่จะให้ถึงทุคติไว้มาก อันวิบากกรรมถูกต้องแล้ว เป็นผู้ไม่มีหนี้ บริโภคภชนะ พวกชนทีเป็นพาลทรามปัญญาย่อมประกอบตามซึ่งความประมาท ส่วนนักปราชญ์ทั้งหลายย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์อันประเสริฐ ฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงอย่าประกอบตามซึ่งความประมาท อย่าประกอบตามความชิดชมด้วยความยินดีในกาม เพราะว่าผู้ไม่ประมาทแล้ว เพ่งอยู่ ย่อมถึงความสุขอันไพบูลย์ การที่เรามาสู่พระศาสนานั้น เป็นการมาดีแล้ว ไม่ปราศจากประโยชน์ ไม่เป็นการคิดผิด ธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ดีแล้ว เราก็ได้เข้าถึงธรรมอันประเสริฐดีแล้ว ไม่ปราศจากประโยชน์ ไม่เป็นการคิดผิด วิชชา3เราบรรลุแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้าเรากระทำแล้ว ดังนี้

 

เกิดมาทำเชี่ยอะไร

เพราะอวิชา (ความไม่รู้) เป็นปัจจัย จึงมี (สังขาร) สภาพปรุงแต่ง
เพราะสังขาร เป็นปัจจัย จึงมี (วิญญาณ) ความรู้ในอารมณ์ต่างๆ
เพราะวิญญาณ เป็นปัจจัย จึงมี(นาม รูป ) ใจ กาย
เพราะนามรูป เป็นปัจจัย จึงมี (สฬายตนะ) สิ่งที่พึงถูกต้องได้
เพราะสฬายตนะ เป็นปัจจัย จึงมี(ผัสสะ ) การสัมผัส
เพราะผัสสะ เป็นปัจจัย จึงมี(เวทนา) ความเสวยอารมณ์ต่างๆ
เพราะเวทนา เป็นปัจจัย จึงมี(ตัณหา ) ความทะยานอยาก
เพราะตัณหา เป็นปัจจัย จึงมี(อุปาทาน) มั่นหมายยึดมั่นถือมั่น
เพราะอุปทาน เป็นปัจจัย จึงมี ภพ
เพราะภพ เป็นปัจจัย จึงมี ชาติ
เพราะชาติ เป็นปัจจัย จึงมีชรา มรณ โสก ปริเทวะ ทุกข์..