หากไม่มีนางแก้วฯพระโพธิสัตว์จะยังมหาปณิธานให้บริบูรณ์ได้หรือไม่?

อย่าไปวิตกเลยคุณหก

ลุง..เจ๊พี่ป้าน้าอา..ระดับนี้แล้ว..ไม่โกรธ..ไม่โกรธหลอก..ฮื่อ.

 

อะไร ที่เป็นเหตุต้องมานั่งถกเถียงกันว่าอะไรคืออะไร แล้วเพื่ออะไร ผมไม่รู้เลย จะได้อะไรจากอะไรเพื่ออะไร แล้วจะเสียอะไรเพื่ออะไร

 

ถ้ามีหลายคนคงได้ลองฝึกดูบ้างเหมือนกัน!(คิดว่าคงไม่ยากเพราะมีตัวเลือกเยอะ)

แต่ถ้าไม่มีเลยสักคนเนี่ยะ คงต้องฝึกบริจาคความรู้สึกในจิตของตนให้ขาดจากนางแก้ว!
(ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ...ซึ่งคนนั้นก็มีอยู่จริงๆเสียด้วยสิ!)

 

ถึงเวลา ก็จะเป็นของมันเองหรือมีของมันเอง เรื่องบางอย่างถ้ามัววิตกมากจะพาตัวให้ลำบากได้..... พอถึงเวลานั้นจริงๆสิ่งที่พูดหรือคิดว่าไว้ อาจไม่ได้ใช้หรือไม่ได้เป็นอย่างที่คิด...อืม คงวัดหรืออยู่ที่กำลังบุญบารมีที่บำเพ็ญเพียรมา หมายถึงทั้งสองฝ่าย บารมีทั้ง 10-30 ทัศ มากน้อยต่างกันหรือมีระยะห่างกัน ผลก็ปรากฏไปแต่ละรูปแบบแต่ละเคส สำคัญอยู่ที่ผู้บำเพ็ญเพียรโพธิญาณ ตอนที่สร้างบารมีต้องการแบบไหนถ้าเนกขัมมะฯบวชเป็นพระ คงจะมีไม่ได้ีหรือละจากฆราวาสผู้ครองเรือน เธอนั้นก็ต้องสละหรือยินดี+อนุโมทนาด้วยกัน เรื่องบางอย่างเกิดมามาก ตายมามาก คงเป็นไปได้ยากที่จะไม่มีคู่หรือเหตุของรัก โลภ โกรธ หลง สละรักได้ไม่มีรัก! .....บารมีที่สร้างเป็นตัวที่ทำให้เราเข้มแข็ง พร้อมก้าวเดินต่อไป ขออำนาจแห่งเดช รัศมี กำลังฤทธิ์ คุณแห่งพระศรีรัตนตรัยอันศักดิ์สิทธิ์ จงช่วยดลบันดาลให้ทุกคนมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ฟันฝ่าอุปสรรค สำเร็จเหตุแห่งพระโพธิญาณในอนาคตกาลเบื้องหน้าผู้ที่ปราถนาฝากฝั่งนิพพานด้วยก้าวเดินตามรอยเบื้องบาทพระพุทธองค์ขอสัมฤทธิ์ผลสมความมุ่งหมายจงทุกประการด้วยเทอญ......โชคดีทุกๆคนครับ

 

คิดให้มันง่ายๆเลยนะ ทำงานเก็บเงินมาทั้งชีวิตสมมุติว่ามีล้านบาท มีคนขอ(ขอไม่ใช่ยืม) เพราะเขามีความจำเป็นต้องใช้ จะให้ไหม ในเมื่อให้แล้วหมดเลย อยู่กับลูกและเมียที่แสนดีมาทั้งชีวิตแล้วก็มีคนมาขอไปเป็นคนใช้ เพราะเขาจำเป็นจะให้ได้ไหม มันเป็นบททดสอบที่ยากมาก ขนาดแฟนที่เจ้าชู้นิสัยแย่มีคนมาขอเพราะเป็นกิ๊กกัน ก็มีคนให้ลูกปืนแทนตั้งเยอะ คนที่เคยพลัดพรากจากของรักมาแล้วจะเข้าใจคำว่า ใจจะขาดรอนๆเป็นอย่างไร บริจาคให้ทานจริงๆโดยไม่จำใจ ต้องอาศัยพลังใจที่สูงส่ง ของที่มีสิ่งเดียวหาใหม่ไม่ได้แล้ว ให้แล้วต้องเลิกขาดตัดใจได้จริง จะไม่ให้ก็ได้ไม่มีใครว่าเพราะเป็นของเรามีความจำเป็น แต่จะมีสักกี่คนที่สละได้และรู้สึกอิ่มบุญมากกว่าหม่นหมองตรอมทุกข์ มันยาก

 

ขอโทษเพราะแต่ก่อนผมพูดไปโดยความคึกคะนองครับ สิ่งต่างๆ นาๆ ความคิด ณ ตอนนั้นที่ไม่ชั่งใจให้ดี ไม่สร้างสรรค์ ความผิดที่ผ่านมาก็เลยไปตามแก้ ตามขอโทษเพราะผมเป็นผู้น้อยไม่ประมาณตนบางทีหลงระเริง ก็อาจจะทำให้เกิดบรรยากาศที่น่าอึดอัดกับท่านอื่นๆได้ครับ

ขอบคุณครับ

ปล.เพิ่งเปิดมาเจอข้อความคุณดัชนี่แหละครับ เพราะปรกติผมไปสิงห์อีกกระทู้นึง

ปล2.คุณดัชก็เป็นอีกคนที่ผมรักนะครับนอกจากพี่เสก(โชค) พี่มาร คุณลุงบุญทรงฯ คุณมากิ คุณวิว คุณพี่บอส คุณพี่บอส2 คุณโซ คุณเจมายด์ คุณพีซีโอ คุณ....,....,..,...,ฯลฯ ต่างๆนาๆจำไม่หมด อยากจะบอกว่าไม่มีความรู้สึกว่าพวกเราเป็นคนอื่นนะครับเราที่นี่ก็เหมือนฐานทัพนึงมีทหารประจำการอยู่หลายพันนาย บางทีอาจจะมีการกระทบกระทั่งกันขึ้น แต่พวกเราก็คือทีมคือหน่วยรบที่ต้องปกป้องกันและกันยามมีภัย ยามปรกติถ้าใครนอกลู่ก็ต้องโดนสั่งสอนจากท่านผู้ใหญ่เช่น พี่ลุงบุญทรงฯ หรือท่านอื่นๆ 555

โอเค เคลียร์! ....โก โก โก 555

 

คิดว่าจะได้สำเร็จเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าครับ
นางแก้วถ่วงเราจริงๆ แต่ก็เพื่อให้บริวารตามเรา
มาทันไงครับ


ผมเจอนะนางแก้วถ่วง เขากำลังแย่เลย ผมก็เลย
ให้กำล้งใจเขา ผ่านมาอีกวัน พลังผมลดฮวบเลย
ต่อมา ก็ต้องใช้พลังช่วยแม่เขาอีก แต่ผมก็ฟื้นตัว
เร็ว ทั้งหมด เพื่อให้บริวารตามเรามาทันอ่าครับ

 

ปัจเจกภูมิต้อง one man show เคยได้ฟังมาว่าระหว่างช่วงรอยต่อศาสนาของพระพุทธโคดมกับพระศรีฯ จะมีพระปัจเจกพุทธเจ้ามาตรัส 500 องค์ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเหลือกี่องค์แล้ว เพราะลาไปกันหลายองค์แล้ว ส่วนนางแก้วกับพระโพธิสัตว์นั้นไม่ต้องห่วงท่านหรอกครับ เพราะเขามีอันดับของเขาถ้าที่หนึ่งไม่รับงานก็จะมีมือรองลงไปรับงานแทนได้ สาวกของพระโพธิสัตว์แต่ละองค์มีมากมายไม่ใช่แค่องค์สององค์ อย่างต่ำก็น่าจะเป็นโกฏิ แต่ละองค์ก็เก่งๆบารมีเยอะๆ ทั้งนั้น

 

สมัยโพธิสัตว์เจ้าเสวยพระชาติเป็นพญาช้างฉันทันต์ ยังมีนางพญาช้างพังถึงสองเชือก!
ซึ่งในพระชาติสุดท้ายเมื่อตรัสรู้ธรรมแล้ว นางพญาช้างเชือกหนึ่งคือพระนางศิริมหามายา ส่วนอีกเชื่อกหนึ่งได้บวชเป็นภิกษุณีแล้วได้บรรลุธรรม!

ทำให้ได้ข้อพิจารณาเพิ่มเติมขึ้นมาว่า...ระหว่างการสั่งสมบารมีนั้นพระโพธิสัตว์เจ้าอาจไม่จำเป็นต้องสร้างบารมีร่วมกับนางแก้วเพียงแค่หนึ่งเดียวเสมอไป!

 

ไม่เล่าต่อหละครับ ว่าสมัยพระโพธิสัตว์ตอนเป็นพญาช้างจ่าฝูงตายยังงัยครับ

 

เรื่องนี้พอจะค้นหาข้อมูลอ่านได้ไม่ยากครับ โดยสรุปแล้วคือท่านตายด้วยแผนการ
ของนางพญาช้างพังตัวที่กลับชาติมาเกิดเป็นมเหสีของพระราชา นางผูกใจเจ็บเลยมาล้างแค้นพญาช้าง ฯลฯ

แต่ที่คุณอยากสื่อมากกว่านั้นคือ "หากไม่ใช้คู่บารมีที่แท้จริงแล้ว อาจนำภัยมาสู่ตัว"

เช่นเดียวกันเจตนาที่อยากนำเสนอจริงๆแล้ว เพื่อมุมมองที่หลากหลายครับ

 

ในทางกลับกัน หากไม่มีนางมารหรือนางร้าย พระโพธิสัตว์ก็ยังมหาปณิธานได้ยาก!

 

แล้วเรื่องที่ได้อ่านเค้าบอกมั้ยครับ ว่าทำไมนางช้างนั้นถึงแค้นฝังหุ่นอย่างนั้น

 

ผมจะขอทบทวนให้นะครับ

คือการจะได้รับพุทธพยากรณ์ได้นั้น ต้องเคยสร้างบารมี 30 ทัศ และในขณะรับพุทธพยากรณ์ต้องประกอบด้วยองค์ธรรมสโมธาน 8 คือ
1. ได้เกิดเป็นมนุษย์
2. เป็นบุรุษเพศ ไม่เป็นกะเทย
3. มีอุปนิสสัยปัจจัยแห่งพระอรหันต์รุ่งเรืองอยู่ในขันธสันดาน (ถ้าเกิดเปลี่ยนใจก็จะเป็นพระอรหันต์ทันที)
4. ต้องพบพระพุทธเจ้าขณะมีพระชนม์ชีพอยู่ และได้สร้างกองบุญกุศลต่อหน้าพระพักตร์
5. ต้องเป็นบรรพชิต หรือต้องเป็น โยคี ฤๅษี ดาบส หรือปริพาชก ที่มีลัทธิเชื่อว่า บุญมี บาปมี ทำบุญได้บุญ ทำบาปได้บาป ต้องไม่เป็นคฤหัสถ์ผู้ครองเรือน
6. ต้องมีอภิญญาและฌานสมาบัติ อันเชี่ยวชาญ
7. เคยให้ชีวิตของตนเป็นทาน เพื่อสัมโพธิญาณมาก่อนในอดีดชาติ
8. ต้องมี ฉันทะ คือมีความรักความพอใจในพุทธภูมิเป็นกำลัง

หากไม่ครบ พระพุทธเจ้าในขณะนั้นจะไม่ทรงพยากรณ์ครับ

ส่วนเนื้อหาขยายความดูที่นี่ได้ครับ
การปรารถนาพุทธภูมิ

 

ในบารมี 30 ทัศ ทานบารมี จะต้องให้ทาน ภรรยา และ ลูก ของตนหรือไม่ ทานบารมีถึงจะเต็ม

ในบารมี 30 ทัศ ทานบารมี จะต้องให้ทาน ภรรยา และ ลูก ของตนหรือไม่ ทานบารมีถึงจะเต็ม

 

ถ้าพระโพธิสัตว์อ่ะใช่ แต่สาวกภูมิ กับ ปัจเจกภูมิไม่ต้อง

เพราะการสะสมบารมีต่างกันครับ

อีกอย่างบ้างคนก็ไม่เข้าใจ ถ้าจริงๆแล้ว

ท่านเตรียมกันมาแล้วว่าตั้งแต่พระชาติเริ่มแรกแล้ว

ปล.ผมก็มั่วๆไป

 

ในทานบารมี ในระดับ อุปบารมี

ทานบารมีในระดับ อุปบารมี มี 3 สิ่ง คือ 1) สละอวัยวะเป็นทาน 2) สละภรรยาเป็นทาน 3) สละลูกเป็นทาน
ทั้งสามสิ่งนี้ ต้องทำทั้งหมดหรือไม่ หรือ ทำเพียงแค่อย่างหนึ่งอย่างใด

 

ถ้าพระโพธิสัตว์เจ้า ใช่ครับต้องทำทั้งหมด เพราะว่าต้องใช้กำลังใจสูง

แต่ก็ทำเป็นไปตามขั้นบารมี ว่าชาติไหนเน้น บารมีใด แต่ทุกบารมีทำหมด

สละลูกยากสุด เพราะ จากเลือดเนื้อท่านเอง

 

---

ถ้าหากต้องทำทั้ง 3 สิ่ง ดังนั้น นางแก้ว ก็เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องมี เพราะต้องทำทานบารมีให้ถึงพร้อม

 

ทำให้นึกถึงชาดกเรื่องสุเมธดาบสครับ สมัยที่พระทีปังกรพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ว่า สุเมธดาบสจะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต บัดนั้นนางแก้ว
คู่บารมีก็มาปรากฎ แล้วอธิษฐานขอสร้างบารมีคู่กับสุเมธดาบสด้วย...แต่ดาบสสุเมธปฎิเสธ นางจึงอ้างเหตุผลในทำนองว่า หากไม่มีนางแก้วแล้วท่านจะสามารถบริจาคมหาทานอันยิ่งยวด(ลูก,เมีย)ได้กระนั้นหรือ

ครั้นโพธิสัตว์เจ้าได้สดับดังนั้นจึงนิ่งอยู่(ดุดสดี) เป็นนัยว่ายอมรับแล้ว!