เรื่องเด่น อดีตชาติที่ผมไม่เคยลืม

เรื่องมีอยู่ว่าตอนผมเป็นเด็กๆผมเกิดมาในครอบครัวชาวนาธรรมดาๆ มีพี่น้องทั้งหมด 7 คน ผมเป็นคนที่ 7 เป็นลูกหลงทิ้งห่างจากพี่คนสุดท้าย 12 ปีพอดี

แม่มีผมตอนที่อายุมากแล้ว ( 45 ปี ) แม่เลยไม่อยากเอาผมไว้เพราะกลัวจะคลอดออกมาไม่สมบูรณ์ เลยจะเอาผมออกทำสารพัดแต่ผมก็ไม่ออก ทั้ง กินยา เหน็บยา บีบ คั้น แต่ก็ไม่ออกจนกระทั่งมีพระธุดงค์มาที่บ้าน ตอนนั้นแม่เล่าให้ฟังว่า ไม่รู้เหมือนกันมารูปท่านมาที่บ้านได้อย่างไรมาถึงก็บอกว่าขอบินฑบาตรชีวิตผมทำอย่างไรผมก็ไม่ออกแล้วเพราะผมอธิษฐานจิตมาดีแล้ว แล้วยังทำนายอีกว่าโตขึ้นมาผมจะได้บวชเป็นมหาเปรียญ

ตั้งแต่นั้นมาแม่ก็ไม่เคยคิดทำแท้งผมอีกเลย ทั้งๆที่ก็กลัวว่าผมจะออกมาพิการเพราะแม่ทำผมไว้เยอะมาก แต่ก็ทำใจไว้แล้วถ้าผมคลอดออกมาแล้วไม่สมบูรณ์จริงๆ แต่ผมก็คลอดออกมาสมบูรณ์ปกติดี แต่ที่ไม่ปกติก็คือ ผมมีปานที่ใต้ราวนมหน้าอกด้านซ้าย และที่สำคัญคือ ตอนผมอายุได้ 6 เดือนผมดันร้องตามผู้หญิงคนนึงที่มาซื้อของที่บ้านผม ( บ้านผมนอกจากจะทำการเกษตรแล้วยังขายของชำด้วย )แล้วผู้หญิงคนนั้นบอกว่าผมเป็นลูกของเธอที่ถูกยิงตายแล้วจำได้เพราะเอาดินหม้อทาไว้ที่ใต้ราวนม จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็แวะเวียนมาหาผมอยู่เป็นประจำจนแม่ผมกลัวว่าผมจะไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เลยสั่งห้ามไม่ให้ผู้หญิงคนนั้นมาหาผมอีก

จนกระทั่งผมโตรู้ประสาแล้วประมาณ 3 - 4 ขวบ ผมก็เล่าเรื่องในอดีตของผมว่าผมเคยเป็นไครมาก่อนและตายได้อย่างไรให้แม่ฟังซึ่งก็ตรงตามที่ผมเล่าทุกประการ ดังนี้ ชาติที่แล้วผมเคยเกิดเป็นคนเพชรบูรณ์ แม่ชื่อ นาง ปั่น มีอาชีพ ทำไร่ สาเหตุการตายของผมก็คือ ไปงานบวชแล้วถูกยิงตาย ( ถูกลูกหลง )

พอสิ้นลมหายใจจิตหลุดออกจากร่างก็กลายเป็นพญานาคไปตามทางของตนที่หมดบุญในโลกมนุษย์แล้ว จากนั้นแม่ผมเลยเอาดินหม้อป้ายไว้ที่ใต้ราวนมข้างซ้ายเวลาที่ผมเกิดมาไหม่จะได้จำได้ และเอาผมไปเผาบนเขาข้างไร่ของแม่นั่นเอง ซึ่งผมเองพอตายจิตวิญญาณก็ไม่ไปไหนจากที่นั่นพอดีกับแม่ผมไปทำธุระที่นั่น ผมจำได้ว่าตอนนั้นผมนั่งอยู่ใต้ต้นจิก เห็นแม่เดินมาไกลๆพอเห็นแม่ก็ถูกชะตาเพราะแม่มีผิวพรรณวรรณะที่สวยงาม เลยตั้งจิตอธิษฐานเป็นสมาธิว่า ด้วยคุณแห่ง ศีล5 ที่บ่มเพาะมาดีแล้วหากแม้มีบุญบารมีต่อผู้หญิงคนนี้จริงขอให้ได้เกิดกับผู้หญิงคนนี้ด้วยเถิดพอสิ้นคำอธิษฐานวิญญาณก็ดับวูบไปเข้าใจว่าที่วูบหายไปเพราะตอนนั้นได้ปฏิสนธิแล้วนั่นเอง

ยังเล่าต่ออีกว่าสาเหตุที่ตายเพราะถูกลูกหลงก็เพราะว่าสมัยที่เกิดเป็นนาคไปคายพิษทิ้งเอาไว้แล้วมีคนไปสัมผัสเข้าก็เลยเสียชีวิต ก็เลยต้องมาใช้กรรมด้วยการตายแบบนี้ แต่ที่มาเกิดเป็นคนก็เพราะว่าอยากบวชเป็นพระหลายต่อหลายชาติที่เกิดมาแล้วไม่สมหวังจนกระทั่งชาติที่แล้วก็มาเสียชีวิตด้วยวัยที่ 20 พอดีก็ไม่ได้บวชอีกมาชาติปัจจุบันนี้ได้บวชสมใจแล้วแต่ก็ยังคิดว่าตัวเองจะได้บวชอีกเสมอๆ เพราะสึกมาด้วยสาเหตุที่ผมไม่อยากสึก วันสึกผมเสียใจมากเสียดายบาตรเสียดายผ้าไตร ถึงแม้ตอนบวชจะได้ทำกิจของสงฆ์อย่างเต็มที่แล้วก็ตาม ถึงตอนนี้ผมก็ยังอยากบวชอยู่ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันครับ

 

บวชใจอยู่ที่บ้านก่อนก็ได้จนกว่าจะได้มีโอกาศบวชใต้ร่มกาสวพักตร์อีกครั้งโมทนาค่ะ

 

"สมมติสงฆ์" คือผู้ที่บวชเรียนในพุทธศาสนา แต่ยังไม่ได้อริยผล
"พระ" คือผู้ที่สำเร็จอริยผล โดยรวมทั้งฆราวาส และ สงฆ์

ลองถามใจตัวเองให้ดี ว่าอยากเป็น "พระ" หรือ อยากเป็น "สมมติสงฆ์"

ถ้าอยากเป็น "สมมติสงฆ์" จงบวชในพุทธศาสนาต่อ
ถ้าอยากเป็น "พระ" จงเร่งศึกษาพระธรรมคำสอนและเพียรปฏิบัติให้เต็มที่

 

มีเรื่องเล่าต่อหรือเปล่าคะ เรื่องราวน่าสนใจมากค่ะ

 

ถ้าระลึกได้ขนาดนี้ จะรอช้าอยู่ใย ไม่เบื่ออีกหรือที่ต้องเวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ ไม่เบื่ออีกหรือที่จะต้องเรียนใหม่ ฝึกฝนวิชาชีพเพื่อเลี้ยงตัวเองใหม่ ไม่เบื่ออีกหรือกับอาการแก่ชรา ที่หาความยั่งยืนไม่ได้ ไม่เบื่ออีกหรือกับอาการนอนจมกองอุจจาระ ปัสสาวะของตนเองเมื่อช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ใกล้ถึงความตาย บวชใจเสียวันนี้ ตัดใจกับอาการพอใจ ไม่พอใจที่พบในอัตภาพมนุษย์นี้เสีย เพราะมันจะต้องพบกับ ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพรากจากของรักของชอบใจ แบบที่คุณพบมา ตั้งสมาธินึกย้อนไปถึงเมื่อคุณเกิดเป็นชาตินาค ที่ต้องเสาะหาอาหาร ทำปาณาติบาต ในท้ายที่สุด ต้องมามีรูปลักษณ์เช่นนี้ ตัดกังวล ตัดความอยากทั้งหลาย ทั้งมวลลงเสีย มุ่งใจไปพระนิพพานเสียในชาติปัจจุบัน โชคดีครับ

 

คุณคงได้สะสมบุญบารมีมาดีแล้วในระดับนึงนะคะ ถึงได้สามารถระลึกชาติได้ ขออวยพรให้คุณสามารถกลับไปบวชตามที่หวังไว้ และขอให้ถึงนิพพานในชาตินี้นะคะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

สาธุกับทุกๆความคิดเห็นนะครับ ทุกวันนี้ผมเข้าใจดีนะครับว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นเช่นนั้นเอง เกิดมาแล้วดับไป ไม่มีอะไรที่จีรังยั่งยืนเลย มีแต่ความดีเท่านั้นที่ยั่งยืน ผมเคยผ่านนาทีเฉียดตายมาหลายครั้งแต่ก็กลับรอดมาอย่างอัศจรรย์ทุกครั้งผมจึงหมั่นทำความดีต่อยอดความดีอยู่บ่อยๆเพื่อให้ผมเข้าไกล้พุทธภูมิมากที่สุด และเพื่อเป็นการตอบแทนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่เฝ้าดูแลผมมาตลอดผมจะตั้งใจดูแลร่างกายนี้ให้สะอาดโดยใช้ศีล5ขัดเกลาและทำความดีให้ถึงที่สุดอย่างยิ่งยวด

 

ขอ({)ขออนุโมทนาสาธุ ไม่มีขอบเขตุของคุณ หาประมาณมิได้

คำว่าว่าพุทธภูมิ หมายถึงผู้ปราถนาพระโพธิญาณ คนที่จะเป็นพระพุทธเจ้า ในอนาคต ผู้จะไปรื้อสัตว์ขนสัตว์ ให้พ้น โอฆสังสารวัต ท่านพวกนี้ ต้องขยันเกิดขยันตาย ตาบใดยังบารมีไม่เต็ม มันต้องเกิดเป็นทุกอย่าง ต่อให้เป็นปรมัตถบารมีก็เถอะ ดูตัวอย่าง ช้างปาริไลยกะ ท่านก็จะมาตรัสรู้ เป็น พระพุทธเจ้า ในกัปนี้เหมือนกัน ช้างนาราคีรี ก็เช่นกัน พุทธภูมิมีบารมีเต็มแล้ว รอคิว เป็นแสนพระองค์

ขอให้ทำความดีต่อไป ให้ที่สุด ในความปราถนาของคุณ พระโพธิสัตว์ ถ้าบวชเป็นพระ กับพระอรหันต์ ปรกติธรรมดา ถ้าว่าตามสักสี บุญญาธิการ ต้องนั่ง รอง พระโพธิสัตว์ ถ้าพระอรหันต์ระดับแม่ทัพ นั่นอีกเรื่องหนึ่ง ครับ

 

โมทนาสาธุค่ะ เมื่อเสร็จกิจในโลกมนุษย์ ซักวันเมื่อถึงเวลาคุณก็คงได้บวชค่ะ ขอให้สำเร็จดังใจหวังทุกๆ ประการนะคะ

 

อนุโมทนาสาธุ นิพพานัง ปรมังสุขขัง พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

เข็ดแล้วจ้า ขอเกิดมามีขันธ์ห้า เป็นชาติสุดท้ายยยยยย

 

ขอบคุณสำหรับวิทยาทานครับ เยี่ยมมากเลย

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ัะขอให้ได้บวชตามที่ใจปราถนาด้วยนะคะ....สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุด้วยนะเจ้าคะ ขอให้สมดั่งที่ตั้งเจ้าคะ สาธุ สาธุ

 

สนใจทุกเรื่องนะเธอว์น่ะ (ยิ้ม) ขอร่วมโมทนา ขอให้สมหวังดั่งตั้งมั่นจร๊า..

 

เบื่อค่ะ เบื่อเป็นที่สุด

 

อนุโมทนา สาธุ กับข้อความนี้ค่ะ
เป็นจริงที่สุด.....

 

ขุดกระทู้ ขึ้นมา ก็ดีแล้วครับ รออยู่เลย ขยายต่ออีกหน่อย ตามคำสั่ง
- หาให้เจอว่า ทุกข์ เป็นอย่างไร ระวัง "สุข" เอาไว้ พิจารณาให้ดี มันมีทุกข์ผูกโยงให้เราต้องกลับมาเกิดอีก ก็ไอ้ตัวอยากเป็นนั่น ได้อย่างโน้น อย่างนี้ อย่างที่เป็นนี่แหละ
- ทำใจให้เห็นว่าเป็นความเบื่อหน่าย ไม่น่ากลับมาเกิดด้วยประการละทั้งปวง
- เบื่อได้ที่ ก็ทำใจให้วางเฉย ต่ออาการเหล่านี้ เพราะมันเป็นปกติของโลก ทั้งสามโลก ก็เป็นแบบนี้
ต่อไปก็ ทรงศีลให้บริสุทธิ์ ตามเพศวิสัยของตน หวังพระนิพพานเป็นที่ไป เกาะสมเด็จพระพุทธบิดา องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสมณโคดมบรมศาสดาไว้ แวดล้อมด้วยพระอริยะสงฆ์สาวก ที่เราเคารพ นึกให้เห็นอยู่ตลอดเวลาให้ใจสบาย ภาพสุดท้ายที่คุณเห็นคุณก็จะเห็นภาพนี้

แล้วพบกันที่นั่น โชคดีครับ ^_^

 

รออ่านต่อค่ะ

 

อานนท์เอย ! พึงประกาศให้ทราบโดยทั่วกันว่า
ธรรมวินัยอันใดที่เราได้ แสดงไว้แล้ว บัญญัติไว้แล้ว
ขอให้ธรรมวินัยอันนั้น จงเป็นศาสดาของพวกเธอแทนเราต่อไป
เธอทั้งหลายจงมีธรรมวินัยเป็นที่พึ่งเถิด
อย่าได้มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งเลย"
พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน

“ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นเรา
ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นชื่อว่าเห็นธรรม”

มีพุทธพจน์แห่งหนึ่ง สรุปธรรมทั้งหมดไว้ดังนี้
๑. ธรรมทั้งปวง มีฉันทะเป็นมูล (ฉนฺทมูลกา)
๒. ธรรมทั้งปวง มีมนสิการเป็นต้นกำเนิด (มนสิการสมฺภวา)
๓. ธรรมทั้งปวง มีผัสสะเป็นที่ก่อตัวขึ้น (ผสฺสสมุทยา)
๔. ธรรมทั้งปวง มีเวทนาเป็นที่ชุมนุม (เวทนาสโมสรณา)
๕. ธรรมทั้งปวง มีสมาธิเป็นประมุข (สมาธิปมุขา)
๖. ธรรมทั้งปวง มีสติเป็นเจ้าใหญ่ (สตยาธิปเตยฺยา)
๗. ธรรมทั้งปวง มีปัญญาเป็นยิ่งยอด (ปญฺญุตฺตรา)
๘. ธรรมทั้งปวง มีวิมุติเป็นแก่น (วิมุตฺติสารา)
๙. ธรรมทั้งปวง มีอมตะเป็นที่หยั่งลง (อมโตคธา)
๑๐. ธรรมทั้งปวง มีนิพพานเป็นที่สิ้นสุด (นิพพานปริโยสานา)

ธรรม ก็คือ ธรรมชาติ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=bYtVICbT9b8]พุทธวจน-คุณสมบัติพระโสดาบัน - YouTube[/ame]