เรื่องของ...หนุ่มนักเรียนนอก กับ ลุงแจวเรือ

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 5px; PADDING-TOP: 5px">

เรื่องของ . . . หนุ่มนักเรียนนอก กับ ลุงแจวเรือ​

​

​

​

</TD></TR><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 5px; PADDING-TOP: 5px">

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต​

เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา...
เรียนเก่งมาก...
ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์...
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน... .
บ้านของเด็กหนุ่ม...
อยู่อีกฟากหนึ่ง...ของทะเลสาบสงขลา...
ต้องนั่งเรือแจว...ข้ามไป...ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง..
เรือที่ติดเครื่องยนต์...ไม่มีเหรอ...ลุง...?
ไม่มีหรอกหลาน...ที่นี่มันบ้านนอก...
มันห่างไกลความเจริญ...มีแต่เรือแจว...
โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง...โบราณมาก...
ที่อเมริกา....เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง...ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก...
ไปส่งผมฝั่งโน้น...เอาเท่าไร...ลุง...?
80 บาท...
OK...ไปเลยลุง...
ในขณะที่ลุงแจวเรือ...
หนุ่มนักเรียนนอก...ก็เล่าเรื่องความทันสมัย...
ความก้าวหน้า...ความศิวิไลช์...ของอเมริกาให้ลุงฟัง...
เมืองไทย...เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว...ล้าสมัยมาก...
ไม่รู้คนไทย...อยู่กันได้ยังไง...?
ทำไมไม่พัฒนา...ทำไมไม่ทำตามเขา...เลียนแบบเขาให้ทัน...?
ลุง...ลุงใช้คอมพิวเตอร์...ใช้อินเตอร์เน็ต...เป็นไหม...?
ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่เป็น...
โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ....ชีวิตลุงหายไปแล้ว...25 %....
แล้วลุงรู้ไหมว่า...เศรษฐกิจของโลก...ตอนนี้เป็นยังไง...?
ลุงไม่รู้หรอก...
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ...ชีวิตของลุงหายไป...50 %
ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม...ลุง...?
ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหม...ลุง...?
ลุงไม่รู้หรอก...หลานเอ๊ย...
ชีวิตของลุง...ลุงรู้อยู่อย่างเดียว...
ว่าจะทำยังไง...ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น...
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้...ชีวิตของลุง...หายไปแล้ว...75 %

พอดีช่วงนั้น...
เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง...คลื่นลูกใหญ่มาก...ท้องฟ้ามืดครึ้ม...
นี่พ่อหนุ่ม...เรียนหนังสือมาเยอะ...จบดอกเตอร์จากต่างประเทศ...
ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม...?
ได้...จะถามอะไรหรือลุง...?
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม...?
ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง....

ชีวิตของเอ็ง...กำลังจะหายไป 100 % ...แล้วพ่อหนุ่ม
​

</TD></TR><TR><TD> </TD></TR><TR><TD><TABLE style="BORDER-TOP: #cccccc 1px solid" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 0px; PADDING-TOP: 5px">

​

</TD><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 0px; PADDING-TOP: 5px">

​

</TD></TR><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 15px; PADDING-TOP: 5px" width="50%">

​

</TD><TD style="PADDING-RIGHT: 0px; PADDING-LEFT: 0px; PADDING-BOTTOM: 15px; PADDING-TOP: 5px" width="50%">

ที่มา ~ Wizard of OZ ~​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

หุหุ ถึงเวลาคับขัน เทคโนโลยี ความศิวิไลซ์ ความทันสมัย
ไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย นอกจากสองมือสองขาของตัวเอง

 

นั่นสิเน้อ.....ถ้าเรือล่ม หนุ่มนักเรียนนอกจะทำยังไงคะ....T_T

 

เกาะเรือเอาเเล้วกันน่ะ

 

จากชีวิตที่กำลังจะหายไปหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็อาจจะมีโอกาสได้กลับคืนบ้าง เผลอๆอาจจะได้คืนร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนเดิมก็ได้นิ เพราะตอนนี้ก็เกือบถึงฝั่งแล้ว เนื่องจากการแจวเรือข้ามฝากใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง หากเรื่องราวที่เล่านี้ใช้เวลาไปหลายนาทีเติบ !

 

เค้าเรียกว่า ความรู้ท้วมหัวเอาตัวมะรอดดด กร๊ากกกกกกกกกกกกก ฮาอกีเเระ อิอิ

ขอบคุงพี่เฮียปอ มากกค้าบบบบบบบบบบบบบ

มันจะมีจิงๆๆมะคนเเบบนี้ ลืมสันดาร บ้านเกิดตัวเองงงงง..

ผมนิ กลับบ้านยังไปเล่นน้ำคลองเรย หนุกดีออกก ไปเก็บน้ำยางพารา น้ำยางกระเด็นถึงเส้นผม โอ้ยย เป็นสังกะตังเรย เอามะออก....

ภูมิใจที่มาจากกบ้านนอก ดีจายยที่เป็นชาวสวน มีที่วิ่งเล่นเป็น 10 เอเคอร์ มะเหมือนเด็กที่นี่น่าสงสาร ที่วิ่งเล่นก็ไม่มี..

 

อานะ เป๋นเรื่องเป็นราวเรยพี่อ่อน อิอิ เป็นกวีได้เรย จินตนาการเยี่ยมม

 

ชีวิตของลุงๆ รู้อยู่เพียงอย่างเดียว....

ถ้าตั้งใจมั่น รู้ให้จริง ดีกว่ารู้ท่วม แต่เป็นแบบเป็ด...

เหมือนศีล ยึดเพียงข้อเดียว เอาให้มั่น เอาให้แน่น ตายเป็นตาย อีก 4 ข้อก็จะตามมาเอง

สาธุกับเจ้าของกระทู้อีกครั้งหนึ่งครับ











ขอเชิญร่วมทำบุญสงเคราะห์พระภิกษุสงฆ์อาพาธ พร้อมรับแจกพระฟรี
http://palungjit.org/showthread.php?t=102545

 

ท่านปู่ไอน์สไตน์เคยกล่าวไว้ว่า "จินตนาการสำคัญกว่าความรู้" ลองคิดกันเล่นๆว่า หากไม่มีคนจิตนาการที่อยากจะบินได้เหมือนนก ก็คงไม่มีเครื่องบินใช้ในปัจจุบัน แต่ในสมัยนั้นใครกันหนอที่อิจฉานก อยากจะบินได้เหมือนนก คงจะมีความคิดพิลึกกึกกือพอประมาณนั่นแหล่ะ

หรือเวลาเรานอนมองท้องฟ้าที่มีดวงดาราทอแสงระยิบระยับ ประดับให้ฟ้าสวยงามนั่น ก็มีคนจินตนาการไปว่า คงจะมีดวงดาราสักดวงบ้างแหล่ะ ที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เป็นเพื่อนของเรา นี่ก็เป็นกำลังหนุนให้องค์การนาซ่าพยายามสำรวจสิ่งมีชีวิตนอกโลก ทั้งๆที่โอกาสมันน้อยและริบหรี่เสียเต็มประดา แต่ในอนาคตแห่งมวลมนุษยชาติในภายภาคหน้า คงจะได้รับประโยชน์บ้างเหมือนกัน อย่างน้อยๆ หากเราไม่ค้นพบสิ่งที่มีชีวิตนอกโลกของเรา เราก็อาจจะค้นพบแหล่งพลังงานชนิดใหม่ ที่อยู่นอกโลกของเราก็เป็นได้

คนโบราณจินตนาการ คนปัจจุบันได้ประโยชน์ คนปัจจุบันจินตนาการ รุ่นลูกรุ่นหลานย่อมได้ประโยชน์

(||)

 

ก็ไม่ควรไปดูถูกภูมิปัญญาชาวบ้านเค้า บางทีคุณลุงเค้าจะสอนวิธีว่ายน้ำทางลัดให้ก็ได้ (หมาตกน้ำยังว่ายได้เลย จริงป่ะหุหุหุ)

 

สมัยก่อนโน้น เรามีเพื่อนคนหนึ่งที่หัดว่ายน้ำในคลองพร้อมๆกัน ตอนนั้นใช้ลูกมะพร้าวเป็นตัวช่วยพยุงให้ตัวลอยอยู่บนน้ำ พอหัดใช้มือใช้แขนพุ้ยน้ำได้ หัดลอยตัวได้ ก็ค่อยปล่อยลูกมะพร้าวออก

แต่เพื่อนของเราคนนี้ใจไม่กล้า คือประมาณว่าจะยังไงก็ตามก็ไม่ยอมปล่อยลูกมะพร้าว ทั้งๆที่เด็กๆรุ่นราวคราวเดียวกัน ว่ายน้ำเป็นกันหมดทุกคนแล้ว ทีนี้พ่อเขาเห็นว่าถ้าเกิดยังยึดติดกับลูกมะพร้าว ชาตินี้ทั้งชาติก็คงจะว่ายไม่เป็นอย่างแน่นอน

เวลานั้นเองพ่อเขาก็วางอุบายเรียกลูกชายให้ขึ้นฝั่ง และก็ทำท่าทีว่าจะสอนเทคนิคให้ พอลูกเผลอ พ่อแกก็เล่นถีบลูกชายหล่นโครมลงไปในคลองโดยที่ไม่มีลูกมะพร้าวช่วยชีพ ปรากฏว่าว่ายน้ำเป็นในวันนั้นเลยโดยอัตโนมัติ

ใครจะเอาวิธีนี้ไปใช้สอนลูกสอนหลานให้ว่ายน้ำเป็นก็ได้นะ :'(

 

คุณ ###อ่อน### ไม่ต้องสมัยก่อนหรอก เนี๊ยะอ่ะเมื่อไม่กี่เดือนก่อนไปเที่ยวเมืองกาญ พี่ที่ทำงานแกพาลูก ๆ ไปด้วย 2 คน อายุประมาณ 8-9 ขวบ แล้วลูกแกก็ซนถามพ่อว่ายน้ำได้ป่าว (ตอนนั้นอยู่ตรงแพที่พัก) พ่อขี้เกียจพูดแล้ว คือพูดจนเหนื่อยแล้วน่ะ ยันโครมลงน้ำเลย หุหุหุ
(||) (||) (||)

 

สงสัยคุณอ่อนเป็นนักเขียนแหง๋ สำนวนแบบเนี้ย(||) (||) (||)

 

ไม่ใช่หรอก เราเป็นนักโพสท์แห่งเวปพลังจิตต่างหาก อิอิ

 

ท่านปู่ไอน์สไตน์กล่าวไว้ได้ถูกต้อง และ งดงามแล้ว
มิน่าล่ะ ผมถึงชอบอ่านหนังสือการ์ตูน กับ ดูนิยาย
มากกว่าชอบอ่านหนังสือเรียน

 

ชอบ ๆ ๆ ขุด ๆ ๆ

 

555+ น่าสงสาร นักเรียนนอก เรื่องนี้มองได้หลายมุมจริงๆ ^^ ชอบครับ
เอาแต่พึ่งเทคโนโลยีมาก ไม่พึ่งตัวเองชีวิตมันก็คงหายไปแน่ๆ

 

เทคโนโลยีที่ว่าก้าวไกล ..ในบางครั้งยังช่วยเหลืออะไรเราไม่ได้..หากไม่คิดจะช่วยเหลือตนเอง

 

ได้แง่คิดดีครับ อนุโมทนาครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
"จงจำไว้นะ เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้นถึงเวลา ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครไหนมาช่วยเจ้า"
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ขอเชิญบริจาค โครงการสร้างทรัพยากรมนุษย์ผู้ด้อยโอกาส กับ หลวงปู่บุญ วัดทุ่งเหียง
--> http://palungjit.org/showthrea...26#post1546426
ร่วมสร้าง " อุโบสถเงิน" วิหารทานที่ในครั้งนึงในชีวิตไม่ควรพลาดครับ
--> http://palungjit.org/showthread.php?t=140433
ขอความเมตตา สร้างชีวิตใหม่ ช่วยน้องผ่าตัดใบหน้า ให้สดใสเหมือนเดิม
--> http://palungjit.org/showthrea...17#post1440317
มาลองทำสังฆทานอย่างง่ายๆ ด้วยตนเองกันครับ
--> http://palungjit.org/showthrea...70#post1435870

 

ขอบคุณงับ เฮียปอ