ทำกรรมไม่ดีไว้ สำนึกบาปแล้ว แต่ยังนอนไม่หลับ ลองใช้เทคนิคนี้ ได้ผล

คนที่สำนึกผิดได้ แต่ยังกังวล ทำให้สมองคิดอยู่นั่น จนข่มตาหลับไม่ลง ให้ลองจินตนาการว่า เราถือคบไฟไว้อันนึง แล้วเราก็แกว่งไปมา จินตนาการว่า เราค่อยๆลบความกังวลใจ ด้วยการใช้ดวงไฟเผาไปเรื่อยๆ จนความวิตกกังวลนั้นมอดไหม้จนหมด สมองจะรับรู้ และไม่คิดกังวลอีก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น แต่ก็เป็นเทคนิคที่ดีอันหนึ่ง ในการขจัดความกังวลในจิตใจครับ

 

นอนไม่หลับเหมือนกันค่ะ
แต่ไม่ใช่เพราะกังวลเรื่องบาปกรรม อะไร
ไม่ทราบเทคนิคนี้ช่วยได้ไหมคะ?
อยากนอนหลับบ้างอ่ะคะ ^ ^

 

จินตนาการว่ามีถึงน้ำ แล้วก็หยิบราดคบเพลิงให้ดับในที่เดียวไปเลย หลับสบาย ^^

 

อยากช่วยคุณหัวมันให้นอนหลับเหมือนกัน แต่แนะนำอะไรไม่ได้มากนัก คุณหัวมันลองย้อนกลับไปสมัยที่ยังนอนหลับง่ายๆอยู่ และปฏิบัติกิจกรรมประจำวันตามนั้นครับ ในปัจจุบันคุณหัวมัน อาจจะมีกิจกรรมอะไรที่แตกต่างจากในสมัยที่ยังนอนหลับ ก็ค่อยๆถอนออกมาทีละข้อ หรือปรับเปลี่ยนใหม่ คุณหัวมันอาจกลับไปนอนหลับง่ายๆได้อีกครั้งนึงครับ

 

คิดอย่างนี่ก่อนนอนช่างมันครับอะไรที่อยู่ในหัวเอาออกให้หมดนี้คือเวลาแห่งความสูขครับ พรุ้งนี้ค่อยสู้ใหม่นอนหลับฝันดีครับคุณหัวมันด้วยครับ ผ่านไปแล้วอีกหนึ่งวันพรุ้งนี้ค่อยต่อสู้ใหม่ครับหลับฝันครับ

 

ดิฉันแม้วันที่เคลียดหรือเศร้าอย่างที่สุดก็นอนหลับเสมอ
เวลานอนเรามักจะเข้าญาณและไปที่ต่างๆที่สวยงาม แปลกตา
และลึกลับมาก ไม่อยากตื่นเลย ทุกวันนี้ก็ยังจำได้ว่าไปไหนมาบ้าง
บ้างที่ก็ไปมามากกว่าหนึ่งครั้ง

 

การหลับนอนเป็นเพียงการพักผ่อนทางกายแต่จิตยังทำงานอยู่ตลอดเวลาจะให้จิตพักผ่อนต้องรู้จักการเจริญสมาธิ

 

แค่นอนจับลมหายใจ-เข้าออก หายใจเข้าพุธ หายใจออกโธ ก็หลับแล้วค่ะ
เป็นการทำสมาธิในท่านอนค่ะ ...ทำแล้วหลับฝันดีด้วยค่ะ

 

ปกติผมจะเป็นคนหลับง่าย ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องนอนไม่หลับ แต่บ้างครั้งถ้าจิตใจไม่ปกติ เช่นไม่สบาย เป็นหวัด เจ็บป่วย กินกาแฟแล้วใจสั่น หรือแม้แต่คิดถึงเรื่องบ้างเรื่องในอดีตแล้วคิดไม่ออก ทำให้จิตฟุ่งซ่าน รำคาญใจ หลับยาก

วิธีแก้มีหลายวิธี แต่วิธีที่แนะนำ เป็นวิธีง่ายๆ ที่น่าจะรู้กันอยู่แล้ว แต่อาจไม่ค่อยได้ทำ คือ ให้รู้ลมหายใจเข้า-ออก ยาวๆ ก็พอ แบบไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น ความคิดจะคิดก็ให้มันคิดไป อดทนทำไปสักพักนึง จิตใจก็จะเข้าภาวะปกติ หลับง่าย หรือถ้าทนไม่ได้ ก็ให้ลุกไปเดินเล่นสักพัก แล้วลองใหม่ จิตเรามันเหมือนเด็กดื้อ เล่นกับมันมากๆเดี๋ยวมันก็เหนื่อยหยุดพักไปเอง (เวลาเป็นหวัด หายใจไม่สะดวก จะรำคาญใจมากๆ ให้ค่อยๆทำ แล้วพิจารณาให้เห็นว่ามันเป็นเรื่องปกติ ที่เวลาเป็นหวัดเราจะหายใจไม่สะดวก เวลาเราหลับไม่เห็นเราจะรำคาญเลย แสดงว่าจริงๆแล้วมันไม่ได้ทำให้เรารำคาญ แต่เราต่างหากที่ไปคิดว่ามันน่ารำคาญ ท่องไว้ อดทนๆ ไม่ต้องคาดหวังว่ามันจะหายให้รู้แต่ว่า อดทนทำไป และมีความเชื่อว่าทำแล้วได้ผล อดทนไปสัก 5-10 นาทีก็น่าจะหลับได้เป็นปกติ)

และเพื่อความไม่ประมาท ควรฝึกสมาธิไว้บ้าง เวลาแบบนี้จะช่วยได้มาก วันละนิดวันละหน่อย ว่างๆก้อรู้ลมหายใจเข้าออก ถ้าไม่เคยฝึกเลยเวลาเจออะไรแบบนี้จะทรมานมากๆ

ปล. หวังว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนะครับ

 

ขอบคุณค่ะ
ปกติเป็นคนหลับง่ายมากหัวถึงหมอนก็นอนเลย มาปีนี้สงสัยจะแก่ รู้สีกว่าหลับยากขึ้นนิดนึงถ้ามีเรื่องอะไรในใจ และก็ตื่นง่ายกว่าเดิม

 

สวดมนต์ไปเรื่อยๆก็หลับไปเอง

 

ถ้านอนไม่หลับ สวดมนต์ จนจิตปีติ จะหลับสบาย

 

จำคำผู้ใหญ่ที่น่าเคารพมานะครับท่านบอกสิ่งไม่ดีทีเคยทำไว้เราย้อนไปแก้ไม่ได้ ที่ทำคือเมื่อเราสำนึกแล้วก็ตั้งใจปฏิบัติดีต่อไป สิ่งไม่ดีที่ผ่านมาอย่าเอาจิตไปยึดติดกับมันอีก จะทำให้ใจเราเศร้าหมอง การมีอุเบกขามากๆน่าจะช่วยเราได้นะครับ

 

ถ้าทำผิดอะไร แล้วยังมีความกังวล ผมจะใช้วิธีเมื่อสมัยตอนเป็นเด็กครับ เมื่อเป็นเด็ก ถ้าพูดอะไรไม่ดี ก็จะตบปากเบาๆสามที เมื่อเอามาใช้กับวัยผู้ใหญ่ เราก็อาจจะตบหน้าตัวเองเบาๆ ข้างซ้ายสามที ข้างขวาสามที ที่ทำอย่างนี้ เพื่อให้มันเป็นสัญลักษณ์ที่จับต้องได้ ว่าเราได้สำนึกผิดไปแล้วจริงๆ เพราะแค่การสำนึกผิดอย่างเดียว มันเป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้ จึงอาจจะทำให้เรามีความกังวลอยู่บ้าง ว่าที่เราสำนึกผิดไปแล้วนั้น มันเกิดผลจริงหรือเปล่า
อย่างฝรั่ง เวลาสำนึกผิด เขาก็ไปพูดกับบาทหลวงครับ

 

การแก้ง่ายมาก สำหรับการนอนไม่หลับ วิธีแก้ก็คือ ไม่ต้องนอนครับ อาจจะหาอะไรทำไปเรื่อยๆก็ได้ อ่านหนังสือ ดูหนัง พอเหนื่อย เดี๋ยวมันก็หลับไปเอง ถ้านอนไม่หลับ แล้วถ้าเรายังฝืน ยังไงมันก็ไม่มีทางหลับได้ แถมเป็นการเพิ่มความเครียดให้ตัวเองอีกเปล่า ๆ
แต่ถ้าใครเก่งเรื่องภาวนา วิธีแก้ก็ภาวนาไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็หลับเอง หรือถ้าอยากจะหลับเร็วๆ ก็ภาวนาว่า นอนหลับ ไปเรื่อยๆ แป้ปเดียวเดี๋ยวก็หลับ

 

ขอบพระคุณครับ