อัศวิน ผู้พิชิต ความโกรธ เกลียด

ศาสดาแห่ง ทางสายกลาง
แนวคิด ของ พระพุทธเจ้า
(คัดลออกเนื้อหาบางส่วนมาจาก หนังสือ ศาสดา ประทีปทางปัญญาและศรัทธาของโลก โดยเจตต์ เจริญโท)

พระพุทธองค์ทรงต่างจากศาสดาส่วนมาก คือ
พระองค์ไม่เคยอ้างว่า พระเจ้ามีพระดำรัสผ่านทางพระองค์
พระองค์ ไม่ทรง "ติดสินบน ประชาชน" ให้ทำดี
โดยสัญญาว่า จะได้รางวัล ขึ้นสวรรค์ หาก ทำความดี
โดยขู่ว่า จะได้รับโทษ ลงนรก หาก ทำความชั่ว
เพราะนั่นเป็นการสร้างเงื่อนไข ที่เห็นแก่ตัวเป็นหลัก
ผู้ประพฤติดีทั้งหลายไม่ควร ยึดถือ พระองค์สอนให้ทำความดี
เพื่อตนเองและผู้อื่น เพื่อความสงบของจิตวิญญาณ ของตนเอง

ศาสนาพุทธ คือ ศาสนาแห่งการปล่อยวาง และขันติธรรม
ลัทธิศาสนาส่วนใหญ่ นำไปสู่ความขัดแย้ง และเกลียดชัง
ไม่ได้นำไปสู่ความมีปัญญา และสันติสุข พระองค์ทรงชี้ว่า
มรรควิถีสู่ความหลุดพ้นที่แท้จริงคือ
การมีความเคารพซึ่งกันและกัน ในหมู่มนุษย์ ทุกเผ่าพันธุ์ ทุกศาสนา
พระองค์ทรงห้ามมิให้สาวก ใช้อาวุธเข้าห้ำหั่นกัน เพื่อความเปลี่ยนแปลง
นอกจากใช้คำพูด ชี้ผิดถูก โน้มน้าว จูงใจ ที่ถูกต้อง สัมมาฐิติ ดังคำว่า
"หากเราไม่อาจโน้มน้าว จูงใจ เขาได้ เราก็จะต้องไม่ลงโทษเขา"
พระองค์ ไม่ทรงสนใจในเทววิทยา ของศาสนา
"ตถาคตไม่รู้ความลับของพระเจ้า แต่รู้เกี่ยวกับ ความทุกข์ของมนุษย์"
พระองค์ทรงสร้างระบบ แห่งความศรัทธาและเมตตา
บนพื้นฐานทางสายกลาง ขันติ เมตตา อภัย เพื่อสนองความโกรธ เกลียด ของผู้อื่น
"จงอย่าให้เลือดหลั่งแม้หยดเดียว เพื่อบูชาพระเจ้า"
"สิ่งที่ค้ำจุนโลกไว้ มิใช่อำนาจของพระเจ้า แต่คือ เมตตาธรรม"
จุดมุ่งหมายของพระองค์คือ ทำให้โลกท่วมท้นไปด้วย ความรัก ความเมตตา มีความเรียบง่าย ซื่อสัตย์ สุภาพนุ่มนวล ดำเนินวิถีชีวิตที่ไม่ก่ออันตรายแก่สิ่งมีชีวิตทั้งมวล ทุกรูปแบบ และนี่คือ ศรัทธาอันมั่นคงต่อ
"หลักแห่งการอยู่ร่วมกันฉันญาติมิตร กับ สิ่งมีชีวิตทั้งมวล"
เจ้าชายสิทธัตถะ อัศวินผู้มีชัยในสงครามพิชิต ความโกรธเกลียด
[b-wai] [b-wai] [b-wai] (b-flower) (b-flower) (b-flower)
พระไตรปิฎก เขียนขึ้นภายหลัง โดยสาวกและผู้นำการเมือง(พราหมณ์) ที่เติมแต่ง คำสอนของตถาคต
มาผสมกับพราหมณ์ ฮินดู ดั้งเดิม ที่ชนชั้นปกครองไม่ยอม เพราะกลัวเสียอำนาจ จึงมีเรื่อง นรก สวรรค์

 

*** ทำตนให้เป็นอัศวิน ****

ด้วย "สัจจะ"
......."สัจจะ ไม่โกรธ ไม่เกลียด มีกำหนด ๑ ชั่วโมง".......

หากตัวเราทำได้...
ตัวเราก็คือ "อัศวิน" ปราบมารในใจตนเองได้จริง !!!!
อยู่ที่ตัวท่าน จะทำ หรือไม่ทำ !!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

พระเคยสอนนาคาว่า
อย่าค้นหานิพพานเลย เพราะนิพพานอยู่ที่ใจเรานี่เอง



นิพพาน...คือ สิ่งไม่ตาย ไม่สูญสลาย คงอยู่ตลอดไป
ในโลก ในจักรวาล...สิ่งที่ไม่ตาย ไม่สูญสลาย และคงอยู่ตลอดไป....คือ "ตัวกระทำ"

"ตัวกระทำ" คือ ผลการกระทำจากสัจจะ จากสัญญาใจตนเอง

- " หนุมาน ผู้นำสาร"

 

แต่เนื้อความท่อนสุดท้ายแปลกๆนะครับ

 

"สิ่งที่ค้ำจุนโลกไว้ มิใช่อำนาจของพระเจ้า แต่คือ เมตตาธรรม"
น่าจะเอาไปให้คนต่างศาสนาอ่านอ่ะ ที่ชอบเอ่ยถึงศาสดาเขาว่าเป็นคนสร้างโลก

**ขอโทษที่นอกเรื่องค่ะ

 

มีผู้นำทาง...ดังอัศวิน เช่นนี้แล้ว
ทำไม??????ผู้คน
ในเว็บนี้ ยังมีอัตตา
ยังไม่ลด ละ วาง อุเบกขา กันหนอ......
หรือจะรอ ให้โลกแตกสลาย.....วอดวาย
จนจะตายจากกัน จึงจะคิดได้ รู้อภัยให้กัน
(b-hmm) (b-hmm) (b-hmm) (bb-flower

 

ช่ายแย้ว................ท่อนนี้ดูแปลก ๆ มีกลิ่นไม่ค่อยดีนัก ในความรู้สึกอันต่ำต้อยของกระผม

แม้.......จะมีหลาย ต่อหลายจุด ที่เป็นช่องโหว่ให้เห็นบ้าง แต่ ต้องดูว่า มันเป็น ชั้น ของพระบาลี หรือ ชั้นของ อรรถกถา

ชั้นพระบาลี เป็นที่ยอมรับนับถือกันว่า เป็น พระพุทธพจน์ แท้ ๆ แช่แป้ง

ชั้นอรรถกถา ก็เช่นกัน ยอมรับนับถือกันว่า เป็นของพระอรรถกถาจารย์ แท้ ๆ แช่แป้ง

อ้าว.......................... แล้วไง หล่ะ

ก็...นั่นแหละ ครับ พระพุทธองค์ กับ พระอรรถกถาจารย์ ก็คนละชั้น นั่นแหละค้า...............บ

หนึ่ง บรมศาสดา กับ หนึ่ง สาวก

หนึ่ง สัพพัญญุตญาณ กับ หนึ่ง ......??? ปฏิสัมภิทา ก็แล้วกัน

หนึ่ง ดวงตะวันฉายแสงแรงกล้า กับ หนึ่ง ตะเกียงเจ้าพายุ ฉายแสงแรงฤทธิ์(นิดเดียว)

พอแล้วหน่ะ..............มากไป ขี้เกียจอ่านเอาง่าย ๆ
(b-evil) (b-evil) (b-evil) (b-evil)

 

*** โลกุตตระ(พระไตรปิฎก) กล่าวไว้ ****

พระไตรปิฎกที่อ่านกัน...เขียนขึ้นภายหลัง
สาวกสมัยพุทธกาล....ไม่ได้บันทึกไว้
ผู้ที่บันทึก...ทุกย่างก้าวของพระพุทธเจ้า ....คือ พราหมณ์
แต่... เก็บไว้เฉยๆ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

รบกวน ขอแหล่งที่มา ของ ข้อมูลข่าวสาร การกล่าวอ้าง ข้างต้น ด้วย ดิ๊ คับ

ผมใคร่อยากจะหาความรู้ มาใส่กระโหลก กะลา ของผมให้มันเพิ่มรอยหยัก อีกสักนิดอ่ะครับ

ผมกลับเห็นว่า พราหมณ์ เขียนหน่ะ ก็มีส่วนอยู่ แต่อยู่ใน ชั้น อรรถกถา ฎีกา อนุฎีกา โยชนา อะไร ประมาณนั้น อ่ะครับ ยังไม่เคยค้นพบในชั้น พระบาลี เลย แม้แต่ องค์สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช ยังมีพระนิพนธ์ ไว้อย่างนี้เลย อ่ะครับ

รบกวน เอ่ยข้อความให้ครบ พูดให้จบไม่อ้ำอึ้ง จึงจะถึงซึ่งวัตถุประสงค์ ตรงเป้าหมาย จ้า..........................

ขอบคุณงับ
(b-oneeye)

 

อวิชชา
คือ
ความด้อย ทางปัญญา
คือ
ความหลง ผิดๆ ยึดติด รูป
คือ
ความโกรธ เพราะ ยึดติด รูป
คือ
ความเกลียด รักใน รูป
สรุป
อย่ายึดติด ยึดมั่น ในรูปตน รูปอื่นๆ เลย