นิทาน เรื่อง "พญานาค"

จร้า...พี่ก็เหมือนกัน จำได้แต่พระธาตุดอยสุเทพอ่ะ..ต้องจดจำไว้เหมือนกัน อย่าไปผิดที่นะ เดี๋ยวคุยกันคนละเรื่อง

 

ช่วงนี้เหนื่อยมากเลยแล้วก็รู้สึกท้อแท้มากตอนนี้ สับสน ตัดสินใจยังไม่ได้ไม่รู้จะเลือกทางไหนดี แต่วันนี้รู้สึกเศร้าจังเลยพยายามที่จะทำให้ใจเบิกบานแล้วแต่ตัวเราก็หลอกตัวเองไม่ได้
อุปสรรคก็เริ่มมีมาอีกแล้ว เพิ่งผ่านมันไปหยกๆๆมีมาใหม่อีกแล้ว จากทำงาน หยุดเสาร์ อาทิตย์ เจ้านายให้ กลับมาทำงานถึงวันเสาร์อีกแล้ว ยิ่งงานที่เหนื่อยมากเท่าไหร่ความสำเร็จมันก็ใหญ่ตามตัวเท่านั้น เฮ้อ สู้ๆๆๆๆค่ะ ลองอีกซักตั้ง

 

ดีใจด้วค่ะ หายไวๆ นะคะ ^^

 

ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ค่ะ น้ำมีแต่สาหร่ายเต็มไปหมด

 

ขอบคุณมากค่ะ
ช่วงนี้รู้สึกเบื่อเนื้อ จังเลยค่ะแต่ปรกติก็ไม่ค่อยชอบทานเนื้อสัตว์เท่าไหร่เลยค่ะ

แ่ก็ต้องทานบ้างค่ะ กินนมดีกว่าเนอะ อิอิ

 

พี่กินทุกอย่างที่ขวางหน้าค่ะ ยกเว้นเนื้อวัว เลิกทานมาัตั้งแต่อายุยี่สิบกว่าๆ เพราะว่าป่วยโดยไม่มีสาเหตุ ก็เลยเลิกทาน พอเลิกทานตั้งแต่นั้นมาไม่เคยป่วยเลยค่ะ

วันไหนครึ้มอกครึ้มใจก็ทานมังสวิรัติ เพราะเราต้องทำงานบางครั้งเลือกไม่ได้ ก็ต้องทานในสิ่งที่มีอยู่ เหมือนพระ ท่านก็เลือกบริโภคไม่ได้ ต้องบริโภคอาหารที่บิณฑบาตได้มา หรือตามที่ญาติโยมนำมาถวาย เคยกินเจได้อยู่ครั้งหนึ่ง ก็หลายปีมาแล้ว เพราะ่ว่าที่ทำงานพากันกินเจ ช่วงก่อนออกพรรษา 9 วันค่ะ เจ้านายสั่งให้แม่บ้านทำอาหารเจ มาเลี้ยงทุกว้ัน

เจ...เคร่งกว่ามังสวิรัติมาก ไม่ใช่แค่อาหาร แต่ต้องสำรวมกายวาจาใจ ถืออุโบสถศีล ใครที่สะดวกทำได้ ก็ได้อานิสงก์เยอะทีเดียว

สำหรับพี่จะปวารณาเป็นช่วงๆ เท่านั้นเอง ไม่ค่อยทำตามใครค่ะ

อาหารหลักทุกวันนี้ ก็ นมสด ค่ะ บางวันก็ปวารณาไม่ทานข้าว ทานแต่นมสด

วันที่ปวารณาทานมังสวิรัติ ก็นี่เลย ผัดผักใส่ไข่ ทานอย่างนี้ทั้งวันค่ะ

 

สู้สู้คร้าบ @______@

 

สวัสดีค่ะ ได้ติดตามกระทู้นี้เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว เป็นเรื่องที่น่าติดตามมากค่ะ แต่ยังอ่านไม่หมดหรอกนะคะ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ ที่แชร์เรื่องราวและประสบการณ์ ^ ^ ขอติดตามต่อไปค่ะ

 

ท่านคุรุวาโรครับ
ผมเคยฝันเห็นห้างในกรุงเทพฯย่านลาดพร้าว มีมังกรเฝ้าอยู่ทั้งเจ็ดทิศครับ
ในฝันมังกรทุกตัว มีชื่อ ของตัวเองทั้งหมด มาสะดุดที่มังกร ตัวที่เจ็ดที่เป็นปลา2ตัวแต่อยู่ในร่างมังกรตัวเดียวครับ ผมฝันอย่างนี้ ไม่นานผมได้ปรับตำแหน่งเป็นผู้บริหารสูงสุดในองค์กร ผมคิดไปเองว่ามันเกี่ยวกัน แต่มันอาจเป็นเพียงความบังเอิญ ท่านคุรุวาโรครับ ตุลานี้ ผมตั้งใจจะไปดูบั๊งไฟพญานาค และตั้งใจ อยากพบพญานาคจริงๆสักครั้ง แม้ในความฝันก็ยังดี มีอะไรพอจะแนะนำผมได้หรือไม่ครับ

 

เจ้า...เจ้ามิใช่นครินทร์!เจ้ามันมนุษย์ใจหยาบช้า จงตายซะเถิด!นางพญางูใหญ่นั้นเลื้อยกระโจนเข้ากัดฝังเขี้ยวพิษอันแหลมคม
ลงบนส่วนหัวของพรานกริช ประหนึ่งพายุพัดเข้าใส่เรือนไม้คร่ำคร่า...นางได้ถูกความหลงเข้าครอบงำจิตจนมิอาจแยกแยะผิดชอบชั่วดี
ได้อีกแล้ว...สมัยหนึ่ง นางได้เกิดเป็นลูกสาวเศรษฐีมีใจมั่นรักอยู่กับ นครินทร์ หนุ่มชาวบ้านธรรมดาๆ ที่มีฐานะยากจน แน่นอนเธอถูกกีดกัน
จากท่านเศรษฐี แต่ในเมื่อทั้งสองรักกัน จึงได้แอบพบปะพูดคุยและมีความสัมพันกันอย่างลึกซึ้ง จนมาวันหนึ่งเรื่องนี้ทราบถึงหูท่านเศรษฐี เธอโกรธมาก
จึงสั่งให้บริวารจำตัวนครินทร์มาชำระแค้น นครินทร์นั้นเมื่อมิอาจหลีกหนีจากนางอันเป็นที่รักได้ เขาจึงยอมให้จับแต่โดยดี หวังใช้ความจริงใจและ
ความดีเข้ารับผิดชอบ แต่ท่านเศรษฐีนั้นมิอาจลดทิฎฐิมานะของตนลงได้ จึงจับตัวนครินทร์ไปขังไว้ในถ้ำแห่งหนึ่ง เพื่ออำพรางเรื่องนี้มิให้รู้ถึงหูชาวบ้าน
เพราะเกรงจะเสื่อมเสียชื่อเสียง...นาง"ปัทมาวดี"ลูกสาวท่านเศรษฐีในขณะนั้น มีร่างกายซูบผ่อม นางยอมอดอาหาร
และจะขอยอมตายไปพร้อมกับนครินทร์ หากท่านเศรษฐีไม่ยินยอมปล่อยตัวคนรักของนางให้เป็นอิสระ...

อ้า...อานุภาพแห่งความรักแท้ มันช่างยิ่งใหญ่ และมีพลานุภาพอยู่เหนือความตายกระนั้นหรือ?

เพี๊ยๆ...นังลูกไม่รักดี (เสียงฝ่ามืออันทรงพลังของท่านเศรษฐี ประทับลงบนผิวหน้าอันบอบบางของลูกสาว!)
แต่ไหนแต่ไรมาท่านเศรษฐีไม่เคยตบตีลูกสาวเลย นางถูกเลี้ยงดูแลเอาอกเอาใจมาโดยตลอด นั้นเป็นเพราะตั่งแต่นางเกิดมา
แม่ของนางก็ลาลับจากโลกนี้ไปเสียแล้ว ท่านเศรษฐีจึงรักและตามใจนาง มาโดยตลอด เพื่อหวังจะเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหาย

ช่างเหมือนแม่แกไม่มีผิดเลย เลือดแม่แกมันแรงนัก!(ท่านเศรษฐีอุทานพร้อมด้วยน้ำตานองหน้า)
ในห้วงมโนนึกนั้น หวนคิดถึงอดีตของตนเองในวัยหนุ่มซึ่งแต่ก่อนก็เคยมีฐานะยากจน ไม่ต่างจากหนุ่มนครินทร์ในขณะนี้เลย
ยิ่งเห็นแววตาของเจ้าหนุ่มน้อยที่สบตามองดูท่านเศรษฐีนั้น ราวกับเป็นจิตวิญญาณของตนเองในอดีต ก็คงจะไม่ต่างกัน
จึงทำให้ท่านเศรษฐีชงัก ยับยั้งที่จะปลิดชีพในทันทีที่จับตัวได้!

แต่คงจะมีความต่างกันตรงที่ ท่านเศรษฐีในอดีตนั้น "ใช้วิธีหนีตามกันไป"จนกระทั้งพ่อแม่ทางฝ่ายหญิงนั้น ป่วยและตรอมใจ
ถึงแก่ความตายในที่สุด ท่านจึงพาคู่รักกลับคืนสู่คฤหาสเพื่อรับมรดกสืบต่อมา จนถึงปัจจุบันนี้

โอ้ "กฏแห่งกรรม" ท่านช่างมีความยุติธรรมและเที่ยงตรงต่อทุกสรรพชีวิตจริงๆ และขณะนี้ท่านเศรษฐีคงรู้ซึ้งถึงความจริงแล้วว่า
เกวียนนั้นกำลังหมุนเคลื่อนตัวเข้าทับรอยเดิมอีกครั้งหนึ่งแล้ว!แต่ติดตรงคำว่า "เกีรติยศ ชื่อเสียง"...

เร็วเท่าความคิดก่อนสติสัมปชัญญะของเขาจะหมดลง พรานกริชน้อมจิตระลึกถึง "ชายผ้าถุงมารดา"ที่ได้นำติดตัวมาด้วย
แล้วปาฎิหารย์นั้น ก็บังเกิดขึ้นกับเขาจริงๆ!รุ่งเช้าวันนั้นเอง นายพรานหนุ่มสะดุ้งตื่นขึ้น เมื่อได้ยินเสียงกิ่งไม้ต้องลม หักตกลงสู่พื้นดิน
เขาพยุงตัวลุกขึ้นพร้อมกับระลึกถึงภาพเหตุการณ์ในคืนนั้น ขนหัวลุกไปทั่วสารพางค์กาย...

เขาคือผู้รอดตายเพียงหนึ่งเดียว ที่ได้มีโอกาสนำเรื่องราวสยองขวัญ มาเล่าสู่ชาวบ้านในระแวกนั้นฟัง และจากวันนั้นเป็นต้นมาชาวบ้านป่าแถบ
หุบเขาใน จ.เพชรบูรณ์นั้นไม่มีใครกล้าใช้ชื่อ นครินทร์ อีกเลย เพราะอะไรนะหรือ?
คิดว่าเพื่อนสมาชิกกระทู้นิทานคงพอจะเดาออกแล้วกระมัง!

 

สวัสดีจ้ะ น้องฟาร่าห์ และชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ วันหยุดพัก ครูก็แย่งภาระหน้าที่ภารโรงมาทำแทนละกัน..นิ
...ได้เปิดถ้ำ และก็ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วค่ะ..

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 1 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>FarawayHome </TD></TR></TBODY></TABLE>

น้องฟาร่าห์ อยู่คนเดียว พี่อยู่เป็นเพื่อนนะจ๊ะ..
<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ดาว*, FarawayHome </TD></TR></TBODY></TABLE>

เมื่อวานไประยองมา....(ไปทำหน้าที่เพื่อพระเจ้าตาก..เจ้าอยู่หัว) ก็เป็นธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษจ้ะ...
ตอนนี้เรื่องที่ทำก็เดินหน้าต่อไป ไม่มีหยุด..ไม่มีถอย...ไม่มีท้อ แต่ทุกอย่างต้องดีที่สุดเท่าที่ข้าพเจ้าจะพึงทำได้..
เมื่อครั้งที่ไปเชียงใหม่ วันที่ ๒๒ - ๒๓ ส.ค. ก็ผ่านตาก ลำปาง ลำพูน
ได้ไปที่พระธาตุลำปางหลวง พระธาตุหริภุญชัย ก็มีเรื่องเล่าพอสมควร
เพื่อให้เกิดอรรถรสในการอ่าน..ขอเวลารอภาพประกอบ..แป๊บ.บบบ แล้วจะเล่าให้อ่าน..เน้อ.ออ

 

เมื่อ..มีเรื่องหรืองาน..เข้ามาให้เราต้องทำมากมายก่ายกองพะเนิน..
ถ้าเรารู้สึกว่าเป็นภาระ..ก็จะเบื่อ..ท้อแท้..ท้อถอย..
ถ้าเรารู้สึกว่าเป็นหน้าที่..(ทำอะไร ? ทำเพื่อใคร ?) เราก็จะภาคภูมิใจ ที่ได้ทำ
สิ่งสำคัญ..เราอย่าทำร้ายใจเราให้อ่อนแอ..ด้วยตัวเราเอง..
ภาระ.คือภาระ หน้าที่..คือหน้าที่ อะไรจะเปลี่ยนแปลง..ใจเราก็ยังคงแกร่ง เหมือนเดิม..
ท่านหลวงปู่ชา เป็นครูบาอาจารย์ของพี่ ในการต่อสู้ทางธรรม..
พระเจ้าตาก เป็นหลักของพี่ ในการต่อสู้ทางโลก...
ขอให้น้องฝ้าย..มีกำลังใจที่ดีนะจ๊ะ อย่าได้ท้อแท้ หรือ ท้อถอย ให้ใจเสีย..เปล่า ๆ
ทำใจให้ดี แข็งแกร่ง พร้อมสู้ทุกสถานการณ์..นะจ๊ะ
ขอมอบดอกไม้ให้น้องฝ้าย และทุกทุกท่าน..เพื่อเป็นกำลังใจจ้ะ..พี่ดาว*

 

สวัสดีค่ะ ลูกหลานนาคานาคีและเพื่อนพ้องชาวปยานาค
ใครไปตี้ไหน ทำอาราย รายงานตัวด้วยนะคะ วันติ๊ดดันตื่นเช้า
เข้าถ้ำหาอ่านนิทาน แล้วก็จะกลับไปนอนต่อค่ะ

 

เมื่อคืนนอนดึกค่ะ สวดมนต์นั่งสมาธิตอนสามทุ่มกว่าๆ เกือบสี่ทุ่ม ออกจากสมาธิแล้วออกมาข้างนอกเวลาประมาณห้าทุ่มกว่า ไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ ออกมาท่องโลกออนไลน์ และกลับเข้าห้องอีกครั้งตอนเที่ยงคืนครึ่ง นอนภาวนาต่อน่าจะหลับไปตอนตีหนึ่งกว่าๆ ค่ะ

คนที่นัดกันไว้ ได้ไปหรือเปล่าหนอ...

เห็นตัวเองอยู่ในบ้านทรงไทยหลังใหญ่ งดงามมาก มีระบียงกว้างขวาง เพราะเค้าจัดงานกันที่นั่น ได้พบเจอผู้คนมากมาย มีความรู้สึกว่าเป็นญาติผู้ใหญ่ของเราทั้งหมด มีแต่ผู้หญิงค่ะ ส่วนเราไม่ได้ออกไปที่ระเบียง พวกเค้าให้เราอยู่แต่ในห้อง ด้านนอกกำลังจัดเตรียมข้าวของ จัดตกแต่งสถานที่ กำลังจะมีงานบุญหรืองานอะไรสักอย่าง ที่ญาติพี่น้องทั้งตระกูลมารวมกัน และช่วยกันจัดทำ

ในห้องนั้นมืดตึ๊ดตื๋อ เราก็เลยเปิดประตูห้องแง้มๆ แต่ประตูดันเปิดซะกว้างเลย ทีนี้สว่างโพล่งเลย แต่ก็ยังคงอยู่แต่ในห้อง ออกไปไม่ได้ค่ะ ไม่ได้รับอนุญาต ได้แ่ค่แอบมอง เหมือนชาวไทยสมัยโบราณ แต่ที่อยู่กันที่นั่น ความรู้สึกเราบอกว่าพวกเค้าเป็นพญานาค ไม่ใช่คนค่ะ

ได้เจอเพื่อนนาคาในความรู้สึกว่าชายผู้นี้คือนาคา คุยระลึกอดีตกัน (จำไม่ได้แล้ว) ไม่ได้ถามชื่อค่ะ เพราะในฝันนั้นรู้จักกันมานานแล้ว เป็นนาคาที่ชอบแกล้งเรา เวลาที่เรานั่งสมาธิชอบทำของร่วงใส่ให้เสียงดัง เพื่อทำลายสมาธิเรา ทำอยู่ 3 ครั้ง ครั้งที่ 3 นี้เราโกรธมาก ก็เลยลงโทษไป

มีสาวงามมาเปลือยอกให้ดูอีกแระ คืนก่อนมาทดสอบเป็นชายเข้ามากอดรัดเราด้านหลัง แต่เราก็เฉยๆ แกล้งหลับไม่รู้ไม่ชี้ เพียงสงสัยว่าทำไมเราไม่โววายหรือทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ชายผู้นั้นรู้ว่า เราไม่ชอบ

ส่วนเมื่อคืน มาเป็นหญิงงามอรชรอ่อนแอ้น เปลือยอกมาเลยค่ะ สาวรุ่นๆ ผิวเนียนเลย ผมยาวสลวย มาทางด้านหลังเราอีกแล้ว มาบีบนวดบริเวณหลังไหล่ให้ (มาทดสอบ) เราก็เลยเอามือเือื้อมไปด้านหลังลูบไล้เธอบ้าง ลูบตั้งแต่ปลายแขนเลื่อนขึ้นไป แต่ไม่ขึ้นต้นแขน เลื่อนไปหยุดบริเวณถัน เธอตกใจ ถอยออกจากเราทันที ไอ้ที่ลูบๆ น่ะ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เราแค่อยากจะแกล้งเท่านั้นเอง เพราะเราไม่ชอบเรื่องแบบนี้...ที่เหลือยังไม่เล่าดีกว่านะ

 

แหม๋ๆๆๆ อยากฟังต่อ แม่สาวนี้ก็น่าแกล้งจริงๆ 5555

 

สวัสดียามเช้าคะพี่นุ๊ก เมื่อคืนเข้าบ้านก็ดึก 12.30 น. เห็นข้อความพี่นัดเจอตี 1 คิดว่าไม่ทันแน่ๆ แต่นึกขึ้นได้ที่นี่ เร็วกว่าไทย 1 ชม นี้หว่า เลยรีบอาบนำ้สวดมนต์ นอนภาวนา แต่นู๋ไปโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้ มีผู้คนมากมาย ล้อมวงเตะตะกล้อ กับ ล้อมวงเล่นคล้ายๆวอลเล่บอลอย่างสนุกสนาน เหมือนนู๋เองเป็นคนหลงเข้าไป แล้วมีผู้ชายคนนึง มาบอกว่า พี่ครับผมขอค่าผ่านทาง เอานำ้แบบนี้ 1 ขวด นู๋ดูขวดนำ้ มันคือชาเขียวโออิชิ ติดราคา 55 บาท นู๋ไม่มีเลยจะหาเงินให้แทน ให้ไปซื้อเอาเอง น้องคนนั้นคงรอไม่ไหว เพราะนู๋มัวแต่หาเงินอยู่ เดินหายไปเลย นู๋เลยต้องไปเดินหาว่า อยู่ตรงไหนจะได้ให้เงินอ่ะ เดินไปก็ต้องคอยหลบลูกบอลไปด้วย เพราะคนเล่นเยอะมาก สนุกสนานกันเชียว

 

ท่านคุรุวาโรครับ
ผมเคยฝันเห็นห้างในกรุงเทพฯย่านลาดพร้าว มีมังกรเฝ้าอยู่ทั้งเจ็ดทิศครับ
ในฝันมังกรทุกตัว มีชื่อ ของตัวเองทั้งหมด มาสะดุดที่มังกร ตัวที่เจ็ดที่เป็นปลา2ตัวแต่อยู่ในร่างมังกรตัวเดียวครับ ผมฝันอย่างนี้ ไม่นานผมได้ปรับตำแหน่งเป็นผู้บริหารสูงสุดในองค์กร ผมคิดไปเองว่ามันเกี่ยวกัน แต่มันอาจเป็นเพียงความบังเอิญ ท่านคุรุวาโรครับ ตุลานี้ ผมตั้งใจจะไปดูบั๊งไฟพญานาค และตั้งใจ อยากพบพญานาคจริงๆสักครั้ง แม้ในความฝันก็ยังดี มีอะไรพอจะแนะนำผมได้หรือไม่ครับ<!-- google_ad_section_end --> ตอบว่า นิมิตนั้นแสดงว่าคุณมีบุญพอสมควรครับ แนะนำไปพร้อมทิพย์อักษรครับ ท่าจะดีครับ

 

เล่ามาซะดีๆ ที่นัดกันไว้เมื่อคืน ได้ไปหรือเปล่าหนอ...

 

อ้าว...คุณปู่...ละเมอลุกมาตอบคำถามสมาชิกเหรอคะ
นึกว่าจะเล่านิทานวันอาทิตย์ซะอีกหนอ...

 

ขอบคูณมากนะค่ะสำหรับ คำแนะนำที่ดีๆๆๆค่ะ น้องฝ้าย จะเอากำลังใจนี้สู้เพื่อ พ่อกับแม่ค่ะ สู้ๆๆๆค่ะ เพราะบนโลกนี้ยบังมีคนที่เหนื่ยหว่าเราอีกเยอะเนอะ อิอิ