อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

​

 

สวัสดียามบ่าย ขอบคุณทุกภาพพระสวยๆและทุกเรื่องราวดีๆจากทุกท่านด้วยคร๊าบบ

 

นอกจากพี่โญจะมีวาสนาแล้วพี่โญยังมีสา(ระ)ละด้วยอ่าา

ปล.บ้านสวยมากฮะ

 

ล็อกเก็ตหลวงปู่ทวด พ่อท่านสังข์ วัดดอนตรอ

 

ดอกวาสนาปีนี้โรยเกือบหมดแล้วไม่ได้ถ่ายภาพไว้ขอบคุณครับที่ชมเชยว่ามีสาละ

 

ประสบการณ์ของศิษย์หลวงปู่ทิม วัดพระขาว

เขาหาว่าผมมีคาถาวิเศษ ชานหมากหลวงปู่สร้างชื่อให้ผมเป็นผู้มีคาถาวิเศษ เรื่องมีอยู่ว่าครูที่โรงเรียนของผม ครูเพ็ญศรี สีชัง กินอาหารแล้วก้างปลาติดคอ ก็ได้นำชานหมากของหลวงปู่มาทำตามคำแนะนำที่ผมบอกปรากฎว่าเขาหายก้างติดคอลูกสาวเขาก็ถามว่าได้มาจากไหนเขาก็บอกว่าได้มาจากผมที่เป็นชาวอยุธยาลูกสาวเขาบอกว่าเชื่อ เพราะเขามีเพื่อนหรือเคยอ่านหนังสือไม่รู้ผมจำไม่ได้ว่าคนอยุธยามักจะมีของดี(ผมให้ชานหมากหลวงปู่เขาไป 1 ก้อน) แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรได้แต่นึกในใจนั้นแหล่ะหลวงปู่ช่วย บารมีชานหมากหลวงปู่ เหตุการณ์ ก็ผ่านไปตามวิถีชีวิตตามปกติ

ต่อมาเช้าวันหนึ่งผมมาปฏิบัติงานสอนหนังสือตามหน้าที่ พอผมเดินเข้าโรงเรียน ท่าน ผอ.ธัญญา อินทศร ก็บอกว่าครูวิโรจน์ มาแล้วเขามีคาถาวิเศษ ผมก็งงและซักถามได้การว่า นางสาวอรสา พันธุลี นักการโรงเรียนก้างติดคอตั้งแต่เมื่อวานไม่ยอมไปหาหมอจะด้วย กลัวหมอหรือกลัวเสียเงินค่ารักษาพยาบาล (แต่ขาบอกว่ากลัวหมอ) ผมก็ใจหายแวบผมไม่ใช่ผู้วิเศษ ผมก็นึกถึงหลวงปู่หยิบพวงกุญแจรถยนต์ที่ผมเลี่ยมชานหมากหลวงปู่และตะกรุด ดอกสั้นไว้ด้วยกัน ผมนึกถึงหลวงปู่ท่องค่าถาหลวงปู่ สุโก ปัญจะ นะ ชา ลี ติ แล้วส่งให้เขาบอกให้ท่องคาถาหลวงปู่ ถ้าจำไม่ได้ ให้นึกถึงหลวงปู่ทิมวัดพระขาวแล้วเอาลูบที่ตรงก้างติดคอ แล้วผมก็เดินกลับมาจะสอนหนังสือเด็ก ท่าน ผอ. โรงเรียนถามว่าเป็นไงหายไหม ผมยังตอบไปเลยว่าอะไรจะวิเศษขนาดนั้นต้องมีเวลาบ้างซิแล้วผมก็ทำงานผมไป สักพักนางสาวอรสา พันธุลี มากวาดหน้าอาคารห้องทีผมสอนแล้วบอกว่าหายเจ็บคอที่ก้างติดคอแล้ว ก็เลยเป็นที่ฮือฮาผมก็เล่าให้ฟังตามหลวงปู่เคยบอกเขาก็เชื่อกัน





และต่อมาก็เกิดเหตุการณ์อีก เดือนกุมภาพันธ์ 2554 พักกลางวันเราคณะครูนั่งทานขาวกัน โรงเรียนของเราอยู่อย่างพอเพียง ทานข้าวร่วมกันสามัคคีกัน ขณะรับประทานอาหารกัน ครูท่านหนึ่ง(ครูกฤษณา ศรีอ้น)ก้างติดคออยู่เขาก็พยายามตามวิธีของเขากลืนข้าวเหนี่ยวบ้าง พยายามคล๊ากบ้างหลายวิธีไม่ออก(ไม่มีใครรู้ตอนแรกเขาเล่าให้ฟังว่าทำอย่างไรบ้างภายหลัง) ก็บ่นว่าก้างติดคอไม่ออก ครูตุ๋ม(ครูวิมลรัตน์ จันอ้วน) ก็ชี้มือมาที่ผม บอกว่าพี่วิโรจน์ มีคาถาวิเศษ ผมก็บอกว่าไม่ใช่ แล้วก็หยิบพวกกุญแจชานหมากของผมให้ทำการเขี่ยลงตรงที่ก้างติดคอ ผมก็นึกขอบารมีหลวงปู่ช่วยสักพักเขาก็บอกว่าออกแล้ว แล้วคายก้างปลาชินใหญ่พอสมควรออกมา ผมขนลุกซู่ทุกคนตลึง ตั้งแต่นั้นมาทุกวันที่รับประทานอาหารมีปลาผมบอกให้รับประทานเลยไม่ต้องกลัวติดคอ ทุกคนจะไม่กลัวแล้วเพราะผมมีชานหมากของวิเศษของหลวงปู่ทิมวัดพระขาว (ครูคนนี้เขาบอกว่าเขาชอบกินปลาแล้วก้างชอบติดคอบ่อยผมก็ให้ชานหมากเขาไปแต่ไว้บ้านไม่ได้เอามาผมจึงแนะนำให้เอาติดตัวไว้)

ขอขอบคุณเจ้าของเรื่องด้วยครับ

 

​

 

แตกดอก



ออกผล

 

​

 

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/tTNcjYWBreo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​

 

ทั้งพี่ตี๋พี่โญดูแล้วน่าจะชอบปลูกต้นไม้กันแน่ๆ ตอนเด็กๆจำได้ว่ามีช่วงนึงจะนิยมปลูกว่านและบอนไซ กันมาก ว่านบางต้นแพงมากถึงกับต้องทำรั้วรอบขอบชิดกันเลยทีเดียว

ปล.รูปนี้ยืมเค้ามานะคร๊าบบ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Mn7besBdns8]อุทยานดอกไม้ อรวี สัจจานนท์ - YouTube[/ame]

อีกซักเพลงแล้วกันนะคร๊าบบ

 

catt3 ชวนคุยกันถึงวัยเด็กเลยเหรอพี่ปู

เมื่อวานเพิ่งยั่วพี่ตี๋เรื่อง"กิ๊ก" วันเรียนอยู่เลย...

 

นี่ถ้าเป็นสมัยก่อนต้องนั่งคุยกันที่ร้านกาแฟ แต่สมัยนี้คุยกันผ่านหน้าจอสะดวกดีคุยข้ามจังหวัดข้ามประเทศกันเลยคร๊าบบ

 

ชอบอยู่ครับ..แต่บังเอิญบริเวณบ้านมันแคบ ตอนแรกว่าปลดเกษียรแล้วจะไปใช้ชีวิตแบบชาวสวนแต่เผอิญสุขภาพไม่ดีก็เลยงด สำหรับพี้นที่ที่บ้านที่มีน้อยนิดแม่บ้านก็เอาไปทำสวนน้อยๆ ปลูกผักสวนครัวเล็กๆน้อยๆที่จำเป็น(สะระแหน กะเพา โหระพาฯ)พอได้กินนะครับ

 

เพลงนี้ผมชอบมานานแล้วครับ

 

เพลงนี้ตั้งแต่ผมเป็นเด็กๆแล้วครับ ฟังจากวิทยุทรานซิสเตอร์สมัยก่อนที่ต้องใช้ถ่านไฟฉาย ยังไม่ใช้ไฟฟ้า ละครับ

 

อนาคต พี่ปูต้องส่งกาแฟสดมาให้ดื่มได้ด้วยนะครับ




​

 

อยากปลูกผักกินได้เหมือนกันครับพี่ตี๋


แต่ที่ Apartment ปลวกเยอะมากต้องจ้างมาฉีดยาทุกเดือน

เลยกลัวจะเป็นผักมีสารพิษอ่ะครับ :'''(

 

โอ้..เยี่ยมเลยคร๊าบบ เรียกว่าไม่ทิ้งธรรมเนียมเดิม ดูพระไปจิบกาแฟไป แต่ท่าทางค่าส่งจะแพงกว่ากาแฟแน่ๆ