กินเจ...กินเนื้อ - "กบ" กับ "คางคก" หลวงพ่อชา สุภัทโท

​

กินเจ...กินเนื้อ - "กบ" กับ "คางคก"
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี

วันหนึ่งมีคนมาถามหลวงพ่อชา
เกี่ยวกับเรื่องการกินเจ
กับการกินอาหารเนื้ออาหารปลาต่างกันอย่างไร
อย่างไหนถูก อย่างไหนผิด

เพราะปัจจุบัน
มีสำนักปฏิบัติที่ถือข้อวัตรปฏิบัติต่างกันมากมายหลายแห่ง
บางแห่งถือว่าการกินเนื้อสัตว์เป็นบาปเป็นกรรมร่วม
เพราะเท่ากับเป็นการยุให้เขาฆ่าสัคว์
ที่นั้นจะต้องถือมังสวิรัติ
เว้นการฉันเนื้อฉันปลาอย่างเด็ดขาด
บางแห่งว่าการกินเจเป็นข้อวัตรของเทวทัตที่เคร่งครัดเกินไป
จนพระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาต
เขาจึงสงสัยว่าอย่างไรจะถูกอย่างไรจะผิด
ในระหว่างข้อวัตรปฏิบัติทั้งสองแบบนี้
ท่านตอบว่า
“เหมือนกบกับคางคกนั่นแหละ
โยมว่ากบกับคางคกอย่างไหนมันดีกว่ากัน
ความจริงแล้ว

พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้ฉันอะไร ไม่ได้เป็นอะไร
ในจิตของท่านไม่มีอะไรเป็นอะไรอีกแล้ว
การบริโภคอาหารเป็นสักแต่ว่า
เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงร่างกายพอให้คงอยู่ได้
ท่านไม่ให้ติดในรสชาติของอาหาร
ไม่ให้ติดอยู่ในทุกสิ่งทุกอย่าง
ให้รู้จักประมาณในการบริโภค
ไม่ให้บริโภคด้วยตัณหา

นี่เรียกว่า พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้ฉันอะไร
ไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไรแล้ว
ถ้าคนกินเนื้อไปติดอยู่ในรสชาติของเนื้อ นั่นเป็นตัณหา
ถ้าคนไม่กินเนื้อ พอเห็นคนอื่นกินเนื้อ
ก็รังเกียจและโกรธเขา ไปด่าว่านินทาเขา
เอาความชั่วของเขาไปไว้ในใจตัวเอง
นั่นก็เป็นคนโง่กว่าเขา
ทำไปตามอำนาจของตัณหาเหมือนกัน


การที่เราไปโกรธเกลียดเขานั้น
มันก็คือผีที่สิงอยูในใจเรา
เขากินเนื้อเป็นบาปเราโกรธเขา
เราก็เป็นผีเป็นบาปอีกเหมือนกัน
มันยังเป็นสัตว์อยู่ทั้งสองฝ่าย ยังไม่เป็นธรรมะ
อาตมาจึงว่าเหมือนกบกับคางคก”

“แต่ทางที่ถูกนั้น ใครจะกินอะไรก็กินไป แต่ให้มีธรรมะ
คนกินเนื้อ ก็อย่าเห็นแก่ปากปากท้อง
อย่าเห็นแก่ความเอร็ดอร่อยจนเกินไป อย่าถึงกับฆ่าเขากิน
ส่วนคนกินเจก็ให้เชื่อมั่นในข้อวัตรของตัวเอง
เห็นคนอื่นกินเนื้ออย่าไปโกรธเขา รักษาตัวเราไว้
อย่าให้ติดอยูในการกระทำภายนอก
พระเณรในวัดนี้ของอาตมาก็เหมือนกัน
องค์ไหนจะถือข้อวัตรฉันเจก็ถือไป
องค์ไหนจะฉันธรรมดาตามมีตามได้ก็ถือไป
แต่อย่าทะเลาะกัน อย่ามองกันในเง่ร้าย
อาตมาสอนอย่างนี้
ท่านก็อยู่ไปด้วยกันได้ ไม่เห็นมีอะไร
ให้เข้าใจว่า


ธรรมะที่แท้นั้น เราจะเข้าถึงได้ด้วยปัญญา
ทางปฏิบัติที่ถูกก็คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ถ้าเราสำรวมอินทรีย์
คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจไว้ดีแล้ว จิตก็จะสงบ
และปัญญาความรู้เท่าทันสภาพของสังขารทั้งหลาย ก็จะเกิดขึ้น
จิตใจก็เบื่อหน่ายจากสิ่งที่น่ารักน่าใคร่ทั้งหลาย
วิมุตตก็เกิดขึ้นเท่านั้น”
(คัดลอกบางตอนมาจาก “ใต้ร่มโพธิญาณ” ใน ข่าวสารกัลยาณธรรม
ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒๐ กันยายน ๒๕๕๓ , หน้า ๕๔-๕๕)

 

สาธุ สาธุ สาธุ กราบพ่อแม่ครูอาจารย์ "ธรรมของพ่อแม่ครูอาจารย์จริงแท้แน่นอน" อานุโมทามิ

ถ้ามีพระอริยพ่อแม่ครุบาอาจรย์รูปใดรูปหนึ่งออกมาบอกว่า..(กินเจเป็นของดี) เชื่อว่าต้องเกิดการโกลาหลอย่างมากเพราะว่า..จะต้องมีคนหมู่มากเปลื่ยนมากินเจตามท่าน และ พระสงฆ์ส่วนหนึ่งที่เคารพท่านก็จะต้องทำตามพ่อแม่ครูอาจารย์มันก็คงจะมีการแตกแยกในหมู่สงฆ์(-และลำบากกับญาติโยมที่เค้าต้องมาสงเคราะพระสงฆ์) นี่คือความเฉลียวฉลาดของพระสุปฏิปันโน ...(ความคิดส่วนตัว) ถ้าผมเป็นท่านผมก็จะไม่พูดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ในความเชื่อของพระจีนฝ่าย(มหายาน) เค้าก็กินเจกันเป็นเรื่องปกติ คนที่กินเจ100ทั้ง100ก็เป็นคนจีน เค้าสืบสานวัฒธรรมของ(รากเง้า)ที่มีมาตั้งแต่บันพระบุรุด มันก็ไม่ใช่เรื่อง(ผิด)ศีลธรรมอะไรเลย เชื่อว่าทุกๆท่านที่ทำความดีก็เพื่อผลแห่งพระนิพพานด้วยกันทั้งนั้น

 

กินเจเดี๋ยวนี้ เต๋าปนมหายานไปหมด มั่วกันแหลก

 

มันจะพุทธ+เต๋า หรือว่าพุทธ+ก๋งจื้ออะไรก็ชั่ง แต่ในช่วงเวลานี้เค้าก็บอกอยู่แล้วว่า (ถือศืล-กินเจ)เพื่อแผ่บุณกุศลให้กับสัตว์ทั้งหลาย มันก็น่าที่จะเป็นเรื่องดีๆไม่ใช้หรือครับ? คุณว่าดีไหม? ผมว่าดีนะ

 

กราบพ่อแม่ครูบาอาจารย์ด้วยความเคารพค่ะ
และขออนุโมทนากับทุกท่านที่ทานเจด้วยเจตนาอันเป็นบุญเป็นกุศลค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ กราบพ่อแม่ครูอาจารย์
อานุโมทามิ

 

สลด! ตีแผ่ภาพตลาดค้าเนื้อสุนัข จานโปรดชาวจีน
สลด! ตีแผ่ภาพตลาดค้าเนื้อสุนัข จานโปรดชาวจีน

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก findognews.blogspot.com, คลิป Inside the Cat and Dog Meat Market in China โพสต์โดย miley1434

วานนี้ (26 มิถุนายน) เว็บไซต์เดลิเมลของอังกฤษ ได้ตีแผ่ข่าวการนำเนื้อสุนัขมาปรุงอาหารและนำไปเสิร์ฟบนโต๊ะอาหารในจีนอย่างน่าสลดหดหู่ ขณะที่ชาวจีนจำนวนมากต่างก็เพลิดเพลินไปกับการรับประทานเนื้อสุนัขอย่างเอร็ดอร่อย แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ผิดกฎหมาย รวมถึงมีการรณรงค์ต่อต้านก็ตาม

รายงานระบุว่า สุนัขเคราะห์ร้ายทั้งหลายถูกนำมาแล่เนื้อและปรุงสุกต่อหน้าลูกค้าทันที ซึ่งเนื้อสุนัขจะขายดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาว โดยในบางพื้นที่จะใช้วิธีตีสุนัขจนตาย เพื่อให้เลือดคั่งอยู่ในเนื้อก่อนนำมารับประทาน ซึ่งเป็นวิธีที่โหดร้ายทารุณเป็นอย่างยิ่ง

ทางด้านกลุ่มนักเคลื่อนไหวในเมืองยูหลิน มณฑลกว่างซี ได้เข้าไปรณรงค์ต่อต้านการกินเนื้อสุนัขในตลาดค้าเนื้อสุนัข โดยศิลปินชาวจีน เปียน ชาน กง ได้คุกเข่าลงต่อหน้าสุนัขที่ตายแล้ว และสารภาพบาปแทนคนที่รับประทานเนื้อสุนัข พร้อมขออภัยต่อสัตว์ที่ตายในระหว่างที่ทำการประท้วง

ทั้งนี้ ก่อนหน้านี้เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา กลุ่มนักเคลื่อนไหวสามารถเข้าช่วยเหลือสุนัขมากกว่า 500 ตัว ที่กำลังจะถูกฆ่าได้อย่างทันท่วงที ระหว่างที่รถบรรทุกพวกมันไปยังโรงฆ่า โดยสุนัขจำนวนมากถึง 505 ตัว ต่างรอดชีวิตหลังทนอยู่ในสภาพที่แออัด และกระหายน้ำในระหว่างการเดินทางบนถนนเป็นระยะทางเกือบ 1 พันไมล์ แต่น่าเสียดายที่มีสุนัขทนไม่ไหวตายไปก่อน 11 ตัว

สำหรับการรับประทานเนื้อสุนัขเป็นพฤติกรรมที่ยอมรับได้ในสังคมจีน เนื่องจากก่อนหน้านี้ในช่วงที่อาหารขาดแคลน เนื้อสุนัขได้กลายเป็นแหล่งอาหารฉุกเฉินให้กับคนทั่วประเทศ อีกทั้งจีนยังไม่มีกฎหมายที่เด็ดขาดในการคุ้มครองสัตว์ และยังไม่อาจยกเลิกความนิยมในการกินเนื้อสุนัข แม้ว่าจะมีการรณรงค์อย่างต่อเนื่องของนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิสัตว์ รวมถึงสมาคมผู้รักสัตว์ต่าง ๆ ซึ่งได้ประท้วงต่อต้านเรื่องดังกล่าวนี้ในหลายนครใหญ่ของจีนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

จากบทความและภาพที่เห็น คนจีนแผ่นดินใหญ่ปัจจุบันนิยมกินเนื้อสัตว์เป็นปกติ จนมีคำกล่าวว่า คนจีนกินทุกอย่างที่มีปีกยกเว้นเครื่องบิน และคนจีนกินทุกอย่างที่มีขา ยกเว้นเก้าอี้ ครับ การกินเจจริงๆน่าจะนิยมมากะที่
จีนไต้หวันมากกว่า ไม่ใช่จีนแผ่นดินใหญ่

 

กินเจ... ....ก็อย่าติดอยู่ในเจ
กินผัก.......ก็อย่าติดอยู่ในผัก
กินเนื้อ......ก็อย่าติดอยู่ในเนื้อ

 

ถ้าถือคติ(ต่างคนต่างอยู่-มีมรายาททางสังคม-รู้จักเคารพในสิทธิของผู้อื่นในขณะที่เค้าดำรง(รากเหง้า)ของแต่ละบุกคนหรือกลุ่มคนนั้นๆ มันก็คงจะอยู่กันอย่างสงบสุขสันติ คุณว่าไหม? โลกเรานี้มีหลายเชื้อชาติ และต่างประเพณีวัฒนธรรม ต่างความเชื่อ ต่างนิกาย แต่ถ้าเรารู้จักเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา มันก็น่าจะดีกว่านี้ ในขณะที่เราปฏิบัติศาสนกิจใดๆในความเชื่อของเราอยู่ เราทุกคนย่อมต้องการความสงบ-สุขในการปฏิบัติกิจนั้นๆ มันอาจจะถูกใจเราหรือไม่ ก็ควรที่จะเคารพในความเชื่อของบุกคนอื่นซึ่งต่างประเพณีวัฒนธรรมกัน ซึ่งเป็น(ธรรม)ขั้นพื้นฐานง่ายๆในการอยู่ร่วมกัน (ธรรม)ขั้นพื้นฐานง่ายๆเพียงแค่นี้เรายังเข้าไม่ถึง แล้วเราจะเข้าถึง(ธรรม)ที่ระเอียดกว่านี้ได้อย่างไรกัน อย่างในช่วงนี้เป็นเทศการถือศีลกินเจของ(พี่น้องชาวจีน) ซึ่งเป็นหนึ่งในประเพณีปฏิบัติศาสนกิจของชาวจีน มันสมควรถูกการะเทสะแล้วหรือที่นำเอาเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นประเด็นในขณะนี้? ซึ่งประเพณีความเชื่อย่อมมีความแตกต่างจากที่เราคุ้นเคย สิ่งไหนที่เราไม่คุ้นเคยไม่เคยชินก็นิ่งเสีย ให้ถือว่าต่างประเพณีต่างวัฒนธรรมกัน ก็แค่นี้เอง เพียงแค่นี้โลกก็น่าอยู่ขึ้นอีกมากมายเห็นๆ

 

เล่นปิงปอง โต้กันไปโต้กันมา

 

(k)
กินเจ... ....ก็อย่าติดอยู่ในเจ
กินผัก.......ก็อย่าติดอยู่ในผัก
กินเนื้อ......ก็อย่าติดอยู่ในเนื้อ

ถูกต้อง ที่สุด ในความคิดของเรา สาธุ สาธุ สาธุ

 

ไม่ว่าจะกินเจ หรือไมิได้กินเจ ก็อยู่ที่ตัวเรานี่แหละ ไปยึด ไปติด ไปหลง ในรสชาดอาหารนั้นหรือปล่าว คนกินเจแล้วไปตำหนิติเตียนคนไม่กินหรือปล่าว หรือคนไม่กินไปตำหนิติเตียนคนกินเจหรือปล่าว ถ้าต่างคนต่างทำ แล้วรู้ในตนเอง สิ่งมุ่งหมายเป็นสำคัญมากกว่าครับ เพราะทุกคนก็ต้องการทำดี ทำกุศล แต่อย่าเอาหน้า อย่าเอาตามเทศกาล อย่าเอาตามเพื่อนฝูง อย่าเอาตามส่วนใหญ่ ให้ทำในสิ่งที่ถูก ที่ควร ยึดมั่นในหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นถูกต้องที่สุดแล้ว ดีที่สุดแล้ว เลิศที่สุดแล้ว ครับผม

 

เถียงกันให้ตายก็ไม่จบ เพราะ
ถ้าบำเพ็ญวิถีอรหันต์ ทำวิปัสสนา ไม่ผ่านทาง ภพ3 ไม่กินเจก็สำเร็จได้
แต่ผู้บำเพ็ญวิถีโพธิสัตว์ ตามแนวทางมหายานหรือแบบนิกายลับวัชรยาน
เขาบำเพ็ญ ผ่านภพ3 จะไม่สามารถผ่านไปได้ ผู้ปกครองในโลกทิพย์
ในภูมิภพที่สูงๆขึ้นไป จะไม่ให้ผ่าน และจะไปหลงทางอยู่ที่นั่น

 

ท่านตอบชัดเจนอยู่แล้วไม่รู้จะมาเถียงกันทำไม งง

 

อ่านแล้วเข้าใจเลยครับ เห็นภาพเลย