ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ท้อมาก....

มันเป็นกรรมของเรานี่ อดทนสู้ต่อไป สู้แล้วก็วางเฉยเสีย ทุกอย่างในโลกนี้มันก็เป็นอย่างงี้เอง กรรมดีจงทำไปเถิด เพราะในโลกนี้ไม่มีไรให้เราทำ ให้เราปฏิบัติ แล้วเป็นแก่นสารเป็นความดี เท่ากับการปฏิบัติดี ถ้าคุณโดนโกง โดนเอารัดเอาเปรียบ ให้คุณคิดว่า เอะนี้เราเคยโกงเค้าหรือ เค้าถึงได้มาเอาคืน โดนด่าก็คิด สงสัยชาติก่อนเราคงเคยด่าเค้า เค้าก็มาเอาคืน ให้คิดแบบนี้ แล้วจะคลายความโกรธคลายเศร้าไปเลย แล้วก็จะรู้สึกว่าเราก็พอๆๆกันนั้นแหละ ต้องตำนิตัวเอง อย่าตำนิผู้อื่น พระพุทธเจ้าก็สอนแบบนี้จริงๆๆ แล้วก็แผ่เมตตาอโหสิให้กัน จะได้ไม่ต้องเจอชาติหน้าอีก ถ้ายังอยากเกิดอีกนะ แต่ถ้าไม่อยากเกิดอีกก็สบายเลย การคิดแบบนี้เท่ากับเราตัดภพตัดชาติแล้ว ให้เอาจิตคิดแต่พระพุทธเจ้าอย่างเดียว คิดถึงความดีของท่าน แล้วย้อนมาคิดตัวเอง ทำไมพระพุทธเจ้าท่านไม่เคยโกรธนะ ทำไมท่านไม่เคยด่าใครนะ ทำไมท่านไม่เคยคิดอาฆาตพยาบาทใครเลย มีแต่สอนให้เราละเว้นทั้งสิ้น ให้คิดแบบนี้ทุกครั้ง แล้วจิตเราจะสอาดเบาบริสุทธ์ตามท่านไปด้วย อิ่มเอิ่ม ลองดูนะคะเชื่อว่าจะได้ผลไม่มากก็น้อย

 

ดิฉันหรือคนอื่นๆคงช่วยให้คำตอบไปไม่ได้ดีนักในเวลานี้ คะ เพราะทุกคนก็ต่างไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ของท่านจขค ความรู้สึกทราบซึ้งในความทุกข์ ความปวดร้าวของท่าน ไม่มีใครที่จะรู้ดีไปได้เพราะไม่ใช่ท่านคนอื่นๆทำได้ก็แค่ปลอบใจ ความทุกข์ทั้งหมดทั้งปวงนี้ต่างมีอย่างนึงที่เหมือนกัน คือการที่เราเอาใจไปคาดหวัง สิ่งต่างๆทั้งที่พระพุทธเจ้าก็บอกไว้แล้วว่า มีตั้งอยู่ ก็มีดับไปไม่คงทนถาวรณ์ โลกนี้เค้าให้มาใช้กรรมไม่ได้ให้มาเสวยสุข พูดไปตอนนี้ท่านก็อาจจะยังคิดไม่ได้ แต่สิ่งที่พูด ลองไปคิดห้ดีว่ามัเป็นสัจธรรม พูดแล้วเหมือนง่ายแต่ทำนั้นยาก ในกรณีของจขค ก็อย่าไปยึดติดไปคาดหวังอะไรให้มันมาก ตราบใดที่ยังมีลมหายใจท่านทำทุกอย่างได้เสมอถ้าพยายาม ค่อยๆแก้ปัญหาไปทีละนิด พยามปล่อยวางซะ

 

บุญที่ทำมันไม่ได้กลับมาเป็นสิ่งดีตอบแทนเราอย่างเดียวหรอกครับ เท่าที่ผมรู้มันส่งผลกลับมาเป็นเรื่องไม่ดีที่ไม่ได้เกิดขึ้นด้วย มันอาจจะแย่กว่าที่เป็นอยู่ถ้าเราไม่ได้เคยสร้างบุญไว้ นอกจากนี้ยังส่งผลกลับมาให้เราปล่อยวางกับความทุกข์ได้เร็ว ไม่คิดสั้นฆ่าตัวตาย หรือได้พบกับทางสว่างเมื่อเรากำยังถึงทางตัน สิ่งเหล่านี้ถ้าสังเกตให้ดีก็จะเห็น หรืออาจจะลองคิดว่าสิ่งที่เราทำความดีไปชีวิตเราจะเริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น สำคัญคือคือต้องมีความอดทน ถ้าคุณรอได้คุณจะเห็นผลเร็ว นอกจากนี้ต้องฉลาดในการอธิษฐานด้วย เวลาที่เราจิตบริสุทธิ์ถ้าอธิษฐานแล้วจะได้ผลเร็ว ถ้าคุณเห็นว่ามันช้าไปทำไมไม่ทำอย่างต่อเนื่องไปเลย พูดดี คิดดี ทำดีตลอดเวลา สำคัญคือความคิดถ้าคิดลบอยู่ตลอดมันก็พลาดโอกาศที่จะสร้างความดี สิ่งที่มันเกิดขึ้นมันเป็นผลจากการสร้างกรรมสะสมไปทีละน้อย ไม่ใช่ว่าเราให้ทานแล้วมันจะส่งผลให้ชีวิตดีขึ้นทุกอย่างในทันที ถ้าเห็นผลเร็วขนาดนั้นคนคงจะทำบุญกันทั่งโลกแล้วคงไม่มีใครทำบาป มันใช้เวลากว่าจะเห็นผล

 

ทำบุญแล้วจะเป็นผลดีต่อชีวิตทุกชาติไปก็ดีครับ แต่อย่าลืมว่ากรรมเก่าติดตัวก็ยังมีอยู่ในอดีตชาติเราหนีไม่พ้นหรอก ขอแค่วางใจอุเบกขา ยอมรับความจริง หมั่นทำบุญตัดรอนเข้าไว้ครับ ยังไงชีวิตมันก็ไม่มืดตลอดไปหรอกครับ

สู้ๆๆครับ ผมก็เคยเป้นแบบคุณครับ แค่อยากให้รู้ไว้ว่าคุณมีเพื่อนแล้ว ^^

 

ขันตินะคะ "ขันติ" อย่าท้อถอยค่ะ ไม่มีใครที่ไม่มีทุกข์ ดิฉันเองก็มีทุกข์ แต่ถือคติว่า มารไม่มีบารมีไม่เกิด ยิ่งคนที่ปฏิบัติธรรมมาก มารยิ่งมาทดสอบมาก ถ้ายอมแพ้เสียก่อนมารจะหัวเราะเยาะเอาได้นะคะ

ใครที่ไม่ดีมา ถ้าพูดกับเขาแล้วเขาก็ไม่ดีขึ้น คุณก็ลองแผ่เมตตาให้เขาบ่อยๆ ทำให้ชิน อย่างน้อยก็ให้คิดเสียว่าคนที่ทำไม่ดีอยู่นั้นเป็นคนที่น่าสงสาร ใครไม่ดีมาก็คิดเสียว่าดีแล้วที่เราได้ใช้กรรมให้เขา กรรมใดที่เขาทำไม่ดี ก็เขาเองนั่นแหละที่ต้องรับกรรมนั้น
หลวงพ่อจรัญท่านสอนว่า
"ทำดีได้ดีนั้นมีแน่... ทำชั่วได้ดีมีที่ไหน... ที่ทำชั่วได้ดีอยู่ จงรู้ไว้ = มันเหมือนไฟใต้ถ่าน ไม่นานร้อน"

 

ท่าน จขกท.. มีเพื่อนๆเข้ามาให้คำแนะนำให้คำปลอบโยน ให้กำลังใจ ให้ข้อคิดดีๆ

กับท่านมากมายเหลือเกิน.....ดิฉันเองก็เป็นผู้หนึ่งทีเคยทุกข์ใจ และก็คิดเหมือนท่าน จขกท คือเข้ามา

ในเว็บนี้ อย่างน้อย ท่านจขกท ก็ได้ระบายความทุกข์ในใจ....แม้ทุกข์นั้นยังไม่หายไปซะทีเดียว

ทุกข์มันมาเองได้มันก็ไปได้ค่ะ



ไม่มีใครอยู่บนโลกใบนี้ไม่เคยมีทุกข์ ไม่เคยมีปัญหา ไม่เคยไม่ท้อใจ ไม่เคยโดนเอารัด

เอาเปรียบ หรอกค่ะ.......อยู่ที่ว่าเราจะรับมือกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้มากแค่ไหน



ตัวดิฉันเองขายข้าวเกรียบปากหม้อ,สาคู มีคนในหมู่บ้านมาขอร้องให้ช่วยสอนให้หน่อย

บอกว่าอยากทำเป็น....ดิฉันก็ไม่คิดอะไรก็สอนให้แบบไม่ปิดบัง สุดท้าย เขาก็ทำมาขายเหมือนที่ดิฉัน

ขาย ดูซิยังทำกันได้ ตัวดิฉันเองเป็นคนคิดบวกไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะความไม่คิดอะไรนี่แหละ

ย้อนมาทำร้ายตัวเอง เป็นแบบนี้บ่อยครั้งมาก จนบางครั้งก็โมโหตัวเองว่าไปช่วยคนอื่นทำไม

แต่พอมีคนมาขอความช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ ก็อดช่วยเขาไม่ได้ จนเขามองว่าดิฉันโง่ ช่วยแต่คนอื่น

คนที่เขามีมากกว่าดิฉันเขายังไม่ช่วยเลย



ดิฉันก็มาคิดว่า ถ้าเราไม่เคยทำเขามาก่อนเราก็ไม่เป็น ผู้ถูกกระทำ ทุกข์ถ้ามันหนักมาก

จขกท จะแบกมันไว้ทำไม วางมันลงซะจะได้เบา สิ่งที่เอาชนะได้ยากที่สุดคือเอาชนะใจตัวเอง

มันทำยากค่ะแต่ทำได้ อยู่ที่ตัว จขกท เอง ว่าได้ลงมือทำมั้ย


ดิฉันพอเข้าใจจิตใจ จขกท ว่าในเวลาที่เกิดทุกข์นั้นเป็นอย่างไร เพราะดิฉันเองก็ยังมีทุกข์

อยู่ แต่ดิฉันเรียนรู้ที่จะแยกความทุกข์ออกไป และเรียนรู้ที่จะอยู่ในสังคมที่มีแต่การเอารัดเอาเปรียบ อยู่

ยากขึ้นทุกวันๆ ในเวลานี้ แบบมีสติ " สติคนเราสำคัญที่สุด สามารถพาเราไปที่แห่งใดก็ได้ "


อย่าละทิ้งการทำบุญ ปฏิบัติธรรม ทำบุญอย่าไปหวังผลค่ะ ให้ทำด้วยใจที่อยากทำ

แม้เพียงเงิน 1 บ. เราทำด้วยจิตบริสุทธิ ก็เป็นบุญ แม้คุณจะยังไม่เห็นบุญนั้นทันที

ทำไปเถอะค่ะ ทำตามกำลังทรัพย์ที่มี ทำเท่าที่ทำได้


ธรรมมะช่วยคุณได้ค่ะ ขอเพียงคุณมีศรัทธา มีความเชื่อมั่น ไม่เคลือบแคลงสงสัยในสิ่งที่

เราศรัทธาอยู่ ชีวิต จขกท จะพบทางออกของปัญหาที่มี



ดิฉันเอง เคยฆ่าตัวตาย เคยทุกข์ใจ ในชีวิตคิดแต่ว่า ปัญหาที่พบนั้นมันไม่มีทางออก ทำไม

ชีวิต เราถึงได้เป็นอย่างนี้ จมอยู่ในกองทุกข์ที่มีจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ ในวินาทีที่ใก้ลจะตายนั้น กลับดิ้น

รนไม่อยากจะตาย มันทรมานมากค่ะบรรยายไม่ถูกรู้แต่ทรมานเหลือเกิน คิดฆ่าตัวตายพอจะตายกลับ

ไม่อยากตาย ,ยังอยากมีชีวิตดิ้นรนอยู่บนโลกใบนี้ต่อไป



จขกท พึงทำจิตใจให้ผ่องใส อย่ามัวแต่เศร้าหมองอยู่เลยค่ะ คนที่เขาทุกข์มากกว่า

เรายังมี แต่ทุกๆคนก็ต้องผ่านมันไปจนได้ ขอเพียงอย่าขาดสติ



ดิฉันขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ...ให้ท่าน จขกท..สู้ต่อไปนะคะ

 

ให้กำลังใจ ท่าน จขกท นะคะ

 

จขกท.คงรู้สึกดีขึ้นมากเลยครับ กำลังใจจากเพื่อนธรรมมากันมากมาย เข้มแข็งทำความดีต่อไปนะครับอนุโมทนาในคุณงามความดีของจขกทด้วยครับ วันพระไม่ได้มีวันเดียวคงมีสักวันที่เป็นของเรา ..

 

การปฏิบัติธรรมมันก็คล้ายๆกับการเรียนหนังสือนะ ยิ่งเรียนสูงขึ้นข้อสอบก็ยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ

เพราะเราว่ายทวนกระแสน้ำ มันก็เลยเหนื่อยกว่าชาวบ้านเค้าเยอะหน่อย

 

ขออนุโมทนา สำหรับทุก ๆกำลังใจและชี้แนะนะครับ ผมมีกำลังใจที่จะฝ่าฟันมันไปให้ได้โดยที่ไม่หยุดที่จะรักษาศีล ปฏิบัติธรรมตามคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อไปครับ ผมเคยอธิษฐานจิตในขณะจิตลงดิ่งในฌานว่า "ไม่ว่าจะต้องถูกรังแก ถูกโกง หรือต้องเจออะไร ข้าพเจ้าก็ยอม และขอแลกกับการได้พานพบพระนิพพานในชาตินี้ ขอมอบดวงจิตและถวายชีวิตนี้แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตลอดไปเทอญ"

แฟนผมบอกว่า ถ้าเราอธิษฐานนิพพานชาตินี้เราจะถูกวิบากกรรมจากทุกภพชาติมาทวงนะ อย่าทำแบบนั้นเลย แต่ผมก็ยังยืนยันคำเดิม และตั้งใจไว้แล้วหากผมทำหน้าที่การเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ และเป็นพ่อที่ดีของลูกเสร็จสิ้นหน้าที่นั้นแล้ว ก็จะขอหันหลังให้ทางโลกโดยสิ้นเชิง ทรัพย์สินเงินทองถ้ามีอยู ผมก็จะทิ้งให้คนข้างหลังให้หมด เหลือไว้บางส่วนเพื่อสร้างบวรวัตถุในพระพุทธศาสนา และสถานปฏิบัติธรรมครับ


เมื่อวานนี้ผมเจอเรื่องร้าย ๆเข้ามาพร้อม ๆกันเลยทำให้จิตผมตก กระเจิดกระเจิงไปหมด และท้อจนถึงที่สุดเลยครับ ขอขอบคุณทุก ๆกำลังใจและคติธรรมจากทุกท่านนะครับ ขอบุญกุศลของทุกท่านได้ส่งผลให้ท่านได้พบพระนิพพานในอนาคตอันใกล้นี้เถิด หากกระผมได้เคยล่วงเกินในกาย วาจา ใจ หรือเคยทำให้ท่านได้เดือดร้อน ทุกข์มนกาย หรือใจของท่านผู้ใดในกาลก่อน กระผมขออโหสิกรรมด้วยนะครับ...

 

จากคำสอนของหลวงปู่ ดิฉันเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงคามเบื่อหน่ายในปัญหาที่เคยประสพ เคยประสพปัญหาเรื่องคุ๋ครองจนทุกวันนี้ เกิดความเบื่อหน่ายเรื่องชีวิตคคู่มากคะ ไม่ปรารถนาที่จะมีคู่อีกต่อไป ไม่แอนตี้คนมีคู่แต่เป็นเรื่องที่ดิฉันเบื่อหน่ายจริงๆ คะ ประเด็นที่หลวงปู่สอนก็คือให้รู้จักทุกข์ ให้อยู่กับมันอย่างมีสติ และท้ายสุดเกิดความเบื่อหน่ายในทุกข์ ทุกอย่างไม่ว่าทุกข์จร หรือทุกข์อันเกิดจากการเกิดเป็นตัวตนในภพต่างๆ คะ

 

ที่สุดของที่สุด

ถ้าคุณคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณเป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุด ที่สุดของที่สุด เสียใจที่สุดในโลก เหมือนกรีดแทงดวงใจของคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่คุณก็มายืนจุดนี้ได้ ยังหายใจได้ คุณเก่งมากรู้ไหม คุณทำได้ คุณเข้มแข็งได้ คุณเริ่มต้นสู้ชีวิตใหม่ได้ อดทนให้มากที่สุด ถ้าคุณไม่เข้าใจว่าอดทนที่สุดของที่สุดเป็นเช่นไร ขอให้นึกถึงบิดามารดาของคุณ มารดายอมอดทนมากที่สุดเพื่อคุณ

เข้มแข็งไว้นะ ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้น

ZAFIRA

 

ดิฉันก็เคยเป็นเหมือนคุณ ขอให้อดทนต่อสู้ไว้ แล้วสักวันจะเป็นวันของคุณคะ สู้ๆ

 

มีอยู่ช่วงหนึ่ง ผมเหมือนจะเอาตัวไม่รอด เจอวิบากหนักมาก ท้อแท้คิดว่าสู้ไม่ไหวแล้ว

อยู่ดีๆก็คิดถึง หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ

ผมเลยใช้ มโนมยิทธิ ขึ้นไปหาหลวงพ่อ

ไปถึงก็ประมาณว่า หลวงพ่อครับ ผมสู้ไม่ไหวแล้ว ขอข้อธรรมที่จะนำไปปฎิบัติ ขอรับ กระผม

หลวงพ่อโปรดมาสั้นๆ " ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จิตใจอย่าห่างจากพระรัตนตรัย "



เป็นกำลังใจให้ท่านฝ่าพ้นอุปสรรคไปให้ได้ครับ ทำจิตให้สงบที่สุดครับ

 

ความทุกข์เป็นสิ่งที่มีชีวิตทั้งหลายในโลกนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้
อาจเกิดจากกรรมเก่า กรรมปัจจุบัน มากน้อย แล้วแต่บุคคล
มองๆแล้ว บางคน อาจทุกข์ยิ่งกว่าเราก็มี แต่เราไม่รู้

ดิฉันเองก็เคยท้อ ทุกข์กับชีวิต(ตอนนี้สารพัดปัญหายังคงอยู่)
เคยได้ยินเขาพูดกันว่า คิดดี ทำดี ไหว้พระสวดมนต์จะดึงดูดสิ่งดีๆเข้ามาหา
แต่ตลอดมา เจอแต่บุคคลที่ตรงกันข้ามกับเรา ทุกอย่าง
ทุกคน ปลูกพืชก็ต้องหวังผล ทำดีก็อยากได้ดี อยากเจอแต่สิ่งดีๆ
แม้ว่าจะไม่มีสิ่งตอบแทน แต่ก็ไม่อยากให้ผลแห่งการทำดีนั้นสูญเปล่า

การทำดีกับสิ่งใด กับใครก็ตาม เปรียบเหมือนเราทำกับข้าวให้ใครสักคนทาน
บรรจงทำ สรรหา คัดกรองเครื่องปรุงต่างๆ เพื่อให้อาหารนั้นรสชาดออกมาดีที่สุด
เสร็จแล้ว เรายกอาหารสำรับนั้น ไปให้เขาทาน เขาไม่ทานกลับเททิ้ง
เพราะเขาไม่เห็นคุณค่าอาหารนั้นๆ หรือไม่อีกกรณี เขาทาน แต่ด่าว่าเราลับหลังว่าสารพัด
ติติงสารพัดเรื่อง ไม่นึกถึงจิตใจของคนให้

กรณีนี้ เปรียบไป ก็เหมือนความดีที่เราทำไปนั้น สูญเปล่า
ทำความดี กับใคร ต้องดูตัวบุคคล
ของบางสิ่งมีคุณค่า แตกต่างออกไปใน สถานะของแต่ละบุคคล
คิดซะว่าความดีที่เราบรรจงปรุง บรรจงสรรหามาเป็นเสบียงละกันนะคะ
สะสมไว้ เก็บไว้กับตัวให้มากๆ ให้และแจกจ่ายเฉพาะคนที่เห็นคุณค่าและคู่ควร
บุญที่มีอยู่ก็จะไม่สูญเปล่าค่ะ

ทำดีต่อไปเถอะค่ะ บุญก็เหมือนอาหารชั้นดี
บุญ: ใครทำใครได้ , อาหาร: ใครทาน คนนั้นอิ่ม

 

ทุกลมหายใจ เข้าและออก
ทุกย่างก้าวที่ก้าวเดิน มีผิดถูก ดีชั่ว พอใจไม่พอใจ สมหวังหรือผิดหวัง หรือมีทั้งสุขและทุกข์

ทุกย่างก้าวของชีวิตจึงเป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้ไม่จบสิ้น และสำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมดคือ การเรียนรู้ว่า จิตของท่านมีสภาพเป็นอย่างไร เมื่อท่านเรียนรู้จิตของท่านมากขึ้น ท่านก็จะรู้ว่ามันทำงานอย่างไร และรู้ดีพอว่าจะควบคุมมันอย่างไร ให้ดีงามยิ่งๆขึ้นไป

จนที่สุดคือการเกิดเป็นสติปัญญาเรียนรู้ว่า ต้อง ละและปล่อยวางทุกย่างก้าวของชีวิตลงอย่างไร เพื่อความเป็นผู้ไม่มีทุกข์หรือสุขหรือสิ่งใดให้หลงเหลือติดอยู่ในจิตของตน เพื่อรักษาจิตตน ให้สะอาดขาวรอบเป็นปกติเสมอเช่นนี้ตลอดไปครับ

บัดนี้ท่านได้เรียนรู้สภาพจิตของท่านหรือยัง ท่านเข้าถึงก่นแท้ธรรมชาติของจิตท่านหรือยัง หากยังก็ยากนักที่จะหลุดพ้นทุกข์ จงใช้ทุกปัญหา ทุกวิกฤตการณ์ ทุกโอกาสเพื่อเรียนรู้ธรรมชาติของจิตตน เมื่อไหร่ที่รู้ทันธรรมชาติของจิตตนได้แล้ว ย่อมพบหนทางและมีสติปัญญาในการจัดการกับสภาพจิตของตนได้ในที่สุด จึงหลุดพ้นทุกข์ได้นั่นเองครับ

อนึ่งปัญหาภายนอกที่ไม่ใช่ ปัญหาที่ตัวเรา อันปัญหาภายนอก หรือสิ่งแวดล้อมนั้น เป็นปัจจัยที่ไม่สามารถควบคุมแก้ไขอะไรได้มากนัก การแก้ไข จึงต้องแก้ไขที่จิตของเราเอง เท่านั้น จึงเป็นผู้หลุดพ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริงครับ สาธุ

 

เหนื่อยนักก็พัก กินเบีย์ซะก่อน ซักขวด 2 ขวด พอให้เริ่มชาหน่อย

 

จริงค่ะ เราเข้ามาก็เพราะทุกข์นี่แหละ ห้าปีแล้ว ท้อบ้างเหมือนกันโชคดีมีครูบาอาจารย์แนะนำ และเป็นกำลังใจให้ตลอด ผ่านมันมาได้ วันนี้มีความสุขมาก คนที่ทำเราก็แพ้ภัยตัวเองไปทีละคน อย่าไปคิดว่าทำไมเขาไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาก็เจอเองแหละ สวดมนต์เยอะๆนะคะ ถ้านั่งสมาธิไม่ได้ พาหุง มหากา อิติปิโส เท่าอายุ บวกหนึ่ง ชินบัญชร แล้วก็มหาเมตตาใหญ่ สวดทุกวันอย่าให้ขาด
สามเดือนลองดูสิว่าดีขึ้นไหม ระหว่างนี้ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ให้คิดว่าใช้กรรม ใช้มันไปอะไรจะเกิดก็ยอม เราบอกได้เพราะเราเห็นผลมาแล้ว อยากเขียนเล่าเรื่องเหมือนกัน แต่เขียนไม่เก่งค่ะ

 

ปัญหามีกันทุกคน อยู่ที่คนนั้นจะมองว่ามันเล็กหรือใหญ่ พบปะกับปัญหาไปเรื่อยๆเดียวก็ชินกับมันเอง ค่อยๆแก้ค่อยๆยอมรับมันไป ไมต้องไปกังวนว่าจะแก้ไขได้ทุกปัญหา เราจะตายตอนไหนยังไม่รู้เลย คุณรักษาความดีของตัวเองเอาไว้ก็พอแล้ว

 

ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่ก็ยังอยู่ จะทำก็กลัว