คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่จะอยู่สู้ในกรุงเทพ?

จะปักหลักที่กรุงเทพคับ มั่นใจไม่รุนแรง เอาใจช่วยทุกคน ขอให้ปลอดภัยคับ

 

มีเพื่อนเป็นวิศวกร เขาขายบ้านใน กทม. เตรียมอพยพไปต่าง จว.ที่มพื้นสูงกว่า กทม. เพราะสภาพพื้นที่ใน กทม. คล้ายจอมปลวก/รังผึ้ง กลวงด้านใต้ดิน ถ้าแผ่นดินไหว หรือน้ำท่วมอีกครั้ง อาคารสูงพวกคอนโด อพาเมนต์ บ้านริมน้ำ จะทรุดตัวง่าย ทางด่วนสะพานข้ามแม่น้ำคงจะไปตามกัน ต้องวัดใจ เสี่ยงดวงกัน ใครจะปักหลักอยู่หรือจะไป แต่ผมทำงานใน กทม. เช็คตรวจสอบข้อมูลตลอด พร้อมที่จะอพยพไม่รอวัดดวง เตรียมพร้อมทั้งยานพาหนะ เป้สัมภาระ กำหนดแผนการอพยพเส้นทาง จากก็แล้วแต่บุญ กรรม ที่สร้างไว้ ถ้าเป็นไปตามที่เคยเสี่ยงท้ายไว้ ว่าจะได้อยู่ช่วยยกยอพระพุทธศาสนาก็คงจะรอด

 

รอบนี้ยังไงก็ไม่หนีรอบที่แล้วหนีไปน่าเบื่อมากสู้ๆ

 

ปักหลักอยู่ กทม. เป็นเพื่อนกันด้วยคนขอรับ ( ณ วันเกิดเหตุ สุดแล้วแต่ว่าจะอยู่ไหน เท่านั้นเอง )

ถ้าเกิดเหตุครั้งใหญ่ขึ้นจริง แบบสุดขั้ว จัดหนัก ขอเดาว่าทุกพื้นที่ เป็น-ตายเท่ากัน

อยู่ที่ว่าเตรียมกายใจตั้งรับให้พร้อม มีสติ ศีกษาเรียนรู้ อย่าประมาท

สุดท้าย..มาวัดดวงกับบุญกรรมที่ทำไว้ จะอยู่หรือไปใช่ว่า อยู่กับเพลานี้ไปก่อน


ขอทุกท่านเข้าถึงกระแสแห่งพระนิพพานด้วยเทอญ. :VO

 

เพิ่มเติมข้อมูล

ข้อความจากคุณเกษม...กระทู้...http://palungjit.org/threads/ประเทศไทยจะเกิดอุบัติภัยอย่างที่ทำนายกันจริงๆหรือไม่.3906/page-1450

นิมิตฝันถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต !!!

​

นพณัฐ สมาชิก

ก่อนที่ผมจะได้มาศึกษาธรรมนั้น ผมเคยฝันเห็นเหตุการณ์ภัยพิบัติเมื่อต้นปีที่แล้วเป็นปรากฏการณ์แปลก ๆ คือเป็นข่วงเวลาประมาณ สี่โมงเย็น ท้องฟ้าคลื้มมัว ๆ สักพักนึงได้ยินเสียงคล้ายกับฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาที่พื้น (แสงที่เห็นเป็นสีออกทอง ๆ) แต่ที่น่าแปลกคือ แสงนั้นจะกินวงกว้างครับ คือถ้าสิ่งมีชีวิตใด ๆ อยู่ใกล้จุดที่มันผ่าลงมา จะเกิดปฏิกิริยากระทบต่อร่างกายทันที

เท่าที่จำความได้ ผมกำลังยืนมองดูและสังเกตุเห็น ผิวหนังกำลังไหม้เกรียม ดวงตาจะเหลือแต่ตาขาว และก็สิ้นใจลง ซึ่งขณะนั้นรู้สึกว่าตนเอง งง กับเหตุการณ์ที่ไม่เคยพบ และ ทำอะไรไม่ถูก ทุกข์ใจมาก กระวนกระวายตลอด ผู้คนเริ่มล้มกันมากขึ้น เต็มถนนไปหมด ได้ยินแต่เสียงกรีดร้องคร่ำครวญ และเสียงไซเรนเตือนไปทั่ว

มีรายงานข่าวทางทีวีแพร่ภาพ การเกิดเหตุการณ์หลายๆจุดทั่วโลก และสัญญานภาพก็ดับหายไป เกิดไฟฟ้าดับทุกที่ !!!

บรรยากาศหดหู่ และรู้สึกว่า แสงที่แรงจ้านั้น กำลังจะเคลื่อนมาใกล้ตนเอง จึงกำลังจะหาทางหนีครับ แต่ประจบเวลาเหมาะกับพระธุดงค์ท่านนึงผ่านมาหน้าบ้านพอดีท่านหยุดเดิน และได้ยินประโยคนึงที่ท่านตะโกนว่า เดี๋ยว ถ้าเอ็งคิดว่ามีบุญบารมีเพียงพอแล้ว ก็อยู่ในบ้านนี่แหละ ไม่ต้องออกไปไหน ตั้งสติให้มั่นซะ พอท่านหายไป ผมก็รู้สึกตัวตื่นมาทันที (เห็นน้ำตาตัวเองไหลด้วยซะงั้น) ซึ่งตอนนี้ผมพึ่งได้ความเข้าใจความหมายนี้มากขึ้นว่า สิ่งที่ติดตัวเรามาและนำไปได้นั้นคือ จิตของเรา เท่านั้น

วิธีก็คือ การเจริญสติ ยกจิตที่บริสุทธิ์ ขึ้นสูง (แม้จะต้องทิ้งกายสังขารไว้ก็ตาม) อย่างน้อยก็ไม่ต้องนำจิตตกไปสู่อบายภูมิ ทุกสิ่งคือธรรม ธรรมคือทุกสิ่ง เป็นนิมิตดี ๆที่ผมยังจำได้จนทุกวันนี้ หากเวลานั้นจะเกิดขึ้นก็ตามที แต่ก็รู้ทางแล้วว่าควรจะทำอะไร อย่างไร ยอมรับว่า แต่ก่อนชอบดูหนังเกี่ยวกับภัยพิบัติต่าง ๆ และตอนเด็ก ๆ ชอบศึกษาเกี่ยวกับเรื่อง ดาราศาสตร์ แต่ช่วงที่ฝันไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้เลย ช่วงนั้นผมติดการ์ตูนนะ ทิ้งช่วงการดูหนังต่าง ๆ นานพอควร เลยไม่แน่ใจว่า เป็นสัญญา ที่อาจจะเก็บมาคิดหรือเปล่า

และปลายปีที่ผ่านมา ผมเจอทุกข์หนักสุด ๆ จนได้มีโอกาส มาศึกษาและปฏิบัติธรรม ก็ยังพึงคาดเดาอยู่ว่า พระธุดงค์ที่ผมได้พบในนิมิตนั้น ท่านอาจจะมาสื่ออะไรบางอย่างหรือเปล่า ซึ่งปัจจุบันนี้ผม ยังหาคำตอบใด ๆไม่ได้ แต่ก็จะยังคงอยู่เพื่อค้นหาคำว่า สัจธรรม ต่อไป ตราบใดที่ยังไม่พ้นจาก วัฏสงสารนี้ครับ

อ้างอิง:
<TABLE style="WORD-SPACING: 0px; FONT: 16px verdana, geneva, lucida, 'lucida grande', arial, helvetica, sans-serif; TEXT-TRANSFORM: none; COLOR: rgb(0,0,0); TEXT-INDENT: 0px; WHITE-SPACE: normal; LETTER-SPACING: normal; BACKGROUND-COLOR: rgb(239,235,239); orphans: 2; widows: 2; webkit-text-size-adjust: auto; webkit-text-stroke-width: 0px" cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; FONT: 12pt verdana, geneva, lucida, 'lucida grande', arial, helvetica, sans-serif; BORDER-LEFT: 1px inset; COLOR: rgb(0,0,0); BORDER-BOTTOM: 1px inset; BACKGROUND-COLOR: rgb(247,243,247)">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ หนุมาน ผู้นำสาร
*** ฝัน สายฟ้า ****

มองดู...ไปสุดขอบฟ้า ฝนตกทั่ว....สายฟ้าผ่า ฟาดลงดิน กระจายลง พร้อมกัน ไปทั่วทุกหย่อม อย่างต่อเนื่อง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
</TD></TR></TBODY></TABLE>
คล้าย ๆ ท่านเลยครับ ในฝันไม่มีน้ำท่วม ไม่เห็นแผ่นดินถล่ม แต่กลับเห็นฟ้าผ่า (เป็นแสงสีทอง มากับคลื่นเสียงที่แสบหูมาก ๆ ) อ่ะนะ ทำใจและเตรียมใจล่วงหน้าดีกว่า ถึงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่แค่มีสติระลึกถึงความตายไว้ตลอด เวลาจะเกิดขึ้นจะได้ไม่กลัว คำว่าตาย เพราะยังไงก็หนีความตายไม่พ้น เกิด - ดับ เป็นธรรมดาของสัจธรรม

04-07-2012, 04:48 PM

Aqua-ma-rine สมาชิก

ที่กำลังจะเล่านี่เป็นความฝันนะ มันก็เวอร์ๆ เหมือนฝันทั่วไป คงจะไม่ต้องไปจริงจังหรอกนะ แค่เล่าสู่กันฟัง ก็คือฝันว่า ตัวเองเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่คนรอบข้างไม่มีใครรู้ แล้วตัวเองก็ไม่รู้ด้วย นึกว่าเป็นชาวโลกเหมือนคนอื่นๆ จนวันนึง สังเกตเห็นสัญญาณน้ำทะเลจะไหลท่วมแผ่นดิน ก็รีบบอกคนที่รู้จักกัน ก็ไม่มีคนเชื่อ แล้วน้ำมันก็บ่ามาอย่างเร็ว ไหลเข้าไปถึงในเมือง ย่านชุมชน

ตอนนั้นก็เลยรู้ว่าตัวเองผิดแปลกจากคนอื่น เพราะว่าบินได้ ก็พยายามจะช่วยอพยพเด็กๆ ไปที่สูง แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะแรงไม่เยอะนะ แต่ก็โชคดีเพราะน้ำมาไม่มาก มันก็แห้งไปภายในเวลาไม่นาน แล้วก็ไม่ค่อยมีอะไรเสียหาย

แต่หลังจากนั้นอีกระยะนึง ตัวเองก็เห็นภาพอนาคตอีก ว่าทีนี้น้ำทะเลจะท่วมผืนแผ่นดินอย่างเยอะเลยนะ แล้วเป็นอิทธิพลมาจากดาวใหญ่ดวงนึง ที่เข้ามาในวงโคจรของโลก

ประมาณว่า ตรงที่เคยเป็นพื้นที่อยู่อาศัยธรรมดาๆ ยังเห็นปลาไหลทะเลมาว่ายน้ำเล่น แบบชิลๆ ก็เกิดรู้โดยสัญชาติญาณว่า ต้องขอความช่วยเหลือไปหาเผ่าพันธุ์เดียวกัน จะได้มาช่วยกันเคลื่อนย้ายชาวโลกไปหาที่ปลอดภัยที่อาจจะพอเหลืออยู่ ก็เลยส่งสัญญาณ พอทำเสร็จ ตัวเองก็มาคิดได้ว่า

ต้องบอกชาวโลกที่รู้จัก และเห็นว่านิสัยดีไว้ใจได้ ให้รู้เรื่องพวกนี้ด้วย

ในฝัน ก็กำลังจะบอกเลยนะ กับชาวโลก 2 คน แต่ก็ตื่นก่อน ก็เห็นว่าฝันตลกดี แปลกก็แปลก อย่างกับหนังแน่ะ คิดว่าคนที่นี่คงจะพอรับได้นะ

14-07-2012, 03:58 AM

kaysojiwat สมาชิก

ไม่ได้ฝันแค่ได้รับแจ้งจากเบื้องบน ปกติท่านจะมาบอกไม่กี่ครั้ง แต่ละครั้งต้องเป็นเรื่องสำคัญมากๆเลยค่ะ อาจจะปีละครั้ง แต่คราวนี้ ท่านมาแจ้งว่า...ให้เวลาแค่ธันวา... มาสั้นๆแค่นี้ละค่ะ เรื่องของเรื่องคือกำลังจะสร้างบ้าน ยังไม่ไปถึงไหน ติดอุปสรรคบ้างอะไรบ้าง...ให้เสร็จภายในปีนี้ เสาเข็มยังไม่ลงเลย.. คือที่บ้านตั้งใจจะทำเพื่อกันภัยพิบัติน่ะค่ะ

แนะนำตัวเองนะคะ เราเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฤษีลิงดำตั้งแต่ท่านยังอยู่และแข็งแรง ตั้งแต่เมื่อสามสิบปีที่แล้วค่ะ เกาะขาโต๊ะทานข้าวท่าน คอยขนของ ขายน้ำ นับเงินทำบุญ ขนกระป๋องสังฆทาน และฝึกตอนท่านยังอยู่ และท่านคอยคุมไม่ให้เตลิดค่ะ...ค่ะ พระของท่านรุ่นแรกอยู่ครบเลยค่ะ

15-07-2012, 04:11 PM

ที่มา http://palungjit.org/threads/ความฝัน-เทพสังหรณ์-สัญญานเตือนจากเบื้องบน.79471/page-166#post6354377

 

เพื่อนที่ทำงานไปปฏิบัติธรรมที่สำนักสงฆ์เขาพระครู หลวงพ่อท่านพูดเป็นนัยสำคัญว่า "อีก 4 เดือนเจอกัน" นับเดือนกันยายน - ธันวาคม 2555 ก็ 4 เดือน

 

อย่าเรียกว่า สู้ เลย เรียก ผจญภัย ดีกว่าครับ
ทุกวันนี้ผมเองก็ผจญภัยอยู่ และจะยังคงผจญภัยต่อไป ชีวิตมนุษย์ก็เปรียบเหมือนการผจญภัยตั้งแต่เราเกิดมาแล้ว

จะกลัวอะไรกับภัยที่ยังไม่เกิด?? จะเกิดหรือเปล่าเรายังไม่รู้เลย

 

รู้สึกดีกับคำว่าผจญภัยจัง

 

เวลาเปลี่ยน สถานะการณ์เปลี่ยน ความคิดก็เปลี่ยนได้

ไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้ แน่นอน..

 

มันไม่ใช่ว่าจะอยู่หรือไม่อยู่
แต่มันอยู่ที่ว่าจะอยู่ได้หรืออยู่ไม่ได้ครับ
บางคนความมุ่งมั่นสูง มีความตั้งใจว่าจะไม่ไปไหน
แต่ขาดการเตรียมการ หรือทำความเข้าใจในเหตุการณ์ต่างๆที่กำลังเกิดหรือจะเกิดขึ้น
ส่วนนี้เราคงจะไปห้ามให้เค้าอยู่หรือไปไม่ได้
เหมือนกับผู้สูงวัยหลายๆท่านที่อาจไม่ได้รับรู้ข่าวสาร
จึงไม่ยอมทิ้งที่อยู่อาศัยไปที่อื่น ซึ่งอาจทำให้ลูกหลานเป็นห่วงและลำบากใจได้ ตรงนี้ก็น่าเห็นใจครับ
เพราะหลายคนมีห่วง จึงไม่สามารถที่จะตัดสินใจอะไรได้โดยง่าย
แต่พอถึงจุดที่อยู่ไม่ได้ คิดว่าหลายคนคงต้องพยายามเอาชีวิตของกันและกันให้รอดไว้ก่อนแน่
อย่างน้อยก็ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า อาจจะยังพอมีหวัง
ดีกว่าจะมาตายทั้งๆที่กระแสข่าวเกี่ยวกับภัยพิบัติได้รับรู้มานักต่อนัก แต่กลับไม่ใส่ใจ
คิดว่าถึงวั้นนั้น คนไทยคงจะไม่ทอดทิ้งกันหรอกครับ ช่วยได้ก็ช่วยจนกว่าจะไม่มีใครช่วยใครได้
โดยส่วนตัวผมคิดว่า สังคมของคนต่างจังหวัด
จะมีความสนิท คุ้นเคย เป็นกันเอง และเอื้อเฟื้อ ไม่มากก็น้อย
ลองถามคนต่างจังหวัดที่ไปทำงานกรุงเทพดูซิครับ
ซึ่งอาจจะต่างจากสังคนในเมืองกรุง ที่มุ่งแต่การงาน การคบหาก็จะเป็นแบบธุรกิจเสียมากกว่า
ใครที่กลัวว่ามาต่างจังหวัด ไม่คุ้น ไม่รู้จักใคร ไม่รู้จักสถานที่
ลองออกมาเที่ยวดูบ้างก็ได้ครับ บ้านเราเมืองเราอยู่กันแบบญาติสนิทมิตรสหายอยู่แล้วครับ

 

สู้กับอะไรเหรอครับ มีปีศาจ หรือก็อตซิล่าบุกหรือครับ อยู่มา 30 กว่าปีแล้ว มันก็เป็นแบบนี้ หน้าร้อนก็ร้อนไป หน้าฝน ก็มีผนตก น้ำมากมันก็ท่วม ท่วมมากก็เพราะระบายน้ำไม่ดี แล้วมันเกี่ยวอะไรกับ ภัยพิบัติอะ อ่านมากๆจนคิดเยอะไม่ดีน่ะครับ หันหน้าออกจากจอคอม มองสิ่งรอบตัวบ้าง โลกแห่งความเป็นเป็นจริงยังดำเนินต่อไป เพ้อมากไปเสียการเสียงาน เอาเวลามานั่งคอยเรื่องภัยอะไรๆแบบนี้ ไปเข้าวัดฟังธรรมดีกว่าน่ะ

 

สู้ๆๆคับ เป็นกำลังใจให้ทั้งคนที่เชื่อ และคนที่ไม่เชื่อ สุดท้าย ธรรมชาติจะเป็นผู้เลือกเราเอง ไม่มีใครเลือกใครได้ หรอก ครับ สู้ๆ

 

ตามนี้เลย ครับ....

 

ถูกต้องแล้ว ครับ

ใครจะกล้า ใครจะคิดอย่างไร ก็ไม่มีทางเอาชนะธรรมชาติไปได้
คุณปราโมท ไม้กลัด ผู้เชี่ยวชาญน้ำคนหนึ่งของประเทศไทย เคยบอกว่า..

"กรุงเทพ...เป็นจุดที่น้ำมาชุมนุมอยู่กันมาแต่โบราณ แต่เราสร้างบ้านเมือง ถมคลองรุกล้ำทางน้ำกันเองจนเกิดเหตุการณ์ขึ้น พูดง่ายๆก็คือ ไปสร้างตึกอยู่บนเมืองน้ำ...นั่นแหละ"

แล้วครูอาจารย์ พระอริยะเจ้า ทั้งหลายท่านเคยพยากรณ์เอาไว้แล้วหลายท่าน
ว่าจะต้องมาถึงจุดภัยพิบัตินี้แน่นอน

เลยขอถามว่า ระหว่างพระอริยะเจ้ากับผู้โพสต์ในกระทู้นี้ ใครจะแม่นในการพยากรณ์กว่ากัน

 

คงต้องอยู่เพราะไม่มีที่ไป ปีที่แล้วน้ำมาก็นอนเฝ้่าบ้าน

 

ปีที่แล้วเป็นพวกยิปซี ในรถมีเสื้อผ้า 1 กระเป่า เป้ 2 ใบ เต็นท์ 1หลัง จักรยานเสือภูเขา 1 คัน เร่รอนนอนตามข้างทางหลังหมู่บ้าน (นอนเฝ้ารถเพราะถนนสูงกว่าพื้นที่หมู่บ้านจัดสรร ประมาณ 2 เมตร) ปั้มน้ำมันแถวบางบัวทอง นนทบุรี ก่อนเผ่นไปตั้งหลักที่พิจิตร

 

ไปเล่าให้คนนอกเว็บฟังเขาก็จะหาว่าบ้าได้ เราก็สนใจกันของเราเนอะ บอกว่ามีคนฝันอย่างนั้นอย่างนี้ เขาอาจหาว่ากินมาก หมกมุ่นมากเลยฝัน คนไม่เชื่อเขาก็ไม่เชื่อ

 

ผมขออยู่กรุงเทพครับ
เพราะหากเกิดจริงหรือเริ่มจะเกิดถึงตอนนั้น ถ้าคุณไม่มีเส้นสายคุณไปไหนไม่ได้แล้วเพราะทุกคนจะเริ่มหนีกันก็เหมือนในหนังครับ คือรถวิ่งไปไหนไม่ได้จะขึ้นเครื่องบินก็ต้องใหญ่จริง
และอีกอย่างหากสังเกตดูจะเห็นว่าแต่ละกระทู้จะบอกว่าภัยพิบัติจะกินบริเวณจากกรุงเทพไปจนถึงโคราชซึ่งใช้เวลาหลายชั่วโมงอยู่ผมว่าถ้าจะตาย ขอตายในบ้านดีกว่าไปตายข้างถนนจริงไม๊ครับ
ตอนนี้ผมและคนในครอบครัวก็มีการพูดคุยกันเห็นตรงกันคือ อะไรจะเกิดก็ให้เกิดไป แต่เราสามารถที่จะเลือกที่ตายได้ ตอนนี้ผมก็คอยดูอยู่ครับว่าจะเริ่มเมื่อไร จะได้เตรียมตัวเตรียมใจรับกับเหตุการณ์ที่จะเกิดและสนุกกับช่วงท้ายของชีวิต.....ดีกว่ารอดแล้วไปตกนรกทั้งเป็นกับเหตุการณ์หลังจากนั้น.....ยุคมืด

 

ไม่ถึงที่ตายไม่วายชีวาวาด
คนจะตายไม้จิ้มฟันแทงเหงือกยังเสือกตาย
ดูที่จีนคับ หลุมยุบ มีทั้งตายและไม่ตาย เด็กที่ช่วยตัวเองไม่ได้ยังรอดอ่ะ

วลีเด็ดๆ นำมาฝาก ก็ยังใช้งานได้อยู่
ผมก็ปฏิบัติธรรม สวดมนต์อยู่บ้านนี่แหละครับ

 

เกิดสักทีเถอะครับ มนุษยชาติควรได้รับบทเรียน เพราะมันตกต่ำ เห็นแก่ตัว ฯลฯ เยอะไปหมด เหมือนคำพูด ในเรื่อง "วันพิฆาตสะกดโลก" จำไม่ค่อยได้ แต่ทำนองว่า มนุษยจะเห็นคุณค่าของความดีได้ ก็เกือบตายหมดโลก"