ถึงเวลาที่สยบข่าวภัยพิบัติ  ทางสายเอก

อัญเชิญโคลง 4 สุภาพ ครั้งเก่า..ขอรับ


งาสารฤาห่อนเหี้ยน.......หดคืน
คำกล่าวสาธุชนยืน.........อย่างนั้น
ทุรชนกล่าวคำฝืน..........คำเล่า
หัวเต่ายาวแล้วสั้น..........เล่ห์ลิ้น..ทรชน.

 

โคลง 4 สุภาพรุ่นเก่า....แต่งดี
คติพจน์มากมี.............ซ่อนเร้น
ผมแต่งได้แค่นี้...........ไม่ลึกล้ำ ดอกนา
อ่านไม่ค่อยตื่นเต้น.......เท่าเขา ผู้เชี่ยวชาญ

 

(ท่านสมาชิกที่สนใจธรรม ชอบอ่านกลอน หรืออยากค้นหาอ่านในพระไตรปิฎกที่มีหัวข้อธรรม ซึ่งจะหาอ่านได้ง่ายๆมาก เชิญเข้าไปติดตามได้ในกระทู้ (ถึงเวลาที่สยบข่าวภัยพิบัติ ทางสายเอก) ของท่าน คมสันต์usa นะครับ)


ผมลงในอีกระทู้หนึ่งว่า อย่างในวงเล็บ แปลกใจไฉนมีคนกดไม่เห็นด้วยอยู่คนหนึ่ง ใครช่วยวิเคราะห์หาสาเหตุที่ไม่เห็นด้วยที


เป็นเพราะเหตุอะไรว้า หรือผมเอาความจริงมาเปิดเผยทำให้มีคนขาดรายได้หรือไร

 

อ้าว..งัยเป็นงั้นไปล่ะ คุณ ก เกียรติ ทำไมหงายเก๋ง

ก็ตอนที่มีใครกดเห็นด้วย กับข้อความที่โพสต่างๆ เราทำไมไม่แปลกใจบ้างล่ะ

แต่พอมีคนกดไม่เห็นด้วย กับแปลกใจ

นี่แหละหนา หากยังไม่ยอมรับความจริงทั้งสองฝั่ง

<iframe width="220" height="115" src="http://www.youtube.com/embed/YGsyW50Om0g" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​

 

วิเคราะห์ดังนี้ค่ะ(ติงเคยเจอกับตัวเองบ่อยค่ะ)
1. กดผิด และไม่ทราบว่าตนเองกดผิด คือเจตนากดอนุโมทนา แต่มือพลาดไปโดนปุ่มไม่เห็นด้วย แลัวไม่ได้ดูผลงานตนเอง
2. กดผิด และทราบว่ากดผิด แต่ไม่ทราบวิธีแก้ไข ไม่กล้่าถามใคร
3. กดผิด ทราบวิธีแก้ไข(ติงบอก) แต่ไม่แก้(เคยเห็น 1 คน เพื่อนติงในเว็บค่ะ)
4. ไม่เห็นด้วยจริงๆ
5. กดเพราะอยากจะกด มีอะไรไหม (ทำยังกะจะสร้างสถิติสมาชิกผู้กดไม่เห็นด้วยมากเป็นอันดับหนึ่ง เคยเห็น 1 คน เขาจะไล่กดๆๆๆๆๆ อย่างมันในอารมณ์ ^^)
5. กดไม่เห็นด้วยเพราะเกลียดผู้โพสต์เป็นส่วนตัว (เคยเห็น 2 คนค่ะ ติงถามถึงรู้)
6. กดไม่เห็นด้วย เพราะอ่านไม่ละเอียด ตีความผิด เข้าใจเจตนาผู้โพสต์ข้อความผิด (อันนี้เจอบ่อยที่สุดค่ะ อ่านลวกๆ แล้วก็กดไม่เห็นด้วย อันนี้แก้ยากและไม่ดีเลย บางท่านก็มิจฉาทิฏฐิ)

 

หามิได้ดอก..ขอรับ..เห็นช่วงนี้เห็นท่านชอบโคลงเป็นพิเศษ..เลยนำ
โคลงครั้งเก่าบทนี้..มาให้ชม..เป็น..โคลง"ครู"..ขอรับ..คือ..ทั้ง
คำ..สัมผัส..ไม้เอก ๗ แห่ง..และไม้โท ๔ แห่ง..ครบถ้วน.หมด...นิยมใช้
เป็นครู..ขอรับ แต่งไม่ยากขอรับ..แต่อย่าใจร้อน..เหมือนค่อยๆ..จิบชาร้อน
แค่นี้ท่านก็ไปโลดแล้ว..ขอรับ

 

..ท่านอาจารย์ขอรับ..
ลูกศิษย์..หายใจ..อยู่..ขอรับ

 

ลมหายใจก็ไม่เที่ยง เพราะมันคือสังขาร มันเป็นอนิจจตา!

 

ขอกราบเรียนท่านอ.คมสันต์ฯ......อาจารย์-ศิษย์พบกันในกระทู้ฟ้าฯ
คงเป็นบุญที่ทำร่วมกันมา...........บุญพาให้ได้ชิดเป็นมิตรกัน
ท่านอาจารย์ไม่ประสงค์จะเป็นครู...แต่ศิษย์ดูรู้อยู่จึงเกาะท่าน
ยื้อยุดฉุดอยู่ไม่ยอมกัน..............พอดีพลันกระทู้ฟ้าฯปิดตัวลง
ได้ชื่อ-ที่อยู่คนไปหลายหลาก........มีมากพวกชอบของต้องประสงค์
ทั้งของขลังของดีของมงคล.........ไม่ดูผลการกระทำกรรมดีงาม
ตอนท้ายท่านอาจารย์ได้สั่งศิษย์.....ให้คบมิตรที่ดีให้ไถ่ถาม
ให้คบแต่ผู้ที่ดีประเสริฐตาม...........สิ้นความแล้วเราก็จากกัน
จึ่งมาได้พบกันที่กระทู้นี้..............ศิษย์ยินดีมีใจไม่โศกศัลย์
รู้ว่าท่านยังมีเมตตากัน................ว่าศิษย์นั้นยังอยู่จึงเข้ามา
จึงขอกราบท่านอ.คมสันต์ฯเป็นครูใหญ่..ครูน้อยใจคือท่านอาจารย์ข้าฯ
ช่วยเมตตาสั่งสอนศิษย์เรียนวิชา......เพื่อนำพาพ้นทุกข์สุขนิรันดร์....ขอรับ

 

สาธุ..ขอรับ

 

เห็นด้วยกับทุกเหตุผลที่กล่าวมา ผมก็พยายามวิเคราะห์ถึงเหตุที่น่าจะ ก็ประมาณนี้

 

ผลคือไม่เห็นด้วย แต่เหตุที่ไม่เห็นด้วยคือสิ่งใด มันสดุดใจตรงนี้

คือแปลกใจที่ไม่มีสาเหตุที่จะขัดแย้งในข้อนั้นๆ นอกจากกดผิดโดยไม่ตั้งใจ อย่างบทวิเคราะห์ เท่าีที่เห็นก็รู้ว่าคนจะกลัวติดบาปไปด้วย เพราะเข้าข่ายตำหนิพระสงฆ์องค์เจ้า แต่พระที่ทำไม่ถูกก็ไม่ควรตำหนิหรือ มันก็จะได้ชื่อว่าไม่รักษาศาสนาละมั้งแบบนั้น

สำหรับผมแล้ว การติเพื่อก่อ ดีกว่าการยกยอเื่ื่พื่อทำลาย

 

ขอเลียนกลอนเก่า..ขอรับ


เป็นศิษย์ของท่านเหมือนขึ้นตาล.....ด้วยติดใจรสหวานขึ้นปีนต้น
มือต้องไม่พลั้งสติต้องมั่นระวังตน..ถ้าพลาดพ้นโดนฉกตกต้นตาล..ขอรับ

 

ก็ไม่ต้องปืนป่ายอะไรมาก แค่ทำใจให้นิ่งๆไว้

คอยดูเขาเอา ความต่างของศรัทธามาตีกัน พอลูกตาลมันหล่น ไม่ต้องสะดุ้งตกใจ

พิจารณาเข้าไปเก็บเอาผลประโยชน์ อิ่มสบาย สดชื่นตามรู้ลมหายใจ

ขนมตาล ชูบอดี้ ^^

 

แต่อย่าลืมหน้าที่ ของฆราวาสผู้ครองเรือน คือ ทาน ศีล ภาวนา

ส่วนเพศบรรพชิตหรือพระผู้ออกปฏิบัติ

ท่านจะมุ่งเน้นหลักใหญ่ ไปในไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา

 

ขึ้นต้นตาลตามลมชมดูจิต
เกิดนิมิตลูกตาลติดจิตสงสัย
ตามไม่ทันล่วงหล่นโดนหัวใคร
จิตรู้ไปตามให้ทันมันล่วงมา

 

ขอรับ..ท่านครูน้อย..วันนี้ท่านให้ขนมลูกศิษย์..ปกติ..โดนยาขม..กับไม้เรียว

 

กราบขอบพระคุณขอรับ...ท่านครูใหญ่

 

ขอรับ..ท่านอาจารย์

 

เรารู้จักนักรบกันแต่ปางก่อน
สี่ร้อยปีย้อนอโยธยาว่ากรุงศรี
รบทัพจับศึกในนครดอนเจดีย์
หงสาวดีอยู่หลายปีมีวิชา

เรียนวิชาขรัวตานพรัตน์วัดป่าแก้ว
มนต์ขลังแล้วออกรบทัพกับพม่า
อัญเชิญบทสวดพาหุงมหากาฯ
นำชัยมาเอกราชกลับชาติเรา