การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ส่งการบ้านบทที่1ครับ หลังจากจิตตกไม่ได้นั่งมาหลายวันเลยนั่งบทที่1ปัดฝุ่น

ช่วงเข้าออกแล้วนับ 1ร้อย รู้สึกเรื่อยๆนับไม่ผิดอะไร มีร้อนๆวูบวาบที่หลังบ้างบางช่วง

ช่วงพุทธโธ100แรก ก็นับได้ดีมีสติ มีอาการร้อนวูบๆบ้างสองสามครั้ง

ช่วงเกศาโลมา เริ่มจะปวดๆขาฝั่งขวาพอสมควร มีร้อนๆวูบๆบ้างตามตัว นับงงๆบ้างบางที พอนับได้ประมาณ60กว่าชักจะไม่ไหวอยากจะข้ามไปพุทธโธเลยก็ดึงกลับมาตรงนี้ปวดขามากนับก็หลงๆลืมๆไม่แน่ใจท่องผิดท่องถูก พยามดึงลูกฮึด นับต่อว่าต้องไหว ที่นี้น้ำมูกไหลมาถึงปากเลยแต่ไม่คัดจมูก เราก็ไม่เช็ดพยามนั่งต่อจนครบร้อย

พุทธโธรอบสองนี่ปวดขามากแล้วอยากจะเลิกมากๆก็พยามท่องมาเรื่อยๆเผลอเร่งบ้างบางช่วง
แผ่เมตตาเสร็จแล้วก็พยามนิ่ง ปล่อยเฉยๆ รู้สึกปวดขามากๆรู้สึกว่านั่งได้แป๊บเดียวมีนิ่งแค่ช่วงเดียว รู้สึกปวดไม่ไหว ก็พิจราณาสังขารแล้วออกจากสมาธิครับ

 

ถูกต้องแล้วครับต้องไม่เหมือนกันเพราะสภาวะจิตก้าวหน้าขึ้นทุกครั้งที่นั่งถ้าเหมือนเดิมๆก็แสดงว่าไม่ก้าวหน้าครับ

เวลาสั่นหรือฟุ้งให้ปล่อยตัวตามสบายครับไม่ต้องฝืนครับ แค่ตามดูถ้าโยกก็ปล่อยให้โยกถึงที่สุด ถ้าฟุ้งก็ไปให้รู้ว่าคิดอะไรครับ

 

ที่เกิดอาการปวดคือจิตเข้าสู่สภาวะ ฌาน4จะเกิดสภาวะเวทนา ครับถ้าจิตเลยฌาน4แล้วจะไม่เกิดเวทนาอีกครับ

 

ขอบคุณครับ ขออนุญาติสอบถามครับ อย่างนี้เวลาปวดให้กำหนดรู้ว่าปวดตรงไหน หรือพยามทำใจให้นิ่งไปเรื่อยๆจนหายปวดครับ

 

ให้กำหนดรู้ว่าปวดครับ พิจรณาเอามรณานุสติเข้ามาด้วยจะดีมากเลยครับ

 

ขอคำชี้แนะหน่อยครับ
ก่อนอื่น ผมได้นั่งภาวนา ยุบหนอ พองหนอ 1-108 ตามรู้ 90% ถึงแม้นจะฟุ้งแต่กลับมาที่องค์ภาวนาได้ดีกว่าก่อนหน้านี้
พอรอบที่ 2 ลมหายใจค่อยๆเบาลงๆ จนองค์ภาวนาไม่มี ลมหายใจไม่มี
หลังจากนั้นก้อถอนออกจากสมาธิ แผ่เมตตาครับ

อนุโมทนาบุญ สาธุ สาธุ กับอ.บาสด้วยครับ เพราะได้ติดตามและอ่านกระทู้นี้จึงได้ธรรมะมาอย่างมากมายๆๆๆๆๆ

 

ก่อนอื่นต้องแยกตอบก่อนครับ จากองค์ภวานาและระดับจิตที่เกิดตามที่เห็นก็เป็นไปตามนั้นตามสภาวะที่ควรจะเป็น

เนื่องจากสติรู้เป็นตัวตั่งตามสภาวะตามอารมณ์ อาณาปานสติ มีอารมณ์รู้อย่างมีสติ

โดยรวมก็ดีครับ ไม่อยากพูดอะไรมากว่านี้เพราะไม่ได้ทำตามวิธีผมก็ไม่อยากก้าวก่ายครับ

ตามแต่จริตคนครับ

 

อนุโมทนาบุญ สาธุ สาธุ ครับ อ.บาส
อาจารย์กรุณาแนะนำทาง PM หรือโพสต์ก้อจะเป็นธรรมทาน ไม่มีถูกไม่มีผิด ทุกสิ่งต้องผ่านก็ถึงจะเห็นทางที่ผ่านมาแล้ว
เร็วแต่นิ่มนวล

 

อาจารย์ ครับถ้าปฎิบัติมาสักพักแล้วรู้สึกว่าตนไม่มีความก้าวหน้าควรทำอย่างไรดีครับ

 

ขอไม่ดีกว่าครับ เพราะอาจจะทำให้คนอื่นไข้วแขวได้แล้วมันไม่เป็นการดีที่รู้มากมายแต่นำไปใช้ประโยชน์ไม่ได้เลย

 

ความไม่ก้าวหน้านั้นมีหลายอย่างครับ

1.ปฏิบัติขนาดไหน
2.ปฏิบัติมานานหรือยัง
3.สิ่งที่สอนกะสิ่งที่ทำนะเป็นไปตามที่สอนหรือเปล่า
4.บุญทำบ้างหรือเปล่า
5.กรรมที่มี บุญที่มี มันมีขนาดไหน

ตัวแปลมีเยอะครับ ต้องมานั่งพิจรณาก่อนครับ

 

ลาสิกขามาแล้วนะครับ rat_wting

 

ลาสิกขามาแล้ว เล่าเลยน้อง...เป็นยังไง ได้อะไรดีๆ มาบอกกันมั่ง :d

 

ขอบคุณอาจารย์มากๆเลยครับ ทำให้เข้าใจเพิ่มขึ้นอย่างมากเลยครับ ผมเป็นคนไม่เอาแน่เอานอนกับสิ่งต่างๆครับ ทำให้ทำสิ่งหนึ่งไปได้สักระยะก็ไปศึกษาสิ่งอื่นแล้วก็เกิดความลังเลสงสัยทำให้ปฎิบัติได้อย่างไม่เต็มที่ซักอย่าง ฉะนั้นต่อไปผมควรปฎิบัติให้มากกว่าศึกษาสิ่งใหม่ๆไปเรื่อย เพื่อต่อไปผมจะได้มีปัญญาในการศึกษาไม่ใช่รู้ไปหมดแต่ทำจริงไม่เป็น

 

เลขเด็ดไม่มีหรอกพี่ 55555

 

ส่งการบ้านครับ

เมื่อเช้าวันนี้

บทที่ 1

ช่วงแรก 1-100 ไม่หลุดแต่มีฟุ้งนิดช่วง 50ต้น กลับมานับต่อจนครบ
พุทธ โท 1-100 ก็นับครบ 100 มีฟุ้งบ้างแต่ไม่หลง
เกสา โลมา 1-100 มีฟุ้งช่วง 20ต้นๆ แต่ไม่หลง กลับมานับต่อ ก็มีฟุ้งบ้างแต่นับครบ
พุทธ โท 1-100 ก็นับจนครบมีฟุ้งบ้างนิดมีหลงบ้างแต่กลับมานับจนครบ

แล้วก็แผ่เมตตา ขออโหสิกรรม
แล้วนั่งนิ่งๆ แต่บางครั้งก็คิดว่าไม่รู้จะทำอะไรเลย พุทธ โท ไปบ้าง
เวทนาไปบ้างกลับอาการปวดขา

ส่วนอาการปวดขาเป็นมาตั้งแต่ช่วง เกสา โลมา แล้ว
กำลังนั่งไปเรี่อยๆ แม่มาเปิดประตูเลยออกจากสมาธิครับ

 

ขึ้นบทที่2เลยครับ สาธุ

 

ลามาตั่งแต่วันไหนล่ะ

 

วันนี้ ตอน 6 โมงเช้าครับ

 

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้ไปทำบุญที่วัด วัดที่ไปก็มีโรงเรียนสมาธิชื่อสถาบันจิตานุภาพ เลยเข้าไปขอความรู้คือยืนฟังอยู่นานในสิ่งที่เค้าสอน

ก็เลยเกิดนิสัยอยากรู้อยากถามคือผมเป็นคนชอบหาความรู้ทั้งที่รู้อยู่แล้วก็อยากรู้อีกเพราะเวลาที่เราคุยกับคนที่รู้จริงจะสนุกมาก

คือจิตของผู้สอนกับจิตเราจะดำเนินไปในทางเดียวกันสิ่งที่บอกกับสิ่งที่รู้จะโพยพุ่ง ในการสนทนาธรรมจิตก็จะเข้าถึงขนิกสมาธิหรืออุปจาระสมาธิเลยครับ

ครั้งนี้ก็เลยขอเข้าไปคุยสิ่งที่ผมถามกับสิ่งที่อาจารย์ท่านนั้นตอบทำเอาคนที่มาเรียนอยู่ถึงขั้นไม่รู้เรื่อง แต่เชื่อไหมว่าสิ่ที่เค้าตอบถูกต้องทุกอย่างแต่ไม่ได้ตอบตามสภาวะจิต

แต่เป็นการรู้จากหลักสูตรที่เรียนล้วนๆ ต้องขอบอกว่าหลักสูตรดีมากแต่แอบเสียใจว่าทั้งๆที่รู้ทุกอย่างแต่ทำอะไรไม่ได้เหมือนรู้ว่าปลากระปองเป็นยังไงรสชาติยังไง

วิธีเปิดเป็นยังไง แต่เปิดกินไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่มีอุปกรณ์ แต่ไม่มีกำลังเปิดคือมือเท้าลีบไม่มีแรง อันนี้ต้องไปบำรุงตัวเองก่อนออกกำลังกายบ้างร่างกายแข็งแรงก่อนก็จะเปิดได้

ไม่รู้จะเขียนเล่าอะไรมาเพ้อให้ฟังครับ 5555