ผีข่มขืนพระ

ท่านพักบำเพ็ญอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง คราวนั้นมีพระไปด้วยสององค์ ในป่านั้นท่านทราบทีหลังว่า มีชาวบ้านนำผู้หญิงที่ตายผิดธรรมดาสามัญ ซึ่งชาวบ้านเรียกว่าตายโหง มาฝังไว้แถวบริเวณที่ท่านพักอยู่ หญิงที่ตายนั้นมีเด็กอยู่ในครรภ์ เป็นพวกชาวป่า อนามัยในการคลอดจึงไม่สมบูรณ์ ปล่อยให้กันตายทิ้งอย่างน่าทุเรศสงสารตามที่เขาเล่าถวายท่าน เวลาเข้าภาวนา ผีของหญิงนั้นมากวนแทบทุกคืน ท่านว่าคนกับผีมีนิสัยคล้ายคลึงกันในความรู้สึก (ขออภัยเขียนไว้เพื่อพิจารณาหามูลความจริงตามเรื่องที่เกิดขึ้นกับท่าน) ทางราคะตัณหาที่มีในใจสัตว์โลก

ที่เห็นได้ชัดเจนก็เวลาท่านพักภาวนาอยู่ในป่านั้นกับพระสององค์ พอตกกลางคืนเวลาเข้าที่ภาวนา จะเห็นหญิงตายโหงคนนั้นเข้ามาหาและแสดงเล่ห์กลมารยาแห่งราคะตัณหาแก่ท่านเสมอ แต่อำนาจจิตท่านแรงกว่า ผีจึงไม่สามารถทำอะไรท่านได้สำเร็จ บางครั้งผีตายโหงแสดงอาการรุนแรงแก่ท่านผิดธรรมดา ถึงจะเข้ามาทำการข่มขืนท่านให้เป็นไปตามใจของตน แต่ก็ไม่มีทางทำได้ ท่านแผ่เมตตาจิตให้ไม่ยอมรับ มีแต่จะทำตามอารมณ์ที่ตนปรารถนาอย่างเดียว เวลาถามผีก็บอกตามความจริงไม่โกหก ว่าตายเพราะเหตุนั้นๆ ซึ่งเป็นความจริงตามชาวบ้านเล่าให้ฟัง หลังจากที่ท่านประสบเหตุการณ์มาแล้วถามดูเรื่องราวกับเขา

คือหญิงนั้นก่อนตายสามีหย่าร้างไปมีใหม่ เธอเกิดความเสียใจมาก ขณะคลอดบุตรก็ไม่มีใครให้การพยาบาลรักษา และตายในขณะนั้นซึ่งเด็กก็ยังอยู่ในครรภ์ เวลาผีเล่าก็ตรงกับที่ชาวบ้านเล่าให้ฟัง ก่อนที่ท่านจะถามเปรียบเทียบชาวบ้าน เพราะได้ปรากฏผีนั้นมาแสดงความไม่ดีไม่งามให้เห็นทางสมาธิภาวนาอยู่เสมอ เวลาเขาเล่าให้ฟังเรื่องจึงตรงกับที่ผีเล่า ผีรายนี้ท่านว่าร้ายมาก เมื่อทำอะไรท่านไม่สำเร็จก็ไปกวนพระสององค์ ด้วยการข่มขืนท่านขณะนอนหลับ ถึงกับพระต้องตะโกนขึ้นทั้งหลับ จนท่านเองได้ยินชัดถ้อยชัดคำว่า “ก็โยมเป็นผู้หญิง ส่วนอาตมาเป็นพระ จะให้ทำแบบฆราวาสได้อย่างไร ไม่เอา รีบออกไป เดี๋ยวตกนรกยิ่งกรรมหนักกว่านี้เข้าอีก ท่านอาจารย์ช่วยด้วย ผีผู้หญิงกำลังข่มขืนกระผมอยู่เวลานี้ รีบมาเร็วช่วยกระผมด้วย ท่านอาจารย์มาเร็ว” ดังนี้ เสียงตะโกนเรียกท่านทั้งที่หลับ เหมือนเสียงคนตะโกนเรียกกันเราดีๆ นี่เอง

ท่านอาจารย์เองซึ่งกำลังออกจากที่ภาวนา หลังจากรบกันกับผีผู้หญิงเพิ่งผ่านไปสักครู่ ก็ได้ยินเสียงแปลกอย่างชัดถ้อยชัดคำ ก็ได้รีบไปหาพระองค์ที่เรียกท่านให้ช่วยทันที และปลุกให้ตื่นในบัดเดี๋ยวนั้น เมื่อพระองค์นั้นตื่นขึ้นมา ถามก็ได้ความว่ามีผู้หญิงกำลังมีท้องจะเข้ามาข่มขืน บอกเท่าไรก็ไม่ฟัง เลยต้องเรียกให้ท่านอาจารย์มาช่วย ก็พอดีท่านมาปลุกให้ตื่นอยู่ขณะนี้แลดังนี้ ซึ่งเป็นเรื่องประหลาดมาก ยังไม่เคยปรากฏที่ไหนมาก่อนเลย ท่านว่าพระทั้งสององค์นั้นฝันเหมือนกัน แต่มิได้ฝันในคืนเดียวกัน ขณะฝันและกลัวหญิงนั้นจะทำลายพรหมจรรย์ ก็ตะโกนเรียกท่านอาจารย์ให้ไปช่วยอย่างชัดถ้อยชัดคำเช่นกัน คืนหนึ่งองค์หนึ่งตะโกนร้องเรียก อีกคืนหนึ่งองค์หนึ่งตะโกนร้องเรียกอยู่เรื่อย สำหรับท่านเองก็ถูกกวนทางสมาธิภาวนา พระสององค์ก็ถูกกวนเวลานอนหลับแทบทุกคืน

ท่านว่าสำคัญที่โรคบ้าพรรค์นี้ไม่ยอมรับส่วนกุศลผลเมตตาอะไรทั้งสิ้น นอกจากสิ่งที่มันต้องการอันเป็นโรคบ้าไม่รู้จักอายนั้นเท่านั้น จึงทำให้คิดออกไปนอกลู่นอกทางว่า ไม่ว่าโลกใดก็ตาม ถ้าโรคบ้าโรคหน้าด้านนี้ได้เข้าสิงแล้ว โลกนั้นจะต้องเป็นทำนองเดียวกับผู้หญิงผีคนนั้นมาเป็นกับพระนั่นแล

ผู้เขียนเรียนถามว่า ที่ว่าผีหญิงมาทำท่าจะทำไม่ดีไม่งามนั้นเขาทำอย่างไร ท่านตอบแบบคนโมโหให้ผียังไม่หายว่า จะให้อธิบายให้ฟังอย่างเปิดเผยเรือเกยหาดอย่างไรอีก เพียงฟังกันเท่าที่เล่ามานี้ก็อยากเอาหัวมุดดินอยู่แล้ว จะให้พูดชัดยิ่งกว่าคนแก้ผ้าพูดนั้นผมพูดไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่ผีตัวหน้าด้านคนนั้นที่จะพูดจนไม่รู้จักคำควรไม่ควรนี่ ก็ทราบกันอยู่แล้วว่า “ข่มขืน” จะให้พูดอย่างไรอีก ผีหรือคนฟังก็ต้องเข้าใจกันอย่างชัดเจนไม่มีทางสงสัย
ผู้เขียนถามอีกว่า ส่วนท่านทั้งสององค์นั้นท่านไม่ทราบด้วยสมาธิภาวนาบ้างหรือ ผีจึงไปกวนท่านในเวลาหลับนอน ซึ่งไม่ต้องการความสุขใดยิ่งไปกว่าการหลับสนิทในเวลานั้น ท่านว่า ก็ท่านไม่ได้บอกว่าท่านทราบหรือไม่ทราบ เห็นแต่ท่านตะโกนลั่นตอนกลางคืนดึกๆ จนเราทนอยู่ไม่ได้ต้องรีบไปปลุก เวลาตื่นขึ้นมา ถามได้ความว่าผีมาปลุกปล้ำข่มขืน เรื่องก็เท่านั้น
ผู้เขียน : ท่านอาจารย์พักอยู่ที่นั้นนานเท่าไร ท่านพักอยู่หลายเดือน แต่เหตุที่จะได้จากที่นั่นไปก็เนื่องจากท่านสององค์ไม่ชอบอยู่ บอกว่าทนผีมากวนจะเอาตัวไปเป็นอะไรไม่ไหว เลยจำต้องพาท่านหนีไป
ผู้เขียน : ก็ผีที่รบกวนท่านอาจารย์นั้นไม่นับเข้าในจำพวกเปรตที่ควรได้รับส่วนบุญบ้างหรือ ทำไมเวลาแผ่ส่วนกุศลให้จึงไม่ยินดีรับ ท่านว่า จะเป็นจำพวกไหนผมก็ทราบไม่ได้ ทราบได้แต่มันจะทำแบบบ้าของมันท่าเดียว โดยไม่สนใจกับอะไรทั้งสิ้นเท่านั้น พูดแล้วท่านยิ้มนิด แล้วพูดต่อไปอีกว่า ผมสงสารพระสององค์ที่อายุยังหนุ่มแน่นมาก แต่ท่านเป็นผู้ปฏิบัติดี มีความมุ่งมั่นในธรรมอย่างยิ่งจะอยู่ไม่เป็นสุข เพราะเรื่องนั้นรบกวนท่าน ตอนกลางคืนท่านมีอาการไม่สู้ดี คิดทุกข์คิดยากทั้งสององค์ ในเวลานอนหลับกลัวผีตัวนั้นจะไปทำลายดังที่เคยเป็นมา ท่านไม่อยากอยู่ที่นั่นจึงได้พาหนีไป
ผู้เขียน : เรื่องทำนองนี้จะเป็นได้เฉพาะหญิงเท่านั้น หรือผู้ชายก็มีทางเป็นได้ในเวลาตายไป ท่านฟังแต่คำว่าราคะตัณหาก็แล้วกัน มันไม่เคยไว้หน้าใครว่าเป็นหญิงเป็นชาย เป็นพระเป็นเณร เป็นเปรตเป็นผี หรือเป็นเทวบุตรเทวธิดา มันเป็นนายเสียทั้งนั้น ไม่เคยยอมเป็นบ๋อยใครอย่างง่ายๆ เลย จึงมิได้นิยมว่าเป็นใครที่มันจะเป็นนายและบังคับไม่ได้ มันบังคับได้ทั้งนั้น ฉะนั้นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ตามจึงมีทางเป็นได้ด้วยกัน แต่ที่ผมพูดนี้ก็พูดตามเรื่องที่ปรากฏต่างหาก มิได้ตั้งใจตำหนิว่าผู้หญิงไม่ดี ถ้าผู้ชายไม่ดีหรือไปปรากฏแก่หญิงหรือแก่นักภาวนาหญิงเข้าบ้าง เขาก็จำต้องพูดทำนองเดียวกัน ใครจะว่าเราหรือเขาพูดเป็นเชิงตำหนิติเตียนวิญญาณหญิงหรือวิญญาณชาย ก็สุดแต่ผู้จะคิดซึ่งห้ามไม่ได้ อันราคะตัณหานี้เราไม่ควรไปสนใจกับพวกเปรตผีหรืออะไรให้เสียเวลา ว่าเขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มนุษย์เรานี่ซิตัวเก่งและเก่งพอๆ กันทั้งหญิงทั้งชายด้วย แม้ไม่แสดงออกภายนอกก็เก่งอยู่ภายในอยู่นั่นเอง

เช่นทุกวันนี้กับแต่สมัยผมเป็นเด็กเป็นหนุ่ม ผิดกันมากราวฟ้ากับดินเลยท่าน ดูเอาก็แล้วกัน อย่าให้ต้องพูดต้องบอกทั้งภายนอกภายใน เพราะมันเกลื่อนไปด้วยเรื่องอันนี้ทั้งนั้นแทบโลกจะเป็นไฟอยู่แล้ว เพราะเจ้าตัวนี้นำหน้ากล้าอวดลวดลายของมัน และก็ต่างคนต่างมีต่างคนต่างอวด โลกจึงร้อนขึ้นทุกวัน เพราะไม่มีอะไรเป็นความดีความชอบจากการอวดเจ้าตัวนี้ ปกติมันก็เป็นเหมือนวัตถุเครื่องทำลายสังหารอยู่แล้ว เมื่อใครคิดสนุกคะนองไปยกยอมันขึ้นว่าดี และนำออกอวดโลกที่ต่างคนต่างมี มันต้องแผลงฤทธิ์ให้โลกแตกทลายได้โดยไม่สงสัย ลองดูซิถ้าไม่เชื่อว่าเป็นความจริง ต้องเห็นฤทธิ์เดชของมันประจักษ์แน่นอน

ไม่ต้องพูดไปมากและกว้างขวาง เพียงสิ่งนี้มีอยู่ในหัวใจของใครมากน้อย ก็แสดงออกให้เห็นความไม่ดีจนได้อยู่แล้ว จำเป็นอะไรที่จะส่งเสริมให้มันเจริญเติบโตมีอำนาจมากยิ่งกว่าภูผาป่าไม้ ที่จะทำลายตัวเองและโลกให้ฉิบหายเล่า ฉะนั้นปราชญ์ท่านจึงสอนให้ระวังและระงับดับมัน อย่างน้อยก็พอมีความสงบเย็นใจในกลุ่มหนึ่งๆ พอมีทางหายใจได้บ้าง หากท่านถามผมก็พูดให้ฟังตามเรื่อง อย่าหาว่าผมตำหนิติเตียนใคร แม้ตัวผมเองก็เคยกับเจ้าตัวยุแหย่ก่อกวนนี้มาพอแล้ว จนไม่สงสัยว่าเจ้าตัวนี้จะพาเราไปเสวยสุขมหาศาลที่ไหนอีก นอกจากมันกระซิบกระซาบและฉุดลากเราลงนรกอเวจีทั้งเป็นอยู่ทุกวันเวลาเท่านั้น อย่าสงสัยว่ามันจะพาไปสู่สันติธรรม อันเป็นความสงบเย็นใจที่ไหนเลย ถ้าจะเห็นโทษของมันก็ควรเห็น เพราะในตัวมันก็คือตัวโทษล้วนๆ อยู่แล้ว และก็อยู่กับหัวใจเราทุกคนอีกด้วย จะสงสัยมันว่าเป็นอะไรอีก

ท่านว่าพวกผีพวกเทพมีมารยาทางราคะตัณหามากเช่นมนุษย์เรานี่เอง แต่มิได้มีทุกรายไป ผู้เด่นจนแสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจนก็มี เช่นมนุษย์ผู้หนักในทางนี้ บางทีเทพยังแสดงมารยาและจะจับเอาท่านทั้งเป็นก็มี โดยบอกว่ารักท่านมาก ท่านต้องชี้แจงให้เขาฟังจนเป็นที่เข้าใจ แล้วเขาก็หยุดไม่ทำต่อไป แต่ก็พอจับมาเป็นข้อคิดได้ นึกว่าคนละภพละภูมิจะไม่มีความรักใคร่ไยดีต่อกันในทางอารมณ์ได้ แต่ก็ยังแสดงให้เห็นได้ว่าราคะตัณหานั้นไม่เลือกหน้า คบได้ทั้งนั้นตามแต่โอกาสและกรณี ขณะนั้นกายหยาบเราไม่ปรากฏในความรู้สึก คงจะเป็นกายทิพย์ในความรู้ความเห็นและความรู้สึกของเทพก็เป็นได้ จึงทำให้เกิดอะไรขึ้นในใจเทวดา ถึงกับแสดงความรักออกมาอย่างเปิดเผยไม่กระดากอาย ยิ่งกว่ามนุษย์ผู้ดีมีความละอายประจำนิสัยอีก

ปฏิปทาของพระธุดงคกรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตะ
เรียบเรียงโดย ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโน

 

ขนาดพระภิกษุสงฆ์ปฏิบัติดีฏิบัติชอบ ก็ยังไม่ยอมละเว้น

บาปกรรมจริงๆเลย ดิฉันเองก็เคยมีจิตวิญญานผู้ชายมารบกวน

ค่ะ เรื่องแบบนี้ใครไม่เจอกับตัวก็จะไม่รู้ว่าเป็นยังไง มันอาจดูไม่

น่าเชื่อแต่มันเป็นเรื่องจริง จิตวิญญานลามกนี่มีอยู่บนโลกเราจริ

งๆ ทำบุญให้ แผ่เมตตากรวดน้ำให้ ก็ไม่ยอมรับ

 

ผมเคยเจอตอนเข้าปริวาสคืนแรก วัดวังเย็น ที่กาญครับ ตอนนั้นก็รู้ว่าเป็นผีผู้หญิงมากดผมลงนอนหงายเลยผมสู้แรงไม่ได้ ขนาดผมตอนเรียนหนังสือเป็นนักกีฬาตั้งแต่ปี1ยันปี4 ยังสู้แรงไม่ได้เลย แล้วก็จำไรไม่ได้รู้สึกอีกที ตัวผมกำลังเทศเรื่อง โสรัจจะเพราะเป็นเรื่องเดียวที่ผมจำได้ในตอนนั้น แต่ความรู้สึกที่กล้าในตอนนั้นเพราะรู้ว่ามีพระที่เป็นคนตัวท่านใหญ่มากๆอยู่ด้านหลังผม..ตัวผมยืน ส่วนคุณผีผู้หญิงนั้นนั่งคุกเข่าไหว้อยู่ สักพักผมก็ตื่นเพราะเสียงหัวเราะของพระพี่เลี้ยงที่ผมตามไปด้วย ท่านกางกรดใกล้ๆกับผม เรื่องนี้ผมไม่ค่อยอยากจะเล่าให้ใครฟังหรอกครับเพราะกลัวคนอื่นจะคิดว่าเราคิดลามกตอนบวชแล้วเก็บไปฝัน10ปีพอดีเลย ไม่มีกระทู้นี้ผมก็ไม่เล่าให้ใครฟังหรอกครับ

 

ดิฉันสงสัยประการนึงว่า โดยปกติแล้วมนุษย์และสัตว์มีกิเลสขึ้นโดยเกิดจากขันธ์ ห้า เป็นตัวบีบ ยกตัวอย่างเช่น คนเราร่างกายต้องการอาหารไปหล่อเลี้ยงทำให้ลิ้นสามารถรู้รสอร่อยของอาหาร เช่นเดียวกับ เด็กตอนเด็กๆคนมันไม่มีฮอร์โมน ทำให้เด็กไม่มีความรุ้สึกรักในเพศตรงกันข้าม แต่พอเด็กมันโตมีฮอร์โมน มันก็เริ่มมีแฟน หาจีบสาว เพื่อจะเสพเมถุน แล้วอย่างนี้พอผู้ชายมันกายเป็นผีเหตุใดยังจะเสพเมถุนอยู่ ในเมื่อ ผีหมดความต้องการทางขันธ์ห้าแล้ว

 

ผีมันดับแต่สังขาร แต่จิตมันไม่ได้ดับนี่ ไม่งั้นจะร้องเรียกอาหาร ของกินของใช้ทำไม ที่เค้าเล่าๆๆกันว่าเห็นผีแย่งอาหารอะ ท่านจึงให้ฝึกวิปัสนาตั้งแต่ยังมีชีวิตไง จิตเป็นตัวบริสุทธ์ รักษาศีล 5 ทำบุญสร้างกุศล รับรองตายสวย กิเลสน้อยลงตั้งแต่ยังไม่ตาย

 

อนุโมทนา

 

จิตที่ข้องอยู่กับ สิ่งใด ก็ไปไหนไม่ได้ ทุกวันนี้ มีมากขึ้น ตามความทันสมัย เห้อ

 

เรื่องของวิศวกรหนุ่มรูปหล่อเจ้าของ บ.ในจ.อุดร

น่าจะบวชสักพรรษา ที่วัดปฏิบัติชื่อดังแถว หนองวัวซอ

หลังบวชทางครูอาจารย์ท่านคงจัดให้ไปอยู่ที่แถว

รอบนอกซึงบริเวณพื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นป่า ซึ่งเงียบ

สงบสงัด..เหมาะแก่การปฎิบัติภาวนา

หลังสึกออกมาน้องคนนี้ก็เล่าให้เพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกัน

ให้ฟังว่า..ตอนที่บวชผมโดนผีมันมาข่มขืน

เพื่อนรุ่นพี่ได้ฟังแล้วถามไปว่า..แล้วเป็นไง

น้องคนนั้นตอบ..จะเป็นไง..ก็เละไปซิ.

 

ตายแล้วยังหื่นอีก