"ดวงดิน" กลิ่นปลายฝน

ชอบสำนวนพร่ำกลอนอักษรสาร
ลำนำกานต์ช่างไพเราะเสนาะสม
เรียงร้อยคำทุกถ้อยคล้อยคารม
ขอชื่นชมอีกซักตอนก่อนนิทรา

 

เข้ามาอ่านอย่างเดียว(เพราะๆทั้งนั้นเลยจร๊าา)
ปล.วันหลังจะฝากฝีมือบ้าง รอก่อน (ยิ้ม)

 

นามดวงดิน กลิ่นนี้ ใช่สูงนัก
เพียงใจรัก ในบทกลอน เสน่หา
ทั่วทุกสุข ยืนอยู่ คู่ชีวา
เป็นมนต์ตรา สอนบอก ออกจากใจ
ดวงดิน กลิ่นปลายฝน

 

มารออ่าน งานศิลป์ ใจเจ้าบอก
มิกลับกลอก ตามติด มิตรแฟนคลับ
แสนไพเราะ เพราะพริ้ง ติดใจจับ
บางครั่งลับ แอบอ่าน ยิ้มคนเดียว อิอิ

 

ดวงดิน กลิ่นปลายฝน

วันนี้พบ สบโอกาส ผ่านมาเห็น
นั่นนามใคร นามเด่น เป็นสง่า
แม้ชื่อนั้น ดูต่ำต้อย ด้อยราคา
แต่คุณค่า สูงเกินกว่า คาดคะเน

"อรรถาธารา"

 

พญายา

อันที่จริง ก็ว่าเป็น เช่นท่านว่า
นามนั้นหนา งามสง่า เป็นไฉน
ที่ท่านว่า สวยเด่น เป็นจับใจ
ใช่อื่นใด งามแท้ กรุ่นกลิ่นดิน

"อรรถาธารา"

 

~~~~

อันบทกลอน หวานลิ้น ไม่สิ้นสูญ
ให้อาดูร ใจประจักษ์ เป็นหนักหนา
แล้วทำไม วันนี้ล่ะ ยังไม่มา
พรรณนา บทกลอนหวาน สานลำนำ

"อรรถาธารา"

 

.ฉันใช่อยู่โดดเดียวคนเดียวดอก

มีสายหมอกโอบเสมือนเป็นเพื่อนฉัน

มีสายลมพรมชื่นทุกคืนวัน

มีสายน้ำฉ่ำสัมพันธ์ทุกวันคืน

มีสายตามองดูจากหมู่ไม้

เป็นสายใยงามงดสุขสดชื่น

มีสายธรรมชาติธรรมอยู่กลมกลืน

มีอื่นๆอีกมากสายสัมพันธ์

ในยามเช้าธรรมชาติอากาศสด

น้ำค้างหยดหยาดเย็นเหมือนเป็นสวรรค์

มีควันฟืนมวลหมอกเย้าหยอกกัน

เพื่อสังสรรค์มิตรภาพอาบอรุ่น

สรรพสิ่งตื่นฟื้นจากคืนค่ำ

ความมืดด่ำหดหายคลายข้องขุ่น

ความสว่างย่องเบาเข้าเจือจุน

เพื่อสร้างสุนทรีซึ้งอีกหนึ่งวัน

สมณะเดินดินไปบิณฑบาต

สูดอากาศบริสุทธิ์ประดุจสวรรค์

รับอารมณ์เสรีแห่งชีวัน

ด้วยศีลขรรค์มั่นคงดำรงคุณ

ข้าวเหนียวนิ่มอิ่มใจน้อมใส่บาตร

ค้ำจุนศาสนาพุทธน้อมอุดหนุน

ด้วยศัทธาล้นเหลือพร้อมเจือจุน

ด้วยแรงบุญอุ่นเอื้อพร้อมเจือจาง

ฉันใช่อยู่โดดเดียวคนเดียวดอก

มีสายหมอกแวดล้อมทุกหย่อมย่าน

มีสายลมสายน้ำฉ่ำวิญญาณ

มีสายธารศัทธาจาก สาธุชน

 

หวังอะไรเต็มร้อยจะพลอยเศร้า

อะไรเล่าเต็มร้อยมิด้อยค่า

หวังสมบูรณ์พูลสวัสดิ์เต็มอัตรา

จะชาติหน้าชาติไหนมิได้เจอ

โลกมีส่วนมีเสริมควรเพิ่มใส่

ความดีใหม่เป็นประจำสม่ำเสมอ

อย่าให้ดีลบเลื่อนเถอะเพื่อนเกลอ

เพราะพลั้งเผลอผิดพลาดประมาทดี

อันความดีความชั่วในตัวเขา

ทุกคืนวันเปลี่ยนแปลงทุกแหล่งที่

ดีเป็นชั่วหลายหลากก็มากมี

ชั่วเป็นดีหลายหลากก็มากคราว

เปลี่ยนความชั่วเป็นความดีทุกทีเถิด

ชั่วจะเกิดกลายเป็นดีเป็นสีขาว

แม้จอมโจรองคุลิมารผู้รานร้าว

ยังเปลี่ยนดำเป็นขาวอันทรงคุณ

เมื่อความดีมีอยู่รู้รักษา

อย่าให้ดีขึ้นราขึ้นสาดฝุ่น

ให้ความดีใส่สะอาดเหมือนหยาดอรุ่น

และหอมกรุ่นเพียงบุปผาพนาไพร

หวังอะไรเต็มร้อยจะพลอยเศร้า

ขอให้เราเต็มแรงเสริมแต่งใส่

ดีไม่ดีก็เต็มเต็มศรีวิไล

ล้างคราบไครความไม่ดีทุกทีเทอญ.

 

นาม ดวงดิน กลิ่นปลายฝน หายไปไหน มารออ่านบทกลอนอยู่นะ !!!!