พระเทพวิสุทธิกวี นักปกป้องพระพุทธศาสนาแนวหน้า

<TABLE style="BORDER-COLLAPSE: collapse" borderColor=#000000 cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top width="50%">
</TD><TD vAlign=top width="50%">บทสัมภาษณ์พระเทพวิสุทธิกวี
โดยหนังสือพิมพ์ โพสต์ TODAY คอลัม สว่าง ณ กลางใจ
วันอาทิตย์ที่ ๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

</TD></TR></TBODY></TABLE>




สถานการณ์ความมั่นคงของพระพุทธศาสนาที่อยู่ในภาวะสั่นคลอน เพราะเหตุปัจจัยทั้งภายนอก และภายใน (ประเทศ) โดยไม่มีชาวพุทธหรือองค์กรใดมาเผชิญหน้า ตอแย หรือปกป้อง ขณะที่สถานการณ์ลุกลามเรื่อยมาจนกระทั่งในปี พ.ศ.๒๕๔๓ รัฐบาลยกร่าง พ.ร.บ. ปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม ออกมาส่วนหนึ่ง พ.ร.บ. นั้นมีผลกระทบต่อพระพุทธศาสนาโดยตรง ทำให้ผู้เห็นภัยที่มีต่อพระพุทธศาสนานิ่งเฉยไม่ได้ ต้องรวมตัวกันออกมาต่อต้าน คัดค้าน และนี่คือที่มาของศูนย์พิทักษ์พระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทย ที่ปัจจุบันทำหน้าที่เข้มแข็ง เป็นแนวหน้าในการปกครอง คุ้มครองพระพุทธศาสนาอย่างต่อเนื่อง ล่าสุดก็กำลังชนกับศิลปินวาดรูปภิกษุสันดานกา และหมา-มนุษย์ เพราะเป็นภาพที่ดูอย่างไงๆก็เป็นศิลปะที่เหยียดหยามพระพุทธศาสนา
นักปกป้องพุทธศาสนาแนวหน้า
บทบาทศูนย์พิทักษ์ฯ ที่เคลื่อนไหวจับกระแสการดูหมิ่นพระพุทธศาสนาได้ทันท่วงทีนั้น นอกจากเพื่อนร่วมงานแล้ว ยังอยู่ที่พระเถระรูปหนึ่งที่กุมบังเหียน ขับเคลื่อนศูนย์พิทักษ์ฯ มาแต่ต้น ท่านคือ พระเทพวิสุทธิกวี (เกษม สัญฺญโต) เลขาธิการศูนย์พิทักษ์ฯ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดราชาธิวาส รองอธิการบดีฝ่ายวิชาการและวางแผน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย รองเจ้าคณะภาค ๑๖ ๑๗ ๑๘ (ธรรมยุต) คณะเลขานุการคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช ซึ่งต้องร่วมประชุมกับมหาเถรสมาคมในฐานะเลขาด้วย ท่านมีวุฒิการศึกษาทางธรรมจบ ป.ธ. ๙ ซึ่งเป็นขั้นสูงสุด จบปริญญาโทคนแรกของมหาวิทยาลัยมหามกุฏฯ และได้ปริญญาเอก ที่มหาวิทยาลัยเบนาราส ฮินดู ยูนิเวอร์ซิตี พาราณสี อินเดีย โดยใช้เวลาเรียนและเขียนวิทยานิพนธ์เพียง ๒ ปีครึ่งเท่านั้น ชื่อเต็มของท่าน เกษม นามสกุล ลักษณะวิลาส เกิดวันที่ ๑๑ เดือน กุมภาพันธ์ ๒๔๙๘ (ตามสูจิบัตร) ที่ ต.ท่างิ้ว อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช ปัจจุบันอายุ ๕๒ ปี พรรษา ๓๒
เกิดศูนย์พิทักษ์ฯ
พระเทพวิสุทธิกวีเล่าให้ฟังถึงบทบาทและหน้าที่หลังจากต่อสู้ ป้องกันไม่ให้สมเด็จพระสังฆราชและพระสงฆ์ตกไปอยู่ใต้อำนาจของฆราวาสที่มาจาก ๕ ศาสนา คือ พุทธ คริสต์ อิสลาม พราหมณ์ ฮินดู และซิก จำนวน ๓๙ คน เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๓ ตามแผนปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรมของรัฐบาล ได้แล้วว่า ต่อมาคณะที่ร่วมงานมีการประชุมหารือกันว่าต้องมีองค์กรอิสระขึ้นมาทำงาน จึงตั้ง ศูนย์พิทักษ์พระพุทธศาสนาแห่งประเทศไทยขึ้นมา และได้ประกาศจัดตั้งที่ห้องประชุมมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย เมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๔๓ หลังจากนั้นมีภารกิจและปัญหาให้แก้ตลอดปี

ท่านเล่าว่าเมื่อต่อสู้กับการปฏิรูปกระทรวง ทบวง กรม ทำให้กระทรวงศึกษาธิการไม่ถูกยุบ แต่โครงสร้างส่วนหนึ่งคือ สำนักงานเลขาธิการศาสนาและศิลปวัฒนธรรมที่เสนอมาพร้อมกับ พ.ร.บ. ปฏิรูปฯ ต้องล้มไป ถือว่าเป็นผลงานชิ้นแรก จากนั้นก็ตามมาอีกหลายงาน ที่ศูนย์พิทักษ์ฯเข้าไปแก้ไข เช่น เรื่องที่มีการเสนอหลักสูตรพระพุทธศาสนาสำหรับใช้สอนในโรงเรียนเข้ามาโดยให้แต่ละโรงเรียนเข้ามาโดยให้แต่ละเขตการศึกษาจัดหลักสูตรเอง ทางศูนย์พิทักษ์ฯ เห็นว่าเป็นไปไม่ได้ ถ้าหากจัดหลักกสูตรเอง หากมี ๒๕๐ หลักสูตร ศาสนาพุทธจะมี ๒๕๐ นิกายทันที เราจึงต่อสู้ให้มีหลักสูตรกลางโดยให้มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นประธานร่างหลักสูตรขึ้นมา ซึ่งเป็นที่ยอมรับและใช้ในชั้น ป.๑-ม.๖ ถึงปัจจุบัน
เกิดสำนักพุทธฯ
อีกเรืองหนึ่งที่ศูนย์พิทักษ์ฯ ต่อสู้อย่างเข้มข้น คือ การที่รัฐบาลจะยุบกรมการศาสนาแล้วตั้งสำนักงานพระพุทธศาสนาขึ้นมา แต่พอถึงเวลาจริงๆ สำนักพุทธฯ ก็ไม่ตั้ง กรมการศาสนาก็ไม่มี ศูนย์พิทักษ์ฯ จึงพาพระออกไปนั่งหน้ารัฐสภา ๑๕วัน ๑๕ คืน ตั้งแต่วันที่ ๕-๒๑ ก.ย. ๒๕๔๕ นาทีนั้นไม่ขอสำนักพุทธฯแล้ว ขอกระทรวงพุทธศาสนาและวัฒนธรรมไทยเลย ก็เกือบได้

ในที่สุดได้สำนักพุทธฯ มาก็ถือว่าทำได้ เป็นสิ่งที่คณะสงฆ์ภูมิใจ เพราะตั้งแต่มีคณะสงฆ์ไทยมา เพิ่งมีหน่วยงานที่ทำงานเพื่อศาสนาพุทธโดยเฉพาะ ไม่ต้องยุ่งกับคนอื่น ถือว่าเป็นผลงานชิ้นโบแดง ของศูนย์พิทักษ์ฯชิ้นหนึ่ง
ป้องกัน ๑๑ วัดไม่ให้ถูกยุบ
ต่อจากนั้นก็มีเรื่องต้องไปชี้แจง คัดค้านอยู่เรื่อยๆรวมทั้งการที่รัฐจะออกพระราชบัญญัติจัดรูปที่ดินเพื่อพัฒนาพื้นที่ ซึ่งต้องไปที่หน้ารัฐสภาอีก ๓ วัน ๓ คืน ในปี พ.ศ.๒๕๔๗ เพราะ พ.ร.บ. นี้กระทบพระพุทธศาสนาโดยตรง และเราก็ทำสำเร็จ
ท่านอธิบายเฉพาะพระราชบัญญัตินี้ระบุพื้นที่จะจัดรูปโดยรวมที่วัด ที่ธรณีสงฆ์ ที่ศาสนสมบัติกลางเข้าไป เมื่อเรามาอ่านก็สงสัยว่าทำไมไม่มีที่มัสยิดของอิสลาม ที่โบสถ์คริสต์ มีแต่ของศาสนาพุทธ ก็มานึกดูว่าปู่ย่าตาทวด ยกมือจบกันไม่รู้กี่จบทำเป็นวัดเป็นวาขึ้นมา แต่นี่จะออกกฎหมายเอาที่วัดไปเฉยๆ คิดว่าไม่ถูกต้อง เราก็ออกไปสู้กัน ผลสุดท้ายก็ต้องตัดออกไปทั้งหมด เราประสบความสำเร็จงดงาม มิเช่นนั้นวัดคงถูกยึดไปหมด
ต่อมายังมีเขตเศรษฐกิจพิเศษ เริ่มจากเขตแรก คือ ศูนย์คมนาคมตากสิน แถววัดราชโอรส ซึ่งมี ๑๑ เขตวัดอยู่ในเขตนั้นจะถูกกระทบ ถ้าพวกเขาทำตรงนั้น หมายความว่า วัดเก่า วัดใหม่ต้องรื้อหมด ก็เลยต้องไปต่อสู้ ซึ่งก็ได้ผล (เรื่องนี้เกิดในสมัยรัฐบาลทักษิณ) นี่คือเรื่องหลักๆที่เราไปทำ
ประท้วงเว็บไซต์
เรื่องย่อยๆก็ยังมีอีกหลายเรื่อง เช่น เรื่องการ์ตูนพระพุทธเจ้า เรื่องเอาพระพุทธเจ้าไปทำสิ้นค้า บางครั้งมาทางเว็บไซต์ เอาพระพุทธรูปตัดเศียรออกประกาศขายทางเว็บไซต์ ก็ต้องไปประท้วงกับสถานฑูตสหรัฐ ซึ่งเขาก็ยอมรับฟัง และปิดไป
ส่วนเรื่องเรียกร้องให้บทบัญญัติพระพุทธศาสนาในรัฐธรรมนูญไม่ได้ ก็ผิดหวังอยู่บ้าง แต่ไม่ใช่ว่าผิดหวังว่าได้หรือไม่ได้ แต่ผิดหวังกับคนมากกว่า โดยเฉพาะชาวพุทธที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ แต่กลับมาย้อนกระแสความคิด เป็นผู้ใหญ่แล้วแต่พูดไม่ถูกต้อง เช่น ประธานกรรมาธิการยกร่างรัฐธรรมนูญที่ไม่มีความรู้ แต่ก็อวดว่ามีความรู้ เช่น บอกว่ารัฐธรรมนูญเป็นของต่ำ พระพุทธศาสนาเป็นของสูงไม่ควรมาอยู่ในรัฐธรรมนูญ แต่กลับเอาพระเจ้าแผ่นดินมาอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ แสดงว่าพระเจ้าแผ่นดินต่ำกว่ารัฐธรรมนูญใช่ไหม ซึ่งอาตมามองว่านี่เป็นความล้มเหลวของประชาธิปไตยไทย เพราะว่ามองรัฐธรรมนูญเป็นของต่ำ
รัฐธรรมนูญของสูง

ความจริงรัฐธรรมนูญเป็นของสูง ชาติอื่นๆไม่มีใครล้ม แต่ของเรามองว่าเป็นของต่ำ ไม่เคารพกฏเกณฑ์ตรงนี้ และประชาธิปไตยก็ไม่เดินหน้า เพราะฉะนั้นถ้าหากจะถามว่าเสียใจไหม ?
ไม่เสียใจหรอก เมื่อพูดโดยรวมแล้วก็ถือว่าสิ่งที่ได้เยอะ ได้บอกความจริงให้โลกรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ชาวพุทธจะได้ตื่นขึ้น

คนในกรุงเทพก็ช่วยอะไรได้ไม่เท่าไหร่ คนในกรุงเทพค่อนข้างวัตถุนิยมสูง เอาตัวรอด แต่คนในต่างจังหวัดปลุกขึ้น เราแพ้เพราะประชามติในต่างจังหวัดที่แพ้เพราะถูกข่มขู่ ใช้อำนาจรัฐข่มขู่ประชาชน มีที่ไหนบอกว่าให้ไปลงประชามติ แต่พอไปลงว่าไม่เห็นด้วย กลายเป็นว่าผิด
เป็นห่วงชาวพุทธพม่า

ตอนนี้มีความเคลื่อนไหวล่าสุด หลังจากรัฐธรรมนูญคือเรื่อง ๑.ภิกษุสันดานกา ๒.การทารุณชาวพุทธในพม่า
เมื่อถามว่าเรื่องภิกษุสันดานกาจะเป็นเรื่องจะยาวไหม ?
ท่านตอบว่า โดยส่วนตัวอาตมาอยากให้คนเรายอมรับความจริง อย่าทิฏฐิ ให้ยอมรับสภาพความเป็นจริง เด็กก็จะมีกำลังใจ อาจปี่ลยนความคิดก็ได้ แต่ดูเหมือนว่า คนเรามีการรวมหัวดันทุรังหนักขึ้นไปอีก อันนี้แหละที่เป็นปัญหา
แล้วจะแก้อย่างไรได้บ้าง

อันนี้คงต้องดูไปอีกระยะหนึ่งว่า ทางออกที่ดีที่สุดในช่วงนั้นๆ จะเป็นทางไหน อาตมาเองไม่กำหนดตายตัวว่าต้องออกทางนี้เท่านั้น อยากให้เรื่องสงบมากกว่า

ส่วนที่มาเคลื่อนไหวทารุณกรรมชาวพุทธพม่านั้น จริงๆแล้วรอมานานแล้วว่า ที่เขาประชุมกันหมดเงินในการประชุมชาวพุทธโลกไปตั้งกี่สิบล้าน ท่านเหล่านี้น่าจะออกมาแสดงบทบาทบ้าง ไม่ได้หมายความว่าจะต้องออกมาประณาม แต่สามารถออกมาเรียกร้องความสงบก็ได้

เท่าที่ฟังมา ท่านเหล่านี้อาจจะรู้สึกหวาดหวั่นว่าไปพม่าแล้วอาจจะถูกจับติดอยู่ จริงๆแล้วไม่ใช่ การเรียกร้องสิ่งที่ดีงามให้แก่กันไม่ได้แปลว่าจะไปเรียกร้อง ไปรุกราน ก้าวก่าย ล่วงล้ำภายใน เราอยากเห็นความสงบเกิดขึ้น แถลงการณ์ไปโลกเขาก็รู้ ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ตวามรุนแรง
จะมีการสร้างเครือข่ายกับนานาชาติอย่างไร ?

มันเกิดขึ้นมาเรื่อย ถือว่าเราสามารถใช้เครื่องมือสื่อสารเช่นอินเตอร์เน็ตได้ อินเตอร์เน็ตของเรามีทั่วไป เรตติ้งไม่แพ้ใคร ตั้งมา ๒ ปีกว่าๆคนเข้ามาเกือบล้านคน ต่างประเทศจะเข้ามาดูตลอด
พ.ร.บ.คุ้มครองพระพุทธศาสนา

เมื่อถามว่าการเคลื่อนไหวของเราดูเหมือนว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวโดยใช้มวลชนมากกว่ากฎหมาย สำหรับตัวกฎหมายจะมีการเคลื่อนไหวอย่างไรบ้าง ? เช่นการที่จะให้มี พ.ร.บ.ปกป้องพระพุทธศาสนา ?

ท่านตอบว่า ว่ากันจริงๆแล้ว ตอนนี้ก็มีชื่อจำกัดอยู่ ถ้าในช่วงวิกฤตเราก็จะถูกต้านมาก โดยหาเงื่อนไขว่าเราไปฝักใฝ่การเมือง แต่เราต้องการความชอบธรรมในสังคมเท่านั้น แต่ว่ากฎหมายก็เหมือนกัน ก็ต้องมีจังหวะผลักดันที่เหมาะที่ควร แล้วเมื่อเรามีส่วนร่วมในการร่างเราก็ต้องไปตรวจดู

ตอนนี้อาตมาเป็นที่ปรึกษาของอนุกรรมาธิการการศาสนา จริยธรรม ศิลปวัฒนธรรม ของอาจารย์วรเดช อมรวรพิพัฒน์ (สนช.)

แล้วมีพ.ร.บ.ที่จะออกมาตามรัฐธรรมนูญพื่อคุ้มครอง ปกป้องพระพุทธศาสนา ตามรัฐธรรมนูญ ได้ข่าวว่าในสัปดาห์นี้จะเข้าสู่ที่ประชุม สนช. ชื่อ พ.ร.บ.อุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาเสนอโดยอนุกรรมาธิการศาสนา ผู้แทนอนุกรรมการกลั่นกรองไปเรียบร้อยแล้ว ไปสู่ชั้นกรรมาธิการศาสนาแล้ว เหลือแต่เสนอที่ประชุมใหญ่ สนช. เท่านั้น (พ.ร.บ.นี้ สนช.อภิปรายเมื่อวันที่ ๒๔ ต.ค. ส่งให้รัฐบาลพิจารณาแล้วส่งคืนภายใน ๓๐ วัน
ห่วงศาสนา
เมื่อถามว่าเวลาเราออกไปชุมนุมที่หน้ารัฐสภา คำนึงถึงภาพพจน์ในสายตาของคนไทย ว่าอาจมองว่าไม่เหมาะ ไม่สม ?

ท่านตอบว่าก็มีคิดเหมือนกัน เพราะทุกครั้งก็ต้องคิดทั้งบวก ลบ แต่หากเรามองว่านั่นคือหายนะของพระพุทธศาสนา แล้วถามว่าเราจะอยู่ได้ไหม เราต้องมองภาพรวม พระพุทธเจ้าเองก็เคยถูกด่าถูกว่า เราจะอยู่เฉยๆ ไปได้อย่างไร ศาสนาล่มเราก็ล่มไปด้วย
เมื่อถามว่าพระเดชพระคุณออกมาเคลื่อนไหวอย่างงี้ ได้รับการสนับสนุนจากวงการคณะสงฆ์ หรือสำนักที่สังกัดมากน้อยอย่างไร ?
ท่านว่าสำนักที่สังกัดไม่มีปัญหาเลย วัดนี้ไม่มีปัญหาเพราะหลวงพ่อ (เจ้าอาวาส) เข้าใจอาตมาเองก็มีตำแหน่งคณะเลขานุการคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็ตพระสังฆราช ต้องเข้าไปประชุมร่วมกับพระมหาเถรสมาคมทุกครั้ง ก็ (มส.) ไม่เคยบอกไม่เคยว่า (กล่าว) อาตมายืนยันเสมอว่าถ้าหากว่าทำไม่ถูกท่านกึคงบอก
เมื่อถามว่าทำงานวิตกไหม เมื่อปฏิบัติโดยไม่มีนโยบายจากเบื้องสูง ?

ท่านบอกว่าไม่ได้เป็นห่วงตรงนั้น ถือว่าเราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เพื่อพระพุทธศาสนาที่เราได้อาศัยได้เติบโต ถ้าหากว่าไม่ได้บวชเข้ามาพึ่งพระรัตนตรัย ก็ไม่แน่ว่าชีวิตนี้จะได้เข้ามากรุงเทพหรือยัง

สุดท้ายท่านพูดว่ารู้สึกหนักใจกับความมั่นคงทางพระพุทธศาสนา เพราะพวกเรายังตื่นไม่พอ สถานการณ์ข้างนอกก็หนัก หนักใจที่สุดคือทางการเมือง เพราะการเมืองเป็นตัววางกรอบ วางนโยบาย ออกกฎหมายให้คนต้องปฏิบัติตาม

หนังสือพิมพ์โพสต์ ทูเดย์
วันที่ ๒๘ ตุลาคม 2550​

http://newweb.bpct.org/content/view/151/110/