ทุกข์จากการที่คนรักนอกใจ....ช่วยชี้ทางสว่างให้ที

เป็นกำลังใจให้นะครับ ผมก็โดนเหมือนกัน คบกันมา 6 ปี จบแล้วจริงๆ

คนเราน้อยคู่ที่จะเลิกกันด้วยดี ทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องการเลิกกันคิดไว้ได้เลยว่า

ต้องเป็น มือที่ 3 แน่นอน

 

เข้าใจความรู้สึกของ จขกท. ทุกอย่างเลยค่ะ เพราะพบเจอมาแบบเดียวกัน
แต่ก็คิดว่ามีคนเจอแบบนี้เยอะนะคะ ของเรา 13ปีค่ะ ส่วนผู้หญิงคนใหม่เจอได้เดือนนึงก็ไปแล้ว ตลกร้าย
ช่วงแรกทำใจไม่ได้ แต่การทำใจที่ดีที่สุดคือ "การยอมรับความจริง" ทรมานแต่จริงที่สุด
หากได้คิดหวังรอเค้ากลับมา (เราว่าหลายคนเป็นนะ ไม่มากก็น้อย) บอกได้เลยว่า เสียเวลา
ถ้าความรักคือการลงทุนที่เสี่ยง ทำไมเราต้องเอาทุนที่มีไปเสี่ยงกับของเดิมๆที่เคยเจ๊งมาก่อนล่ะ
คนมันก็เหมือนนิยาย จะอ่านกี่พันครั้งก็จบแบบเดิม อันนี้เราเอาไว้ใช้บอกตัวเองค่ะ

บอกตรงๆว่า เคยคิดทุกอย่าง เค้าโดนของ เด๋วก็เลิก สักพักก็กลับมา คบกันไม่มีความสุขหรอก
แต่ความจริงที่รู้คือ ไม่เคยโดนของแต่เป็นคนนึงที่หมดรักแล้ว และเจอของใหม่ ถูกใจกว่า
แถมเค้าดูมีชีวิตที่ดีขึ้น มีความสุขอีกต่างหาก จุดนี้นะ นานเข้าความคิดข้างต้นจะหายไป
และหายไปเมื่อไหร่ แสดงว่า เรารับความจริงได้แล้ว ซึ่งมันจะแจ่มมากกับชีวิตใหม่
เราเองทุกวันนี้เห็นรูปเค้าและคนใหม่ ใจมันก็โหวงๆอยู่นะ แต่ที่สุด ความรู้สึกที่สุดที่มี
คือ... ยินดีที่เค้าได้เจอคนที่ใช่มีความสุข และ... แหมๆอยากมีสักคนบ้างจัง หุหุ
จริงๆนะคะ ไม่เสแสร้ง อมยิ้มอะคิดดู!! เราปลื้มกับความรู้สึกนี้มากๆ
ไม่คิดว่าจะทนเห็นได้ แต่ผ่านมาหกเดือน... อั๊ยย่ะ!!! เราตัดได้แล้วจริงๆ

คิดดีๆ ไม่มีใครอยากทำให้ใครเจ็บหรอก เพียงแต่เรื่องมันเกิดแล้วก็ต้องเข้าใจและรับไว้ถึงระทดใจก็ต้องทำ
การที่เค้าไปรักคนใหม่นั่นเพราะคนใหม่มีบางอย่างที่คุณไม่มี ซึ่งดันเป็นบางอย่างที่เค้าต้องการ
แต่ไม่เคยพูดหรือบางทีอาจไม่รู้ด้วยซำ้ว่าต้องการ มารู้ก็ตอนเจอคนใหม่เนี่ยแหละ
มันคือความเห็นแก่ตัวของคน แต่เค้าไม่ผิดค่ะ เพราะทุกคนเห็นแก่ตัว
ทุกคนเกิดมาเพื่อที่จะมอบความทุกข์ให้กันมากกว่าจะมอบความสุข ลองนึกดูค่ะ

แต่... ในวันนึง คุณจะได้เจอกับคนที่เห็นคุณเป็นทุกอย่างที่เค้าต้องการ เป็นทุกอย่างที่พอแล้วสำหรับเค้า
ซึ่งในวันนั้นอาจเป็นวันเดียวกับที่กรรมตามสนองคนที่เคยคิดว่า คุณขาดไป อยู่ก็ได้ ใครจะรู้...

สุดท้าย หากคุณได้เจอคนๆนั้นแล้วก็รักษาไว้ให้ดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

เป็นเรื่องธรรมดาของโลกขอรับ..กรรมบังตาจากอดีตชาติมาเอาคืนครับ..และมาจากภพภูมิ-ศีลคุณธรรมที่ต่างกัน..รักคุณพ่อ-คุณแม่ดีที่สุด(เป็นรักแท้ที่ไ่ม่หวังผลตอบแทนและเห็นคุณค่าของเรานะคับ)..แนะใช้สติจับจิต..บังคับความคิดแต่สิ่งดีๆมีกุศลเท่านั้นคับ..และให้กาลเวลาช่วยเรานะคับ..เพียรลืมอดีต.เจ้ากรรมนายเวรท่านนี้และรอรับเนื้อคู่ท่านใหม่.คู่ที่เหมาะสมกันนั้นต้องเป็นผู้มีศรัทธาเสมอกัน มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกัน...เพราะฉะนั้นเอาเวลาว่างไปทําความดีให้มากกว่านะอย่าเสียเวลาไปเปล่าๆ..อย่าให้ใจว่างจากความดี(มีศีลห้า-สวดมนต์-มีสมาธิสมถภาวนาหน้าหิ้งพระทุกวัน-ให้ปล่อยปลา-หอยขมที่เขาจะฆ่า..ไปซื้อที่ตลาดสด.แล้วนําไปปล่อยที่แม่นํ้าไหลได้นะคับ..พยายามทําความดีให้มากๆแล้วสักวันหนื่งความดีนั่นแหละจะนําพาให้เราเจอคนที่ดีเหมาะสมกับเรา

 

เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ เคยไปถือศีลตอนนั้นยังไม่มีปัญหาเรื่องความรักนะคะ แต่ไปเจอน้องชายคนนึงทักว่า "ให้ระวังเรื่องที่ไม่คิดว่าจะเป็น คนเราจะคู่กันได้มีศีลต้องเสมอกัน วันนี้พี่มาถือศีลแต่คนนั้นกลับตั้งวงกินเหล้า นี่แหละเหตุจริงๆของสิ่งที่กำลังจะเกิด" แล้วเรื่องก็เกิดขึ้นจริงตามนั้นไม่นาน เราเองก็คิดถึงคำที่น้องชายคนนั้นพูด แต่เอาจริงๆ เราไม่คิดว่าตัวเองประเสริฐไปกว่าแฟนเก่าเลย เพียงแต่คนเรามีวิธีหาความสุขต่างกันออกไป เราชอบจืด เค้าชอบเปรี้ยว มันก็เลยไปด้วยกันไม่ได้เท่านั้นเอง

แม้จะอยู่ในวังวนของความสงสัยว่า ทำไมแต่ก่อนเค้าก็ยังกินจืดกับเราได้ และบางครั้งเราก็กินแบบเปรี้ยวๆเป็นเพื่อนเค้าได้ แต่ตอนนี้เรากลับอยากให้เค้ากลับมากินเปรี้ยวๆจืดๆกับเราเหมือนเดิม ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเค้าไปเจอคนกินเปรี้ยวแบบเดียวกันแถมมีรสชาติมากกว่า โดยไม่ได้คำนึงว่า... "นั่น เป็นของชอบเค้า" แล้วใครบ้างจะยอมกลับมาทนกินแบบที่ไม่ชอบอย่างเดิมอีก ในเมื่อเจอของใหม่ที่มีรสชาติดีเข้ากันได้มากกว่า คิดว่าเป็นตัวเราสิ เราเองก็อยากได้ใครสักคนที่กินจืดเหมือนกันมากกว่าคนกินรสอื่น ถูกมั้ย? ^^

จะมายึดเอาแต่ความต้องการของตัวเองรังแต่จะทุกข์มากกว่าเดิม
เรื่องนี้ ไม่ต้องถึงคำสอนของพระศาสดาหรอกค่ะ แค่ยอมรับความจริงเท่านั้น