เล่าให้ฟังน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะตั้งกระทู้ว่าอย่างไรดี

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย ปมณฑ์, 25 พฤศจิกายน 2007.

  1. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    เรื่องหลายเรื่องที่เกิดกับตัวเองเป็นเรื่องเหลือเชื่อ แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว
    จริงๆ ดิฉันเล่าแต่ละเรื่อง ไม่ว่าเรื่อง " ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย " ดิฉันก็นึกถึงเหตุการณ์ ต่างๆ และเล่าไปตามจริง มิได้เขียนเรื่องราวลงในกระดาษมาก่อน เพราะฉะนั้น ถ้า ผิดบ้าง ถูกบ้าง ดิฉันก็ขออภัย มา ณ โอกาสนี้ด้วย ค่ะ และเรื่องที่ดิฉัน จะเล่านี้ ก็ให้ใช้วิจารณาญาณ ของแต่ละคนน่ะค่ะ แต่บอกจริงๆ ว่า ทุกเรื่องคือเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นทั้งสิ้น ไม่ได้ให้ใครงมงาย น่ะค่ะ แต่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ กับคนบางคน แต่ทุกเรื่องเกิดขึ้นจริงๆค่ะ

    ดิฉันได้ไปทิ้งท้ายที่กระทู้ ว่าได้โชคจากสัตว์ ได้อย่างไร ต้องลองอ่านดูน่ะค่ะ หลังจากที่ดิฉัน ตั้งจิตอธิษฐาน ว่า จะไม่ทาน " ปลาช่อน "
    อีกเลย ชีวิตก็มีเรื่องสัตว์ อื่นๆ และเห็น ความตาย อยู่ใกล้ตัวเองมากขึ้น

    ในช่วงนั้น ดิฉันได้เช่าแฟลตแห่งหนึ่งอยู่ แฟลตที่ดิฉัน เช่าอยู่ ด้านหลัง ยังเป็นที่โล่ง ยังเห็นต้นไม้ และหญ้า ขึ้นอยู่เยอะแยะมากมาย มองไปยังร่มเย็นอยู่ มีอยู่วันหนึ่ง ขณะที่กำลังซักผ้าด้วยเครื่อง อยู่ในแฟลตของตัวเอง ก็มี
    " นกเขา " ตัวหนึ่งบินเข้ามาในบ้าน และมาอยู่ตรงเท้า ของดิฉัน ยังงงๆว่า ทำไม เขาไม่กลัวเราหรือ แล้ว เขาก็บินไป บินมา ในบ้าน โดยไม่กลัวเรา วันนั้น
    จำได้ว่า เป็นวันที่ 14 เราก็ไม่ได้จับเขาขัง ด้านหลังไม่มีมุ้งลวด ดิฉันก็ไม่ได้ ปิดประตูขังเขา ปรากฎว่า วันนั้น เขาก็ไม่ได้ออกไป ก็ยังอยู่ในบ้านอีก
    และดิฉัน ก็ยัง เปิดประตู ในตอนเช้า เขา ก็บินออกไป และยังกลับเข้ามาในบ้านดิฉันอีก เป็นยังงี้ อยู่หลายวัน จนดิฉัน ต้องเรียก เขาว่า " เจี๊ยบ " เขาอยู่อย่างนี้ เป็นอาทิตย์ค่ะ ยามที่แฟลต เขายังขอ เจ้าเจี๊ยบ ไป ขังกรง แต่ดิฉันไม่ให้ เพราะ เราเองก็ไม่เคยขังเขา ให้เขาบินไป บินมา อย่างที่เขาต้องการ
    แล้วรู้มั๊ยค่ะ ว่า ทำไม ดิฉัน บอกว่า ได้โชค เพราะ สัตว์ เขาบินเข้ามา ในบ้าน ดิฉันวันที่ 14 ดิฉันก็เลยเอาไป ซื้อลอตเตอรี่ และซื้อหวย งวดนั้น
    บังเอิญ เป็นคนมีโชคบ่อย น่ะค่ะ ( ห้ามงมงายน่ะค่ะ เล่าให้ฟังน่ะ ) ปรากฎว่างวดนั้นหวยออก " 14 " จริงๆค่ะ เล่าให้ใครฟัง ก็ไม่อยากเชื่อ ยกเว้นเพื่อนที่อยู่ ใกล้ตัวจริงๆ บางทีตัวเองก็ยัง เหลือเชื่อ เลย งวดนั้นได้ไปหลายพัน เพราะนกเขาตัวเดียว เขาก็ยังบินไป บินมา อยู่เป็นเดือน วันไหน เขาไม่มา ดิฉันก็จะยืนเรียก ว่า " เจี๊ยบ อยู่ หรือปล่าวลูก มาหาแม่มา " ( ยังไม่บ้าน่ะค่ะ ที่พูดกับนกเขาน่ะ ก็อยากลองดูน่ะ ) หลายครั้งที่เรียก แล้ว เขาบิน เข้ามาหาเราอีก จนครั้งสุดท้าย หายไปนาน ก็มองออกไปที่ต้นไม้หลังบ้านอีก เราก็เรียกเขาอีก เขาก็ยังบินมาหาเราอีก แต่ตอนนั้นรู้สึกว่า เหมือนเขาจะมาบอก ลา เรา เขาบินไป บินมา และออกไปเลย หลังจากนั้น เขาไม่มาหาดิฉันอีกเลยค่ะ

    มีอีกหลายเรื่องที่เจอ ตอนที่อยู่แฟลตนั้น จะเล่าให้ฟังทีละเรื่องน่ะค่ะ ขอบอกว่า ทุกเรื่องเป็นเรื่องจริงค่ะ หลังจากนั้น ชีวิตตัวเอง ก็เลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ยังมีเรื่องร้าย ตามเข้ามา เช่นกันค่ะ
     
  2. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    อีกเรื่องหนึ่ง ค่ะ วันนั้นดิฉัน ต้องออกไปทำธุระข้างนอก ก็ต้องเดินออกไปตามซอยเล็กๆ เพื่อไป ยังถนนใหญ่ ช่วงระหว่างที่เดินไป ก็ไปเจอกระดาษเล็กๆ ใบหนึ่ง เขียนว่า " 517 " แต่ก็ไม่ได้หยิบขึ้นมาอ่านหรือดูให้เป็นจริงเป็นจังน่ะค่ะ ก็แค่เห็น แล้วก็เดินผ่านไป พอกลับเข้าบ้านอีกครั้ง ก็ไป เลาให้เพื่อนฟังว่า " พี่เยาว์ ( เพื่อนสนิท ที่เป็นรุ่นพี่ อายุห่างกัน 1 รอบ แต่คบกันมานาน เหมือนพี่สาว ค่ะ ) เมื่อกี้น่ะ ออกไป ข้างนอกมา เห็นกระดาษใบหนึ่ง เขาเขียนเลข ตัวนี้ เอาไว้ ก็เลยเอามาซื้อหวย เขาก็ยังขำๆ ดิฉันก็เลยบอกว่า ซื้อมันไปเล่นๆ งั้น แหละ 10 บาท วันนั้นหวยออมสินออกพอดี ยังถามเขาว่า พี่เยาว์ซื้อ มั๊ยล่ะ เผื่อถูก เขาก็หัวเราะ และ บอกว่า ไม่ซื้อหรอก ใครจะซื้อล่ะค่ะ แค่เห็นกระดาษ อยู่บนทางเดิน ใครจะไปสนใจ ไอ้เราก็เล่าเรื่องที่เห็นจริงๆ แต่ทราบมั๊ยค่ะ วันนั้น หวยออมสิน ออก " 517 " จริงๆ
    พี่เขายังแซวเลย มันบ้าหรือปล่าวว่ะเนี่ย วันนั้น ดิฉันก็เลย ถูกทั้ง เต็ง และโต๊ด คนเดียว เพราะ ไม่มีใครซื้อตามเลย เนี่ย เขาเรียก " ดวง " จริงๆ เฮ้อ
     
  3. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    เรื่องทุกเรื่อง ดิฉัน ไม่ได้ตั้งใจ ให้งมงาย ใดๆทั้งสิ้นน่ะค่ะ แต่อยากเล่าเรื่องเหลือเชื่อที่เกิด กับตัวเองจริงๆ ค่ะ

    เรื่องที่จะเล่า ก็ยังเกิดขึ้น ที่ดิฉัน ยังอยู่ที่แฟลตที่เดิมค่ะ

    แฟลตที่ดิฉันอยู่เป็น ชั้นที่ 2 ค่ะ ซึ่งได้บอกไปแล้ว ว่าสามารถ มองไปด้านหลัง เห็นบรรยากาศ ของต้นไม้ ต้นหญ้า แต่หลังแฟลตที่ดิฉัน มีกำแพงกั้นอยู่น่ะค่ะ จึงไม่สามารเดินออกไปได้ค่ะ มีอยู่วันหนึ่ง ประมาณ 7 โมงกว่า ตอนเช้า ดิฉันได้ยินเสียงตะโกน ว่า " ช่วยด้วย มีคนผูกคอตาย ดิฉัน ก็เลยโผล่หน้าไปมอง ว่า ใครน่ะ ตะโกน และ ใครผูกคอตาย และตายตรงไหนล่ะ ก็มองไปบริเวณ แฟลต แต่พอมองเลยออกไป ก็เห็นคนเดินไป ฝั่งที่เลยกำแพงออกไป ต้นไม้ต้นเดียวกับที่ เจ้าเจี๊ยบ ของดิฉัน ชอบไปเกาะ ก่อนหน้านี้ ก็เลยเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง สภาพเหมือนนั่งคุกเข่า และมีเชือกที่คอ ของเขา กำลังคิดว่า คุกเข่า อยู่ แล้วตายได้ไงล่ะ ไม่ได้ห้อยโตงเตงเลย ดิฉัน ก็มองเขาอยู่ตลอด เพราะต้นไม้ต้นนั้น อยู่ตรงหลังบ้านดิฉัน พอดี เพราะ ฉะนั้น จะเห็นทุกเหตุการณ์ ว่า เขาทำอะไรบ้าง ดิฉัน ก็เห็นเขา คุยกันว่า เด็กหนุ่มคนนั้น เพิ่งจะ อายุ 25 ปีเอง และ วันนั้น เขามีปัญหา กับครอบครัว และได้ข่าว ว่า เขาน่ะ มีเชื้อ HIV ( ฟังจากเขาเล่ามาน่ะค่ะ ) และ ไปคุยกับพ่อแม่หรือยังไง นี่ล่ะ และ พ่อแม่ ก็บอกว่า " มึงไปตาย ที่ไหน ก็ไป " เขาก็เลยบอกกันว่า เด็กหนุ่ม คนนี้ ก็เลย เดินมาที่ต้นไม้ ต้นที่เห็น ดิฉันยังคิดว่า ทางที่เดินมาที่ต้นไม้ ก็ลำบากน่ะ รกไปหมดเลย เขาเล่ากันว่า เด็กคนนี้ เดินมาที่ต้นไม้ ต้นนี้ ประมาณ ตี 2 กว่าๆ ค่ะ และผูกคอตาย คงจะผูก บนกิ่งที่เตี้ยๆ และ น้ำหนัก ทำให้ ตัวเขาลงต่ำเรื่อยๆ จนดูเหมือนคุกเข่า ดิฉันเห็นก็ได้แต่ภาวนา และ ขอให้เขาไปเกิดที่ดี อย่าทำแบบนี้อีกในชาติต่อไป ได้แต่แผ่เมตตา ให้เขา ดิฉัน มองเขาตลอด และรอ จนปอเต็กตึ้ง เอาศพ เห็นทุกเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น

    หลังจากคืนนั้น ลูกๆ ของดิฉัน ไม่กล้ามองออกไป ที่ต้นไม้ต้นนั้น ไม่กล้า ตื่นขึ้นตอนดึก ตรงกันข้าม กับดิฉัน มีโอกาส จะพยายามมองออกไป ตลอด แต่ไม่เคยเห็นอะไรเลย แต่หลังจากนั้น 1 อาทิตย์ ก็เห็นมีคนมาตัด ตันไม้ ต้นนั้นออก ดิฉันก็เลย ถามว่า แล้ว ทำไม เขาตัด ต้นไม้ ต้นนั้นออกล่ะ เขาบอกว่า มีคนเห็นเด็กหนุ่ม คนนั้น ดฺแน ก็เลยนึกว่า แล้วทำไม เราไม่เห็นล่ะ อุตส่าห์ ขอให้เราเห็น เขาบ้าง และหลังจากนั้น ตึกที่ดิฉัน ก็มีการทำบุญ ในตึก นั้น และไม่มีใครพูดถึงเหตุการณ์นั้นอีก หรืออาจจะมีอีก แล้ว ดิฉันไม่ทราบก็เป็นไปได้ ค่ะ เพราะ ดิฉัน ไม่ค่อยออกไป คุยกับใคร เพราะ ชอบทำอะไรอยู่ในบ้านมากกว่าค่ะ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 25 พฤศจิกายน 2007
  4. แอบยิ้ม

    แอบยิ้ม เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 พฤศจิกายน 2007
    โพสต์:
    151
    ค่าพลัง:
    +455
    กรุณาเล่าต่ออีกนะครับ อยากฟังอีก....ไม่ทานเฉพาะปลาช่อนเท่านั้นหรือครับ แล้วปลาอย่างอื่นล่ะ ไม่เว้นเลยหรือเว้นเป็นบางครั้ง....(ขอ ก ร ะ ซิ บ เบา ๆ) ช่วงนี้ยังมีโชคอยู่หรือเปล่า ถ้าได้เลขเด่น ๆ ช่วย ก ร ะ ซิ บ บอกบ้างได้ไม๊ขอรับ
     
  5. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    เรื่องนี้ก็ยังเกิด ที่แฟลต เช่นเดิมค่ะ ที่แฟลตที่ดิฉันอาศัยอยู่ จะมีคณะกรรมการ และมี ผู้จัดการ ที่ต้องเป็นคนคอยดูแลแฟลตให้อยู่ในความเรียบร้อย และผู้จัดการ ปีนั้น เธอ อยู่ชั้นเดียวกับดิฉัน คือชั้นที่ 2 และห้องเธอ อยู่ ฝั่งตรงข้าม และเยื้องไปอีกห้องหนึ่ง เธอยังเป็นโสด และอายุมากแล้ว และอยู่ห้องนั้นคนเดียว เป็นธรรมดา ที่คนเป็นโสด และอายุเยอะ ย่อมเป็นคนชอบหงุดหงิด อะไรนิดหน่อย เธอก็ชอบโวยวาย ยิ่งเป็นเสียงเด็กๆ และเสียงดัง อะไรก็ตาม เธอ ชอบออกมาดู และ มาเตือนตลอดเวลา จนหลายห้อง ในแฟลต ไม่ค่อยชอบเธอ มีอยู่ วันหนึ่ง ช่วงประมาณ 10 โมงกว่า มีเพื่อนของลูกชายคนเล็ก เขามาหาที่ห้อง และลูกชาย ของดิฉัน ก็เดินผ่านห้องของเธอ และ มามองดิฉันว่า " แม่ๆ ทำไมเดินผ่านตรงนี้ แล้วมีกลิ่นเหม็นจัง ( หมายถึงเดินผ่านห้อง ผู้จัดการ ค่ะ ) ดิฉันก็เลย ต้องไปเดินผ่านไป ผ่านมา ก็ได้กลิ่น อย่างที่ลูกชายบอกให้ฟัง หลังจากนั้น ดิฉันก็เดินไปบอกยามว่า เห็นผู้จัดการ บ้างหรือปล่าว เขาก็บอกว่า ไม่เห็นออกมาหลายวันแล้ว ดิฉันก็เลยบอกว่า เดินไปดูหน่อยซิ ห้องเขาน่ะ มีกลิ่นเหม็นๆ น่ะ เขาก็เลยเดินขึ้นไปดู และเคาะห้องของเธอ อยู่นานพอสมควร ก็เลยคุยกัน และตัดสินใจว่า จะงัดห้องของเธอ ดิฉันน่ะ ยืนอยู่ในเหตุการณ์ อีกแล้ว ( เหมือนผู้สื่อข่าวอีกแล้ว ) พอเขางัดห้องสำเร็จ ก็เห็นเธอ นอนตายอยู่บนโซฟา ที่อยู่ติดกับหน้าต่าง เห็นเธอ แล้วน่าสงสาร ดูเหมือนว่า เธอน่ะ อยากบอกใครสักคน เวลานั้น แต่ก็ไม่มีใคร ที่จะอยู่เคียงข้างเธอ เธอ ตายในสภาพ ที่ตาเธอ ไม่หลับ หลังจากนั้น ยาม ก็โทรตาม ปอเต็กตึ้ง อีกเช่นเคย ระยะเวลา จากเด็กหนุ่ม และ มาถึง ผู้จัดการ เวลา ก็ไม่ได้ ห่างกันมากนัก ยังคิดว่า ทำไม ความตาย ของแต่ละคน อยู่ใกล้ๆ ดิฉันจัง ให้ดิฉัน ได้เห็น ได้รู้ ความตาย ของแต่ละคน รอบๆข้าง อยู่เสมอ และยังมีอีกน่ะค่ะ แต่ขอจบเรื่องของเธอก่อน แล้วกันค่ะ หลังจาก เขานำศพ ของเธอ ไป ลูกๆของดิฉัน ก็ไม่กล้า ออกไปอีก คงจะกลัวเจอเธอ น่ะ ดิฉัน ก็ยังคิดอยากเธอ อีกเหมือนเคยน่ะ อีก 3-4 คืนต่อมา ประมาณ 4-5 ทุ่ม ดิฉัน ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู หลายครั้ง บอกให้ลูกไปเปิด ก็ไม่มีใครไปเปิด เขาได้แต่บอกว่า " แม่ก็ไปเปิดเองซิ " ดิฉันก็เลย เดินไปเปิดประตู แต่ไม่เห็นใครเลย เปิด ออกไปดู ว่า อ้าวใครมาเรียกล่ะ มองไป ทั้ง 2 ด้าน และ มองไป ข้างล่าง ก็ไม่เห็นมีใครเดิน ดิฉัน ก็เลยคิดเอง ว่า สงสัย เขาจะมาบอกเรา หรือปล่าว เนี่ย ว่า " เธอน่ะ จะไปแล้วน่ะ "

    หลังจากนั้น ก็ไม่เห็นอะไรอีกเลย บรรดาญาติๆ ของเธอ ก็มาขนของ และ ประกาศ ขายห้องของเธอ

    ดิฉัน ก็ได้แต่เล่าให้ฟังน่ะค่ะ ควรใช้วิจารณา ในการตัดสินใจน่ะค่ะ แต่เรื่องราวที่เกิด ขึ้นเป็นเรื่องจริง ด้วยความสัตย์จริงค่ะ ขอขอบคุณ มา ณ โอกาส นี้ด้วย อย่างไร ก็ตาม หลังจากที่ ดิฉัน นำเรื่องราว มาเล่า ให้ท่านฟัง ดิฉัน คงต้อง ทำบุญ และนึกถึง ทุกๆ ชีวิต ที่ดิฉัน ได้เอ่ยถึง ขอให้ทุกชีวิต ไปเกิด ในภพภูมิ ที่ดี อย่า ได้เหมือน ในชาตินี้ เลย สาธุ
     
  6. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ไม่ทราบว่า คุณแอบยิ้ม ไปอ่านเรื่อง ของ ปลาช่อน ที่กระทู้ " คนชอบดูคนตกปลา เวรกรรม มีจริง " หรือยังค่ะ นั่น คือที่ไป ที่มา ค่ะ ปลา อื่น ดิฉัน ก็ยังทานอยู่ ค่ะ ยกเว้น " ปลาช่อน " ที่ไม่ทานจริงๆ ส่วนเรื่องที่ กระซิบ ไว้ เอาไว้ฟังเรื่อง ที่ดิฉัน จะค่อยๆ เล่าไปน่ะค่ะ

    ชีวิตดิฉัน น่ะ เจอแต่เรื่องเหลือเชื่อ ค่ะ ถึงต้องมาเล่า ให้ฟังเป็นวิทยาทาน หลายคน คิดว่า ดิฉัน แต่งเรื่อง แต่ดิฉัน ยังยืนยัน ค่ะ ทุกเรื่อง เป็นเรื่อง ที่เกิด ขึ้น จริงๆ ในชีวิตค่ะ ด้วยความสัตย์จริง ค่ะ
     
  7. peaceful

    peaceful เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2006
    โพสต์:
    42
    ค่าพลัง:
    +175
    ชอบอ่านของพี่ปมณฑ์มากๆๆๆๆเลยค่ะ เขียนอีกเยอะๆๆๆนะคะ จะติดตามอ่านค่ะ
     
  8. แอบยิ้ม

    แอบยิ้ม เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 พฤศจิกายน 2007
    โพสต์:
    151
    ค่าพลัง:
    +455
    เชื่อครับว่าเป็นเรื่องจริง...คุณพี่เป็นคนมีซิกเซ้นต์ดี...ถ้าได้ฝึกจิตให้มีสมาธิมากยิ่งขึ้น คงจะสามารถมีตาทิพย์ได้ครับ....ถ้าเขียนเรื่องราวจบแล้ว นำไปพิมพ์เป็นหนังสือขายได้เลยครับ ผมจะช่วยอุดนุน....(ในภาพนั้น เป็นตัวจริงหรือเปล่าครับ อยากรู้ อยากรู้ ครับ)
     
  9. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ขอขอบคุณ คุณ แอบยิ้ม น่ะค่ะ ที่แนะนำ ดิฉัน วันนี้ ดิฉัน ยังคุยกับลูกชาย เลยค่ะ ว่า วันนี้ แม่ไปลง เรื่อง นกเขา และ เรื่อง คนผูกคอตาย ที่หลังบ้าน และ ผู้จัดการ ตาย เขา ยังแซว ว่า แม่อย่า ลืมเล่า เรื่อง " ตุ๊กแก " ด้วยน่ะ แต่ดิฉัน ว่า ตอนนั้น เขามาอยู่ ในห้องน้ำ เฉยๆ เป็นเดือน ทั้งที่ เป็นตึก ทั้งหลัง แล้วตุ๊กแก มาอยู่ได้ไง ลูกดิฉัน แกกลัว น่ะ เลยจะแม่น คนโตดิฉัน กลัวทุกอย่างแหละ แม้แต่แมลงสาป ค่ะ

    อ้อ เรื่อง รูปภาพ น่ะ ตัวจริง ค่ะ แต่ถ่าย ออกมาสวยเกิน ตัวจริง ค่ะ พอดีตอนนั้น จะเอารูป ไปลง หนังสือของสโมสรค่ะ ไปถ่ายที่ สตูดิโอ ยังไม่สวยเท่าไหร่ ก็เลยไป ถ่ายที่ตู้ ตามห้างน่ะ ถ่ายไป แล้ว เขาให้เลือก ด้วย และ แอ๊กชั่น หลายรูป ก็เลย ได้รูป สวยเกินจริง ค่ะ แล้ว จะหารูป อื่น มายืนยัน อีกทีแล้วกันน่ะค่ะ

    ดิฉัน จะขอเล่าเรื่องต่อน่ะค่ะ หลังจากที่ ผู้จัดการ เสีย ไปไม่นาน ก็มีข่าว คนตายอีกแล้ว ค่ะ ซึ่ง เขาอยู่ ชั้นเดียว กับดิฉันค่ะ เขาอยู่กัน สอง สามี ภรรยา อายุ ของผู้ชาย แก่กว่าดิฉัน เล็กน้อย ดิฉันก็ไปคุยกับภรรยาของเขา บ้าง แล้วแต่โอกาส มีอยู่วันหนึ่ง ดิฉันเดินผ่าน ห้องของเธอ เห็นเธอ กำลัง เก็บของอยู่ ก็เลย เข้าไปทักทาย เธอก็เลย บอกว่า เธอ กำลังจะย้ายบ้าน ดิฉัน ก็เลย ถามว่า ทำไมล่ะ เธอก็เลย ตอบว่า " สามีเธอน่ะ ถูกรถชนตาย แล้ว " ตอนนั้น ดิฉัน ยังคิดเลย ว่า เราก็เพิ่งเห็นกันไม่นาน นี่เอง และ กำลัง คิดว่า ทำไมช่วงนี้ คนแถวนี้ คนตายเยอะจัง แต่ดิฉัน ก็ไม่ได้ ถามถึงรายละเอียด มากนัก เนื่องจาก ว่า ดิฉัน ก็ไม่ได้สนิท อะไร กับเธอ มากนัก

    หลังจากนั้น ไม่กี่เดีอน ก็มีเรื่อง ให้ตื่นเต้นอีกค่ะ แฟลตที่ดิฉัน อยู่น่ะ เป็นแฟลต 7 แต่ตอนนี้ ข่าวน่ะ ย้ายไป แฟลตอื่น แล้วค่ะ เป็นแฟลตตอดกันค่ะ เป็นแฟลต 8 ค่ะ คนเขาก็มา ตะโกนอีกรอบค่ะ " เร็วๆ มีคนผูกคอตาย ที่ แฟลต 8 อีกแล้ว พอดิฉันได้ยิน ก็เลย เดินไปดู แต่ครั้งนี้ ลูก คนเล็ก เดินไป กับดิฉันด้วย ( ดูเหมือนเราเป็นผู้สื่อข่าว ยังไงก็ไม่รู้น่ะ ) เราก็เลยเดินไป ดูกัน
    พอไปถีงห้องนั้น ก็เห็นผู้ชายอายุ ประมาณ 30 กว่า ผูกคอตาย ในสภาพที่นั่งอยู่ ก้นใกล้ ถึงพื้น เขาผูกคอตาย กับ ตัวหมุนบานเกล็ด ในห้อง ทำให้ดิฉันคิดว่า ขื่อก็ไม่มี ผูกคอตายกับตัวหมุน ก็ยังตายได้อีกหรือ เขาก็พูดกันว่า คนถ้าผูกคอตาย แล้วเอาเงื่อนไปไว้ข้างหลัง ก็ตายอย่างเดียว อันนี้ฟังเขาพูดมาน่ะค่ะ แหม แต่คราวนี้น่ะ ไม่มีโอกาส ผ่านห้องเขา เพราะ ว่า อยู่กันคนละตึก กันค่ะ แต่ไม่ทราบจริงๆ น่ะค่ะ ว่า ทำไม ช่วงนั้น คนตายเยอะจริงๆ ค่ะ ทำให้หลายตึก ต้องทำบุญ กันยกใหญ่

    ถัดไปอีก ตึก ก็ตายในห้อง สาเหตุจากการกินทุเรียน ลักษณะ ว่า หลังจากกินทุเรียน ไปแล้ว คงร้อนใน แล้ว เกิดอาการ บางอย่าง ก็เลย จะออกไป หาหมอ หรืออย่างไรนี่ล่ะ แต่ปรากฎว่า ยังไม่ทันได้ออกมา ก็ตายคา ประตู อยู่ในบ้านเลย ค่ะ ดูๆ แล้ว ก็น่าสงสารน่ะค่ะ เราเองก็ยังไม่รู้ เลยว่า จะตาย ในสภาพไหน

    อ้อ ! ขอเล่าเรื่อง นึ้ เป็นเรื่องสุดท้ายน่ะ ( หมายถึงเรื่องน่ากลัวน่ะค่ะ ) เรื่องนี้ อ่านแล้ว ต้องพิจารณา เองน่ะค่ะ เพราะ ตัวเองยัง หาคำตอบไม่ได้ ว่า เธอคือ อะไร

    ตอนนั้นดิฉันได้ทำงานเป็นผู้จัดการสปา อยู่ ที่ศรีราชา อยู่มาวันหนึ่ง อจ.ที่สอน ยิปซี ได้โทรคุยกับดิฉัน ว่า " แป๋วช่วยอจ. หน่อยซิ ลูกศิษย์ อจ. น่ะ จะเปิดร้าน ที่พัทยา และเขา ได้ปิดประกาศ ว่า จะมีหมอดู มาดูที่ร้านด้วย ให้ไปช่วยสักพักหนึ่ง ดิฉันก็เลยต้องไปพัทยา ตามที่ อจ. ขอไว้ ร้านที่เขาเปิด เป็นตึกแถว ห้องเดียว ข้างล่างก็ทำเป็น ผับเล็กๆ มีนักร้อง มาร้อง แค่ คน สองคน จริงๆ แล้ว ดิฉันน่ะ ไม่เคยไปพัก ที่พัทยา หรอกค่ะ นั่นเป็นครั้งแรกเลย เห็นสาวๆ แถวนั้น ครั้งแรก ยังตกใจเลย ว่า ดิฉัน มาผิดที่ หรือปล่าวน่ะ เนี่ย ดิฉันน่ะ เป็นคน ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ยังอยู่ยุค โบ อยู่เลยค่ะ แต่ดด้วย ที่รับปาก อจ. ไว้แล้ว ก็ผิดคำพูด ไม่ได้ แต่ก็ได้ ประสบการณ์ หลายอย่าง ก็ไป ถาม เขา บ้าง อายุมากแล้ว ทำไมมาทำแบบนี้ ซึ่ง ดิฉันฟังเหตุผล แล้ว ก็ได้แต่เห็นใจ และบางคน ก็ตัดสินใจ ทำเอง แต่พอ ดิฉัน ได้ดูดวง สาวๆ พวกนี้ มากๆ เข้า ทำให้รู้ ดวง ของพวกเธอ ทำให้ ดิฉัน ได้เรียนรู้ ในดวงชะตา ทำให้ดิฉัน คิดว่า ดวงลิขิต บางส่วนจริงๆ เปิดไพ่ยิปซี ก็จะเป็นไพ่ใบหนึ่ง โดยอาชีพ ดูดวงเธอ มากๆ ทำให้ คิดว่า เธอ เหล่านั้น ก็เป็น ครูบาอาจารย์ ให้เรา เช่นกัน

    เห็นมาก ก็ปลงมาก เห็นสาวๆ แต่งตัว ในแต่ละคืน ก็ได้แต่ปลง
    ดิฉันดูหมอ แค่ 5 โมงเย็น ก็เลิก ค่ะ เพราะ เขาต้อง เปิดเป็นผับ ในเวลากลางคืน ข้างบน เขาก็เปิด เป็นห้องพัก ใครก็มาเช่าได้ และ เขาให้ดิฉันน่ะ ไปพัก ชั้นบนสุด เพราะ ไม่ค่อยมีคนไปพักมากนัก ห้องก็ไม่ใหญ่มากนัก ชั้นนั้นน่ะ มี 2 ห้อง ของดิฉัน อยู่ห้องริมระเบียง หลังจากดูหมอเสร็จ ดิฉันก็จะขึ้นห้อง ไม่ได้ ลงมา เพราะ ไม่ค่อยชอบสัก เท่าไหร่ เสียงดังมาก ช่วงนั้น ถ้าไม่ได้รับปาก อจ. ไว้ ก็คงจะกลับแล้ว คุยกับอจ. ก็ขอให้ดิฉัน อยู่ต่อสักพัก ก็เลย จำใจ ต้องอยู่ช่วยเขา

    จำได้ว่า คืนนั้นเป็นคืนลอยกระทง ดิฉันก็ออกไปเดินเล่นคนเดียว แถวชายหาด ออกไปเดินเล่น และหาอะไรทาน ก็กลับมาที่ห้อง และเผลอหลับไป มาตื่นอีกทีประมาณสัก 3 ทุ่ม เหมือนได้ยินว่า มีใครมาปลุก ก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลยออกมาอาบน้ำ หลังจากนั้น ก็กลับมาอ่านหนังสือ สักพัก พอเริ่มรู้สึกง่วง ก็เลยปิดไฟนอน พอสักประมาณ ตี 2 เห็นจะได้ ดิฉันรู้สึก อยากเข้าห้องน้ำมาก ก็เลยเปิดประตูออกไป แต่ที่แปลกคือ ตอนที่ออกไปน่ะ ห้องติดกับดิฉันน่ะ มีผู้หญิง ใส่ชุดกระโปรงสีดำ มาชนกับดิฉัน ที่ห้อง ซึ่งอยู่ติดกับดิฉัน ทำให้ดิฉันเริ่มสงสัย เพราะดิฉัน นอนอยู่ข้างบน คนเดียว เป็นอาทิตย์ ไม่เคยมีใครมาพักห้องนี้เลย หลังจากที่ดิฉันเข้าห้องน้ำ ไป ใจหนึ่งอยากเคาะประตูห้องเธอ แต่ใจหนึ่งก็คิด ถ้าเป็นคนมาพัก ก็จะเสียมารยาท
    เก็บความสงสัย อันนี้ไว้จนรุ่งเช้า จึงถามพี่เขาว่า " เมื่อคืนนี้น่ะ พี่ให้ใครไปพักห้องติดกับหนูหรือปล่าวค่ะ " เขาบอกว่า " ปล่าวน่ะ ไม่มีแขกไปพักข้างบนหรอก " อ้าว แล้วทำไมหนูเจอคนใส่ชุดดำ ล่ะค่ะ เขาก็ไม่ได้ ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มๆ ดิฉัน ก็เลย ตั้งจิตอธิษฐาน ช่วยบอกดิฉัน ทีเถอะน่ะค่ะ ว่า ที่เห็นเมื่อคืนน่ะ เป็นอะไร ปรากฎว่า ไพ่ที่ดิฉัน เปิดได้ เป็น ไพ่ " death " ดิฉัน ก็ได้ แต่ นิ่งๆ ก็ไม่รู้ จะทำอย่างไร ( แล้วแต่ความเชื่อน่ะค่ะ ดิฉันน่ะ แค่เล่าตามเหตุการณ์จริงๆ ค่ะ )

    และคืนนั้น ดิฉัน ก็ต้องขึ้นไปนอนห้องเดิมอีก พอเดินผ่านห้องนั้น ก็บอกว่า ถ้าเธอ อยากบอกอะไรฉัน ก็มาหาอีกทีน่ะ พอสัก ประมาณ ตี 2 หรือ ตี 3 ดิฉันก็ตื่นมาห้องน้ำอีก และ ผลักประตูเข้าไป แต่กลับไม่เห็นอะไร อีกเลย พอมาเล่าให้เพื่อนฟัง เขาก็บอกว่า วิญญาณ น่ะ จะออกมา เฉพาะ วันโกน และ วันพระ เท่านั้น อันนี้ ไม่ทราบ ข้อเท็จจริง น่ะค่ะ เขาบอกมา อีกทีค่ะ

    ซึ๋งเรื่องนี้ ดิฉันเองก็ไม่สามารถบอกได้เช่นกันค่ะ ว่าเป็นอะไร ดิฉันก็ได้แต่ ทำบุญ และบอกว่า ถ้าเธอ มาขอส่วนบุญ ดิฉันก็ขอแผ่ ส่วนบุญ ส่วนกุศล ให้เธอไป ก็แล้วกันค่ะ

    และต้องขอบคุณ คุณแอบยิ้มอีกครั้ง ดิฉันน่ะ ไม่ได้จะทำหนังสือ หรอกค่ะ คงไม่มีทุน และไม่เคยคิดจะทำ ดิฉันน่ะ เขียนไป ตามที่ได้ประสบมาจริงๆ จึงพิมพ์ผิด บ้าง ถูกบ้าง เพราะ พิมพ์อย่างเดียว เลย

    ผิดพลั้งประการ ใด ก็ขออภัย มา ณ โอกาสนี้ด้วยน่ะค่ะ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 25 พฤศจิกายน 2007
  10. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    [​IMG]



    [​IMG]

    รูปจริง ตัวจริง ค่ะ
     
    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 30 พฤศจิกายน 2007
  11. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    ภาพทั้งหมด ถ่ายประมาณ ปี 2548-2549 ค่ะ ตัวจริง แต่อาจจะ

    ถ่ายรูป สวยเกินตัวจริงมากไปค่ะ นั่นเป็น ภาพอดีตน่ะค่ะ ทุกวันนี้ ดิฉันน่ะ เป็น

    คนธรรมดา เหมือนคนอื่นแหละ ค่ะ บางครั้ง ชีวิต ก็เรื่องราว มากมาย ที่เข้ามา

    ในชีวิตโดยไม่ตั้งใจ แค่ทำหน้าที่ ทุกๆหน้าที่ ให้สมบูรณ์ ก็เพียงพอแล้ว ค่ะ ไม่

    ได้ยึดติดกับสิ่งเหล่านั้น เอาไว้

    นั่น เป็น ภาพอดีต ที่ผ่านไป และ ดิฉัน ยังมีเรื่อง มาเล่า

    ให้ฟังอีกน่ะค่ะ ดิฉัน ก็ยัง เป็นคน ธรรมดา ที่ผ่าน เรื่องราว มากมาย จน บาง

    ครั้ง ดิฉัน ยังสงสัย ตัวเอง เหมือนกันค่ะ คนอื่นน่ะ จะมีเรื่องราว ที่มาเล่า

    ประสบการณ์ เหมือนดิฉัน บ้างหรือ ปล่าว หลายท่าน อาจคิดว่า สิ่งที่เล่า

    ไป เหมือนนิยาย เรื่องหนึ่ง ดิฉัน ถึงได้เขียนเรื่องราว ของตัวเอง ในหัวข้อ

    " ชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยายน้ำเน่า " และดิฉัน ก็จะมีเรื่องอีกเรื่อง ที่ดิฉันจะนำไป

    เล่า ในหัวข้อนั้น อีกครั้ง ซึ่งอาจเป็นครั้งสุดท้าย สำหรับหัวข้อนั้น เหตุการณ์ ที่

    จะเล่า นั้น เพิ่งจะเกิดขึ้น และ ดิฉันรู้สีกได้เลยว่า เหตุการณ์ นี้ อาจเป็นกรรม

    ครั้งสุดท้ายของดิฉัน เพราะ เหตุการณ์ นั้น ดิฉัน รู้สึก นิ่งผิดปกติ แต่คนรอบ

    ข้างที่ได้ฟัง กลับ โกรธ เคือง แทนดิฉัน หลายคน อย่าลืมติดตามอ่านน่ะค่ะ

    หลังจากดิฉัน เล่าให้ฟังไปเรื่อยๆ แล้ว ดิฉันก็คงไม่มีเรื่องราว มาให้อ่านอีก

    แล้วน่ะค่ะ เพราะ ดิฉัน ได้พยายาม เล่า เรื่องราว ที่เกิด ขึ้น ในชีวิต เป็น

    วิทยาทาน เท่านั้น ให้ทุกท่านได้ อ่าน และ นำไปเป็นข้อ คิด ถึงแม้ดิฉัน จะ

    ผ่านเรื่องราว มากมาย ดิฉัน ก็ไม่ได้ถือโทษ กับใครทั้งสิ้น ทำกรรม กับใครไว้

    ชาติใด ก็ตาม ดิฉันขอใช้ให้หมด ในชาตินี้ ค่ะ และ ขออโหสิกรรม ทุกอย่าง ไว้

    แต่ เพียงเท่านี้ สาธุ

    " อะไรที่เรารู้ว่า แบกเอาไว้ มันหนักเหลือเกิน ก็วางมันเอาไว้ จะทำให้

    รู้สึกว่า ไม่มีอะไร ที่เราทำไม่ได้ อุปสรรค มีให้เรา แก้ไข ขอแค่มีกำลังใจที่เข้ม

    แข็ง เราก็จะสามารถฝ่าฟัน ปัญหาทุกอย่างไปได้ ถ้าโชคดี ก็คงจะมีมือ ของ

    ใครสักคน ที่พร้อมจะดึงเราขึ้นมา และ เดินไปพร้อมกัน นั่นหมายถึง คุณเอง

    ก็ได้พบ กัลยา ณ มิตร ที่แท้จริง "

    ดิฉัน ขอให้ กำลังใจ กับทุกท่าน น่ะค่ะ สู้ ต่อไปค่ะ ชีวิตน่ะ ยังมี

    อะไรอีก มากมาย ให้เรา ได้พบ และ ประสบ สู้ จนกว่า จะหมด ลมหายใจ ค่ะ

    ขอขอบคุณ และ ขออนุโมทนา ต่อ ทุกๆท่าน ที่ได้ให้กำลัง

    ดิฉัน เช่นกันค่ะ
     
  12. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    วันนี้ ดิฉัน ตื่นแต่เช้า มาใส่บาตร เช่นเคย จึงได้มีโอกาสมาเล่า อีกเรื่องน่ะค่ะ แต่คงเป็นเรื่อง ของการมีโชค ลาภ โดยไม่ตั้งใจ
    ( ให้ใช้วิจารณาญาณ ของการอ่านน่ะค่ะ มิได้ตั้งใจให้หลงเชื่อ หรือมัวเมา )

    ในชีวิต ของดิฉัน เอง เท่าที่จำได้ จะฝันถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่กี่ครั้ง
    แต่ละครั้ง ก็อยากให้ มีคนทำนายฝันให้ เช่นกัน แต่ไม่ทราบจะให้ใครตีให้ เพราะ การฝันแปลกๆ คงจะเกิดขึ้น ไม่กี่ครั้ง ในชีวิต ของแต่ละคน ถ้า อย่างไรก็ตาม มีผู้รู้ ท่านใด ที่สามารถ ทำนายฝัน ได้ ช่วยแนะนำ หน่อยน่ะค่ะ ถึงแม้เรื่อง ความฝัน นั้นๆ ผ่านไปแล้วก็ตาม แต่ดิฉัน คิดว่า ในแต่ละความฝัน
    ท่าน อยากจะบอกอะไรให้ดิฉัน ทราบ แต่ความรู้ของการ ทำนายฝัน ดิฉันไม่มีความรู้เลย ก็ได้ แต่ คิดไปเอง ดิฉัน ก็ขอขอบคุณ ล่วงหน้าน่ะค่ะ

    มีอยู่คืนหนึ่ง ดิฉันฝัน ว่า มีผู้หญิง แต่งชุดไทย เป็นสีชมพูบานเย็น เป็นชุดไทย ใส่สไบ และ นุ่งโจงกระเบน ท่านมาปรากฏกายให้เห็น และนั่งเรียบร้อย โบกไม้โบกมือ เหมือนนางสาวไทย เหมือนนั่งอยู่ท้ายรถคันหนึ่งเป็นลักษณะ ของรถบัส จำได้ว่า ได้ถามท่านว่า " ท่าน จะบอกอะไรหรือ เจ้าค่ะ " ในฝันน่ะ ท่านก็ไม่ได้พูดอะไร เหมือนจะบอกดิฉัน ว่า " ท่านน่ะ พูดอะไรกับดิฉันไม่ได้ อะไรทำนองนี้น่ะ ( คิดเดาไปเอง จากความรู้สึก ) อ้าว ! แล้วดิฉัน จะทราบได้อย่างไรล่ะค่ะ ว่า ท่านน่ะ หมายถึงอะไร ก็ได้แต่เก็บ ความฝัน เอาไว้ ก็ ทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้ จำได้ ว่า หลังจากความฝัน ไม่กี่วัน หวยออมสิน จะออกอีกแล้ว ( อย่าว่ากันน่ะ เป็นความหวังเล็กๆน้อยๆ ค่ะ ) ก็เลยมานึกถึงความฝัน ตอนแรก น่ะ ก็เขียนไปเยอะแยะ ตัวละ 10 -20 บาท อยู่ก็เปลี่ยนใจ เอาล่ะ ฝันว่า ท่านนั่งอยู่บนรถนี่น่า รู้แต่ว่า ท่านน่ะ
    เหมือนนั่งอยู่บนรถบัส และ บังเอิญ ตอนนั้น ดิฉันน่ะ มีรถอยู่คันหนึ่ง ทะเบียนรถ 5415 ค่ะ งั้นก็ซื้อทะเบียน รถตัวเองแล้วกัน ก็เลยตัดสินใจ ลบตัวที่เขียนทั้งหมดทิ้ง เอาล่ะ ลองดูแล้วกัน ตัดสินใจ ซื้อ ทะเบียนรถตัวเอง อย่างเดียวเลย โดยการซื้อ 541 14 41 ทั้งบนและล่าง ตัวเดียว จำได้ว่า งวดนั้นน่ะ ซื้อไป 600 บาท ลองดู และวัด กันเลย ก็เลยโทรไปบอกทางบ้าน และ เล่า ที่มาของเลข ว่า ฝันเห็น ผู้หญิง และ เอามาซื้อเอง ปรากฏว่า ทางบ้านของดิฉัน ก็ซื้อ ตามกันคนละเล็ก ละน้อย ตามอัตภาพ

    ปรากฏว่า รู้มั๊ยค่ะ งวดนั้นน่ะ ออก " 514 "บน และ
    ล่าง ออก " 41 " ดิฉันน่ะ ยังงง เลย เหลือเชื่อ อีกแล้ว ถูกแบบไม่ตั้งใจ ดิฉันก็ได้แต่ ขอบคุณ และ อธิษฐาน อยู่ในใจ ว่า เราเอง เจอ อะไร แปลกๆ อยู่เสมอ แต่ไม่รู้ว่า เป็นอะไร สังเกต มั๊ยค่ะ ว่า ตอนที่เรื่อง นกเขา ก็เป็นเลข " 14 " เหมือนกัน

    ฝันเรื่องนี้ หาก มีผู้รู้ได้ อ่าน กรุณา ตีความฝัน ให้ด้วยน่ะค่ะ ดิฉัน ขอขอบคุณ ล่วงหน้าค่ะ
    ตอนที่ดิฉัน เรียน จบ วิชา โหราศาสตร์ จบหลักสูตร ได้สัก ระยะ หนึ่ง และได้ออกบูท ช่วยงานการกุศล กับ อจ.หลายที่ และ อจ. ก็ยังคงเปิก สอน ตามปกติ มีอยู่วันหนึ่ง อจ. ไม่ว่าง สอน จึงให้ดิฉัน สอน แทน วันนั้น มีแต่คนเรียก ดิฉันว่า อจ. ก็เลย บอกทุกคน ว่า อย่าเรียกว่า อจ. เลยค่ะ ฟังดูเขินๆน่ะ เพราะ บางท่าน เป็น อจ. อยู่ในมหาลัย บางท่านก็มีการศึกษา ดีกว่าดิฉัน ดิฉันก็เลยบอกว่า เอาเป็นว่า คิดว่า เป็นรุ่นพี่ ก็แล้วกันค่ะ เรามาแนะนำกัน ดีกว่า ค่ะ ประสบการณ์ ของตัวเอง ที่ผ่านมา อะไร คือปัญหา ก็จะมาเล่าสู่กันฟัง ว่า อะไรถูก อะไรผิด แค่ พื้นฐาน ของการผูกดวง ก็ยังมีผิดอยู่ วันนั้น ทุกคน มีความเข้าใจ มากขึ้น จน บอกดิฉันว่า อจ. ( ยังเรียก อจ. เหมือนเดิม ) ไม่ต้องพักหรอกค่ะ เดี๋ยวซื้ออาหาร มาทานบนห้องเลย ( แหม ภูมิใจจัง ที่เราสอนเขา เขา happy ยังไม่หลงตัวเอง น่ะค่ะ แค่ดีใจ ที่เขาชอบเราสอน ก็เป็นการสอนครั้งแรก นี่น่า ทั้งๆที่เรายังไม่เก่งเลย ) สอนจนถึงบ่าย โมง อจ. ก็กลับ ท่านก็บอกว่า หมอแป๊ว ยังไม่เลิกหรือ ดิฉัน ก็บอกว่า ก็เขาอยากให้หนู แนะนำ ต่อค่ะ หลังจากนั้น ดิฉัน ก็ต้องคืน ตำแหน่ง คืน อจ. ตัวจริงไป

    หลังจากนั้นไม่นาน ดิฉันก็ฝันว่า อจ. ท่านได้สวมสร้อยให้ดิฉัน เส้นหนึ่ง เป็นลักษณะ กลมๆ 2 วง คล้ายเลข 8 แต่ละ วงกลม
    ก็ห้อย พระพิฆเนศวร และ พรหม 4 หน้า ไว้ จำไม่ได้ ว่า องค์ไหน อยู่บน องค์ อยู่ล่าง แต่งวดนั้นน่ะ ไม่ได้ตีเป็นเลขน่ะ เพราะ อยากรู้ ว่า ฝันนนี้ น่ะ หมายถึงอะไร จนกระทั่ง ทุกวันนี้ ก็ยัง อยาก ทราบ อยู่ค่ะ แปลว่า อะไร

    ถ้าหาก มีผู้รู้ท่านได้ พอบอกได้ ขอรบกวนหน่อยน่ะค่ะ
    ขอขอบคุณ ล่วงหน้าค่ะ
     
  13. siriwan2527

    siriwan2527 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    5 มกราคม 2007
    โพสต์:
    56
    ค่าพลัง:
    +172
    อ่านเรื่องของพี่แล้ว น่าติดตามดีค่ะ ในชีวิตคนเรายังต้องมีเรื่องอะไรที่เข้ามาในชีวิตมากมายใช่ไหมค่ะ เรื่องของพี่ทำให้หนูได้คิดว่า การเดินทางในทะเลทุกข์ของหนูมันน้อยนิดเดียวเองและเรื่องที่มันผ่านเข้ามาในชีวิตหนู บางครั้งก็ยังโชคดีกว่าเรื่องที่คนอื่นๆ ได้เจอ หลังๆ มานี้ก็พยายามค่ะ พยายามพัฒนาจิตใจของตัวเองให้ดีขึ้น แล้วชีวิตคนเรานี้พี่ว่ามันขึ้นอยู่กับดวงกี่เปอร์เซ็นค่ะ แล้วพี่ว่าจริงไหมที่เราสามารถเปลี่ยนดวงตัวเองได้ ตอนนี้กำลังจะเปลี่ยนงานนะค่ะ จะย้ายออกจากกรุงเทพเมืองวุ่นวายแล้ว แต่ลึกๆ ก็รู้สึกผูกพันธ์กับสถานที่และเพื่อนร่วมงานค่ะ บางทีก็สับสนเหมือนกัน ควบคุมความรู้สึกได้บ้างไม่ได้บ้าง
     
  14. ปมณฑ์

    ปมณฑ์ บุคคลทั่วไป

    ค่าพลัง:
    +0
    หลายวันแล้วที่ดิฉันไม่ได้มาเล่าอะไรให้ฟัง ช่วงนี้ยุ่งๆค่ะ บางวันเขียนข้อความยังไม่ทันจบ ก็ต้องออกไปข้างนอกแล้ว

    วันนี้ ตั้งใจว่า อยากไปบ้านสายลม เพื่อไปเริ่มต้นฝึกกรรมฐาน ให้ถูกวิธี ที่นั่งๆ ไป อาจจะไม่ถูกต้องมากนัก ตัวดิฉันเอง เป็นหมอดู ก็ใช่ว่า ไม่มี
    ปัญห่ เผลอ ดิฉัน มีปัญหา ยิ่งกว่า หลายๆท่านเสียอีก แต่เป็นคน ที่พยายาม ปล่อยวาง เพราะ ถือว่า ทุกเรื่อง เป็นเรื่องของ กรรม ที่เราต้องเจอ แค่ เรามีความเข้มแข็ง และ ตั้งใจว่า ต้องผ่านอุปสรรค นั้นๆไปให้ได้ อย่างน้อย นั่นถือว่า เราชนะใจเราได้ นิ่งที่จะตั้งรับปัญหาหลายอย่างๆ ไปให้ได้

    ดิฉันว่า ทุกคน สามารถ ฟันฝ่าปัญหา ทุกอย่างไปได้เสมอค่ะ ดิฉัน ไม่ได้ให้ใคร มาศรัทธา ดิฉันมากมาย ไม่ได้อยากเป็นคนดัง อยากเป็นคนๆหนึ่ง ที่เป็นเพื่อนของคุณ พร้อมที่จะรับฟังปัญหา และ ช่วยแนะนำ ในบางเรื่อง ที่สามารถแนะนำได้ แค่นั้นก็เป็นความสุข ใจ ที่ได้มีโอกาส เป็นผู้ให้ แล้วค่ะ

    วันนี้ อยากมาเล่า เรื่องต่อค่ะ

    ดิฉันได้อาศัยอยู่มี่แฟลตนั่นประมาณ 7 ปี ( เช่าเขาน่ะค่ะ)
    และ อย่างที่เล่าให้ฟัง ในชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย ช่วงนั้น เป็นอะไร ที่ชอบไปดูบ้านมาก แหมก็คิดว่า ในชีวิตก็อยากมีบ้านเป็นของตัวเองบ้าง ก็เลยชอบออกไปดูบ้านตาม bank ไปเรื่อยๆ ศึกษาข้อมูลไปเรื่อยๆ ตอนนั้น ไปดูบ้านบ้าน ทั้งที่ ตาเขียว ( ตาเขียวได้อย่างไร ท่านที่อ่านเรื่องของดิฉัน จะทราบน่ะค่ะ ) ไปดูเรื่อยๆ เขาประมูลบ้านที่ไหน ก็ไปดูเรื่อยๆ ตอนนั้นน่ะ เงินก็ไม่มีหรอกน่ะค่ะ ใน bank ก็ไม่มีเงินเก็บเลย ก็มีอยู่วันหนึ่ง ดิฉันไปดูบ้านหลังหนึ่ง แถวๆ รังสิต ชิ่อหมู่บ้านก็ดี แหม หมู่บ้านสถาพร แหม ฟังดู ก็น่าอยู่น่ะ (ไม่ได้โปร
    โมทหมู่บ้านน่ะ ) ไปดูครั้งแรก ก็เฉยๆน่ะค่ะ และ บริเวณนั้นน่ะ ไม่มีคนอยู่ค่ะ บ้านข้างๆ 2 ข้าง ฝั่งตรงข้าม ไม่มีคนอยู่เลย พอไปดูก็กลับ แต่คืนนั้นซิค่ะ กลับไปฝัน เห็นผู้หญิง นุ่งชุดไทยโจงกระเบน สีเขียว มาหาอีก จำได้ว่า ในฝัน ท่านก็ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ดิฉัน เดาๆ เอาเองว่า ท่านน่ะ ให้กลับไปดูบ้านหลังนั้นอีก ( คิดเอาเองอีกแล้วค่ะ อิอิ ) ดิฉันก็กลับไปดูอีกครั้ง แต่วันนั้นน่ะ ก่อนเข้าบ้านขนลุก และ สังหรณ์ ว่า ในบ้านน่ะ มีอะไรตาย ( วันแรกที่ไปน่ะ เข้าไปไม่ได้ เนื่องจาก bank ไม่ได้เปิดประตูไว้ให้ ) วันนั้นก็เลยเข้าไปได้ พอเข้าไปค่ะ ต้องขนลุกอีกครั้ง ปรากฏว่า มีแมวตายในบ้านจริงๆค่ะ ตายข้างล่าง 1 ตัว และ ข้างบน 1 ตัว และ เป็นตำแหน่งเดียวกันด้วยค่ะ ขนลุกเลยค่ะ ไปเล่าให้ใครฟัง เขาบอกว่า แมวน่ะ ตายยากน่ะ แล้วไง มาตายในบ้านตั้ง 2 ตัวล่ะเนี่ย วันนั้นก้เลยสำรวจรอบๆบ้าน และ สังหรณ์ว่า สงสัยบ้านนี้จะเป็นของเรา และ เขาคงอยากให้เรามาอยู่น่ะ ก็เลยกลับไป แต่คิดว่า เราจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อล่ะเนี่ย แต่อยากได้น่ะ

    แต่หลังจากนั้น มี bank หนึ่งโทรมาหาดิฉันว่า ทางเขาจะให้บัตรเครดิตดิฉัน ซึ่ง bank นั้น เคยปฏิเสธดิฉันมาแล้วครั้งหนึ่ง อยู่เขาก็โทรมาหาดิฉัน และวงเงินที่เขาให้ ก็พอที่จะนำเงินนั้นไปประมูลบ้านได้ซะด้วยค่ะ หลังจากนั้น 2 เดือน ดิฉันก็ได้นำเงินนั้นน่ะไปประมูลบ้าน และ คิดว่า บ้านหลังนั้นต้องได้ดิฉันแน่นอนค่ะ เป็นหมู่บ้านดีค่ะ อยุ๋ริมถนนใหญ่เข้าไป 900 เมตร เป็นทางเข้าของหมู่บ้านเดียวค่ะ วันที่ไปประมูลน่ะ โปรแกรมเขาน่ะ อยู่ต้นๆของการประมูล แต่ปรากฏว่า เขาไม่ประมูล ในช่วงเช้า วันนั้นน่ะ คิดว่า หรือเขารอใครมาประมูลแข่งน่ะ หมู่บ้านดีออกขนาดนั้น แต่ปรากฏว่า เมื่อถึงเวลาประมูลจริงๆ ดิฉันกลับไม่มีคู่แข่งสักคนเดียวค่ะ ก็ฌลยซื้อได้ในราคาถูก แถมวางเงินน้อยด้วย อาศัย เงินจากบัตรเครดิต มาซื้อบ้านจริงๆค่ะ เนี่ยล่ะ เขาเรียก " จับเสือมือเปล่าค่ะ " ไม่มีใครเชื่อว่า ดิฉันน่ะ จะสามารถซื้อบ้านได้ ถูกดูถูก จากหลายๆคนน่ะค่ะ ว่า คนอย่างเราน่ะหรือ จะมีปัญญามีบ้าน เป็นของตัวเองได้ เดียว ดิฉัน จะมาเล่าให้ฟังต่อน่ะค่ะ ว่า ซื้อบ้านแล้ว เป็นอย่างไร ยังมี ปาฏิหาร์ย กับตัวเอง เกี่ยวกับบ้านหลังนี้อีกค่ะ แต่วันนี้ต้องขอตัวไปเตรียมตัว ไปบ้านสายลม เพื่อไปฝึกกรรมฐานก่อนค่ะ แล้วเจอกันอีกน่ะค่ะ

    ขอบคุณคะ แล้ว อย่าลืม แวะมาอ่านต่อน่ะค่ะ ยังมีหลายเรื่องมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ เผื่อเล่าๆไป วันหนึ่ง อาจมีโชคร่วมกันค่ะ

    ไม่เชื่ออย่าลบหลู่น่ะค่ะ แต่ให้ใช้วิจารณาญาณ เอาเองน่ะค่ะ
     

แชร์หน้านี้

Loading...