ใกล้วันสำคัญที่สุดอีกแล้ว

เฝ้ารอถึงวันเห็นท่านที่เคารพมาให้โอวาทแก่พวกเราลูกๆทั้งหลาย
ปีนี้ท่านจะมีอะไรมาเตือนสติให้พวกเราได้ฉุกคิดได้แสงสว่างแห่งปัญญา
ท่านที่ให้แต่สิ่งที่ดีๆแก่ลูกๆทั้งหลายอยู่เรื่อยมา
ท่านที่เป็นผู้นำในปัญญาท่านให้ธรรมะท่านให้ความร่มเย็นแก่ผู้อยู่ในแผ่นดินของท่าน
ท่านที่มีคุณงามความดีที่ข้าพเจ้าให้ความนับถือเทิดทูนอย่างยิ่ง
๕ธันวาคมเป็นวันที่ท่านได้อุบัติขึ้นมาในโลก
ปีนี้เป็นปีที่เท่าไหร่แล้วนะที่ท่านได้สิ่งดีๆกับลูกของท่าน
ที่แม้มีบางคนที่เป็นลูกที่ไม่ดีไม่รักท่านทำให้ท่านทุกข์ใจ
แต่ก็มีลูกอีกมากมายที่รักท่านพ่อที่เป็นยิ่งกว่าพ่อเพราะท่านเป็นพ่อของแผ่นดินอยากบอกว่ารักพ่อและเชื่อว่ามีคนที่รักพ่อท่านนี้อยู่ไม่น้อยเรามาร่วมใจกันส่งความรักจากใจรักไปถึงท่านพร้อมกันทุกวันทุกของท่านนาทีนับจากนี้ไปจนกว่าจะผ่านพ้นภัยด้วยพระบารมีของท่านที่ปกปักรักษาลูกๆที่วัดใกล้บ้านมีจัดงานเฉลิมพระเกียรติที่หมู่บ้านเรามีวางพานพุ่มที่บรรจงทำขึ้นจากใจลูกๆอย่างเราดอกไม้ทุกดอกบบรรจงจัดถวายด้วยใจรักภักดี ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

 

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออกมหาสมาคม ณ สีหบัญชร พระที่นั่งอนันตสมาคม 5 ธันวาคม 2555



รัฐบาลเชิญชวนประชาชนแต่งกายด้วยเสื้อสีเหลืองเข้าเฝ้าฯ ในหลวง เสด็จออกมหาสมาคม ในพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา พุทธศักราช 2555 เวลา 10.30 น.
เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา 10.00 น. ณ ห้องประชุม กรมประชาสัมพันธ์ ซอยอารีย์สัมพันธ์ กรุงเทพฯ นายนิวัฒน์ธำรง บุญทรงไพศาล รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เป็นประธานการประชุมคณะกรรมการดำเนินงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา พุทธศักราช 2555 ครั้งที่ 1/2555 โดยมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าร่วมประชุมด้วย อาทิ สำนักพระราชวัง กระทรวงมหาดไทย กองบัญชาการตำรวจนครบาล (บช.น.) กองทัพภาคที่ 1 กองทัพอากาศ กรุงเทพมหานคร กรมโยธาธิการและผังเมือง เป็นต้น



ภายหลังเสร็จสิ้นการประชุม รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีได้แถลงผลการประชุมร่วมกับศาสตราจารย์พิเศษธงทอง จันทรางศุ ปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี และนายดิสธร วัชโรทัย รองเลขาธิการพระราชวังว่า ที่ประชุมได้มีการหารือเพื่อเตรียมการดำเนินงานเฉลิมพระเกียรติ บริเวณท้องสนามหลวง ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่างรัฐบาล กรุงเทพมหานคร (กทม.) และมูลนิธิ 5 ธันวามหาราช เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ในการเสด็จออกมหาสมาคม ในงานพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา ในวันที่ 5 ธันวาคม เวลา 10.30 น. ณ สีหบัญชร พระที่นั่งอนันตสมาคม พระราชวังดุสิต โดยจะเสด็จพระราชดำเนินออกจากโรงพยาบาลศิริราช เวลา 10.00 น. และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร นายกรัฐมนตรี ประธานรัฐสภา ประธานศาลฎีกา กราบบังคมทูลพระกรุณาถวายพระพรชัยมงคล และผู้บัญชาการทหารสูงสุดกล่าวนำทหารรักษาพระองค์ถวายสัตย์ปฏิญาณ รัฐบาลจึงเห็นสมควรให้เตรียมการดำเนินงานให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อยและสมพระเกียรติ เพื่อน้อมเกล้าฯถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จออกมหาสมาคม ณ สีหบัญชร พระที่นั่งอนันตสมาคม 5 ธันวาคม 2555

 

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

 

ขอพระองค์ ทรงอายุ สุสมัย
วรกาย ฉายแสง แรงเจิดจ้า
พลานามัย แข็งแรงรั้ง ทั้งแผ่นฟ้า
ปกประชา พาครบ ประสพนิกร

พระองค์ทรง เป็นมหา ราชากษัตริย์
ทรงเจนจัด ปรีชาชาญ ผ่านสิงขร
ทรงผจญ ทนเหนื่อยยาก ลำบากคลอน
เพื่อนิกร ประสพสุข ทุกๆคน

พระองค์เคย ตรัสไว้ ในปีผ่าน
มีอายุ ยิ่งยืนนาน หลายล้านฝน
จนอายุร้อย ยี่สิบปี คู่ปวงชน
ทรงตรัสแล้ว ไม่คืนคำ ย้ำในกมล
องค์ภูมิพล อยู่คู่คนไทย ไปอีกนานเท่านาน

ขอทรงมีพระพลานามัยแข็งแรงอยู่เป็นมิ่งขวัญผองชาวไทยทุกคน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

 

http://larndham.org/index.php?/topic/40201-ในหลวงนิยตโพธิสัตว์จักได้ตร/

ในหลวงจักได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาล

"ในหลวงพระองค์นี้ ท่านเป็นพระโพธิสัตว์น๊ะ..!!!!"

เป็นคำกล่าวของ พระภิกษุพระยานรรัตนราชมานิต (ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ) วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพมหานคร

สำหรับปฐมเหตุที่ทำให้ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯ กล่าวความเช่นนี้ ก็เกิดมาจากการที่ท่านได้กล่าวเตือน ญาติโยมบางรายที่ไปนมัสการท่านว่า

"การที่คุณเอาธนบัตร ที่มีรูปในหลวงไปใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงนั้น ไม่ดีเลย เพราะในหลวงท่านเป็นพระโพธิสัตว์ การเอาพระรูปของท่านไปไว้ในที่ต่ำอย่างนั้น ย่อมบังเกิดโทษเป็นอันมาก ทีหลังอย่าพากันทำ"

และความเป็น "พระโพธิสัตว์" ของในหลวงนั้น ก็เป็นถึงระดับ "นิยตโพธิสัตว์" ผู้เที่ยงแท้ต่อพระโพธิญาณในอนาคตกาลเบื้องหน้าโน้นอ ย่างแท้จริงด้วย สมจริงดังที่หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่ ได้กล่าวรับรองไว้ด้วยองค์เองทีเดียวว่า

"ครูบาขาวปี วัดพระพุทธบาทผาหนามเคยเป็นช้างนาฬาคิริง ส่วนในหลวงองค์ปัจจุบันเป็นช้างป่าเลไลยก์นะ"

ภควา อันว่าองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าแห่งเรา ตรัสพระสัทธรรมเทศนาว่า เมื่อองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงพระนามว่า พระติสสะสัพพัญญูพุทธเจ้า เสด็จล่วงลับดับขันธ์เข้าสู่พระปรินิพพานสิ้นกาลช้านานแล้ว ฯ

ในลำดับนั้น อันว่าช้างปาลิไลยหัตถีตัวนี้ ก็เป็นพระบรมโพธิสัตว์สร้างพระบารมีมาเป็นอัน มาก จักได้ตรัสเป็นสมเด็จพระพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า พระสุมงคล ในอนาคตกาลพระสุมงคลทศพลญาณเจ้านั้น มีพระองค์สูงได้ ๖๐ ศอก พระชนมายุมีประมาณแสนปีเป็นกำหนด

ไม้กากะทิงเป็นพระศรีมหาโพธิ ประดับด้วยพระพุทธรัศมีรุ่งเรืองสว่าง ดังสีทองเป็นอันงามประดุจกลางวัน แล้วจะบังเกิดมีไม้กัลปพฤกษ์ต้นหนึ่ง ห้อยย้อยไปด้วยสิ่งของเครื่องประดับ มีประการต่างๆ ด้วยพระพุทธานุภาพ

ฝูงมนุษย์ทั้งหลายในพระศาสนาของพระสุมงคล มิได้กระทำซึ่งกสิกรรม วาณิชกรรม ได้อาศัยซึ่งต้นกัลปพฤกษ์นั้น ประพฤติเลี้ยงชีวิตแห่งอาตมา มนุษย์ทั้งหลายมีความผาสุกสบาย ขวนขวายแต่การเล่นเต้นรำแต่งตัวอยู่เป็นนิจ เสมอเหมือนเทพบุตร เทพธิดา

ซึ่งได้ทิพยสมบัติในสวรรค์เทวโลกฯ สมเด็จพระสุมงคลทศพลญาณเจ้า ก่อสร้างพระบารมีมาทั้ง ๑๐ ประการ จึงสำเร็จแก่พระพุทธสมบัติเห็นปานดังนี้ ฯ อันว่ากองพระบารมีครั้งหนึ่ง พระองค์กระทำมาแต่ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์อยู่นั้น ปรากฏเป็นปรมัตถบารมีอันยิ่งยอดอย่างเอกอุดมทาน ฯ

เพราะด้วยเหตุที่ท่าน เจ้าคุณพระญาณสิทธาจารย์ (สิม พุทฺธาจาโร) ซึ่งเป็นพระขีณาสวสงฆ์ผู้ทรงญาณวิสัยอันลึกล้ำ สามารถแทงตลอดในการทุกสิ่งอัน และได้แจ้งในใจในพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้

ซึ่งเป็นหนึ่งในอนาคตวงศ์ภายภาคหน้าเป็นอย่างดีที่สุด หลวงปู่สิมจึงได้ถวายความจงรักภักดีในพระองค์ท่านอย่างยิ่ง แม้ตราบเท่าวาระสุดท้ายแห่งชีวิตท่านอย่างน่าซาบซึ้งประทับใจที่สุด ไม่มีใดจะเทียมทันได้ ซึ่งการทั้งปวง อาจเข้าไปชมได้ในหัวข้อ "จงรักภักดีด้วยชีวิต"

 

ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

 

บ้านเมืองเราเจอภัยอะไรๆ รวมถึงภัยธรรมชาติน้อยกว่าคนอื่นเขาหมด เพราะอะไร ลองพิจารณาตามที่หลวงปู่ หลวงพ่อท่านเทศน์บอกญาติโยมก็แล้วกัน

 

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี ท่านว่า

“เราอย่าเห็นสิ่งปลีกย่อย ดีกว่าส่วนรวมส่วนใหญ่นะ ส่วนใหญ่นั่นล่ะ เป็นของสำคัญ พ่อกับแม่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อะไรที่เป็นหลักของชาติ เป็นหัวใจของชาติให้พากันรักกันสงวน อย่าพากันทำลาย ลูกเต้าจะอวดดีกว่าพ่อกว่าแม่มันไม่ดีละ

คิดดูในพุทธศาสนา พระเจ้าอชาตศัตรูทำลายพระราชบิดา ก็ไม่เห็นเจริญอะไร ท่านว่า เย เกจิ พุทธํ ธมฺมํ สงฺฆํ สรณํ คตา เส น เต คมิสฺสนฺ อบายภูมิ

พวกสัตว์ทั้งหลายถ้านึกลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มีความเทิดทูนในสิ่งที่ดีงามที่มีคุณมีประโยชน์ทั้งหลายแล้ว ผู้นั้นเจริญ

ผู้ใดไปทำลายหลักใหญ่ แล้วจะเอาให้ส่วนเล็กๆนี้ขึ้นครองบ้านครองเมืองมันก็ ไม่ดี ให้พากันรักษาหลักใหญ่เอาไว้

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คือหัวใจของชาติไทยเรา นี่ให้พากันจำเอาไว้นะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว-สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินี นี้คือหัวใจของ ชาติไทยเรา ให้พากันเทิดทูน อย่าพากันดูถูกเหยียดหยามทำลาย

เช่นอย่างจะทำลายจะไม่ให้มีพระเจ้าอยู่หัว มันคนเกิดมาแล้วพ่อแม่ตายหมด มีแต่ลูกกำพร้าหยิมแหยมๆ มันใช้ไม่ได้นะ สกุลใดที่มีคนคับแคบอยู่ในบ้านนั้นเมืองนั้นแล้ว สกุลนั้นไม่เจริญ

สกุลใดที่มีความกว้างขวาง มีจิตใจอันกว้างขวาง พิจารณารอบคอบเพื่อทำประโยชน์แก่ส่วนรวมผู้นั้นเป็นผู้ดี

นี่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่ของพวกเรา คือหัวใจของคนไทยทั้งชาติ ให้พากันทะนุถนอมนะ อย่าพากันไปทำลาย จะมีแต่ลูกหยอมแหยมๆ พ่อแม่ผู้ให้ความร่มเย็นไม่มีมันไม่เกิดประโยชน์ อย่างไรต้องรักษาส่วนใหญ่เอาไว้ ในประเทศไทยเรา ก็คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว-สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินี

นี้คือหัวใจของชาติให้พากันเคารพเทิดทูน อะไรที่เป็นหลักใหญ่ของชาติของส่วนรวมให้พากันรักษา พากันเทิดทูน อย่าพากันทำลายโดยอวดดี

ดังที่ท่านว่าอึ่งอ่างกับวัวนั่นละ เราก็เห็นในนิทานอีสปแต่ก่อนเรียนหนังสือ อึ่งอ่างตัวเท่ากำปั้นนี่ วัวมันตัวขนาดไหน ลูกอยู่ในรู แม่ไปหากิน ลืมแล้วนิทานอีสป มันเป็นอย่างไรละทีนี้

(ลูกเห็นวัว พอแม่กลับมาเล่าให้แม่ฟังว่าเจอตัวอะไรไม่รู้ใหญ่มาก แม่ก็พองตัว ลูกว่าใหญ่กว่านี้อีก)

ได้ไหมๆ สุดท้ายสิ่งที่ได้คือพุงแตก นี่ระวังนะ ตัวเล็กๆ อย่าไปพองตัว มันไม่สมควรจะพอง อึ่งอ่างกับวัว วัวมันตัวใหญ่ขนาดไหน อึ่งอ่างตัวเท่ากำปั้น มาพอง มันตัวเท่านี้ไหมๆ เรื่อย สุดท้ายเลยตาย เข้าใจไหม นี่อึ่งอ่างกับวัวมันไม่ดีอย่างนั้นละ”

 

“ พวกเรา ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งที่จะยังประเทศไทยให้อยู่รอดได้ ด้วยหลักการปฏิบัติในศีล สมาธิ ปัญญา ตราบใดที่พวกเรายังตั้งใจปฏิบัติอยู่ และอุทิศส่วนกุศลให้แก่เทพเจ้าต่าง ๆ ที่รักษาประเทศของเราอย่างสม่ำเสมอ

ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ก็ยังพอมีกำลังที่จะไปคานกับอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งเสวยบุญของตนอยู่และมีเทพเจ้ารักษาอยู่เหมือนกัน

แต่ว่าเขาเสวยบุญอย่างเดียวจริง ๆ โดยการไม่ได้สร้างของใหม่ขึ้นเลย มีแต่สร้างบาปกรรม แต่ในเมื่อวาระบุญมันส่งผลก็ทำให้เขาเป็นใหญ่เป็นโตในแผ่นดินขึ้นมา

ถ้าพวกเราไม่หมั่นตั้งใจบำเพ็ญภาวนา โดยเฉพาะอุทิศส่วนกุศลให้แก่เทพเจ้าต่าง ๆ แล้ว โอกาสที่ประเทศไทยของเราจะล่มจมสูญสลายมีสูงมาก เพราะนักการเมืองสมัยนี้ไม่ คำนึงถึงผลประโยชน์ของประชาชน นอกจากผลประโยชน์ของพวกพ้องและตัวกูเอง

ในหลวงนอกจากเหนื่อย ยังชราภาพมากแล้ว ถ้าหากว่าพวกเราตั้งหน้าตั้งตาประกอบกรรมทำดี พระองค์ท่านก็ยังมีกำลังใจที่จะอยู่ต่อ

แต่ถ้าหากว่ามือไม่พายแล้วยังเอาเท้าราน้ำอีก มีแต่จะช่วยเหยียบย่ำซ้ำเติมให้ประเทศชาติล่มจมไปง่ายขึ้น ขอบอกว่าถ้าพระองค์ท่านหมดกำลังใจ เราจะเดือดร้อนกว่าที่คิด เพราะว่าบางพวก บางกลุ่ม เขารออยู่อย่างเดียว เขาถือเป็นดีเดย์เลย มันเอาแน่

แล้วถ้าถึงเวลานั้น ที่เดือดร้อนที่สุด จะกลายเป็นพระอย่างอาตมานี่แหละ จะโดนเสียก่อน เพราะว่าพระนั้นมีจุดบอดตรงที่ว่า เครื่องแต่งตัวแปลกแยกกว่าชาวบ้านอย่างชัดเจน ที่อยู่ก็มีหลักแหล่งอย่างแน่นอน ชนิดที่หลบไปไหนไม่ได้ เขาจะใช้กำลังคนหรือกฎหมายก็ตาม สามารถที่จะบีบบังคับจัดการได้ง่าย

ดังนั้น ถ้ามีวิธีใดก็ตาม ที่คิดว่าเราจะสร้างกุศล สร้างกำลังกายกำลังใจ เพื่อให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระเจริญยิ่งยืนนานต่อไปได้

ให้ขวนขวายและเร่งทำกันให้มากไว้ โดยเฉพาะในส่วนของหลักธรรมต่าง ๆ ถ้าเรายึดถือและปฏิบัติกระทำโดยพร้อมเพรียงกัน ประเทศชาติจะสงบร่มเย็น

เพราะว่า ต่างคนต่างทำความดี ต่างคนต่างตัดรัก โลภ โกรธ หลง ของตนเอง ไม่ไปกระทบกระทั่งใคร ไม่แห่ตามข่าวลือต่าง ๆ ไป

ถ้าเราได้วันหนึ่งเอาวันหนึ่ง พยายามเร่งขวนขวายความดีของเราให้มากที่สุด ถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระองค์ท่านให้มากที่สุด โดยหวังว่าเทพเจ้าต่าง ๆ ทั้งหลาย ทั้งที่รักษาพระองค์ท่านก็ดี ทั้งที่รักษาประเทศชาติก็ดี จะได้รับส่วนกุศลนี้ไป และมีกำลังช่วยกันค้ำจุน สถานการณ์บ้านเมืองของเรา อย่าให้มีอันเป็นไปมากกว่านี้

ถ้าหากว่าโดยวาระกรรมของเราแล้ว ประเทศชาติของเราช่วงนี้ มันอยู่ในจุดที่แย่ และจะแย่มากขึ้น ดังนั้น วิธีแก้กรรมที่ง่ายที่สุดก็คือ ทำความดีให้เยอะไว้ เหมือนอย่างกับไฟมันร้อนมาก ก็พยายามหาน้ำดับมันให้ได้ แม้ว่าน้ำจะไม่พอดับไฟ อย่างน้อย ๆ มันบรรเทาเบาบางลงก็ยังดี

สิ่งที่จะทำให้เรายืนหยัดได้ในสังคมปัจจุบันก็คือ แน่วแน่มั่นคงและเข้มแข็งในกำลังใจของเราเอง ที่จะไม่ไหลตามกระแสบริโภคนิยม ไม่ไปตามรัก โลภ โกรธ หลง ของคนส่วนใหญ่เขา

ถ้าทำอย่างนั้นได้ เราก็จะเหมือนก้อนหินกลางน้ำ อย่างน้อย ๆ ถ้ามันก้อนเล็กไม่สามารถให้คนอื่นเกาะพักพิงได้ ก็ยังยืนหยัดได้ด้วยตนเอง ไม่เป็นภาระแก่คนอื่นเขา แต่ถ้าเราเป็นหินใหญ่กลางน้ำได้ ก็เป็นที่เกาะ ที่อาศัยพักพิงของคนอื่นด้วย ยืนหยัดด้วยตัวเองได้ด้วย ก็จะช่วยประเทศชาติได้มากกว่านี้

อาตมาเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ส่วนหนึ่งของประเทศ และสถาบันหนึ่งที่เป็นหลักยึด ก็ได้แต่นำสิ่งที่จะพอบอกกล่าวกันได้มาพูด บางที การรู้เรื่องต่าง ๆ แต่พูดไม่ได้ อกมันจะแตกตายเหมือนกัน ”

(ส่วนหนึ่งจากคำเทศน์เรื่อง “โชคดีที่เรามีในหลวง” โดย พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ก่อนทำกรรมฐาน ณบ้านอนุสาวรีย์ วันเสาร์ที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๒)

 

หลวงปู่ดู่รักในหลวงมาก

ในสมัยที่หลวงปู่มีชีวิต ท่านจะกำชับให้ลูกศิษย์ของท่าน เอาบุญจากการภาวนา รวมเข้ากับบุญของพระพุทธเจ้าและพระอรหันตสาวกทั้งหลาย ถวายให้ในหลวง รวมทั้งแผ่เมตตาให้เทพเทวาผู้ปกรักษาพระองค์ท่านให้มีความสุขแล้วก็กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรของพระองค์ท่าน ให้ไปเกิดในสุคติภูมิ

หลวงปู่กล่าวว่า หากไม่มีในหลวง พระพุทธศานาก็ตั้งอยู่ไม่ได้ หลายครั้ง ที่ลูกศิษย์จะรับทราบได้ว่าหลวงปู่จะเข้าที่เพื่ออธิษฐานช่วยในหลวงในยามที่พระองค์ทรงพระประชวร

นอกจากนี้ ท่านยังกำชับให้แผ่เมตตาให้ประเทศชาติ ดังเช่นการอธิษฐานช่วยประเทศชาติของหลวงปู่เกษม เขมโกสุสานไตรลักษณ์ ด้วยเช่นกัน (หลวงปู่เกษมจะมีคาถากำกับด้วยว่า รัฐะ ปาลา สมัคคา สทา โหนตุ)

สรุปก็คือ นักปฏิบัติต้องไม่ลืมประเทศชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

เพราะสามสถาบันนี้ เกื้อกูลให้เราได้รับความร่มเย็นเป็นสุข ได้รับความสัปปายะแก่การปฏิบัติธรรมสืบต่อกันมาถึงปัจจุบัน

สำหรับองค์ของหลวงปู่ดู่เองนั้น ตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งทุกวันนี้ แม้กาลเวลาล่วงเลยไป หลายสิบปี กิจวัตรอันหนึ่งที่ท่านทำอยู่มิได้ขาด คือ การสวดมนต์ถวายพระพรแด่ในหลวงทุกวันตลอดมา ขอให้พระองค์มีพระชนมายุยิ่งยืนนานเป็นมิ่งขวัญคนไทยตลอดไป

หลวงพ่อยังได้กล่าวไว้อีกว่า เพราะพระเจ้าแผ่นดิน (ร.9) ท่านปฏิบัติ (ธรรม) ต่อไปพุทธศานา ในเมืองไทยจะเจริญขึ้น เพราะท่านเป็นผู้นำเป็นแบบอย่าง

สมัยหนึ่งเมื่อหลวงปู่ดู่ ยังทรงสังขารอยู่นั้นบ่ายของวันที่แดดร่มลมตก จู่ ๆ ท่านก็เปรยกับคณะศิษย์ที่ประกอบด้วย "คนตาดี" หลายคนว่า

"พวกแกลองดูทีซิว่า มีพระรูปไหนอยู่กับในหลวงบ้าง"

เข้าใจว่า ท่านคงหมายถึง กายทิพย์หรือบารมีที่พระมหาเถระแต่ละองค์อธิษฐานพิทักษ์รักษาในหลวง ศิษย์ท่านหนึ่งก็ "เข้าที่" ตามหลวงปู่สั่ง พักหนึ่ง ก็ลืมตาแล้วตอบว่า "หลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ ลำปางครับ"

หลวงปู่ยิ้มแล้วว่า "นั่นองค์หนึ่งละ มีใครอีก" ศิษย์แสนซนคนหนึ่งตอบทันที "หลวงพ่อนั่นแหละครับ"

ท่านมองหน้าแล้วถาม "ทำไมแกจึงว่าอย่างนั้น" ศิษย์อธิบายว่า "อ้าว ก็หลวงพ่อรู้ได้ว่ามีองค์นั้น องค์นี้อยู่กับในหลวง แสดงว่าหลวงพ่อก็ต้องไปมาด้วยน่ะสิ ไม่อย่างนั้นจะรู้ได้ยังไง"

เมื่อเข้าเนื้อ ท่านโบกมือให้ยุติเรื่องทันที ศิษย์ก็ถึงที่ยิ้มไป

 

ตั้งใจจะไปหาหลวงพ่อที่วัดที่จัดงานอยากให้จุดพลุถวายในหลวงให้ได้สัก89ลูก
ปีก่อนก็จุดแต่น้อยไปเพราะท่านมีบุญบารมียิ่งใหญ่สมควรแก่การสรรเสริญแซ่ซ้องสาธุการ
ท่านเป็นบุคคลที่ควรบูชา



ข้าพเจ้าเองก็ตั้งใจทำดีเป็นลูดที่ดีทุกวันอยู่แล้ว
เคยไปบริจาคเลือดในช่วงที่ท่านครบรอบ80ปี
ต้องขออภัยเพราะใช้คำไม่ถูกแต่จงรักภักดีอย่างจริงใจ
ที่หมู่บ้านมีงานทุกวันที่4ธ.ค.นี้ก็เป็นแนวคิดของข้าพเจ้าเองแล้ว
ชาวบ้านก็เห็นด้วยก็ทำกันมาเป็นสิบกว่าปีแล้ว
แต่ละคุ้มก้จะนำพานพุ่มของตนไปถวายหน้าพระรูปของท่านแล้ว
ร้องเพลงสดุดีขอเดชะองค์พระประมุขภูมิพลฯมิ่งขวัญปวงประชาชาติไทย

 

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

 

อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ ทุกบทความที่คุณมาลงเกี่ยวกับพระบารมีของพระองค์ท่าน ขออนุญาตนำไปเผยแพร่นะคะ