ใครอยากจะถามอะไรในเรื่องการปฏิบัติ ก็เชิญถามมาครับผม

พอดีว่าอัดเสียงการสนทนาจากโทรศัพท์มือถือแล้วก็นั่งอยู่ไกลจากหลวงพ่อพอสมควรเสียงก็เลยเบาไปหน่อยต้องขออภัยด้วยนะครับ

 

อืม...น่าสนใจดีแท้...งั้นขอถามบ้างละกัน หาอาจารย์ที่พอจะให้คำแนะนำที่ถูกจริตของตนเอง และรู้จิตรู้ใจมานานแล้ว เรียนให้ท่านช่วยนำคำถาม ถามอาจารย์ให้ด้วยครับ ในการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงธรรมของพระพุทธเจ้านั้น ควรเริ่มต้นแบบไหน และสภาพจิตของผมนี้ควรปฏิบัติอย่างไรถึงจะถูก โดยส่วนตัวที่ผ่านมา ปฏิบัติตามๆกันมา จากหนังสือบ้าง จากวัดโน้นบ้า งวัดนี้บ้าง ก็ยังไม่ก้าวหน้าในทางธรรมเท่าไหร่ ถ้าอาจารย์สามารถรู้ว่าผมควรปฏิบัติแบบไหน ให้ตรงจิตและบารมีที่ได้สั่งสมมาในอดีต โปรดแนะนำผมที จะเป็นความกรุณาอย่างยิ่ง ถ้ามีความเข้าใจในข้อปฏิบัติโดยการแนะนำของอาจารย์ ผมก็จะยินดีปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ในข้อธรรมทั้งหลาย ว่าจะเห็นผลได้ผลแค่ไหน สุดแท้แต่ปัญญาของผมเอง ขออนุโมทนา

 

เอาไว้จะไปถามท่านอาจารย์ให้นะครับ แต่ว่าอาจจะต้องรอจนถึงวันอังคารหน้าหนะครับ
แต่อย่างน้อยที่พระอาจารย์ได้ย้ำนักย้ำหนาว่าสิ่งที่จะต้องมีก่อนเป็นอันดับแรกต้องเริ่มที่ศีลก่อนเสมอครับ แล้วเรื่องหลังจากนั้นเดี๋ยวผมจะค่อยๆไปถามอาจารย์ให้หนะครับ แต่ว่าการแค่ได้พูดคุยผ่านทางเว็บบอร์ดแบบนี้ผมก็ไม่ทราบว่าคุณเป็นคนเช่นใด และมีจริตเช่นใด ก็เลยไม่ทราบว่าจะไปถามอาจารย์ได้ตรงจุดหรือไม่ แต่อย่างไรก็จะพยายามหนะครับ

 

นานแค่ไหนก็รอได้คร้บ เรื่องศีลคงไม่มีปัญหา เรื่องลายละเอียดในตัวผมนั้นไม่ต้องกังวล นำเรียนท่านตามที่ผมกล่าวก็แล้วกัน เดี๋ยวท่านน้อมจิตมาถึงผมท่านก็รู้เอง ถึงอย่างไรเสียก็ขอขอบพระคุณท่านมากที่เป็นธุระให้ ขออนุโมทนา

 

ไปถามมาให้แล้วนะครับ ผมได้อ่านคำที่ท่านได้โพสต์ไว้ในอินเตอร์เน็ตนี้ให้หลวงพ่อได้อ่าน หลวงพ่อก็บอกว่าหลักใหญ่ๆก็ให้ยึดเอาที่สติปัฏฐานสี่นี้อยู่ดี ท่านบอกว่าคุณน่าจะเป็นพุทธิจริต(นั่นก็คือเป็นคนที่ไม่ค่อยได้เชื่อใครง่ายๆ จะศึกษาโดยไม่ยอมเชื่อใครง่ายๆ จนกว่าตนเองจะได้พบเห็นความจริงนั้นได้ด้วยตัวเองเสียก่อน ในวงเล็บนี้ผมเสริมให้เอาเองหนะครับ)
หลวงพ่อก็บอกว่าก็ไม่จำเป็นต้องไปหาอาจารย์ที่ไหนเพราะอาจารย์ที่สำคัญก็อยู่ที่ตัวท่านเองอยู่แล้วนั่นก็คือเริ่มต้นที่ กาย โดยให้พิจารณาภายในกายของท่านนี้ให้รู้ทุกข์ภายในกายนี้ให้ได้เสียก่อน ตามรู้ทุกข์ จนถึงที่สุดของมัน ให้รู้ให้ได้ว่าในที่สุดแล้วใครเป็นคนทุกข์
แต่อย่างไรก็ตามก็ต้องเริ่มต้นด้วยการศรัทธาไว้ด้วยคือต้องเชื่อว่าธรรมะที่พระพุทธเจ้าได้สอนมานั้นมาเป็นเรื่องจริงแท้อย่างแน่นอน เมื่อเชื่อมั่นแล้วก็จึงดำเนินไปตามแนวสติปัฏฐาน 4 นี้เองอยู่ดีครับ
(เอาคร่าวๆแบบนี้ละกันนะครับ เพราะหลังจากนั้นหลวงพ่อก็อธิบายต่อให้อีกยาวเลย โดยเฉพาะในเรื่องปฏิจสมุทปบาท ซึ่งอันนี้ผมก็จำได้โดยสัญญา แต่ยังไม่รู้ซึ้งเข้าไปถึงธรรมข้างในของตนเองจริงๆอยู่ดีครับ)

 

ขอบพระคุณมากครับ เรียนบอกพระอาจารย์ด้วยครับว่า ขอบพระคุณท่านมาก และถ้ามีโอกาสจะไปกราบและสนทนาธรรมกับท่านครับ ขออนุโมทนา

 

วันนี้เป็นวันที่ผมจะไม่ได้ขึ้นเขาไปหาท่านเนื่องจากว่ามีเพื่อนแพทย์ท่านหนึ่งเขาลาหยุด ทำให้ผมต้องอยู่ตรวจที่โรงพยาบาล

แต่ว่าผมได้คัดลอกข้อความจากสมุดที่ท่านอาจารย์ได้เขียนบันทึกเอาไว้มาให้พวกท่านอ่านดูเล่นๆกันหนะครับตามนี้ครับ

วันนี้เอาเท่านี้ก่อนนะครับ

 

สำหรับผู้ที่ได้บริจาคเงินช่วยเหลือมาในเรื่องของการสร้างกุฏิให้กับหลวงพ่อ นี่เป็นภาพกุฏิที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างนะครับ มีหลายคนในที่นี้ที่ตั้งท่าแสดงเหมือนกับว่าผมเป็นมิจฉาชีพจะมาหลอกเอาเงินผู้ปฏิบัติธรรมในเว็บนี้ อยากจะบอกว่าปีที่แล้วผมทำบุญไปเกี่ยวกับเรื่องโครงการสงฆ์อาพาธไม่น้อยกว่าแสนบาท ส่วนกุฏิหลังนี้ก็ได้ออกเงินส่วนตัวไปแล้วไม่ต่ำกว่าหกหมื่นบาทแล้วครับ ดังนั้นจึงขอให้ท่านสบายใจได้ว่าเงินที่ท่านได้บริจาคมา ไม่ได้ถูกนำมาเข้ากระเป๋าผมแน่นอนครับ อย่างไรก็ตามตอนนี้หลวงพ่อก็ได้สั่งให้หยุดการเรี่ยไรเงินต่างๆนี้แล้ว จึงไม่มีความจำเป็นใดๆที่จะต้องโอนเงินมาอีกแล้วครับ ขอบคุณครับ

 

ส่วนภาพนี้เป็นภาพกุฏิหลังเก่าที่เหล่าชาวบ้านเดิมแถวนี้เค้าสร้างให้หลวงพ่อครับ

 

ถ้าผมจะไปหาได้ไหมครับ ขอเบอร์เจ้าของกระทู้ด้วย ^^ ครับ

 

ตอบให้แล้วทาง PM นะครับ
แต่ขอถามนิดนึงนะครับ จะเข้าไปหาหลวงพ่อเพราะว่าอะไรครับ คือว่าผมคงจะต้องทำหน้าที่คัดกรองบุคคลที่จะเข้าไปหาหลวงพ่อก่อนหนะครับ ว่าเป็นบุคคลที่สมควรที่จะเข้าไปหาหลวงพ่อหรือเปล่าหนะครับ
เพราะว่าไม่อยากให้บุคคลเข้าไปหาหลวงพ่อมากเกินไปจนเป็นการรบกวนหลวงพ่อหนะครับ
ตอนนี้หลวงพ่อก็กำลังให้พวกเราทำการจัดพิมพ์หนังสือในเรื่องธรรมะที่หลวงพ่อได้ประสบมานี่แหละครับ ดังนั้นถ้าต้องการศึกษาธรรม ก็สามารถรออ่านได้ครับ ผมคิดว่าหลวงพ่อท่านคงยินดีที่จะให้นำมาเผยแพร่ในทางอินเตอร์เน็ตได้หนะครับ เพียงแต่ว่าพวกเรากำลังทำการตรวจสอบอักษรกันอยู่หนะครับ

 

ช่วงตอนนี้ผมกำลังทำการตรวจสอบอักษรเพื่อจะพิมพ์หนังสือให้กับหลวงพ่ออยู่ ก็ได้อ่านข้อความอะไรน่าสนใจ น่าสนุก น่าติดตาม ก็เลยอยากจะนำมาเผื่อแผ่เพิ่มเติมครับ
ดังนี้ครับ

 

เรื่องที่เป็นปฏิปทาของหลวงพ่อ ตามนี้ครับ

 

ขออภัยที่เอาข้อความที่ยังไม่ได้พิสูจน์เรื่องความถูกผิดของตัวอักษรมาลง ทันทีที่ได้เริ่มอ่านไฟล์งานพิมพ์แล้วเจอเรื่องอะไรสนุกๆ ก็จะรีบนำมาลงทันที ต้องขออภัยด้วยครับ

สำหรับในเรื่องงานสร้างกุฏิหลังใหม่ ดูเหมือนว่าหลวงพ่อต้องการให้เงินที่ใช้ในการสร้างกุฏิหลวงพ่อนั้นมาจากเงินของผมคนเดียวเลย หลวงพ่อบอกว่าหลวงพ่อทราบว่าผมบริจาคเงินให้ใครโดยที่ไม่หวังอะไร เป็นเงินที่บริสุทธิ์ที่สุดแล้ว จึงขอรับเอาเฉพาะเงินจากทางผมคนเดียวเท่านั้นจริงๆ ส่วนเงินของท่านที่ได้บริจาคมาด้วยในครั้งก่อนผมก็รวมเข้าไปในการสร้างกุฏิไปด้วยก็แล้วกันครับ เพราะคิดว่าน่าจะเป็นเงินที่บริสุทธิ์ด้วยเหมือนกัน

สำหรับเรื่องในแนวแบบมหัศจรรย์ก็มีอยู่แต่ขออนุญาตไม่นำมาลงเผยแพร่ก็แล้วกันนะครับ

ถ้าใครอยากจะอ่านขอให้แจ้งความประสงค์มาผมจะส่งเป็นไฟล์เวิร์ดส่งไปให้นะครับ ต้องขออภัยที่ไม่สามารถแสดงให้ดูได้ ณ ที่นี่ แต่หลวงพ่อได้สรุปในเบื้องท้ายในเรื่องของเรื่องแปลกๆมหัศจรรย์ไว้ดังนี้ครับ

<!--?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com

 

ขอ e-mail address ด้วยครับผม
อาจจะค่อยๆส่งไปที่ละไฟล์สองไฟล์นะครับ เพราะว่า กำลังทำตรวจสอบอักษร และเรื่องของการเว้นวรรคอะไรนี่ด้วยครับ เริ่มแรกผมจะส่งไปให้สองไฟล์ก่อนนะครับผม

 

ผมขออภัยในเรื่องขนาดของฟ้อนต์ตัวอักษรด้วยนะครับ ผมจะงงเกี่ยวกับเรื่องการจัดขนาดฟ้อนต์เป็นอย่างมาก

 

yayato2008@hotmail.com ครับ

 

ส่งไฟล์ไปให้แล้วนะครับ ไฟล์ใหญ่มาก มีสองไฟล์และหลายหน้าเลย ไม่รู้ว่าจะอ่านไหวไหม
ส่วนท่านที่ติดตามอ่านในเว็บไซต์นี้ผมจะค่อยๆนำส่วนที่เป็นไฮไลท์สำคัญในบันทึกที่หลวงพ่อจดบันทึกเอาไว้มาให้อ่านอยู่เรื่อยๆครับผม

 

สรุปว่าธรรมที่ปรากฏนี้ เป็นธรรมย้ำความมั่นคงแก่จิตให้พิจารณาไม่ให้ลืมหลงธรรมด้วยมีสติกำกับใจและให้ใช้ปัญญาพิจารณาธรรมที่เป็นนิมิตนี้ให้ถ่องแท้ เพราะบรรดามีของทั้งหลายในโลกนี้ล้วนมาจากธาตุ เป็นวัตถุธาตุทั้งนั้น ไม่มีสิ่งใดรอดพ้นจากความเป็นธาตุไปได้เลยแม้สิ่งเดียวในภาวะนั้นขณะธรรมนั้นจิตเราตรงซื่อพูดความจริงหมดแม้การเทศนาว่าความที่ใดคนจะเดือดร้อนกายเพราะความธรรมที่เทศน์นั้นมันไปทำลายอวิชชาเขา ทุกคนทำตามปฏิปทาตามที่เราเทศน์ไม่ได้นอกจากการอ่านหนังสือบาป การทำบุญจะได้กุศลแรงทาน อันนี้เมื่อตายจะได้เสวยผลทานอันนี้ยกยอดดังนี้จริง เป็นที่น่าเลื่อมใสศรัทธา แต่เราตอนนั้นเห็นกิเลสพอกพูนเต็มหัวใจคน พอเรากระทุ้งธรรมมะที่เกิดจากการภาวนาไปสู่หูเขาก็เกิดการปฏิฆะอยู่ภายในใจเขาอย่างแรงด้วยเขลาเบาปัญญาของเขา กรรมเขาเราก็รู้ว่าเป็นที่น่าสมเพชเวทนาเป็นอย่างยิ่ง ของจริงจากสัจจะธรรมนั้นกลับเป็นของจริงที่พวกเขาเมินหน้าหนี นี่แหละบุญญาบารมีคนตาบอด หูหนวกในทางดีเหมือนหนอนในซากสัตว์เน่า เราเขี่ยออกกลับวิ่งเข้าไปใหม่อยู่ลึกลงไปกว่าเดิมเมื่อเข้าสู่ซากศพนั้น ใจนี้อยู่ในของสกปรก แต่ปกป้องของสกปรกหาน้ำยา น้ำอบ น้ำหอมมาฉาบทาภายนอกแต่ไม่ดูไม่รู้ภายในให้เห็นว่ามันเป็นปฏิกูลขนาดใดแต่ไหน แม้คำเทศนาสั่งสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเขียนเป็นบทสวดมนต์เช้าเย็น ก็หน้าหนาไม่สะเทือน ไม่รู้ไม่เห็นไม่ตื่น ของดีๆสวดท่องนอนบ่นอยู่กลับไม่พิจารณา ของชั่วช้าไม่มีก็แสวงหามาทับมาถมให้หมักหมมในกายให้บูดเน่าเพิ่มอีกเป็นทวี จึงลงเอยว่าอย่างธรรมนี้ที่เราเรียนรู้มาจากเขาลูกนี้ก็เป็นธรรมชั้นสูง เรียนอยู่บนเขาลูกนี้นาน เป็นเวลาแปดเดือนเต็ม หมดภูมิของเทพยดาเขาลูกนี้ที่จะมีมาให้มาสอนเราแล้วเราก็เดินทางต่อไปตามลำเนาเขาไพรอีก<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

.....
สรุปธรรมแล้วมันเป็นความอุปาทานของจิตว่านั้นนี้อย่านำไปเป็นของตน มันเป็นภพชาติของจิตที่จุติจากอุปาทาน ต้องมีปัญญาพิจารณาในการอ่านศึกษามันเป็นเพียงนิทานสอนใจในการเกิดภพเกิดชาติของจิต ธรรมทั้งหลายในขั้นตอนปฏิบัติหากปล่อยไหลไปไม่วิปัสสนาสำทับแล้วให้เห็นด้วยปัญญาแล้วก็เป็นความของธรรมชาติอวิชชา ทุกขั้นตอนของความเกิด เพราะความเกิดธรรมแต่ละช่วงของจิตนั้นคือความเกิดของจิต เรียกว่าสร้างภพสร้างชาติของจิต แล้วเมื่อวิปัสสนาตามดูก็รู้ได้ว่าจิตขณะนี้อยู่ในขั้นใด คลายจากธรรมชาติได้แค่ไหน ยิ่งมีภพมากก็ยิ่งลำบากในการที่จะเจอธรรมวิมุติ แต่สำหรับผู้มีปัญญา ความเกิดนิมิตต่างๆนั้นมันยิ่งมีปัญญาเพราะเห็นวาระจิตของตัวเองว่ายังอยู่ในระดับใดจะได้ดีกว่าผู้มืดไม่มีอุคหนิมิต เพราะเราเห็นการปรุงแต่งอย่างละเอียดของจิต ตราบใดในการภาวนา หากนิมิตหมายอยู่อวิชชายังไม่ขาดออกจากจิต เพราะยังมีอยู่ หากแต่ไม่มีนัดหมายใดๆแล้วนั้นอวิชชาก็หมดไปจากใจที่หลงธรรมชาติ ธรรมเหล่านี้ยากแก่ผู้อานผู้ศึกษาที่จะเข้าใจตามได้ แต่ก็เพราะการเรียนมันสืบต่อกันไปเป็นขั้นของปริยัติธรรมนำไปเท่านั้น แต่หากจิตพัฒนามาเพียงชั้นนี้ก็ยากจะรู้และเข้าใจเอง ฉะนั้นตัวธรรมที่จะปฏิบัติให้หลุดพ้นจากกามตัณหาอวิชชามีไม่มากอะไร แต่หากภพชาติที่เราเกิดมาที่ผ่านมามีมากมายต้องศึกษาตาม ดับอยาก อย่างเรานี้ดูเป็นเรื่องเป็นราวการเดินธุดงค์ ออกปฏิบัติอยู่ตามป่าเขาทั่วไปดูแล้วก็เป็นเรื่องอวดตัวว่าเรานี้เก่ง เป็นผู้เคร่งครัดในวินัย เป็นพระป่าน่าเลื่อมใสมาก แต่เปล่าเลย ในการปฏิบัตินั้นไปตามวาระของจิต มีอวิชชาแตะติดอยู่ไปเพราะอุปาทาน ความยึดมั่นของจิตว่าติดอยู่กับสิ่งใดประเภทใด แล้วสติก็จับเอาวิปัสสนาเอาจากเหตุนั้นๆตอนกระดานให้แคบลงกับจิตนี้ว่ามันข้องอะไรอยู่ วนอยู่ระดับใด เมื่อรู้เห็นเป็นปัญญามันจะลดเพดานของมันลงมาเอง โดยรู้เห็นด้วยปัญญาอย่างนี้อย่างนั้นนี้เองจึงเป็นเหตุแห่งปัจจัยให้พระป่าอย่างเราต้องอยู่ป่าเพราะธรรมชาติเท่านั้นที่จะให้ธรรมที่เป็นธรรมชาติที่แท้จริงได้ เมื่อมีธรรมชาติก็รู้ธรรมชาติ รู้ให้ถ่องแท้ในธรรมขาติ แล้วก็คลายความกำหนัดจากธรรมชาติเสีย นั้นคือหลักปฏิบัติของเรา เป็นปัญญาของเรา เป็นบุพเพนิวาสาของเรา ผู้อ่านอัตโนประวัติของเรา เราจะได้รู้เราขึ้นว่าเขียนทำไม ให้อ่านทำไม ในสำนึกเราแล้วไม่อยากเขียนอะไรที่เป็นอดีต ชอบอยู่กับปัจจุบันมากกว่า มันเหนื่อยต่อการรำลึกหาข้อมูลเขียน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>