ผู้นำบุญของข้าพเจ้า (4)

มีเรื่องราวตื่นเต้นเล็ก ๆ จากลูกสาวมาเพิ่มเติมค่ะ ตุลานี้เขาจะอายุครบ 12 ปี ตามที่แม่ชีท่านหนึ่งเคยบอกเอาไว้ว่า เมื่อเขาเริ่มรู้ความต้องให้เขาเิริ่มนั่งสมาธิเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับอะไรบางอย่าง แล้วให้พ่อกับแม่พาไปรับขันธ์ แต่มิใช่ขันธ์ที่เขาเข้าทรงกัน แต่เป็นขันธ์ห้าอะไรประมาณนี้ ตอนนั้นพ่อกับแม่ฟังแล้วก็ใจเต้นตึกตัก แต่ยังคงรักษาความสงบสยบความเคลื่อนไหวเอาไว้ ไม่ได้ดำเนินการใด ๆ ทั้งสิ้น ครอบครัวเรา ทำบุญเป็นปกติอยู่แล้ว โดยเฉพาะถวายพระพุทธรูป พ่อเด็กบริจาคโลหิตเป็นประจำ กำลังหาคู่เพื่อบริจาคสเตมเซล แม่เด็ก ให้ทานเป็นปกติ รักษาศีลห้าเป็นปกติ เจริญภาวนาเป็นปกติ ส่วนตัวเด็กชอบถวายสังฆทานยาเป็นปกติ เมื่อวันที่ 3 ก.ย.ที่ผ่านมา เขากลับจากโรงเรียนมาเล่าให้ฟังว่า วันนี้พระอาจาย์ที่ไปสอนพุทธศาสนาให้นักเรียนทำวัตรเช้า หลังจากนั้นให้นักเรียนทุกคนนั่งสมาธิ หลังจากนั่งไปสักพักเขารู้สึกเหมือนเห็นแสงสว่างสีขาว รู้สึกตัวเบาเหมือนไร้น้ำหนักเหมือนไม่ได้ใส่แว่นตา ไม่ได้ใส่หูฟัง จากนั้นรู้สึกเหมือนมีคนยกตัวเขาให้ลอยขึ้น เขาถามว่าทำไมเป็นอย่างนั้น พ่อกับแม่ก็ได้แต่มองหน้ากัน เราทั้งคู่เป็นได้แต่เพียงผู้เฝ้ามอง แอบตื่นเต้นเล็ก ๆ แล้วจะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ

 

การรับขันธ์ กรุณาอย่ารับเด็ดขาดนะครับ
เพราะเราไม่รู้ว่าที่ไปรับนั้นเป็นวิญญาณอะไร
ส่วนใหญ่เป็นผีสัมภเวสี
หากจะเดินเข้ามาทางธรรม
ขอให้เอาพระพุทธเจ้าเป็นที่ตั้งสูงสุดนะครับ
เพราะผมเห็นมาครับว่ามีคนหนึ่งเขารับขันธ์
แล้วก็มาปฏิบัติธรรม ไปๆมาๆ วิญญาณของเทวดามิจฉาทิฐืที่เขาไปรับมา
ก็มาแอบอ้างว่าเป็นองค์นั้นองค์นี้
เป็นองค์ปลอม ขอให้ใคร่ครวญพิจารณษให้ดีนะครับ
การให้ทาน รักษาศีล ทำสมาธิ ก็เป็นสิ่งดีแล้ว เราไม่จำเป็นต้องไปรับขันธ์ที่ไหน
ขอบารมีพระพุทธเจ้าก็สูงสุดแล้วครับ