วิธีทำให้ปอบแสดงตัว..อันนี้ฟังเพื่อนมาอีกทีนะครับ

เอาสั้นๆนะครับผมไม่ค่อยมีเวลาสักเท่าไรการจะทำให้คนเป็นปอบแสดงตัว
อาจจะเป็นการทำให้เค้าเจ็บแค้นนิดหน่อยน่ะครับแค่เอามาเล่าสู่กันฟัง
ปอบที่อยู่บริเวณใก้ลที่สุดจะเดินมาหามันก็เหมือนกับการทำให้กระสือมาหาแหละครับเป็นการทำให้ปากเปื่อยเหมือนกันแต่อันตรายต่างกันมาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ
วิธีนี้เป็นการใช้เคล็ดของสิงของ ถ้าใด้หม้อดินยิ่งดีใช้เตาถ่านแน่นอนครับใส่ถ่านให้เต็มแล้วจุดไฟซะเมื่อถ่านติดดีแล้วเอาหม้อมาตั้งรอให้น้ำเดือดสุดๆไฟยิ้งแรงเท่าไรยิ่งดีนำเครื่อครัวอะไรก็ใด้ครับที่ออก เผ็ดๆพริก พริกไท กระเทียม หอม ข่า
ขิง อะไรก็ใด้ที่ออกรถเผ็ดร้อนขอย้ำว่าร้อนๆโยนลงไฟซะนำ สากตำพริกมากวน
ครับกวนเข้าไปเวียนซ้ายหลือขวาจำไม่ใด้เอาว่ากวนเข้าไปกวนไปเรื่อยๆๆเติมไฟ
ให้ร้อนตลอดเวลาเพียงเท่านี้ ปอบที่อยู่บริเวณนั้นจะร้อนปากแสบปากจนทนไม่ใหวต้องเดินมาหา คุณแบบว่าเดินตรงดิ่งมาเลยมาในร่างคนนะครับ สังเกตุปากให้ดีถ้าปากบวมตาขวางล่ะใช่แน่ครับ เคล็ดนี้ใด้มาจากเพื่อนตอนบวชด้วยกันนะครับเชื่อถือใด้ ทบทวนกันเอาเองนะครับผมใช้คำไม่เก่งเท่าไรต้องขอโทษด้วยครับ สำหรับคนทีมองเห็นปอบในร่างคนก็คงรู้นะครับว่าหน้าตามันเป็นยังไง เอาว่าวันหลังจะมาเล่าตอนเจอผีโพรงหรือเป้าก็ไม่รู้มาเล่านะครับ กำว่าจะเล่าสั้นๆเล่นซะยาวเลย ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชม

 

เคล็ดอีกอย่างนึงก็คือใช้น้ำมันจากตัวหมูหริ่ง เราเอาไขมันหมูหริ่งเอามาคั่วในกระทะให้ออกมันแล้วผสมสมุนไพรชนิดนึงที่มีกลิ่นฉุมากผมลืมชื่อไปใส่ไฟแรงๆให้กลิ่นนั้นลอยไปไกลๆ ปอบที่อยู่ในละแวกนั้นจะพากันปวดหัวจนทนไม่ไหวและมาขอร้องให้เราหยุด

 

ทีนี้ บังเอิญ เราแกงส้ม ด้วยเตาถ่าน ปุ๊บ ใครมาหา ก็คือ บรื๋ย....

 

อ๋อความรู้ใหม่แสดงว่าของพวกนี้แพ้ของเผ็ดร้อนกับกลิ่นฉุนๆสิน่ะครับรีบไปหน่อยพิมพ์ผิดหลายตัวต้องขอโทษด้วยนะครับความจริงมีเคล็ดอีกหลายอย่างอยากจะบอกแต่รับปากเพื่อนไว้เลยบอกไม่ใด้ถ้าเราจะทำจริงๆก็เหมือนไปรองดีเค้าไปเจอปอบวิชาเก่งๆหลือปอบยักษ์ละก็ซวยเลยเอาเป็นว่าอ่านเป็นความรู้ดีกว่าฮ่าๆ

 

ต้องตั้งใจทำจริงๆครับถึงจะเห็นผม(คุณ ราคุเรียวซายใช้สากคนแกงส้มหลอครับ)
คนที่มาหาก็คือคนที่หิวข้าวเหละครับ ฮ่าๆผมยังอยากไปหาเลย

 

ปอบไม่ต้องไปหาอื่นไกล ในรัฐสภาเยอะแยะ กินทุกอย่าง

 

ไม่แน่นา เคล็ดลับความอร่อยของคนโบราณ เค้าต้องเอาน้ำล้างครก ลงหม้อแกง อาจแถมเอาสากคน ด้วยก็ได้ นี่นา ๕๕๕๕

 

55555555555555555 คนนี้มาแรง ... ตัวใครตัวมันคะ 555555

 

.... จะบอกว่า กาลีนะ ก็เคยทำคะ บางทีเวลาทำกับข้าวสมัยเด็ก ๆ แม่บังคับให้หัดทำ .. ก็ตักใส่หม้อแล้วเห็นมันติดที่สากเราด้วยความมักง่ายก็จุ่มลงไปเลย 555555 เวลาแม่เผลอ ... ตอนนั้นแบบคิดว่าคงไม่เป็นไร .. ตอนหลังดดนแม่ตีบอกว่ามันไม่ดีอย่าทำ ....

 

.... วิธีนี้ ... ไม่แน่ใจว่าเคยศึกษาเจอรึยังนะคะ .. แต่ไม่เคยใช้แน่นอน และ คงไม่กล้าใช้เหมือนกัน ..555555555 ... เพราะแถวที่กาลีนะอยู่ ... " ปอบดุ " คะ ... ไม่ใกล้ไม่ไกล ขนาดทำพิธีปราบไปแล้วหลายรอบ ... ตอนนี้รุ้สึกว่าจะแพร่พันธุ์อีกแหละ ... เพราะตัวแก่มันยังไม่โดนจับได้สักที ... ชาวบ้านรู้ตัวแต่ทำอะไรไม่ได้มาก .. เพราะมีกฏหมายคุ้มหัวอยู่สุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ ... คุก จะถามหา .... แล้วแถมที่กาลีนะอยู่เป้นตลาดค้าเนื้อวัวสดด้วยหลายร้านเรียงกัน ... ทำให้ดึก ๆ มันจะพากันแพ่นพล่านไปมาแถว ๆ ที่กาลีนะอยู่ ... บางทีก็พวกที่ตายโหงเพราะอุบัติเหตุแถวนี้ ... ดีนะที่กาลีนะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แค่รับรุ้ในรุปแบบพลังงานไม่งั้นอาจช็อคตายไปนานแล้ว 555555555 แค่รู้สึกว่ามีพลังงานเดินไปมารอบตัวนี้ก็แย่แหละ 5555555555 อีกสักพักก็คงต้องเข้าห้องตัวเองแหละ ได้เวลาเสียวสันหลังพอดี ...

 

๕๕๕
อ่านแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าทำหรอก ถ้าปอบมาเป็นโขยงจะทำอย่างไรคะ

 

โหแถวบ้านคุณกาลีนะนี่หน้าไปเทียวจังเลยนะครับลงตุ่มกันสนุกเลย....ฮ้าๆ
ความจริงคนที่เป็นปอบนะสามารถเอาออกใด้นะครับถ้าตามหาคนที่เรียนวิชาพวกนี้เจอ
นะครับผมเคยอ่านเรื่องของคนๆนึงที่สงสัยว่าแม่ตัวเองเป็นแต่ไม่รู้จะพิสูตรยังไงแต่ก็นานแล้วไม่รู้เค้าเข้ามาอ่านบ้างรึเปล่าแต่ถ้ารองกับแม่ตัวเอง นรกกินหัวพอดี ผมพลอยบาปไปด้วย 5555 ไปแล้วพูดมากเกิน

 

.... ยังไม่เคยเห็นใครเขาวิ่งลงตุ่มนะสิคะ ... เพราะเวลาออกหากินพวกนี้จะมาในรูปแบบที่เรียกว่า " พราย " หรือ เป็นพวกสัตว์ เช่น นก แมวตาสีแดง ลิงกัง แถมน่าจะเป็นแบบปอบวิชาคะ ... มันต้องดูที่ประเภทของปอบ และ อายุ ของพวกนี้ด้วยนะคะ ... ถ้าพวกที่มาแค่แฝงร่างเพื่อหากินมันก็พอไล่ได้คะ แต่พวกที่ทำตัวเองนี้ คือ ยากคะ .. พวกเรียนวิชา + รับขันธ์ + ปอบเชื้อ แล้วกระทำ " ผิดครู " ... พวกนี้รักษาให้หายขาดยากคะ .. เอาแค่ให้ตายแล้วไม่กลายเป็นทาสพวกมันก็พอแล้วคะ ...

 

.... เพราะในส่วนของเรื่องการแก้ไข รักษา พวกที่มีปอบอยู่ในตัวแล้ว .. กาลีนะ ยังศึกษาไม่ถึงคะ .. ที่พอมีความรู้ก็แค่ผิว ๆ ไม่ใช่แบบเชิงลึก .. และ ยังไม่เคยลองทำคะ ... แค่เคยไปดูผู้มีความสามารถท่านทำแค่นั้น ... แต่ก้เรียนถามท่านเหล่านั้นอยู่ว่าถ้าเราจัดการปอบได้แล้วเจ้าตัวเขาจะเป็นยังไง ... คำตอบที่ได้มันก็ขึ้นอยู่กับ เวลาที่เป็น สภาพร่างกาย ณ ตอนนั้นเหลือกี่เปอร์เซ็นต์ ... เพราะบางคนเจ้าตัวตายแล้วเหลือเพียงพวกปอบที่พยุงร่างกายให้อยู่ได้เป็นคนเพื่อใช้หากินเท่านั้น ถ้าเอาออกคือตายทันที ... เกินกว่านี้ก็สุดปัญญาของเราแล้วคะ ... เพราะตอนแรกตั้งใจจะห่างจากการศึกษาเรื่องแนวนี้ ... เรียนรู้ศึกษาแค่พอรู้ไว้คะ ..

 

อยู่ไหนครับ จะไปดู....

 

.. สำหรับคุณ Than_2012 ถ้าอยากมาหา กาลีนะ .. ก็เข้าไปเจอกันในบ้านอินก่อนได้นะคะ .. แล้วเดี๋ยวจะบอกว่าที่ไหน .. ว่าแต่คุณ Than_2012 ฝึกจนสามารถมองเห็นภพภูมิได้ด้วยตาเปล่า หรือ ยังคะ ... เพราะยังไม่สามารถทำได้ หรือ สัมผัสได้ .. มันก็ยากคะที่จะมาแล้วคุณจะเห็นพวกเขา ... เพราะพวกเขาอยู่ในรูปแบบพลังงานที่ไม่มีกายหยาบ ถ้าแค่พอมีสัมผัสได้บ้างแบบ กาลีนะ ก็จะได้แค่รับรู้ในการมีตัวตนในรูปแบบพลังงานเท่านั้น ... และ ควรจะมาในเวลาดึก .. เพราะบางครั้งเขาจะมา บางวันก็จะไม่มีมาให้สัมผัส .... และ ที่สำคัญเมื่อมาแล้วก็อยู่ในความสงบอย่าได้กระทำการอันใดที่จะส่งผลให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้อื่นก็พอคะ .. เพราะถ้าทำอะไรลงไปแล้วคุณไม่ใช่คนที่ต้องอยู่แต่คนที่อยู่เขาจะเดือดร้อนเพราะคุณได้คะ .. คุณจะให้สัจจะกับกาลีได้ไหม๊คะ ...

 

แถวเขตหมู่บ้านดิฉันใครที่มีญาณก็ว่าปอบเยอะ ไม่จำเป็นเขาจะไม่อยากผ่านไปเลย เห็นเขาว่าอย่างนั้น แต่ไอ้เราไม่มีตาทิพย์ก็เลยไม่เคยเห็น
แต่คนที่มีบ้านอยู่รอบนอกวันดีคืนดีเขาบอกว่าก็จะเห็นเป็นหมาดำ ตามีแสงแล้วก็เวลาเขาเดินหรือวิ่งก็จะมีเสียงเหมือนกระดิ่งวัว จะเดินอยู่นอกเขตหมู่บ้าน บางทีก็ในทุ่งนา

 

ครับทำตัวสบายๆอย่าไปเครียดอย่าไปกลัวถ้าทำเป็นไม่เชื่อยิ่งดีเขตหมู่บ้านคุณ
มีอะไรคอยคอยคุ้มครองอยู่แน่ถึงไม่กล้าเข้ามาถ้าเจอในวันข้างหน้าจำไว้อย่างเดียว
คือต้องมีสติเท่านั้น

 

สาธุนะคะ ...

..... พิมครั้งแรกโพสไม่ได้ ... เลยคิดว่าอาจจะพูดมากไป .. งั้นก็ง่าย ๆ สั้น ๆ ดีกว่านะคะ

ในบ้านยังมีเจ้าที่ หมู่บ้านก็ต้องมีหลักบ้าน ( บือบ้าน ) เหมือนเมืองก็ยังมีหลักเมือง ... เพื่อคุ้มครองคนในเขตที่ท่านรับผิดชอบ .. นอกเสียจากจะเกิดปัญหาทำให้เสื่อมลง หรือ มีคนไปทำไม่ดี .. อย่างหมู่บ้านของ กาลีนะ ที่เจอปอบบ่อย เพราะบือบ้าน หรือ หลักบ้านมีปัญหาคะเมื่อหลายปีก่อนมีอุบัติเหตุรถชนเข้ากับหลักบ้านจนพังเสียหาย แล้วพอทำพิธีใหม่ เจ้าพิธีไม่แข็งพอ ทำให้เขตคุ้มกันอ่อนลง ... แต่ตอนนี้ทำใหม่แล้วแข็งแกร่งขึ้นก็ดีขึ้นคะ แต่ส่วนที่ กาลีนะอยู่มันนอกเขต และ เป็นร้านเนื้อหลายร้านติดกันเลยเป็นจุดดึงดูดสักหน่อย

.... ขอเสริมแล้วกันนะคะ .. นอกจากมีจิตใจที่เข้มแข้งแล้ว ควรมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงด้วย .. มีสติแต่ร่างกายอ่อนแอก็โดนคะ ...

 

ที่หมู่บ้านจะมีศาลเจ้าที่ประจำหมู่บ้านค่ะ (ศักดิ์สิทธิ์พอสมควร)

เวลาแม่นึกบนบานโดยที่ไม่ได้ไปที่ศาล ท่านก็รับรู้ได้และเคยช่วยในสิ่งที่แม่บนบานมาแล้ว แล้วท่านก็รีบมาเข้าแม่ทั้งๆที่อยู่ที่บ้าน ไม่ได้นำของไปเซ่นท่านถึงศาลให้ยากเลย สื่อสารได้ก็ตอนที่ท่านมาเข้าแม่นี่แหละค่ะ และที่หมู่บ้านก็จะจัดทำพิธีทำบุญให้กับเจ้าที่ท่านด้วยเป็นประจำทุกปีค่ะ ไม่รู้ว่าเขตอื่นจะเหมือนกันหรือเปล่า