ทุกข์จากการที่คนรักนอกใจ....ช่วยชี้ทางสว่างให้ที

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีปัญหาที่เราคิดว่าใหญ่ที่สุดในชีวิตเกิดขึ้นกับเรา แฟนของเราซึ่งอยู่บ้านเดียวกันมา 6 ปี เราคบกันมา 10 ปี เค้านอกใจเราและไปมีผู้หญิงคนอื่น และผู้หญิงคนนั้นก็รู้ว่าเราอยู่กินกับแฟนมานานแล้ว แต่เค้าก็จะคบกัน
โดยก่อนหน้านี้ เราและแฟนรักกันและเป็นห่วงเป็นใยกันตลอดเวลา เราไปไหนจะไปด้วยกัน และทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันตลอดเวลา เราเชื่อว่าเรารักกันมาก จนไม่มีใครจะมาทำให้เราไขว้เขวได้ และเราซื่อสัตย์ต่อเค้ามาตลอดเวลาที่คบกัน มีปัญหาก็ทะเลาะกันบ้าง และเราจะเป็นฝ่ายขอโทษเค้าก่อนเสมอมา เราเป็นคนอารมณ์ร้อน ส่วนเค้าเป็นคนอารมณ์เย็น ไม่พูดไม่จาอะไร เราพยายามปรับตัวเข้าหาเค้าด้วยความเต็มใจ เพราะรักคนๆนี้ และเค้าก็เป็นคนดีมาก โดยที่เราไม่เคยต้องระแวงหรือไม่ไว้ใจในตัวเค้าเลย ทุกๆคนที่ได้พบเค้าก็จะบอกว่าเค้าเป็นคนดี แม้แต่พ่อและแม่ของเราก็บอกว่าเค้าเป็นคนดี
จนวันหนึ่งที่เค้าได้ไปทำงานที่ใหม่ สังคมที่ใหม่นั้นมีความแปลกใหม่สำหรับเค้ามากมาย มีสาวๆ มีการสังสรรค์ มีเงินเพิ่มขึ้น มีเพื่อนฝูงมากขึ้น ซึ่งต่างจากที่เก่าที่เค้าเคยทำงานโดยสิ้นเชิง เค้าไปทำงานที่นั่นได้ 1 เดือน และเค้าก็มาบอกกับเราว่าขอห่างกับเรา เค้าอยากมีเวลาส่วนตัว อาทิตย์แรก เราไม่เข้าใจ เราก็พยายามตื้อเค้า ตามใจเค้า คุยกับเค้า แต่เค้าไม่สนใจ ผลักไสไล่ส่งเรา และพูดไม่ดีกับเราหลายอย่าง ในแบบที่เค้าไม่เคยเป็นมาก่อน เค้าไม่ให้เราโทรหาเค้า ทั้งๆที่ปกติเราอยู่ด้วยกัน 24 ชม. ยกเว้นแค่เวลาทำงาน ต่างคนต่างไป แล้วทุกวันเราจะกลับบ้านด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เล่าเรื่องต่างๆที่พบเจอให้กันทุกวัน เราอยู่กับเค้า รู้จักเค้ามา 10 ปี เราไม่เคยเห็นเค้าในด้านนี้เลย เราไม่เคยเห็นเค้าพูดจารุนแรงกับเราเท่าในวันนี้ เค้าใช้คำพูดทำร้ายจิตใจและหยาบคายแบบที่เค้าไม่คิดเลยว่าจะออกจากปากของเค้า เพราะเราเชื่อว่าเค้าเป็นคนดี จนอาทิตย์ที่ 2 ที่ระหองระแหงกัน เค้ามาขอเลิกกับเรา และบอกเหตุผลมากมายว่าเราเอาแต่ใจ เราเซ้าซี้ เราพูดจาไม่รู้เรื่อง เราชอบโวยวาย เค้าอายผู้คน เราชอบเดินหนีเวลาทะเลาะกัน ทั้งๆที่เค้าทนเรามาได้ 10 ปี แตวันนี้เค้าทนไม่ไหวอีกแล้ว เค้าล๊อกโทรศัพท์ของเค้าไม่ให้เราได้ใช้เลย ทั้งๆที่ปกติแล้ว ทุกๆวันเราจะต้องใช้โทรศัพท์เค้าโทรหาแม่เรา และภายใน 2-3 วันต่อมา เราจึงเริ่มสืบหาความจริง และเราก็ได้รู้ความจริงคือ เค้ามีคนใหม่ เราได้ยินกับหูของตัวเองว่าเค้าคุยกันขนาดไหน และเค้าบอกเราว่าสบายใจที่ได้คุยกับคนนี้ เราคิดว่าเค้าจะคบกับคนนี้ จึงเลิกกับเรา
เค้าบอกกับเราก่อนไปทำงานที่ใหม่ว่าจะแต่งงานกับเราปีหน้า แต่แค่เดือนเดียวที่เค้าไปพบกับคนใหม่นั้น เค้าบอกเลิกเราโดยไม่มีเยื่อใยเลย เค้าเก็บของเค้าทุกอย่างออกจากบ้าน และทิ้งบ้านหลังนั้นให้เราอยู่คนเดียว โดยไม่เคยโทรกลับมาเลยว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง เรารู้แล้วว่าตอนนี้เค้าไม่รักเรา เพราะเค้าบอกว่าเค้าหมดรักเรานานแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่เจอผู้หญิงคนนี้ก็ตาม
เราควรจะต้องทำใจอย่างไรดีคะ เราควรจะต้องยอม และปล่อยเค้าไป โดยที่เรายังรักเค้าและไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น ณ เวลานี้เลย แม้เราจะอ้อนวอน กราบเค้า หรือเราจะตายต่อหน้า เค้าก็ไม่สนใจแล้ว เค้าลั่นวาจาว่าจะไป ไม่อยากอยู่กับเราอีก เค้าไม่มีความสุข แม้แต่พ่อแม่เค้ามาช่วยห้ามเค้าก็ไม่ฟัง
จะมีหนทางใดให้เราคิดอะไรได้บ้างคะ ให้เราทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างไรดี ในเมื่อเรารักเค้า และอยากให้เค้ากลับมา ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่กลับมาก็ตาม เราจะทำใจกับทุกข์ของเราในตอนนี้อย่างไรดี เราเจ็บปวดในใจมากเหลือเกินคะ ขอทุกท่านชี้ทางส่วาง ชี้นำสติปัญญาให้เราที

 

ทุกข์ที่ไหนดับที่นั้น ทุกข์ที่ใจพิจารณาลงที่ใจตน และเจอคำตอบว่าห่วงเค้า เราทุกข์ ย้อนมาห่วงตัวเราดีกว่า เพราะเรายังต้องเดินไปข้างหน้าต่อ แม้จะมีหรือไม่มีเขาอยู่ก็ตาม เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆๆ

 

เป็นได้แค่กำลังใจค่ะ คงไม่กล้าให้คำแนะนำอะไร ยังไงก็ขอให้เข้ามาอ่านกระทู้ในนี้บ่อย ๆ นะคะ เชื่อแน่ว่าเพื่อน ๆ ในเว็บนี้ต้องทำให้คุณ Siri ep มีกำลังใจดีขึ้นแน่นอนค่ะ (rose)

 

ทำใจเท่านั้นแหละครับ คนที่เค้าไม่เห็นค่าของเราก็ไม่ควรจะไปใส่ใจ ชีวิตต้องเดินต่อไปเพื่อวันข้างหน้า ในเรื่องความรักไม่มีคนดีคนเลว มีแต่คนที่ใช่กับไม่ใช่ จิงมั้ยครับ
ถ้าเนื้อคู่กันแล้วมันก็ไม่แคล้วกันอย่างคนโบราณท่านว่า แต่ถ้าไม่ใช่คู่กันก็ต้องแยกซักวัน บางคู่จนมีลูกแล้วก็ยังเลิกรากันเลย อันนี้ก็คิดเสียว่าเราโชคดีแล้วที่ไม่เจอแบบนั้น หากยังรักเขาอยู่ ก็ไม่ต้องไปข่มใจให้เลิกรัก ก็ทำเป็นไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องใส่ใจ ตั้งหน้าตั้งตาทำการทำงานของตัวเองไป เพราะอย่างน้อยคุณก็น่าจะตื่นได้แล้วว่า สิ่งดีๆที่คุณให้เค้าไปตั้งมากมาย ผลตอบแทนมันกลับมาอย่างไม่คุ้มค่า ถึงเวลาแล้วที่คุณจะทำเพื่อตัวเองบ้าง ส่วนเขาจะกลับมาหรือไม่นั้นเป็นเรื่องของเวรกรรมและพรหมลิขิตมากกว่าครับ สำหรับเรื่องความรักแล้วไม่มีคำว่าโชคหรอกครับ
ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นในเร็ววันนะครับ

 

ทำใจเถอะค่ะ เขาอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่คุณก็ได้นะคะ เลิกกันตอนนี้ดีกว่าแต่งงานกันไปมีลูกแล้วเลิกนะคะ เพราะมันจะยุ่งยากมากค่ะ ทั้งค่าเลี้ยงดูลูก การดูแลลูก เรื่องหย่า อายุที่มากขึ้นของเรา เสียเวลาค่ะ ผู้ชายเขาเปิดโอกาสให้เราไปเจอคนที่ดี เราก็ไปเถอะค่ะ อยู่กับคนที่เขารักเรา ดีกว่าอยู่กับคนที่ไม่เห็นคุณค่าเราค่ะ

ถ้าไปเจอผู้ชายคนใหม่ที่เป็นคนดี อย่าเพิ่งไปอยู่กินกับเขาเลยค่ะ ดูใจเขาไปนานๆก่อน ถ้าOKก็ให้ผู้ชายมาสู่ขอแต่งงานตามประเพณีแล้วค่อยอยู่กินดีกว่าค่ะ เราจะได้ไม่เป็นของตายในสายตาเขา ผู้ชายหลายๆคนเขาหัวโบราณ บางคนก็ชอบอะไรที่ได้มาโดยยาก บางคนก็ชอบเป็นฝ่ายรุกมากกว่า บางคนก็กะฟันผู้หญิงแล้วทิ้ง บางคนมีครอบครัวแล้วหรือมีแฟนแล้วยังมาจีบผู้หญิง มันมีหลายอย่างค่ะ ถึงผู้ชายจะไม่ได้เป็นอย่างนี้ทุกคน แต่เราก็ไม่ควรประมาทค่ะ ดังนั้นวิธีที่ปลอดภัยก็คืออย่าเพิ่งไปมีอะไรกับผู้ชาย อย่าเพิ่งไปอยู่กินกับเขา เพื่อ
1.ไม่ให้เราท้องก่อนแต่งหรือท้องไม่มีคนรับผิดชอบ
2.ไม่ต้องกลัวติดโรค
3. ไม่ต้องกังวลว่าเราจะกลายเป็นเมียน้อยใคร
4.ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนฟันแล้วทิ้ง
5.มีโอกาสดูใจผู้ชายนานๆ ถ้าไม่ดีจริงก็เลิกได้โดยไม่เสียใจมากเพราะเรายังไม่เสียตัวให้เขาค่ะ

 

แต่งตัวสวยๆ ลดน้ำหนัก ไปเปิดหูเปิดตากับเพื่อนบ้างค่ะ ไปพบเจอสังคมเจอคนใหม่ๆบ้าง ถ้าไม่สบายใจมากก็เข้าวัดหลายๆวันไปปฏิบัติธรรมถือศีลแปด ฟังธรรมสนทนาธรรมกับแม่ชีโยคีผู้ปฏิบัติธรรม หาหนังสือธรรมะอ่านค่ะ ไปทำบุญโรงเรียนคนตาบอด คนพิการ จะได้เห็นว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเราอีกมาก คนที่โดนสังคมทอดทิ้ง แต่เรายังโชคดีมีอาหารกิน มีเสื้อผ้าใส่ มีบ้านอยู่ อวัยวะครบไม่พิการ มีพ่อแม่ญาติเพื่อนกัลยาณมิตร มีเวลามาทำบุญ เข้าเว็บธรรมะ ไม่เหมือนเด็กเอธิโอเปียที่ไม่มีอะไรเลยค่ะ

เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ ความทุกข์ความสุข โลกธรรมแปดมันเป็นธรรมดาของโลกค่ะ วันนี้เราได้เขามาก็เพื่อที่จะจากกันไป ไม่จากเป็นก็จากตาย เราไม่รู้ว่าเราจะตายเมื่อไร แต่ถ้าเราตายตอนจิตเศร้าหมอง เราก็ไปนรกนะซีคะ อย่าไปสนใจเขาเลยค่ะ สนใจใจของเราดีกว่า รักษาใจไม่ให้เศร้าหมอง ทำใจให้ผ่องใส เราเกิดมาคนเดียว ตายก็ตายคนเดียว พ่อแม่ญาติพี่น้องเพื่อนคนรัก มีก็เหมือนไม่มี เพราะทุกอย่างมีสภาพพังหมด ทุกคนเจอกันท้ายที่สุดก็ต้องจากกันไปตามบุญกรรมค่ะ

 

ท่านจขกท จะทำอะไรได้อีกเล่าในเมื่อเขาไม่รักท่านแล้ว เเม้เขาเองก็ประกาศออกมาทั้งด้วยวาจาและพฤติกรรมในการผลักไล่ไสส่งท่านมาแล้ว..มิใช่หรือ?..เหตุไรท่านจขกทจึงยังติดยึดในอดีตที่ผ่านเลยจบลงไปแล้วเล่า?...

.ก็แม้มารดาบิดาของเขายังไม่อาจห้ามปรามเขาได้ ท่านจขกท มิได้เป็นคนที่สำคัญกว่ามารดาบิดาของเขา จะรั้งเขาไว้ด้วยอำนาจอะไรได้หรือ?.

พึงยุติความฝันในอดีตที่ตนเคยมีลงเสีย เเละอยู่กับความเป็นจริงในปัจจุบันนี้เถิด..เมื่อเขาอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข ก็พึงยอมรับความจริงนี้ด้วยความเห็นใจเขา ลองคิดถึงตนเองบ้างว่าท่านจะยินดีชอบใจที่จะอยู่กับใครที่ตนไม่รักหรือไม่?...เมื่อเขาไม่รักเราและไปจากเราแล้ว ก็พึงยินดีปรีดาปราโมทย์ในอาการที่เปิดเผยนั้น ซึ่งย่อมดีกว่าถ้าหากเขายังทำตัวลับๆล่อๆ แอบซ่อนเหมือนเล่นซ่อนหาอยู่ อันเป็นสิ่งที่บั่นทอนเราให้เสียทั้งเวลาและกำลังใจตลอดเวลา..ท่านจขกท พึงรู้จักรักตนเองให้เป็นด้วย ในเมื่อเขาไม่รักเรา เราก็ต้องรักตนเอง ไม่ซ้ำเติมตนด้วยความหลง..หลงนึกว่าเขาจะกลับมาเหมือนเดิม... หลงว่าทุกอย่างต้องมั่นคงอย่างนั้นไม่แปรผันเป็นอื่น ซึ่งเป็นความหวัง ที่ผิดไปจากกฏเกณฑ์ความจริงในธรรมชาติ ที่ว่า สิ่งใดๆในโลกล้วนไม่เที่ยง แปรผันอยู่ตลอดเวลา..โดยเฉพาะใจคนนั้น เปลี่ยนแปรได้ง่ายที่สุดในบรรดาสรรพสิ่ง ..

ท่านจขกท จำเป็นต้องตัดเยื่อใยแห่งตัณหาที่ตนผูกไว้เองให้ขาดเสียโดยเร็ว เพราะสิ่งนี้ไม่เป็นเครื่องอุปการะแก่ความสงบสุขของท่านโดยประการทั้งปวง ..ท่านจขกท ยังมีบุญรับรองอยู่ ที่เขาไม่ได้ทำเรื่องเสียหายหรือทิ้งภาระอื่นๆเช่นหนี้สิน ให้ท่านต้องรับผิดชอบโดยลำพัง ดังนั้น การจากไปของเขาก็จะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ที่ดีของท่านจขกท เอง เช่นบัดนี้ ท่านย่อมพ้นจากภาระที่ต้องบริการชายคนนั้นอีกแล้ว ท่านย่อมว่างเบาสบาย มีอิสระเพื่อทำสิ่งดีๆมีประโยชน์แก่ตนและคนรอข้าง มีการบำรุงมารดาบิดาของตนเป็นต้น..

ท่านมิได้เกิดมาเพื่อเป็นข้าทาสอะไรๆของใครๆ ชายคนนั้นมิได้ผูกมัดจองจำท่านไว้เลย ท่านจขกท ต่างหากที่กำลังผูกมัดตนเหมือนทาสที่ปล่อยไม่ไปฉะนั้น...ดังนั้น ท่านจขกท พึงปลดปล่อยใจตนจากการถูกจองจำเสียเถิด เพราะการเป็นทาสของใครหรืออะไร ย่อมเป็นแต่ทางเพื่อการถูกบีบคั้นให้ต้องทุกทรมานเสมอ..

บัดนี้เป็นโอกาสที่ท่านจขท สามารถฝึกตนให้เข้มแข็ง เพราะประสบการณ์นี้ย่อมเป็นประโยชน์แก่ชีวิตตนในภายหน้า..อย่าคิดว่าตนเสียอะไรๆ แต่ควรคิดว่าเราได้บทเรียนที่มีค่าที่เราได้เรียนรู้ว่า ไม่มีอะไรในโลกแน่นอน เราจะระวังสังวรไม่ถลำตัวอีก และจะเผื่อใจไว้เตรียมรับความไม่แน่นอนนั้นในทุกสิ่งด้วยอาการเช่นนี้ เราย่อมพ้นทุกข์ฟื้นใจได้เร็ว เพราะทราบชัดว่าความไม่แน่นอนคือสิ่งปกติในโลกนั่นเอง..

ขอให้พ้นทุกข์ไวๆครับ

 

เข้าใจมากจริงๆในสิ่งที่คุณเจ้าของกระทู้เจอ
คงบอกได้แค่ว่า ทำใจยอมรับและหันกลับมาดูแลตัวเองเถอะค่ะ ในช่วงแรกๆอาจทำได้ยากมาก แต่พอเวลาผ่านไป คุณจะเข้าใจอะไรมากขึ้นและยอมรับมันได้เองค่ะ

ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีความบังเอิญ ล้วนเกิดขึ้นจากเหตุและผล เสมอ

เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ ^^

 

อ่านแล้วก็ปลง ชีวิตของคนเราก็มีอยู่แค่นี้ละครับ

เป็นปัญหาส่วนใหญ่ของครอบครัว ในยุคที่ความบันเทิงมีอยู่รายรอบ ยุคกิเลสครอบครอง(บาร์ คาราโอเก๊ะ สถานบันเทิงต่างๆ)

ยุคที่คนสามารถหลงเข้าไปได้อย่างง่ายดาย (แคมฟร๊อก เวปโป๊ ภาพต่างๆ เวปสวิงกิีง)

เครื่องดื่มมอมเมาก็ขายกันอย่างเสรี

ฉะนั้นครอบครัวไหนที่มีความสุขดี รักกันดี จึงเป็นครอบครัวที่ถือว่า โชคดีมาก

แล้วถ้าเกิดขึ้น ควรทำอย่างไรดีละ

อย่างแรก ต้องทำที่ใจเราก่อนครับ ทำใจให้ดี และคิดให้เป็น อย่าไปยื้อ ปล่อยเขาไป

ยิ่งยื้อ ยิ่งเจ๊บ ปล่อยใจให้สบาย ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น ทำในสิ่งที่อยากทำ และคิดไว้เตือนตัวเองว่า

ต่างคน ต่างมา ต่างคน ต่างไป (ซึ่งเป้นสิ่งที่ผมเตือนตัวเองเสมอ)

แม้กับคุณพ่อ คุณแม่ หรือลูกๆที่เรารัก ก็ไม่พ้นต่างคน ต่างมา ต่างคน ต่างไป เช่นเดียวกันครับ

ถือเอาเวลาช่วงนี้ เปลี่ยนทุกข์ใจให้เป็นสุขใจดีกว่า

อย่าไปแบกเอาไว้เลยครับ หนักทั้งกายทั้งใจ

โยนมันทิ้งไปเถอะ แล้วอาจจะรำพีงกับตัวเองว่า ทำไมไม่ทิ้งไปเสียตั้งแต่แรก

บางครั้งความเป็นทุกข์ ทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้นครับ

 

หากเขาสิ้นความรักที่มีต่อเราแล้ว
ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องฉุดรั้งเขาไว้
เพราะต่อให้ใช้ความพยายามสักเท่าใด ก็คงไม่เป็นผล
สิ่งที่ควรรีบทำที่สุดคือการทำใจ ให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นโดยเร็ว
แล้วเริ่มต้นชีวิตของตนเองใหม่
ถือว่าโชคดี ที่เขาต้องการเลิกจากเราในเวลานี้
ในเวลาที่ยังไม่มีลูกด้วยกัน
และคุณเองก็อายุยังไม่มาก
และก็โชคดี ที่เขาได้แสดงออกให้เห็นว่า ที่แท้แล้วเขาไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เราคิด
และก็เป็นโอกาส ที่คุณจะได้ปรับปรุงตนเองเสียใหม่
อะไรที่ผ่านไปแล้วก็พยายามลืมเสีย จะได้ไม่ต้องจมอยู่กับความเศร้านานนัก

 

แนะนำให้ลองอ่านหนังสือธรรมะ ของท่าน ว.วชิรเมธี
ในเรื่องที่เกี่ยวกับความรัก ผมเองจำชื่อหนังสือไม่ได้
แต่จำได้ว่ามีหลายเล่มที่ท่านเขียนเกี่ยวกับความรัก
ผมเองมีความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการใช้ชีวิตมากขึ้นจากหนังสือของท่าน

ส่วนคุณเองตอนนี้ต้องมีสติและอดทน อยู่กับปัจจุบัน
และที่สำคัญ อย่าทำอะไรที่ทำให้ตนเองหรือผู้อื่นต้องเดือดร้อน

 

เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ คงทำกรรมร่วมกันมาระยะหนึง คุณกำลังอยู่ในห้วงความทุกข์ คุณฝันไว้จะได้เดินเคียงข้างกันตลอดไป คุณยึดติดทำให้คุณทุกข์มาก คุณอ่านธรรมะ ในเว๊ปนี้นะคะมีมากมาย ดูแลตัวเองให้ดูดีสวยใส มองโลกมองในทางต่ำดูคนที่เขาด้อยกว่าเรา ลุกขึ้นมาเดินอย่างสง่า หาความสุขให้ตัวเอง ดิฉันมีประสบการณ์ที่เคยทิ้งคนอื่นและโดนทิ้ง ด้วยเหตุผลง่ายๆเพราะเราไม่ใช่คู่กัน มันมีเหตุและผล ในที่สุดคุณอาจต้องขอบคุณเขาก็ได้เพราะคุณอาจเจอคนที่ดีกว่าเขา เป็นกำลังให้คุณลุกขึ้นมาจากอดีตนะคะ

 

ขอบคุณทุกท่านมากนะคะ ที่ให้ข้อคิดเรา ตอนนี้เราดีขึ้นมากแล้วค่ะ แต่ยังแอบคิดถึงเค้่าแค่บางเวลา พอรู้ตัวว่าคิดแล้วเจ็บก็เลิกคิดเสียดีกว่า และกำลังหาอะไรทำให้ยุ่งๆเข้าไว้ คาดว่าชีวิตจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ นึกถึงแต่พ่อแม่ตลอดเวลา และเสียใจที่เราละเลยท่านไปค่ะ เพราะมัวแต่หมกมุ่นกับเรื่องของตนเอง ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ

 

มีพบก็ต้องมาจาก มีเกิดก็ต้องมีดับ เป็นธรรมดา
สู้ๆนะครับ เวลาจะช่วยเยี่ยวยารักษาจิตใจคุณเอง

 

เห็นใจมากๆๆค่ะ เพราะเพิ่งประสบกับตัว
เองมามาดๆๆค่ะ แต่ของเราสามีโดนของหมดไม่เยอะค่ะ แต่มาตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ
พอแก้ของที่เขาทำมาออก แกก็กล้บมาเป็นเหมือนเดิมแล้วค่ะ ขอให้คุณผ่านพ้น
วันคืนอันโหดร้ายไปให้ได้นะคะ

 

พออ่านแล้วก็ให้ความรูสึกค่ะ เชื่อว่าหลายคนน่าจะเคยผ่านเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ ถึงแม้จะไม่ทุกคนค่ะ และก็เชื่อว่าคุณจะผ่านเหตุการณ์แบบนี้ไปได้ เมื่อเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นผลที่ตามมามันก็คือความทุกข์ ความเสียใจ และร้องไห้ รวมถึงอาจจะฟุ้งซ่าน ณ เวลานี้ ขอให้คุณคิดถึงคนที่รักคุณที่สุด รักคุณไม่มีวันเปลี่ยนแปลง รักคุณตั้งแต่รู้ว่าคุณเริ่มมีตัวตน และรักคุณตราบลมหายใจสุดท้ายของเขา นั่นก็คือ คนที่ได้ชื่อว่า พ่อแม่ค่ะ เราก็เป็นคนนึงที่ผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา เหมือนกันมาก ร้องไห้แบบว่ามันคือส่วนหนึ่งของชีวิต ร้องจนไม่กินอะไร อิ่มได้ทั้งวัน เพราะน้ำตา ใครจะทุกข์ฉันไม่สน(ทั้งที่รู้ว่าคนที่ทุกข์มากคือพ่อแม่)ฉันนี่แหละคิอคนที่ทุกข์ทรมานที่สุด เพราะฉันถูกผู้ชายที่เป็นคนรักรังแก ผ่านไปหลายวันเหมือนกันนะคะจำไม่ได้แระน่าจะเป็นอาทิตย์แหละ พ่อเปิดประตูห้องเข้ามากับแม่สองคน ความรูสึกแรกเรากอดพ่อกับแม่ร้องไห้เพราะสงสารเห็นหน้าเค้าเศร้า พ่อดึงเรามากอด แล้วพูดว่า "ลูกเจ็บตรงไหน ทำไมต้องร้องไห้ให้กับผู้ชายที่เค้าไม่รักเราแล้ว แล้วผู้ชายคนนี้ล่ะทำไมต้องแพ้เขาผลอดให้ลูกหยุดร้องไม่ได้ แต่เขาที่ที่หมดรักลูกแล้วทำให้ลูกร้องขนาดนี้" แล้วพ่อก็ถามซ้ำอีกว่า "พ่อแพ้เขาเหรอ พ่อแพ้ตรงไหน" ด้วยคำพูดนี้ของพ่อแหละค่ะที่ทำให้เราปาดน้ำตา แล้วตั้งสติ ปรับตัวเริ่ทต้นชีวิตใหม่ ในที่สุดเหตุการณ์เลวร้ายก็ผ่านพ้นไปเหมือนช่วงเวลาที่เศษผงเข้าตา แล้วทำให้เราร้องไห้ และก็มีประสบการณ์ที่สอนชีวิตให้เรามีสติในเรื่องความรักมากยิ่งขึ้น จนวันนึงเราเข้มแข็ง แล้วเชิดใส่คนที่ทำร้ายเราได้ รวมถึงเวลาใครพูดถึงเขาแล้วเราอโหสิกรรมกับสิ่งที่เขาทำกับเราได้
ยังไงก็ตามขอให้คุณ siri_ep ผ่านคืนวันแห่งประสบการณ์ชีวิตไปให้ได้นะคะ เป็นกำลังใจเสมอค่ะ สู้..สู้..

 

เป็นปัญหาโลกแตกที่พบบ่อยมากๆ
ลักษณะคนรักนอกใจเช่นนี้มีให้เห็นอยู่ทั่วไป

ศีล ๕ ข้อ ๓ หากเราเพียรพยายามรักษาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ให้มั่นคงในจิตเป็นวาสนานิสัยตามติดตัวเราไปตลอดทุกภพทุกข์ชาติจนกว่าจะเข้าถึงพระนิพพาน
เชื่อแน่เหลือเกินว่า "เราจะพบเจอแต่คู่แท้แน่นอน"

นี้แหละครับทางสว่างในปัจจุบันและอนาคต ให้มั่นคงในศีล
อดีตมันเป็นบทเรียน ให้อภัยเขาและปล่อยวางเสีย
เราสอบตกกันมาหลายภพหลายชาติแล้วจะไปโทษใคร?

หากเรายังปรารถนาความสุขในมนุษย์สมบัติอยู่ ศีล ๕ เป็นปกติของมนุษย์ผู้ใจสูง

ทำให้จริง แล้วกรรมเขาจะจัดสรรคให้เราพบเจอกับผู้ที่จริงใจเอง!

 

เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปนะค่ะ

 

สู้ๆ นะคะ เข้าใจเลยค่ะว่าความรู้สึกเป็นยังไง คนที่รักกันมาตลอด โดยไม่เคยคิดว่าจะเลิกกัน
ไม่ได้เผื่อใจไว้ มีแต่เค้าคนเดียว แล้วมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ มันจุกไปหมด ยิ่งรักมากยิ่งเจ็บมาก

พยายามหาอะไรทำ หาหนังสืออ่านให้ผ่อนคลาย จะได้ไม่มีเวลาคิดถึงเค้า เข้าใจว่าทำยากนะคะ แต่ค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ แล้วเราก็จะเริ่มชินเองค่ะ เป็นกำลังใจให้เยอะๆเลยค่ะ ขอให้จิตใจกลับมาดีอีกครั้งเร็วๆนะคะ

 

เป็นกำลังใจให้สู้ สู้นะคะ สุเองก็ไม่ต่างจากคุณค่ะ แต่ก็ต้องสู้ สักวันทุกอย่างคงจะดีขึ้นนะคะ