ทำไมอาหารเจต้องทำเลียนแบบเนื้อสัตว์จริง

อย่า....อย่าทำเค้า.....ลดการเบียดเบียนกันเถิด!!

 

มิกไม่ได้ทานเจ หรือ มังฯ นะคะ เพียงแค่ "ลด" ทานเนื้อสัตว์ใหญ่ เช่น เนื้อวัว เท่านั้นเองค่ะ
แล้วก็พยายาม...อยู่ง่าย...กินง่าย...แต่ไม่มักง่าย...(ประโยคนี้ได้มาจากพระอาจารย์ตอน
บวชชีพราหมณ์ค่ะ)

 

หลายคนถามเรื่องกรรมฐานมาตลอดว่า ทานเจแล้วจะทำสมาธิภาวนาได้ดีขึ้นได้ใหม
ตอบได้ทันทีว่า หากทานเพื่อคิดว่าฝึกเมตตาหรือเพื่อสุขภาพก็ทานได้หากจิตเราเป็นกุศลก็ทำไป
แต่ไม่เกี่ยวอะไรกับสมาธิภาวนาสักนิดเดียว



เจริญในธรรมทุกท่าน

 

.............ดิฉันก็กินเจแต่กินเฉพาะช่วงเข้าพรรษาคะดิฉันคิดว่ามันอยู่ที่เจตนาซึ่งเจตนาของดิฉันกินเจเพราะต้องการงดเบียดเบียนเนื้อสัตว์เท่านันเองแต่ก็ต้องยอมรับว่ายังติดในรสชาติอยู่ฉะนั้นที่ไปซื้อไส้กรอกเจ(ทำจากหัวบุก)หรือปลาเค็มเจมาประกอบอาหารก็เพราะยังติดในรสชาติแต่เจตนาของการกินเจจริงๆดิฉันคิดว่าเขาน่าจะต้องการให้เลิกยึดติดในอาหารการกิน และเลิกเบียดเบียนจากการกินเนื้อสัตว์หรือเปล่านะคะนี้เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวอาจถูกหรือผิดก้ได้คะ...

 

ด่าทดสอบความไม่ยึดติดอย่างพวกมรืงไง ทดสอบแค่นี้ก็รู้แล้วว่ามรีง แค่โอ้อวด
แค่ถูกด่ามันไม่เจ็บหรอก ถ้ามรึงไม่ไปยึดมัน
แต่ถ้ามรึงถูกฆ่า ถูกทรมาน เหมือนสัตว์พวกนั้น ถึงให้ไม่ยึดติด มันก็เจ็บทั้งนั้นแหละโว้ย

 

คุณคิดว่าคุณด่าผม แต่จริงๆ แล้วผมเป็นคนไม่กินเนื้อสัตว์นะครับ ไม่ใช่เฉพาะเทศกาลเจนะครับ
แล้วก็อย่าไปเหมาว่าผมเป็นประเภทเดียวกับคุณนะครับ ผมเลิกกินเนื้อสัตว์ แต่ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นครับ เรื่องนี้ ใครเห็นอย่างไร ก็ทำไปเถิด อย่าเอาอุปาทานที่มันไม่มีจริง แค่เรื่อง กิน ไม่ กิน เอามาเป็นนิวรณ์ขวางกั้นความดี ถ้าคุณคิดได้แค่นี้จริงๆ ก็เชิญคุณทำบุญในชั้นทาน ต่อไปเถิดครับ ผมขอไปเอาบุญในชั้นที่สูงกว่าทานนะครับ

 

เพราะคุณไม่เคยเห็นสภาวะแห่งความไม่ยึดติดจริงๆ คุณถึงคิดว่าไม่ยึดติด แล้วยังต้องเจ็บอยู่...

ไม่อธิบายเพิ่มนะครับ เรื่องแบบนี้ต้องเจอเองจึงจะทราบครับ

 

ความเห็นคุณ porntips
...อย่างความเชื่อของลัทธิอื่นทำอะไรผู้ที่มีปัญญาไม่ได้หรอกครับ ความดีเขาเราเอาตรงไหนไม่ตรงใจเราก็เลี่ยงได้ เขาไม่ได่เอามีดจ่อคอหรอกครับ ทำตามใจเราเองอยู่แล้ว ผมยังไม่เคยเจอพวกลัทธินี้โจมตีศาสนาพุทธสักที มีแต่ชวนไปฟังธรรมะเท่านั้น...

================

ความเชื่อของลัทธิอื่นทำอะไรผู้ที่มีปัญญาไม่ได้จริงครับ
แต่มันทำอะไรผู้ที่ไม่มีปัญญาได้นะครับ-ได้มากเลยด้วย
ส่วนการที่พระศาสนาถูกโจมตีนั้นคนที่ไม่เคยโดนก็พูดได้ หากอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นเชื่อว่า ผู้ที่มีความรักและหวงแหนพระศาสดารวมถึงพระธรรมของพระองค์ ก็ย่อมคิดที่จะปกป้องพระศาสนาอยู่แล้ว หากไม่เช่นนั้นจะให้ทำเช่นไร
อุเบกขาหรือครับ ปล่อยให้พระศาสนดาและพระธรรมมัวหมองหรือครับ
สังคมไม่ควรจะเสื่อมถอยเพราะเหตุหลายๆสาเหตุที่มากมายเกินจะคณานับ

ส่วนเรื่องอาหารระหว่างเนื้อสัตว์หรือไม่เนื้อสัตว์
เจจนเหมือนหรือไม่เหมือน ก็ล้วนแล้วแต่เกิดจากฝีมือของมนุษย์ผู้ที่ประเสริฐกว่าสัตว์อื่นๆเป็นผู้รังสรรค์ขึ้นมาทั้งสิ้น
ยึดติดไปเพื่อ...
(ในเมื่อมันเป็นสิ่งสมมติ)
เถียงกันเอาดีเอาเด่นเสียเวลาเปล่า
ทุกอย่างอยู่ที่เจตนา ใช่ครับ
ถูกต้อง

เจตนาที่จิต หรือ ที่ปาก

 

ไส่กำลังแบบเบา ๆ เก็บแรงไว้ก่อนยังมีหัวข้ออื่นให้ดูกันอีก :boo: ของดีก็อยู่กับเราไม่ดีก็อยู่กับเรา
(สำเนียงและกิริยามันส่อสกุล)


เจริญในธรรมทุกท่าน

 

ตอนนี้หากแม้นพระพุทธเจ้ายังมีพระชนย์ชีพอยู่ จะมีผู้กล้าท่านใดที่จะขอให้ท่านบัญญัติให้ทานเจ เหมือนดังที่พระเทวทัตเคยกระทำใหมหนอ
เฮ้อ ..!!! แต่พระเทวทัตเองก็ได้ธรณีสูบลงอเวจีไปแล้วด้วยความกล้านั้น
อ้าวใครจะเป็นผู้กล้าต่อไปยกมือขึ้น

หวังเพียงอย่าเดินตามรอยเช่นนั้นเลย
เจริญในธรรมทุกท่าน

 

เจตนาที่จิต หรือ ที่ปาก[/QUOTE]



อนุโมทนา สาธุ ...ครับ
แจ่มแจ้ง โดยไม่ต้องกล่าวให้ยึดยาว <!-- google_ad_section_end -->

 

เห็นคนส่วนมากทานเจ ไม่เบียดเบียนสัตว์แต่ปากและจิตใจเบียดเบียนมนุษย์ คน เพื่อนรอบข้าง ทานเจจิตใจไม่สะอาด บางคนทานเจ พอเห็นกับข้าวอร่อยๆ เลิกทานเฉพาะมื้อนี้ ยังตัดกืเลสไม่ได้ ยังใส่รสดีเจ ปรุงรสเจ ติดในรสชาติ แต่บางคนกินเพื่อสุขภาพ นานาจิตตังคะ บุญใครบุญมัน บุญรักษาคะ

 

^
^
^
^
^
ถูกครับ ปัจจุบันคนทานเจ ไม่เบียดเบียนสัตว์แต่ปากและจิตใจเบียดเบียนมนุษย์ คน เพื่อนรอบข้าง

ยิ่งทานเจ
ยิ่งไหว้พระสวดมนต์
ยิ่งรู้ธรรมะ
ยิ่งไปวัดบ่อย
ก็ยิ่งเบียดเบียมนุษย์ คน เพื่อนรอบข้าง

เคยสังเกตุไหมครับเวลาไปวัดถ้าเอาเก้าอี้ของคนอื่นไปหรือเขาจองไว้แล้ว
โดยที่เราไม่รู้ เรื่องไม่จบนะครับ ยอมกันไม่ได้

อนาถจิตโดยแท้

 

ขอยกมาอีกสักเรื่องในสมัยพุทธกาล พระพาหิยะ ผู้เดินทางมาทางเรือเดินสมุทรแต่ประสบเหตุเรือแตกจึงว่ายมาติดที่ชายฝั่ง ไม่มีเสื้อผ้าที่จะไส่มีเพียงเศษใบไม้ไว้ปกปิดเท่านั้น ด้านชาวประชาเขาเห็นเข้าจึงคิดว่านี้ล่ะคือ พระอรหันต์ เมื่อพูดกันบ่อยเข้าท่าน พาหิยะ จึงหลงตนว่าเป็นพระอรหันต์จริง ๆ และก็ทำเช่นนั้นเรื่อยมาด้วยข้อปฏิบัติอันเคร่งครัดและไม่เหมือนผู้อื่น จนกระทั่งพระพรหมซึ่งเคยเป็นสหายกันมาก่อนเกิดสลดสังเวชจึงได้ลงมาบอกว่าท่านไม่ไช่พระอรหันต์แต่ขณะนี้พระอรหันต์เกิดแล้วให้ท่านไปฟังธรรมเสียบัดนี้ ท่านจึงได้พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
คนชีเปลือยเขาก็เห็นว่าตัวเป็นพระอรหันต์ หรือใครทำอะไรแปลก ๆ ก็ต่างแห่กันไปกราบใหว้ว่าเป็นพระอรหันต์กันซะทุกอย่าง เราอนุโมทนากับทุกท่านที่เดินอยู่บนทางแห่งมรรคมีองค์แปดด้วยเทอญ


พุทธศาสนาเขาดูกิเลสกันตั้งแต่ พระโสดาบัน ขึ้นไปจนถึง พระอรหันต์ สิ้นกิเลส
แต่มิอาจจะวัดกันเพียงการกินหรอกหนา


เจริญในธรรมทุกท่าน

 

สีลัพพตปรามาส (บาลี: สีลพฺพตปรามาส) เป็นศัพท์ในพระไตรปิฎกเถรวาท หมายความถึงความยึดมั่นถือมั่นอยู่ในสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือศีลพรตภายนอกพระ พุทธศาสนา หรือความยึดมั่นถือมั่นในการบำเพ็ญเพียงกายและวาจาตามหลักธรรมพระพุทธศาสนา (ศีล) ของตนว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐ ซึ่งเป็นเหตุให้ละเลยการปฏิบัติทางด้านจิตใจหรือการใช้ปัญญาเพื่อหลุดพ้น

 

======
การด่าผู้อื่นเพื่อทดสอบปัญญาก็ดี ความมีสักกายะทิฏฐิก็ดี ผู้เป็นบัณฑิต ควรแล้วหรือที่จะใช้วิธีการแบบนี้

อีกนิดคือเรื่องคำพูดนี่ หากเป็นคนสนิทกันก็สมารถพูดแรงๆหยาบๆกันได้ ไม่ทราบว่าสนิทกันหรือเปล่า แต่ถ้าหากไม่สนิทกัน ผู้เป็นบัณฑิต ควรแล้วหรือที่จะใช้วิธีการแบบนี้

ก่อนพูดเรื่องเจและขออธิบายในตอยบ่าย ขอเสริมอีกนิดว่า ยังไม่บรรลุเป็นพระอรหันต์จึงยังมีสักกายะทิฏฐิอยู่ แต่เป็นแบบสัมมาทิฏฐิครับ คือเป็นฝ่ายดีฝ่ายกุศล ครับ ไม่ใช่ฝ่ายอกุศลครับ

แล้วตอนบ่ายมาคุยกันเรื่องการทานเจแบบปกติกับแบบที่อาหารเจเป็นรูปเนื้อสัตว์ต่างกันอย่างไร เจตนาต่างกันอย่างไร บุญกุศลต่างกันอย่างไรครับ ขอไปทานข้าวก่อนนะครับ

 

เป็นการวัดกำลังใจของผู้บริโภคไงครับ ว่าเรามีจิตใจที่แค้มแข็งแค่ไหน? เค้าทำออกมาดูดีเราก็ไม่ยึดติดในรูป รส กลิ่น หรือ เค้าทำออกมาไม่น่ากินแค่ไหนเราก็รู้จัก(ปล่อยวางอุเบกขา) เชื่อว่าถ้าทำกำลังใจได้แบบนี้ก็จะได้(อานิสงส์)ที่ยิ่งใหญ่ในช่วงถือศีลกินเจ ไม่ใช่มารักษาที่กายเนื้อตา ลิ้น จมูก ปาก แต่ ที่(กำลังใจ)ล้วนๆครับ

 

ปัจจุบันกลุ่มบุคคลที่ทานมังสวิรัติก็ดี ทานเจก็ดี มีหลากหลายกลุ่มบางกลุ่มก็เคร่งมาก บางกลุ่มก็เคร่งไม่มาก บางกลุ่มนี่ไม่แตะเนื้อและที่เกี่ยวข้องด้วยเนื้อทุกชนิด แบบทีเป็นรูปคล้ายเนื้อสัตว์ก้ไม่ทาน บางกลุ่มนี่ก็แค่อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เนื้อสัตว์ ทานได้หมดต่อให้เป็นรูปสัตว์ก้ไม่สนใจ

ทีนี่ถ้าว่ากันตามเจตนาและบุญกุศล ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าทานเจแบบไหน มันอยู่ที่ว่าคุณตั้งและบรรลุเจตนาหรือวัตถุประสงค์ในการทานเจของคุณได้ตามเจตนามากน้อยแค่ไหนหรือเปล่า

ถ้าคุณทานเจด้วยการไม่สนใจอะไรขอแค่ให้ไม่เป็นเนื้อสัตว์ลดการฆ่าเบียดเบียน และเพื่อการง่ายก็ไปหาซื้อมากินถึงแม้เขาจะพยายามทำเป็นรูปเนื้อสัตว์มา ก็ไม่สนใจ
อันนี้ย่อมได้บุญมากกว่าการกินเจแค่เพียงไม่ใช่เนื้อสัตว์ลดการเบียดเบียนฆ่าสัตว์ แต่ว่ายังติดอยู่กับการกินเนื้อสัตว์ คือถ้าไม่เป็นอะไรที่คล้ายเนื้อสัตว์ แล้วฉันกินไม่ลง หรือว่าเอาเป็นกำลังทางใจให้ทานข้าวกินอาหารได้ไม่เบื่ออาหารเดี๋ยวร่างกายจะทรุดโทรม บุญกุศลก็อาจจะได้น้อยหน่อยครับ แต่ก็ยังได้บุญ

คือถ้าพิจารณาด้านกิเลสที่เกิดขึ้นกับจิต คือเขาได้ละกิเลสคือการไม่เบียดเบียนฆ่าสัตว์ จิตตั้งอยู่ในเมตตาธรรม
แต่เรื่องกิเลสด้านการติดลักษณะในการกิน ชิวหาเวทนาวิญญาณ ชิวหาสัญญาวิญญาณ ก็ดี อันนี้ยังหยาบยังใช้ไม่ได้ เพราะยังยึดติดในการกินว่าจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้คือยังตามใจปากอยู่

เราทั้งหลายควรพิจารณาทุกเรื่องให้ดีนะครับ บุญมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับว่าเราทำแล้วเกื้อกูลช่วยสรพพสัตว์รวมทั้งตัวเราเองมากน้อยแค่ไหน ช่วยให้เราและผู้อื่นลดละกิเลสได้มากน้อยแค่ไหน กิเลสตัวนี้ลด ตัวนั้นเพิ่ม ควรทำอย่างไร แบบได้อย่างเสียอย่าง ต้องทำอย่างไร ทำอย่างไรให้ได้ทั้งสองอย่างแบบไม่มีเสีย

กิเลสตัวไหนเกิดก่อน จับยึดเกาะจิตเราก่อนดับตัวนั้นก่อน ทำอย่างนี้ได้ พอเราอยากกินแบบว่ามันก็เลิกอยากไปเอง พอมันเลิกอยาก ต่อให้เราไปหาแบบว่ามากิน มาบริโภคเรารู้ทันเราไม่ยิดติด กิเลสเราไม่มี ก็ไม่บาบ แค่บางทีมันหาซื้อยากก็เลยกินง่ายๆแบบไหนก็ได้

สุดท้ายที่สุดขอท่านทั้งหลายพึงพิจารณาด้วยปัญญาของท่านเเองด้วยเถิดครับ

 

ยัสสะ สัทธา ตะถาคะเต อะจะลา สุปะติฏฐิตา
ศรัทธาในพระตถาคตของผู้ใดตั้งมั่นอย่างดีไม่หวั่นไหว

สีลัญจะ ยัสสะ กัล๎ยาณัง อะริยะกันตัง ปะสังสิตัง
และศีลของผู้ใดงดงาม, เป็นที่สรรเสริญที่พอใจของพระอริยเจ้า

สังเฆ ปะสาโท ยัสสัตถิ อุชุภูตัญจะ ทัสสะนัง
ความเลื่อมใสของผู้ใดมีในพระสงฆ์, และความเห็นของผู้ใดตรง

อะทะลิทโทติ ตัง อาหุ อะโมฆันตัสสะ ชีวิตัง
บัณฑิตกล่าวเรียกเขาผู้นั้นว่าคนไม่จน, ชีวิตของเขาไม่เป็นหมัน

ตัส๎มา สัทธัญจะ สีลัญจะ ปะสาทัง ธัมมะทัสสะนัง, อะนุยุญเชถะ เมธาวี สะรัง พุทธานะ สาสะนัง
เพราะฉะนั้น เมื่อระลึกได้ถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าอยู่ ผู้มีปัญญาควรสร้างศรัทธาศีล ความเลื่อมใส และความเห็นธรรมให้เนืองๆ