ทำไมผมรู้สึกเบื่อโลก ไม่อยากอยู่ !?

ทำตามหน้าที่ทุกวัน แต่ก็แค่ทำไม่คิดจะทำให้ก้าวหน้าในเรื่องทางโลก สับสนว่าเป็นเพราะขี้เกียจมั้ย แต่ชอบปฏิบัติทางธรรมมากกว่า มันสงบดี

 

เอาดีทางโลกไม่ได้ ผิดต่อพ่อ-แม่มั้ย ทั้งที่ถ้าจะทำจริงจังก็ทำได้ แต่เพราะขี้เกียจทางโลกนี้แหละถ้าเพิ่มระดับให้ตัวเองก้าวหน้า ชีวิตมันต้องยุ่งเรื่องทางโลกเยอะขึ้น ตัดสินใจไม่ได้ เพราะยังแคร์พ่อ-แม่ เป็นลูกคนเดียว

 

วิปัสนาเคยครับ ผมเคยนั่งกรรมฐาน ภาวนา พุท-โธ จนจิตสงบ แล้วจึงปล่อยความคิดที่เป็นกุศลและไม่เป็นกุศลออกมาก่อนลองดูว่าเป็นความคิดแล้วพอมีก็ทุกข์แต่แล้วมันก็หายไปจึงเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา พอลำดับต่อมาก็ดูประสบการณ์เท่าที่จำความได้ว่า ไม่เคยเห็นคนวัยไหนไม่เคยทุกข์ใจบ้าง ทุกข์กันทุกๆคน กลุ้มใจกันหมด ไม่กลัวตาย ก็กลัวจนกัน แต่ก็ประมาท แล้วก็เริ่มมองว่าร่างกายเราสกปรก เราอยาก เราทำ แล้วเราก็อยากใหม่ มันวนเวียนไปแบบนี้จริงๆ

นี่คือการวิปัสสนาแบบเร่งรัดที่ผมเคยทำครับ

 

เป็นอารมณ์เบื่อคล้ายๆกันแต่เราเบื่อกับการใช้ชีวิตของมนุษย์ มันซ้ำซาก เราเกิดมาทำไม การเป็นมนุษย์ การดำรงชีวิตทางโลกทำไมมันยุ่งนัก อยากจะละทุกอย่างแต่มันทำไม่ได้ ณ จุดนี้
สู้สู้ค่ะ จขกท.

 

ถ้าชีวิตไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่รู้ว่าจะทำอะไร หรือปรารถนาอะไรมันก็จะรู้สึกเบื่อๆแบบนั้นแหละ ดิฉันเองก็เบื่อๆ ปัญหาที่มันไม่ได้ดั่งใจ ถ้าเราประสบความสำเร็จในชีวิตมันก็ไม่น่าเบื่อ ก็ต้องมาคิดว่า อย่าไปยึดติดอะไรกับมันมาก และต้องมีจุดมุ่งหมายสูงสุดคือ การเอาตัวเองให้หลุดจากวัฏสงสารให้ได้ เร่งปฏิบัติ สายใดก็ได้ ถ้าพวกเบื่อๆโลกควรจะไปทางสายเล่น ฤทธิ์ ทายสายเล่นกสิณ อะไรพวกนี้

 

มีจุดมุ่งหมายแค่คิดแบบคุณ Darinya04 เป๊ะๆเลย เกิดมาทำไม ใช้ชีวิตให้ทุกข์ทำไม

เป้าหมายผมก็สอบปลัดอำเภอ ดูแลทุกข์สุขประชาชนระหว่างใช้ชีวิตก็ทำบุญปฏิบัติธรรมนั่นแลฯ ส่วนฤทธิ์อะไรไม่เอาดีกว่า แต่ได้ก็ดี 555555+

อารมณ์เป้าหมายแบบนี้กลับมาแล้วเพราะพี่ ดีดีแมน ^^

 

ดิฉันไม่ทราบสำหรับผู้อื่นนะคะ แต่ฤทธิ์นี้แหละเป็นตัวขับดันให้เรามองเห็นว่าอะไรจริงไม่จริง เหมือนกับบอกว่าภพภูมิ สวรรค์ นรกมีจริง แต่เราพิสูจน์ไม่ได้ ผู้อื่นบอกก็เท่านั้น เราจะเชื่อได้สนิทใจได้ก็จากการได้ญาณด้วยตัวเราเอง อันนี้คือตามนิสัยแบบดิฉัน เพราะดิฉันต้องพิสูจน์ ก่อนจะเชื่อ

 

มีเมียตั้ง 500 ต่อให้หมื่นล้านก็คงไม่เหลือ

 

.......................................................................................

 

ผู้รู้ ----> ผู้ตื่น----> ผู้เบิกบาน

 

หาหน้าที่ในปัจจุบันของตนเองให้เจอก่อนครับ สำรวจเริ่มตั้งแต่
1.หน้าที่เกี่ยวกับตัวเอง คือ ดูแลรักษาสุขภาพร่างกาย ออกกำลังกาย มีวินัย ในการตื่น นอน กินอาหารที่ดีและตรงเวลา ให้กับตัวเอง สวดมนต์เป็นกิจวัตร หากเรียนหนังสืออยู่ก็ทบทวนตำรา ใฝ่หาความรู้ ลดการใช้สมองเล่นเน็ต
2. หน้าที่เกี่ยวกับคนใกล้ชิดและครอบครัว คือ แบ่งเบาภาระพ่อแม่ ทำงานบ้าน ให้เป็นนิสัย
3. หน้าที่เกี่ยวกับการเป็นพุทธบริษัท คือ เข้าวัดฟังธรรม ทำบุญตักบาตร ช่วยเหลือกิจการวัดแถวบ้านเช่น ช่วยทำความสะอาด เป็นต้น
4. หน้าที่เกี่ยวกับสังคม คือ ช่วยเหลือคนอื่นตามความสามารถและความเหมาะสมตามโอกาส

เมื่อคนเรามีหน้าที่จะต้องทำ เราก็จะรู้สึกตนว่ามีคุณค่า และได้ลงมือปฏิบัติ ชีวิตจะมีพลังใจ ไม่หดหู่
และไม่ล่องลอยอยู่แต่กับความคิด

ลองปฏิบัติตนเองอย่างที่บอก จะทำให้ชีวิตดีขึ้นครับ

 

อยู่เถอะค่ะ อยู่เพื่อคนที่รักคุณ(พ่อแม่)ทำดีต่่อท่านมากๆให้ท่านมีความสุข