“ทำไมถึงเจอแต่เรื่องร้ายๆ (อยู่คนเดียว)” ( พระไพศาล วิสาโล )

ปุจฉา - ขอเรียนถามพระอาจารย์คะ ถ้า ชีวิตเราต้องเจอกับเรื่องร้าย ๆ มาตลอด ไม่หยุด เป็นเวลาเกือบ ๒ ปีแล้ว เราควรจะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไรบ้างค่ะ เพราะบางครั้งมีความรู้สึกเหมือนจ... ะทนไม่ไหวอีกแล้ว แล้วเป็นคนชอบเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นที่ดีกว่า ว่าทำไมคนอื่นถึงไม่เจอเรื่องร้าย ๆ เหมือนกับเรา กราบนมัสการด้วยความเคารพคะ


พระไพศาล วิสาโล - อาตมาคิดว่าคนเราไม่ได้มีแต่เรื่องร้าย ๆ ในชีวิต เรื่องดี ๆ ก็มี แต่อาจมองไม่เห็น คนเรามักจะสะดุดตาสะดุดใจกับเรื่องร้าย ๆ ที่เรียกว่า “เคราะห์” แต่มองข้าม “โชค” หรือเหตุการณ์ดีๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต...อย่างไรก็ตามแม้จะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น หากทำใจให้มั่นคง มีสติ ไม่หวั่นไหวง่าย ๆ อีกทั้งมีความมั่นใจในธรรม ก็จะทำให้เรื่องร้ายคลี่คลายลงไป หรือเปลี่ยนร้ายกลายเป็นดีได้ อย่าลืมว่า อะไรเกิดขึ้นกับเรา ไม่สำคัญเท่ากับว่าเรารู้สึกหรือมองมันอย่างไร (หรือมีปฏิกิริยาต่อมันอย่างไร) คนที่เป็นมะเร็ง สูญเสียทรัพย์สินเงินทอง แต่ยิ้มได้ก็มีเยอะ

ไม่มีเหตุร้ายใด ๆ ที่จะอยู่กับเราไปตลอด มันมาแล้วก็ผ่านไป บางอย่างดูเหมือนจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิต แต่พิษสงของมันหาเป็นเช่นนั้นไม่ ไม่ช้าก็เร็วมันย่อมคลายพิษสงลงไป ทำให้เราสามารถอยู่กับมันได้โดยไม่ทุกข์เหมือนตอนเป็นแรก ๆ (คนพิการ เช่น ตาบอด แขนขาด เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัด) จะว่าไปแล้ว ถ้ามองให้ดี สิ่งแย่ ๆ ที่เกิดขึ้นกับเราล้วนมีข้อดีทั้งนั้น เช่น ทำให้เราเกิดภูมิคุ้มกันต่อความทุกข์ ทำให้อดทนต่อความทุกข์ได้ดีขึ้น หรือสอนใจให้เราเห็นธรรม

อย่างที่ท่านอาจารย์พุทธทาส พูดว่า “ความเจ็บไข้มาเตือนให้เราฉลาด” คือ ฉลาดในเรื่องชีวิต เข้าใจเรื่องไตรลักษณ์ชัดขึ้น ท่านยังบอกอีกว่า “ป่วยทุกที ก็ฉลาดทุกที” มุมมองแบบนี้สามารถเอาไปใช้กับเรื่องอื่น ๆ ได้ด้วย

ไม่มีใครที่จะปลอดพ้นจากเรื่องร้าย ๆ ทุกคนต้องเจอทั้งนั้น ต่างกันแต่ว่าจะเจอช้าหรือเร็ว หลายคนยังไม่เจอเหตุร้ายเหมือนคุณในวันนี้ แต่วันหน้าก็ต้องเจอ การ ที่คุณเจอก่อนเขา จะมองว่าเป็นข้อดีก็ได้ เพราะหากเจอตอนแก่หรือมีอายุมากอาจจะปรับตัวไม่ทัน เอาตัวไม่รอดก็ได้ และอย่างที่บอก การเจอมันเสียแต่วันนี้ จะช่วยให้คุณมีภูมิคุ้มกันความทุกข์มากขึ้น ช่วยให้สามารถรับมือกับความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้าได้ดีขึ้น...มีคนจำนวนมากที่ชีวิตราบรื่นโดยตลอด แต่พอเข้าวัยกลางคนก็ป่วยหนัก สูญเสียทรัพย์สินและคนรัก ปรากฏว่าทำใจไม่ได้ เพราะไม่เคยเตรียมใจหรือมีภูมิคุ้มกันในเรื่องนี้เลย จึงเสียศูนย์หรือเสียผู้เสียคนไปเลย ที่ฆ่าตัวตายก็มีไม่น้อย

ที่มา http://www.yantip.com/viewthread.php?tid=34144&extra=page=2

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่พบเจอปัญหาทุกๆปัญหาค่ะ ^^

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ ขอให้ จขกท.จงมีแต่ความสุข ความเจริญนะคะ ที่นำบทความดีๆมาลง เพราะตอนนี้กำลังทุกข์อยู่เหมือนกันค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ เจ้าของกระทู้เองก็บอบช้ำมาไม่ใช่น้อยค่ะ แต่ปัญหาต่างๆที่ผ่านมา ผ่านมาได้เพราะปาฏิหารณ์แห่งรักจากแม่ล้วนๆค่ะ ท่านคือคนข้างๆ ที่คอยเคียงข้างเราตลอดจริงๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนๆนี้แหละค่ะที่คอยดึงและอุ้มชูเรา ขอให้ทุกคนรักแม่ให้มากๆนะคะ ^^

 

ขออนุโมนาบุญด้วยคะ ถ้าไม่มีทุกข์คงเข้าใจธรรมะน้อยกว่านี้ หรือว่าไม่จริง