“เทวทูต ๔” (หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ)

ธรรมะที่หลวงปู่ยกมาสั่งสอนศิษย์เป็นประจำ มีอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เทวทูต ๔ ที่เจ้าชายสิทธัตถะพบก่อนบรรพชา คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และสมณะ

ความหมายของคำว่า เทวทูต ๔ หลวงปู่ท่านหมายถึง ผู้มาเตือนเพื่อให้ระลึกถึงความไม่ประมาท ซึ่งเป็นเรื่องที่ควรคิด แต่คนส่วนใหญ่มักมองข้าม

หลวงปู่ปรารภอยู่เสมอว่า แก่ เจ็บ ตาย เน้อ... หมั่นทำเข้าไว้ มีความหมายโดยนัยว่า เมื่อเราเกิดมาแล้ว เราก็ย่อมก้าวเข้าสู่ความชรา ความแก่เฒ่าอยู่ตลอดเวลา มีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดา และเราจักต้องตายเหมือนกันทุกคน

การเห็นสมณะหรือนักบวช จึงเป็นนิมิตหมายที่ดี ที่จะชักจูงให้เราก้าวล่วงความทุกข์ได้ในที่สุด โดย “ผู้มาเตือน” ทั้ง ๔ นี่เอง

ที่มาจากหนังสือ "ตามรอยธรรม ย้ำรอยครู หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ"
ฉบับปรับปรุง พิมพ์ครั้งที่ ๓ : ๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๓
จัดทำโดย : กลุ่มเพื่อนธรรมเพื่อนทำ

 

เรา เสีย พี่ ชาย ไป 2 ท่าน เว้น สามปี แล้วไปเดือนเกิด เรา ด้วย
คนหนึ่ง กลางเดือน
คนหนึ่ง ปลายเดือน
ไปคือ หัว กับ ท้าย
คนโตสุด กับ คน เล็กสุด
เบิ้ล สองเลย เทวทูต๔ ชัด เจ้าคะ ทำให้ได้สติการใช้ชีวิตเจ้าคะ
คนโตด้วยอุบัติเหตุ คนนี้ มีผลกับหัวใจและกลางอก สั่นระทึก เหมือนอยู่ในเหตุการ์ณ กับเขา
คนเล็กมานั่งร้องให้ มาขอ อโหสิกรรม ด้วย
ถึงเข้าใจ
การไปแบบไม่เตรียมตัวเป็นใง
เห็นพ่อแม่เสียใจ เป็นใง
ชีวิตมันไม่จีรังยั้งยืน ยังใง
เอาอะไรไปไม่ได้ซักอย่าง
มีแค่ ทางเลือก แค่ ทางนี้ ทางเดียว เท่านั้น นอกนั้นไม่มี เจ้าคะท่าน
โมทนาสาธุคะ
ปล ตอนเปิดโลงเห็น เหมือนเขานอนปกติ พอ ผลิกเพื่อเอาเข้าเตา อ่อ เข้าใจ คำว่า ท่อนไม้ดีดีนี้เองคะ ไม่ต้องดูใกล ดูใกล้ตัว เห็น คนที่รัก จากไป เห็นความเจ็บปวด เห็น การหนีตาย เห็นโอกาสตัวเองคะ ทุก อารมณ์ ไม่ต้องไปหาใกล มาที่เดียวเลย รวบยอด ทุกกระบวนคะท่าน

 

"คนเรา... เกิดมาแลวตองแกเจ็บตาย เมื่อตายแลวก็ไมไดเอาอะไรติดตัวไป มีแตบุญกับบาปที่ทําเทานั้น ติดตามไป
เพราะฉะนั้น ตองระวังอยาไปทําบาป บาปมันอํานวยผลใหเป็นทุกข บุญอํานวยผลใหเป็นสุข ควรทําบุญดีกวาทํา
บาป ทางไปสวรรคนิพพานก็คือบุญนั่นแหละ ทางมันไปนรกก็คือบาป มันเชนนั้นเอง เพราะฉะนั้นทุกคนตองให้
เขาใจไว ในคําสอนของพระพุทธเจา โดยยออยางเนี้ย ถาจะวาไปมาก มากไปก็เทานั้น แตนี่เอาวา แคไดใจความ
ใจความชัดๆ ไดใจ ของผูฟังของผูคิด ดังแสดงมา"

หลวงปูเหรียญ วรลาโภ