ไสยศาสตร์ฉบับชาวบ้าน..มี.สาระ แบบกันเอง

ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร รูปนี้ ท่านจะไม่มีวัดประจำของท่าน..ท่านจะอยู่เฉพาะถ้ำคูหา ในที่ต่างๆ...สมัยก่อนท่านไปสร้างวัดที่เมืองพง จ.ท่าขี้เหล็ก พม่า..เพื่อจะได้ให้ญาติโยมได้ไปกราบไไหว้ท่านได้สะดวก ต่อมามีเหตุทางการเมืองของพม่า ทางการพม่าก็ไม่ให้ท่านอยู่..ท่านเลยมาสร้างสำนักใหม่ ที่บ้านเวียงแก้ว ต.เวียง อ.เชียงแสน เชียงราย ปัจจุบันกำลังก่อสร้างยังไม่แล้วเสร็จสมบูรณ์(ท่านบอกสร้างไปเรื่อยๆ) แต่ นิสัยท่านจะแสวงบุญไปตามถ้ำต่างๆในพื้นที่ทั้งในไทย พม่า อินเดีย ภูฏาน
อาจเป็นเพราะทานบำเพ็ญทางโพธิสัตว์..
ส่วนคาถาประจำตัวในหนังสือนั้นน่าจะไม่ใช่ของท่าน จะเป็นของ ครูบาบุญชุ่มพุทธโก วัดวังมุยครับ
คาถาท่านจะให้แบบนี้ครับ ที่ท่านพิมพ์แจกให้ไปท่องครับ

 

จริงๆการใช้มีดหมอนั้นก็ไม่มีรายละเอียดอะไรมากมายครับ ไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด เพราะปกติแล้วการสร้างมีดหมอออกมานั้นจะเพื่อใช้ครอบคลุมหลายด้าน ทั้งป้องกัน(อาวุธ/คุณไสย) ขับไล่ และรักษา เพียงแค่เรามีคำอาราธนาเสียหน่อยเท่านั้นก็เพียงพอ เว้นเสียแต่ มีดหมอเฉพาะสำนักอาจจะต้องบูชาด้วยเครื่องบูชาอื่น เช่นดอกไม้สีแดง /สามสี

การอาราธนาก็มีทั้งทั่วไป และเน้นเฉพาะ
ถ้าทั่วไป ก็แค่ ตั้ง นะโม ๓ จบ
พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอาราธนานัง สังฆังอาราธนานัง
พุทธังประสิทธิเม ธัมมังประสิทธิเม สังฆังประสิทธิเมฯ (ว่าจบเดียวหรือ ๓ จบก็ได้) สาธุ สาธุ ข้าพเจ้าขอระลึกถึง คุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรม คุณพระสงฆเจ้า คุณบิดามารดา และครูอาจารย์ของมีดเล่มนี้(ถ้ารู้ชื่อควรระบุชื่อ เช่น ลพ.เดิม ) .... แล้วอธิษฐานเอา... แค่นี้ก็ได้..

หรือจะเน้นเฉพาะ เช่นกรณีจะขับไล่ผีเข้าสิงคน..ก็ตั้งนะโม ๓ จบ.
ใช้บทนี้ครับยาวหน่อยแต่รับรองผล


สักกัสสะ วชิราวุทธัง
เวสสุวัณณัสสะ คทาวุทธัง
ยัมมะนัสสะ นัยยะนาวุทธัง
อะฬะวะกัสสะ ทุสาวุทธัง
นะรายัสสะ จักราวุทธัง
ปัญจะอาวุทธานัง เอเตสังอานุภาเวนะ
ปัญจะอาวุทธานัง ภัคคะภัคคา
วิจุณณัง วิจุณณา โลมัง มาเมนะ
ผุสสันติ คัจฉะอะมุมหิ โอกาเสติ ถาหิฯ

เป็นบทของ ลพ.เดิม วัดหนองโพ เจ้าตำรับมีดหมอ ครับ...
อ้อ ถ้าใครถนัดบท มงกุฏพระพุทธเจ้า ก็ใช้ได้ (..อิติปิโส วิเสเสอิฯลฯ ไปหาเติมเอาครับผมเคยลงไว้ให้แล้ว)

ส่วนจะไปใช้มากกว่านี้ก็ปรึกษาว่ากันอีกที..คงบอกได้ไม่หมดครับ.มีรายละเอียดพอสมควร.ผมว่าบุคคลทั่วไปแค่นี้ก็ใช้ครอบคลุมแล้ว..เว้นเสียแต่จะมุ่งเน้นรักษาคน ต้องยกครูตัวคาถาเฉพาะทางประกอบด้วย

 

มีคำถามเรื่อง การใช้คาถาอาคม และการคล้องพระ หรือเครื่องรางอื่นๆ
บางคนก็สงสัยว่า พวกที่เรียนวิชาไสยฯนั้นจะนิยมแขวนพระ/ของขลังอื่นไหม ..
ผมก็เห็นครูอาจารย์ท่านก็มีทั้งพระเครื่อง และของขลังอื่น ทั่วๆไป ครับ แต่ไม่เยอะเท่านั้นเอง

ส่วนผมเองมีความเชื่อส่วนตัวว่า คาถานั้นส่วนใหญ่จะเน้นใช้ป้องกันตัว..จากศาสราวุธ จากคุณไสยฯ และรักษาในทางตาไม่เห็น

แต่ถ้าพระเครื่องนั้นผมว่า มีพุทธคุณครอบคลุมได้มากกว่า โดยเฉพาะเรื่องอุบัติภัย..ที่สมัยนี้ไม่ควรประมาท (สมัยโบราณไม่ค่อยน่ากลัวเนื่องจากการเดินทางใช้แค่ ช้าง ม้า เกวียน เดินเท้า-ความเร็วจำกัด) เรื่องวิชาคาถาอาคมโบราณจะเน้นเรื่องเกี่ยวกับป้องกัน อาวุธ หรือ รักษา ไว้มาก มีสาเหตุมาจากยุคแห่งการสู้รบ/ยังล้าหลังทางการแพทย์นั่นเอง(ตั้งแต่สุโขทัย-อยุธยา-ธนบุรี-ต้นรัตนโกสินทร์)

แต่ถ้าผมลืมพระะเครื่องจริงๆ..ผมจะใช้วิธีสวดคาถาในพระปริต หรือ บทพาหุงมหากาฯ ซึ่งจะดูมีความเข้มขลังคุ้มครองในทางอุบัติภัยที่มั่นคงดี เพราะตัวคาถาอาคมที่เล่าเรียนมา ส่วนใหญ่จะเน้นเรื่อง ป้องกันตัว(จากอาวุธ/คุณไสย) รักษา หรือ เมตตา...

ผมจึงคิดว่าปัจจุบันพระเครื่องยังคือความจำเป็นหลักในการให้ความคุ้มครองทั่วไป โดยเฉพาะ อุบัติภัย ส่วนเครื่องรางอื่นๆ..เช่นตะกรุด แหวน เบี้ยแก้ มีดหมอ ผมจัดให้อยู่ในพวกเครื่องเฉพาะด้าน.จำเป็นรอง(พกก็ได้/ไม่พกก็ได้) ส่วนวิชาคาถาอาคมนั้น ผมจัดให้อยู่ในความสามารถเฉพาะตัวครับ..ถ้ามีได้ก็มี/ไม่มีก็ไม่เป็นไร แต่ควรรู้ไว้บ้าง)

แล้วท่านอื่นๆล่ะมีความเห็นอย่างไรบ้าง?

 

สำหรับผม อันดับแรกก็มั่นใจในพระเครื่องก่อนครับ
ตื่นเช้ามาก็ กราบพระสวดมนต์ อิติปิโสฯ ๓ ห้อง แล้วก็อาราธนาพระเครื่อง
เวลาขับรถไปทำงาน เริ่มตั้งแต่สตาร์ทรถ(จักรยานยนต์)ก็จะสวดมนต์ไปด้วย
ไล่ตั้งแต่ อิติปิโสฯ ๓ ห้อง บทพาหุง ชินบัญชร อิติปิโสฯ ๘ ทิศ แล้วก็คาถาต่างๆ
ถึงที่ทำงานก็ครบสูตรพอดี

แต่ถ้าวันใดไม่ได้แขวนพระเครื่อง วันนั้นก็รู้สึกจะสวดมนต์ และคาถามากกว่าปกติครับ

ส่วนประสบการณ์ตรงเรื่องคาถาก็คงจะมีตรงที่ว่า
เมื่อสวดมนต์ คาถา หรืออาราธนาพระเครื่องแล้ว ก็ไม่เคยมีเหตุการณ์อันน่าตื่นเต้นอันใดเกิดขึ้นเลย
ชีวิตราบรื่นปลอดภัยดีครับ

 

โดยส่วนตัว ผมมองว่า
เราไม่ควรประมาทในคุณพระครับ
ควรหมั่นอารธนา ท่าน ทั้งคาถาอาคม
และวัตถุมงคล ให้ใจเชื่อมั่นเข้าใว้
พอใจเชื่อ. คุณพระย่อมคุ้มครองครับ ^__^

 

เรื่อง ลป.โง่น กับท่านครูบาบุญชุ่มฯ นั้นต้องบอกว่าเป็นเรื่องยาว ในบางเรื่องก็เล่าไม่ได้ครับ เป็นปัจจัตตัง ต้องถามท่านเอง.เมื่อมีโอกาส..ส่วนผมรู้แค่ว่า ลป.โง่น ท่านเป็นครูอาจารย์ที่สำคัญรูปหนึ่งของท่าน รวมไปถึงหลายๆรูป เช่น ลป.ดู่(ได้แสดงธรรมให้ครูบาฯทางญาณสมาบัติ ขณะที่ท่านเข้านิโรจอยู่ในถ้ำ แต่ตอนนั้นท่านยังไม่รู้จัก ลป.ดู่ ว่าเป็นใคร อยู่วัดไหน..แต่ได้ฟังธรรมจาก ลป.ทุกคืน) ครูบาหล้า(ตาทิพย์) วัดป่าตึง เชียงใหม่ และอีกหลายรูปครับ
ส่วนการลงกระหม่อมผมไม่ทราบว่าคือพิธีอะไร..แต่คงเป็นพิธีที่ทำระหว่าง ศิษย์และอาจารย์ ไม่มีใครทราบได้ครับ..
และอีกอย่างหนึ่งก็คือ..ถ้าใครที่จะเจอครูบาบุญชุ่มฯ แบบใกล้ชิดจริงๆนั้น นับว่ายากมากจริงๆ เพราะท่านไปไหนไม่มีใครรู้ได้ ขนาดคนขับรถยังรู้แค่ว่าขับตามคำบอกท่าน..และที่สำคัญ ท่านไม่พกโทรศัพท์ครับ...จะรับต่อเมื่อลูกศิษย์ท่านยื่นให้ อาจจะเป็นโทรฯจากญาติ/โยมอุปฐากท่านเท่านั้น...ผมจึงยอมรับว่าท่านไม่ยึดติดในวัตถุนิยมจริงๆ ถ้าใครได้พบท่านซั้กครั้งก็คงจะรับทราบด้วยตัวเองครับว่า..คำว่า ครูบา จริงๆนั้นท่านปฏิบัติอย่างไร และอีกอย่างท่านมีแต่ให้อย่างเดียว วัตถุมงคลนั้นไม่มีให้เช่าบูชา แจกฟรี แถมตังค์ให้ด้วยครับ(เงินขวัญถุงนะครับ.บางคนได้ แบงค์๒๐ แบงค์ ๑,๐๐๐. ท่านบอกว่าอย่าไปซื้อเหล้ากินนะ บาปเน้อ เก็บไว้ๆๆ)

 

จะถามเรื่องวัตถุมงคลอยู่พอดีคะ ว่าของครูบาบุญชุ่มท่านมีสร้างวัตถุมงคลหรือตะกรุดหรือเปล่า

พอดีจะเช่าจากกระทู้ในเวปนี้คะ อยากได้วัตถุมงคลของท่านไว้เป็นสิริมงคลคะ ถ้าอยู่ใกล้ๆอยากเข้าพบชม

บารมีท่านสักหนคะ แต่ท่านอยู่ไกลเหลือเกิน

ไปปฎิบัติหน้าที่ขอให้พระคุ้มครองน้าแตงด้วยนะคะ วันนั้นเห็นจะๆกับตาลูกจะเข้ามาทำร้ายแม่เพื่อจะเอาเงิน

ไปซื้อยาเสพ จะเอารถมอไซค์ไปเผาขู่จะเอาเงินทั้งๆที่รถคันนั้นใช้เพื่อหาเงินมาให้มัน(แม่ขับมอไซวิน)

 

ยาพวกนี้ จะทำให้คนกลายเป็นเดรฉาน..........น่ากลัวยิ่งนัก

ปัญหานี้แก้ไม่ตกจริงๆ

 

ถ้าอยากได้จริงๆก็ส่งที่อยู่ให้ผมทาง pm ครับ..แล้วจะส่งให้(แจกฟรีครับ) แต่บอกไว้ก่อนว่า มีจำกัดครับ(เดวท่านอื่นบอกว่าไม่เท่าเทียมกัน๕๕ ก็ขอก่อนได้ก่อนน่ะครับ)
เมื่อก่อนผมได้มา เยอะมาก แจกลูกน้องไปเกือบหมด เพราะของทุกชิ้นผมจะรับกับมือท่านโดยตรงจะไม่ส่งผ่านครับ..
ส่วนใหญ่วัตถุมงคลท่านนั้นจะใช้อธิษฐานจิตล้วนๆ...จึงไม่มีเสื่อม การใช้ก็จึงต้องอธิฐานเอาเองตามบุญกุศล..ที่นิยมมากสุด ก็คือนำไปค้าขายครับ..เพราะหลายท่านที่ได้ไปจะนำไปไว้ที่ร้านค้าแล้วบูชาจะมีโชคยิ่งนัก..
ส่วนเรื่องอุบัติภัย ผมทราบมาจากหญิงพม่าคนหนึ่ง เล่าให้ฟังเมื่อ ๓ ปีที่แล้ว นั่ง จยย.รับจ้างที่ฝั่งไทยไปตลาดแม่สาย ขับเร็วมาก ไปบวกกันกับรถยนต์คนขับ จยย.รับจ้าง เจ็บสาหัส หญิงพม่านั่งซ้อนกระเด็นไปไกลกว่า ๑๐ เมตร แต่ลุกขึ้นมาเฉยๆบอกว่าเหมือนลอยไปแล้วตกลงบนกองฟาง(เขาว่างั้นนะ)ช่วยคนขับส่ง โรงบาลได้ ..ที่ปกเสื้อมีเข็มกลัดรูปครูบาบุญชุ่มฯเพียงอันเดว.(ใช้วิจารณญาณเอาเองครับ)..
ส่วนตัวผมก็ มีแต่ ปสก.ในทางจิตซึ่งยากที่จะเล่าครับ..แต่สรุปแล้วใครมีของท่านไว้ครอบครองทุกชิ้นอย่าทิ้งขว้าง..และอย่าไปเชื่อใครที่โฆษณาว่าของท่านราคาเท่านั้นเท่านี้.เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้วท่านไม่เคยให้เช่าบูชา ผมยืนยันครับ..

 

ส่วนใครที่สงสัยว่าทำไมท่านครูบาบุญชุ่มฯถึงได้เข้าถ้ำปฏิบัติธรรมนานมากขนาดนั้น ผมก็ไม่อาจทราบได้เช่นกัน ..และก็คิดว่าในหมู่ลูกศิษย์ก็คงจะไม่ทราบความมุ่งหมายที่แท้จริงของท่าน..คงมีแต่คำสั่งเสียที่ท่านบันทึกสั่งไว้ดังนี้...ครับ



ข้อความที่ถอดจากบันทึกลายมือ..

ข้อความสั่งพินัยกรรมของพระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร ถ้ำราชคฤห์ เมืองงาว จ.ลำปาง เมื่อ ๑๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๓ เรื่องเมตตาคำสั่งด้วยมูลนิธิครูบาบุญชุ่ม ตามที่ลูกศิษย์ได้จดทะเบียนทำก่อตั้งมูลนิธิของครูบาบุญชุ่มนั้น บัดนี้เราขอให้ถอนชื่อเราออกให้เปลี่ยนเป็นมูลนิธิดอยเวียงแก้ว หรือชื่ออื่น บุญพัฒนาเมตตาก็ได้ เราครูบาบุญชุ่ม ขอถอนตัวออกไม่เกี่ยวข้องด้วยประการใดๆทั้งสิ้น เราขอลาปฏิบัติธรรมสามปี ส่วนการจะสร้างจะทำอย่างไร ก็ตามใจศรัทธาลูกศิษย์ทั้งหลายให้พากันทำไปตามเหตุผล ตามปัจจัย ตามมีตามเกิด ขอให้ทุกคนอย่าแบกภาระหนักแทนครูบาเลย ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามเทวดาฟ้าดินกำหนด ถ้าหากทุกคนเห็นสมควรจะยุบมูลนิธิครูบาบุญชุ่ม ก็ขอให้ยกเลิกไปก่อน ไม่ต้องสร้างไม่ต้องทำอะไรให้มันวุ่นวายเดือดร้อนกัน ต่างคนต่างอยู่สงบสบายด้วยธรรมก็พอแล้ว จะเอาอะไร จะหวังอะไรในโลกนี้อีก ต่างคนก็ต่างใกล้ตายมาทุกวัน ให้รีบปฏิบัติธรรมดีกว่า การสร้างสิ่งภายนอกไม่มีที่สิ้นสุด จงสร้างความสงบสุขรู้แจ้งสัจจะธรรมอยู่ภายในดีกว่า อย่ามัวแต่โทษคนอื่น ให้มองแต่ดูที่จิตใจเราคนเดียว รีบทำความเพียรยินดีในพระนิพพาน การเกิดมาเป็นทุกข์แท้หนอ ขอเมตตาจากจิตบริสุทธิ์ของ พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร ถ้ำราชคฤห์ เมืองงาว ลำปาง พูดมากยากนานเอานิพพานดีกว่า คนดีแสวงหาพระนิพพาน คนเดินโลกสงสารแสวงหาสมมุติ ไม่หลุดพ้นสักที มีบารมีไม่รู้จักใช้ มีกายไม่รู้จักละ อยู่กับพระไม่รู้จักมาร เดินสงสารไม่รู้จักจบ พบแก้ววิเศษไม่รู้จักเอา ขอลาก่อนท่านทั้งหลาย รีบถ่อรีบพาย ตะวันจะสาย สายบัวจะเน่า รีบทิ้งวัฎฎะรีบสละทุกอย่าง รีบวางทางทุกข์ เข้าถึงสุขเย็นแท้นิพพานเอย สาธุ ด้วยจิตเมตตายิ่ง
จาก ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร


ลองอ่านแล้วก็พิจารณากันเอาเองครับ...

 

ในความคิดโดยส่วนตัวผมนั้น คิดว่าท่านครูบา ท่านเขียนบันทึกไว้ให้ทุกคนได้พิจารณาในหลายแง่ หลายมุม ได้อย่างพิสดาร ทั้งมองในทางโลก และทางธรรม..ก็แล้วแต่คนเราจะใช้ปัญญาพิจารณากันได้ขนาดไหน..

เมื่อสมัยก่อนนั้นก็มีข่าวในทางลบออกมาเกี่ยวกับท่านมากมาย หลายมุมมอง เนื่องมาจากผลประโยชน์มหาศาลเกี่ยวกับการบริจาค คนเรานั้น(ผมหมายถึงบุคคลใกล้ชิด) ถ้าหากไม่มีคุณธรรมแท้จริงก็ย่อมอ่อนไหวคล้อยตามไปตามสิ่งนั้นครับ..แต่ตัวท่านเองนั้นผมว่าท่านละสมมุติไปแล้ว..ท่านคงไม่ยึดติดคำว่าผลประโยชน์ ไม่เช่นนั้น บารมี หรือสิ่งที่คนใกล้ชิดท่านในทางธรรมได้พบเจอ คงจะเสื่อมไปหมดแล้ว แต่ที่ผ่านมา นับวันยิ่งทำให้ท่านได้แสดงอะไรหลายๆอย่างให้คนที่พบท่านได้เห็น สัจธรรม ในทางพุทธศาสนามากยิ่งขึ้น
นี่คือบริเวณสถานที่เรียกว่าถ้ำราชคฤห์ อ.งาว ลำปาง(ถ้ำนี้กล่าวกันว่าเจ้าที่แรงมากๆ) แต่ท่านมิได้อยู่ตรงถ้ำในรูปนี้ครับ ท่านอยู่ลึกเข้าไปอีก..(ขอขอบคุณลูกศิษย์ท่านที่ถ่ายภาพมาให้ชมด้วยครับ)

 

ไม่นาเชื่อใส่บาตรแล้วอุทิศบุญให้ท่านเมื่อ2วันนี่เองได้วัตถุของท่านมาบูชาอย่างคาดไม่ถึง ขอบคุณน้าแตงที่ใจดีมากคะที่กรุณาแบ่งให้คะที่อยู่pmคะ แล้วจะใส่บาตรอุทิศให้ท่านตลอดคะ

 

""""""""""""""""
เข้ามาติดตามอ่านประจำครับ แต่วันนี้ขอโพสต์ครับ อยากขอรับวัตถุมงคลท่านครูบาบุญชุ่มด้วยครับ (ถ้ายังพอมีแบ่งปัน) ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

 

เอ้าแจกก้แจก.๕๕ ท่านแจกผมมาผมก้แจกต่อๆไป...แต่ว่า ใครต้องการอีกไม่ต้อง โพส แล้วครับ..เพราะผมคงมีจำนวนจำกัด (แจ้งที่อยู่ไปใน pm เลย ถ้ามีจะแจ้งตอบรับไป) ..หรือถ้าผมกลับไปบ้านพักที่ค่ายเดิม แล้วพบของตกค้างการแจกให้ทหาร ผมจะแจ้งให้ทราบต่อไปครับ..แต่บอกก่อนว่า วัตถุมงคลท่านนั้น ไม่ใช่แค่พระเครื่อง บางทีผมก็ได้ ลูกประคำ ไหมมัดข้อมือ รูปถ่าย)

อย่างที่บอกครับ สำหรับ เจตนาครูบาบุญชุ่มฯท่านนั้น จะสร้างวัตถุมงคลทุกชนิด(พระเครื่องประคำ ไหมข้อมือ อื่นๆ) ไว้เพื่อแจกฟรีทั้งนั้น และเน้นว่าให้ไปแจกจ่ายต่อๆกันนะ สมกับที่ท่านบำเพ็ญทางโพธิสัตว์

ผมรับต่อมาจากท่านบางครั้ง ๑ ถุงย่าม ผมก็เก็บไว้กับตัวเองแค่ชิ้นเดียว นอกนั้นแจกหมด..เพราะสงสารคนที่ไปรอคอยพบท่าน แล้วไม่ได้เจอ..โดยเฉพาะญาติโยมผู้หญิงท่านจะไม่ให้เข้าใกล้เลย เป็นกฎกติกาของท่าน ซึ่งหลายท่านคงทราบเจตนาดีว่าเพราะอะไร มิใช่ เพราะรังเกียจเพศหญิง แต่เพื่อรักษาไว้ซึ่งจารีตฯ ทางเหนือครับที่พระเคร่งครัดแล้วจะยิ่งอยู่ห่างสีกายิ่งนัก..(แค่ประการหนึ่งเท่านั้น)..

 

คือ เดินๆอยุ่ผมยกมือท่องนะโม กลัวเพื่อนจะหาว่าผมเพี้ยนนะสิครับอา

ผมเลยไม่รู้จะมีโอกาศใช้คาถาตอนไหน :'(

 

ชอบคับ แต่ง่วงแล้วเด๋วพรุ่งนี้มาตามอ่านต่อ อนุโมทนาคับ

 

5555+



เอาจิตเป็นที่ตั้งครับ ภาวนาคาถาในใจก็ได้ อย่างคาถาเมตตาบางตัว สั้นๆ ก็ไม่ต้องเริ่มที่นะโม จะได้ไม่ต้องประนมมือ ว่าคาถาในใจเอานะครับถ้าอาย

 

แหม มาแปลกแฮะ...ดีนะที่ไม่ได้มาเป็นลูกน้องผม
ไม่งั้นเดวพอได้ยินเสียงปืน พ่อจะวางปืนก่อนแล้วพนมมือตั้งนะโม ๓ จบซะก่อน..พอท่องคาถาเสร็จ พวกก็ซัดกันจนหมดแม็กไปแล้ว..จบศึกก่อนพอดี๕๕๕

แหม ไม่ได้หมายถึงต้องมาพนมมือกันกลางทาง.ขนาดนั้น ...จิตเราทำได้ทุกอย่าง แม้กระทั้งเราขับรถอยู่ วิ่งผ่านพระพุทธรูปถ้าจำเป็นจริงๆไม่สามารถยกมือได้ก็ใช้จิต...เรานี่แหละ ไหว้ไปเลย ..กายนั้นหยาบกว่า จิต ซะอีก ครับ..จิตนี่แหละ ละเอียดกว่า ถ้า กายไหว้ จิตไม่ไหว้ นึกไปแต่เรื่องโน้นเรื่องนี้ก็เท่านั้น..(สมมุติกำลังนั่งไหว้พระอยู่ พอสาวนุ่งสั้นผ่านมา.จิตวิ่งไปสนใจจนสังขารปรุงแต่งไปโน่นไปนี่บางครั้งกำหนัดเกิด.แต่กายก็ว่านะโม ไปพึมพำไปตาม สัญญา(จำได้อัตโนมัติ)..แบบนี้ ถามหน่อยว่า..กายหรือจิตสำคัญกว่ากัน..

หวังว่าคงเข้าใจขึ้นบ้างนะครับ/COLOR]

 

สวัสดีครับพี่ ... ผมอนุโมทนาบุญด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

เข้าใจมากขึ้นเลยครับอา

ขอบคุณอามากครับที่ชี้แนะผม ไม่งั้นเดี๊ยวเพื่อนจะมองผมแปลกๆ