การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

-ไม่ได้เข้ามาอ่าน2-3วันค่ะ และช่วงนี้ก็ได้เพิ่มระยะเวลาการนับจาก30เป็น 80แล้ว มีหลงน้อยมากไม่ง่วงดูเวลาทั้งหมดจากที่เริ่มต้นจนปัจเวกน์ ออกจากสมาธิแล้วก็ประมาณ 38นาทีเอง

-ให้ป้าเริ่มบทที่3เลยหรือคะ ป้ายังไม่ได้ทำบทที่2เลยค่ะ และวิธีการก็คือเหมือนแบบที่คุณ หนูเล็กซ่าเขียนมาใชไหมคะ

ขอบคุณที่เมตตาสอนให้และช่วยตรวจให้ค่ะ

 

ส่งการบ้านค่ะ
นั่งตอนเช้า ไม่ได้สวดมนตร์ค่ะ

บทที่ 1

นับ 1-100
พุทโธ 1-100
เกษาโลมา 1-100
พุทโธ 1-100

นับตกนับหล่น แอบหลับด้วยค่ะ
ความคิดฟุ้งซ่านตลอด ประครองสติไม่ค่อยได้

เจอความเจ็บปวดเนื่องจากเหน็บชา
แต่พยายามปลอบประโลมตัวเองว่าอดทน เข้าไว้นะ

แต่ก็ทนได้ในระดับหนึ่งเองค่ะ พิจารณาปัจจเวกณ์ แผ่เมตตา
และออกจากสมาธิ อุทิศบุญค่ะ

ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากเลยค่ะ

 

บทที่สามเลยครับ

ผมเด็กวันรุ่นธรรมดาครับป้า >__<

 

ครับ ดีครับ

ช่วงนี้ใจเยนๆนิดนึง

มือ ปาก อย่าไวใจอย่าร้อน ครับ

 

ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่เตือน

 

มาส่งความคืบหน้าครับผม

หลังจากที่หยุดเนื่องด้วยจากป่วยโทรมไปเกอบสองอาทิตย์

กลับมานั่งได้วันสองวันละครับ

ที่จะส่งก็ ทำจากอันล่าสุดละครับ ก็พอนิ่งแล้ว หมดภาวนาแล้ว ก็ได้แต่นั่งดูไปเรื่อยอ่ะครับ

ครั้งนี้ ก็ดูทั้ง ที่คิดเตลิดอะไรไม่รู้ แว่บมาก็แว่บไป ตามจนเหนื่อย เหนื่อยแล้วก็มานั่งจับอะไรข้างนอกบ้าง

ไปๆมาๆ แล้วก็มานึกเรื่องปวดกาย สงสัย มันก็คงปวดไปแบบนี้แหละอยู่ของมันไป ไม่หายหรอก

พอคิดแบบนี้ ก็ตลกตัวเองดี ทีนี้ก็นั่งเรื่อยๆ จน สงสัย ไม่รู้อะไร ครั้งแรก กับประสบการณ์ใหม่

ลองกำหนดลมใหม่ มันขึ้นกระหม่อมมั่งครับ แต่ทีนี้ มีลูกคลื่ยกระจุกขึ้นมา แบบจะร้องไห้ อะๆรทำนองนั้นครับ

ช่วงหลังๆ ว่าจะลองหลับดู แล้ว เหมือนกล้ามเนื้อผ่อน หลังเอน พิงเตียง เลยเลิกเลย


มีคำถาม นิดหน่อยครับ แบบ ใจมันก็รู้ละว่า มันได้เรื่อยๆอ่ะ แต่ทีนี้เหมือนมันเคว้งหน่อยๆ จริงๆ

แบบ ไม่รู้นั่งทำไรดีอ่ะครับ เหมือนกลายเป็นฟุ้งไปซะงั้นอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

จิตฟุ้งมันเรื่องปกติครับ วางให้ได้

ลองหาวิธีดูครับ

 

ส่งการบ้านบทที่สามค่ะ

สวดมนต์ปฏิบัติภาวนาตามบทค่ะ ตามลมหายใจเข้าออกแบบไม่นับและต่อด้วยภาวนาพุทโธไม่นับ ไปได้เรื่อยๆค่ะเบาๆตัว มีฟุ้งซ่านครั้งคราวแต่ไม่สนใจเท่าไรเลยจำไม่ได้มีอะไรผ่านมาบ้าง ภาวนาเกสาโลมา ตามลำดับ แล้วก็พิจารณาพรหมวิหารสี่จบท้ายค่ะ

 

นั่งบทที่ 3เมื่อคืน แต่ทำผิดค่ะโดยนั่งภาวนา พุทโธ ตั้งแต่เริ่มจนออก แบบไม่นับ มีวูบเหมือนหลับ รีบดึงกลับมาภาวนาต่อหลายครั้ง ปัจเวกแล้วออกดูเวลา เท่ากับตอนที่นับบทที่1 อย่างละ80เลยค่ะ เดี๋ยวคืนนี้จะนั่งแบบให้ถูกวิธิตามบทที่1 แบบไม่นับค่ะ

 

ครับผม นั่งต่อเลยครับ

 

ครับไม่เป็นไรครับ นั่งต่อเลยครับ

 

ส่งการบ้านค่ะ

นั่งบทที่ 1 ค่ะ นับตกนับหล่น ภาพมากมายปรากฏขึ้นมา
วูบและตื่น สลับกันไปมาตลอด ความคิดฟุ้งซ่าน

มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ภาพมากมายเหมือนหยุดไปเอง
เจอความเจ็บปวดเหมือนเดิม แต่วันนี้อดทนได้น้อยกว่าเดิม

แผ่เมตตา พิจารณาปัจจเวกน์ ออกจากสมาธิ และอุทิศบุญค่ะ


ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ

 

ครับพยายาม เห็นอะไรก็ปล่อยไปเฉยๆ

พร้อมแล้วขึ้นบทที่สองได้เลยครับ

 

ส่งการบ้านครับผม

ก็ ยังจัดการความฟุ้งช่วงหลังไม่ได้อ่ะนะครับ คงต้องพยายามไปเรื่อยๆละมั่ง

อย่างน้อย ก็มีช่วงหนึ่ง ยังไงไม่รู้ เหมือนพยายามเทของออกไป ฟุ้งก็น้อยลงไปเยอะทีเดียว

แต่เหมือนยังไม่หมด เหลืออยู่ติ่งต้อย คือยังว่อกแว้กอยู่บ้าง

สรุปคงต้องดูไปเรื่อยๆละมั่งครับ เหมือนจิตจะจับไว้เยอะอยู่ จากที่นั่งดูสองวันนี้นะ ฮ่าๆๆ

 

จิตฟุ้งซ่านเป็นเรื่องปกติครับ

ยอมรับในความเป็นธรรมชาติของมันให้ได้ครับ

 

ยังแวะเข้ามาดูตลอดครับไม่ได้หายไปไหนครับช่วงนี้ต้องดูแล พ่อที่ป่วยอยู่ได้แต่มีสติตลอดเวลาทำให้ประคองตัวอยู่ได้

ได้เข้ามาดูคนที่ตั่งใจปฏิบัติเห็นแล้วชื่นใจมากๆครับ

 

เมื่อคืนเริ่มนั่งบท3 เหมือนบท1 แบบไม่นับ แต่ว่าจิตมีปิติมากจนบังคับไม่ได้ นึกเห็นแต่ภาพและจิตที่ต้องการจะร่วมบุญ บวชพระป่า 150รูปที่สุรินทร์ที่คุณปานโสมมาบอกบุญที่อีกห้อง พยายามนั่งให้สงบและวางลงก็ไม่สำเร็จ จนจบปัจเวกดูเวลานานกว่าปกติทุกครั้ง แต่ก็ไม่ง่วง ร่างกายไม่มีอาการอะไร ตื่นอยู่อย่างนั้นจน ตี3กว่าต้องฝืนข่มตาให้หลับค่ะ

 

วันนี้วันครู ขอกราบคุณครูทั้งสองท่านด้วยค่ะ ขอให้ทั้งสองท่านมีสุขภาพแข็งแรง นะค่ะ


ส่งการบ้านค่ะ
บทที่ 2

พุทโธ 1-100
เตโช 1-100
พุทโธ 1-20
วาโย 1-100
อาโป 1-100 ช่วงอาโปสับสนเล็กน้อยว่านับวาโยไปหรือยังเลยนับวาโย อีก 100
พุทโธ 1-20
ปฐวี 1-100

เตโช วาโย อาโป ปฐวี

วันนี้นั่งได้ดีกว่าเมื่อวานมาก มีสติมากขึ้นกว่าเดิม ภาพต่าง ๆ ไม่ค่อยมี ในช่วงแรก

แต่ น่าจะช่วง อาโป ตอนที่กำลังจะไม่มีสติ
ก็มีเสียงของตกดังอยู่ข้างหลัง ตกใจมาก จากนั้นเสียงเทียนก็ดัง

พยายามเรียกสติกลับมาอยู่พักหนึ่ง บอกตัวเองว่าอย่าตกใจ
แล้วก็นั่งต่อไป หลังจากเสียงตกใจ ก็มีสติมากขึ้น

สติเริ่มน้อยลงตอนช่วงสุดท้าย ภาพมากมายเริ่มปรากฏอีก
แต่สงสัย ภาวนา เตโช วาโย อาโป ปฐวี

แต่ทำไมไม่หายไปสักที ก็เลยแผ่เมตตาและออกจากสมาธิค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

 

ขอบุญรักษาครูทุกท่านนะคะ ขอส่งความปรารถนาดีเนื่องในวันครู

ขอบคุณเสมอ

 

เมื่อจิตเจอสภาวะที่แปลกใหม่ ก็จะเป็นแบบนี้ครับ