พบแล้ว! น้องมาร์ค อายุ 3 ขวบ สวดมนต์คล่องเป๊ะ (พระกลับชาติมาเกิดรึเปล่า)

จำบทสวดมนต์ได้ดีกว่าพี่อีกนะน้องมาร์ค เป็นเด็กที่สำรวม น่าเอ็นดู คงมีสัญญาผูกพันมาแต่ปางก่อนด้วย ดูเด็กคนนี้แล้วรู้สึกมีความสุขครับ

 

大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな
大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな 大きな

 

นี่ล่ะที่ว่าเด็กเหมือนผ้าขาว หรือเมล็ดพืช ถ้าเขาได้รับสิ่งดีๆ สิ่งสวยงาม ปลูกฝังเข้าไปสิ่งเหล่านี้ก็จะติดตัวเด็กไปจนโต ต้องขอชมคุณยาย ของน้องที่มอบสิ่งดีๆให้เขา อยากเห็นพ่อแม่ที่มีลูกอยากให้มอบสิ่งดีๆแบบนี้แก่ลูกของท่านบ้างนอกจากเกมส์จากคอมพิวเตอร์

 

น่ารัก น่าเอ็นดูมากค่ะ
สำรวมเหลือเกิน

 

๓ ท่านนี้ มาจากแดนพระนิพพาน

( จริงเหรอครับ ) รู้ได้อย่างไร

ไม่ต้องห่วงเรื่องปรามาสนะครับ เพราะเจตนาไม่ใช่ปรามาส แต่อยากให้ช่วยชีแนะว่า
นิพพานไปแล้ว กลับมาเกิดอีก ได้หรือ

 

น่ารักมากค่ะ ใครดูก็คงประทับในกันทุกคน เก่งด้วยแปลกกว่าเด็กทั่วไป สาธุ

 

ก็ลองเอาจิตของตัวเราเอง เป็นผู้กำหนด ถามจิตของเราเอง ถ้าหากว่าจิตของเราบอกว่า กิจที่จะต้องกระทำยังไม่ครบถ้วนประการหนึ่ง กิจที่ได้กระทำไปแล้วผิดพลาดต้องแก้ไขให้ถูกต้องประการหนึ่ง เราจะกลับมาแก้ไข หรือกลับมา่ทำให้ครบถ้วนหรือไม่ ถามจิตของตัวเองดีที่สุด หากจะได้ชื่อว่า "ผู้บริสุทธิ์ " ถามว่า รู้ัได้อย่างไร ก็ต้องปฏิบัติเอาเองนะครับ ใครทำ ใครก็ได้ ไม่ใช่สิ่งที่นำมากล่าวในที่สาธารณะ เพียงนำมากล่าวให้ผู้ปฏิบัติธรรม ทั้งหลายมีกำลังใจในการปฏิบัติ ในการทำศีลให้เกิด ทำสมาธิให้เกิด สมาธิที่เกิดจากศีล ย่อมเกิดปัญญานำมาตัดกิเลสตัณหาได้ มีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ก็ไปพระนิพพานได้ แต่พูดง่าย ทำยาก กราบเรียนด้วยความเคารพ

 

มีอยู่คราวหนึ่งได้ไปทำบุญที่วัดเลียบราษฎร์บำรุง บังเอิญไปเจอพระองค์หนึ่ง นอนซมอยู่องค์เดียว เป็นอัมพาตอยู่ที่วัด เดินเหินไม่ได้ และไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน พิจารณาจากร่างกายของพระองค์นี้ดูแล้ว ดำ ออกเขียว ค่อนข้างชัดเจนว่าโดนของมาแน่นอน จึงได้นั่งรถแท็กซี่ไปตาม หมออาคม ๑ ท่าน และฆราวาสที่สำเร็จอภิญญา อีก ๑ ท่านมาช่วยสงเคราะห์ แต่ก็ช่วยได้ให้หนักเป็นเบา ข้าพเจ้าอุ้มท่านไปอาบน้ำ เปลี่ยนผ้าสบง สไบให้ใหม่ ทาแป้ง สระผม มาทราบประวัติภายหลังว่า ท่านเป็นพระที่มีวิชา อาคม ญาติโยมเจ็บป่วยมาก็รักษาให้โดยไม่เรียกร้องตอบแทน ใครโดนของ โดนกระทำ ท่านก็ขับ ไล่ได้ รักษาจนหาย ท่านแก้ได้หมด ทำให้พวกหมอผี ที่เลี้ยงไข้ ไม่พอใจ จึงได้ทำวิชาบังฟัน อาศัยทีเผลอไม่ได้ระวังตัว จนท่านเจ็บหนักเป็นอัมพาต

หลังจากอาบน้ำ ทาแป้งเปลี่ยนผ้าให้เรียบร้อยแล้ว ท่านกล่าวว่าอีก ๓ เดือน ท่านจะไป ข้าพเจ้าถามท่านว่าไปแล้วจะกลับมาอีกหรือไม่ ท่านบอกว่า กลับ ถามท่านว่า จะกลับมาทำไม ท่านบอกว่ายังสร้างพระอุโบสถ์ไม่เสร็จ และหลังจากนั้น ๓ เดือน ท่านก็ละสังขาร ข้าพเจ้ากับหลวงพ่อไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้พูดคุยกันครั้งแรก และเป็นการพูดคุยกันครั้งสุดท้าย

 

ไม่ตรง main idea ครับ

ไม่ได้ปรามาสหรือ อะไร แต่ติดตรงที่ว่า นิพพาน แล้วกลับมาเกิดได้อีกหรือ ?

แค่นั้นแหละครับ ผมไม่ใช่พวกมากรู้ และ บ้าตำรา แต่อยากให้อธิบาย

เพราะปกติถ้ายังติด กิจ ที่ต้องทำให้เสร็จ ก็คงต้องทำให้เสร็จ ปกติเรื่องกลับมาเกิดเพื่อสร้างบารมี เป็นที่เข้าใจของผู้ปรารถนาโพธิญาณอยู่แล้วครับ

ปกติเข้าใจว่าท่านที่ไปนิพพานแล้ว จะไม่กลับมาเกิดอีก หมดเชื้อที่จะเกิด กิเลสทั้งหมด จบสิ้น ทุกอย่างเป็นไปไตรลักษณ์ เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป เปรียบคนที่เคยตกไปสู่บ่อส้วม เมื่อเคยตกไปแล้วรู้แล้วว่าสกปรก คงไม่ตกไปอีก



การจะแก้ไขเรื่องในอดีต เป็นไปได้ยาก กรรมที่เคยทำมาไม่รู้กี่ชาติ แก้ไม่หมดหรอกครับ ไปนิพพานได้ก็ได้ชื่อว่าจบกิจในพระพุทธศาสนาแล้วละครับ

พรหมกลับมาเกิดไม่สงสัย แต่นิพพานแล้วกลับมาเกิดนี้ซิ

ที่เสวนาเพราะไม่อยากให้เข้าใจอะไรผิด เรื่องดูจิต อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบพระอรหัตน์มันไม่เหมือนกัน ปตุชนธรรมดา อาจโดนอุปทานหลอกได้ตลอด

โมทนากับการปฏิบัติธรรม เรื่องพวกนี้รู้ได้เฉพาะตน ผมไม่มีเจตนาปรามาส ( นี้ไม่ได้เสวนาเรื่องพระ เรื่องรูปที่เอามาแสดง main idea คือ พระอรหัตน์จะกลับมาเกิดอีกหรือ )

 

เห็นด้วยกับคุณศุภกร นิพพานไปเเล้ว ไม่มาเกิดเเล้ว อันนี้ถึงจะถูกต้องตามหลักของพุทธศาสนา

 

ต้องขอโทษพวกท่านด้วย ไม่ใช่ความผิดของพวกท่านแม้แต่น้อย แต่เป็นความผิดของข้าพเจ้าเอง ที่ไม่ควรเอาเรื่องนี้มาพูด เพราะไม่ใช่หน้าที่

"ไม่ตรง main idea ครับ"
"(พระอรหัตน์จะกลับมาเกิดอีกหรือ )"

ที่ตอบทั้งหมดคิดว่าตรง คำถามทั้งสองข้อแล้ว ข้าพเจ้าได้กล่าวเอาไว้ว่ามีพระบางท่านเท่านั้น ที่มีหน้าที่ที่จะต้องกระทำ และเป็นหน้าที่ที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา มิใช่ทางโลก แต่เป็นทางธรรม ที่ไม่มีหน้าที่ก็ไม่ต้องลงมา เฉพาะที่ีมีหน้าที่เท่านั้น กราบเรียน มาด้วยความเคารพ และขอโทษพวกท่านด้วย "และขอยืนยันว่าพระอรหันต์ก็กลับมาเกิดอีกได้เพื่อทำหน้าที่ที่เกีึ่ยวกับพระพุทธศาสนาตามที่ได้ตั้งจิตอธิษฐานเอาไว้ั" และขอจบเท่านี้นะครับ หากจะเป็นความผิดแม้แต่น้อยข้าพเจ้าน้อมรับเพียงผู้เดียว หากจะยังพอมีความดี มีประโยชน์อยู่บ้าง ขอเป็นธรรมมะทาน ถวายแด่พระรัตนตรัย ขอจบเท่านี้

 

.ฉันฟังมาตั้งนาน โลกอุดร..โลกอุดร..ใครหนอ..?
......มีวันหนึ่งก็เลยนั่งอยู่ ใครกันหนอ...?

อ้อ...พอเจอหน้าก็ร้องอ้อเลย แต่ว่าท่านพวกนี้ทั้งหมด เดิมทีต้องมาจากพุทธภูมิก่อน พอใกล้จะเต็มก็ลา ลาจากพุทธภูมิเป็นสาวก ก็เลยต้องทำงานพุทธภูมิ

ถ้าสาวกจริง เขาไม่เอาด้วยหรอก เขาทำงานเฉพาะเรื่องของเขา ที่เห็นว่ามีเยอะๆ ทำได้ก็เงียบฉี่ คืองานของเขาไม่มี พวกนี้ถ้าถึงจุดเขาเว้นงาน คือต้องทำงานตามหน้าที่

มันมีเรื่องหนึ่งที่เราพูดกันแล้วเหมือนคนบ้า...

.......ไอ้ก่อนที่จะลงมานี่มันมีสัญญาใจ ว่าจะมาทำงานอะไร เวลาลงมาเกิดใหม่ๆ ไม่รู้เรื่องหรอก จิตไม่ถึงที่สุด ถ้าจิตถึงที่สุดกระเทาะเปลือกสัญญา อีตอนนี้แหละงานอื่นที่เคยทำมาแล้วก็โยนทิ้งหมด เอาเฉพาะงานของตน

ไปๆ มาๆ ก็ไปเจอะท่าน ไปเจอะกับท่าน ฉันอยากนึกจะเจอก็ชนปั้งเลย เมื่อชนปั๊บ ถามว่า

"เป็นพุทธภูมิมาก่อนใช่ไหม ?"

จาก : หนังสือ ธัมมวิโมกข์ ปีที่ ๖ ฉบับที่ ๕๖ หน้า ๔๗-๔๘

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ ไม่ได้ชวนทะเลาะ หรือเจตนาร้ายอะไรนะครับ ลองสัมผัสจากการตอบของผมได้ มันเป็นการตั้งคำถามเพื่อหาคำตอบมากกว่า

.......ไอ้ก่อนที่จะลงมานี่มันมีสัญญาใจ ว่าจะมาทำงานอะไร เวลาลงมาเกิดใหม่ๆ ไม่รู้เรื่องหรอก จิตไม่ถึงที่สุด ถ้าจิตถึงที่สุดกระเทาะเปลือกสัญญา อีตอนนี้แหละงานอื่นที่เคยทำมาแล้วก็โยนทิ้งหมด เอาเฉพาะงานของตน
แต่รู้ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ยังไงถ้าผมพูดอะไรผิดไป ก็ขออภัยด้วยนะครับ ตรงนี้ผมเข้าใจว่าเป็นคำพูดพูดถึงตัวหลวงพ่อเอง

หลวงปู่เทพโลกอุดร นี้ที่ได้ยินมาท่านเจริญอิทธิบาท 4 อธิฐานให้ร่างกายอยู่เพื่อคำจุนพระพุทธศาสนา ผมเข้าใจว่าท่านยังไม่ละสังขาร




โมทนากับญาติธรรมครับ ชอบการตอบคุณดี ที่ไม่ใช่อารมณ์ในการตอบ ผมจบเรื่องนี้แล้วนะ ไม่อยากจะหาคำตอบแล้ว แต่สำหรับผมมันรู้สึกเหมือนทุกอย่างไม่แน่นอน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นธรรมดา จะรู้สึกได้ในบางครั้ง ไม่ใช่ท่องจำ
ตั้งใจไปนิพพาน ถ้าไปได้ก็จบกิจ ค่อยดูพวกพ้องอยู่ข้างบนดีกว่า (ส่วนตัวเชื่อว่าถ้านิพพานคงไม่กลับมาเกิดอีก หากกลับมาเกิดคงไม่ใช่)

ตอนนี้ยังเลวอยู่มาก ต่อสู้กิเลสไป

 

ตกลงเถียงกันเรื่องนิพพาน จะมาเกิดหรือไม่ดอกหรือ

นิพพานแล้วไม่มาเกิดดอก

ที่อ้างว่า ยังทำโน้นทำนี่ไม่เสร็จ จึงต้องมาเกิดใหม่

นั่นไม่ใชนิพพานแล้ว

นิพพานแล้ว จะยังไปห่วงอะไรอีกเล่า

ทุกอย่างมันเป็นสมมุติ

กับแค่สมมุติยังตัดไม่ได้ ยังห่วงโน้นห่วงนี้

ไหนเลย จะตัดตัวกูของกู เข้านิพพานได้เล่า

 

การบวชนี่มันง่าย แต่บวชจิตให้สว่างมันยากน่ะ

อนุโมทนาสาธุ ครับ

 

เรื่องนิพพานนี่พูดไปก็เถียงกันจนตายนะครับ

คนหนึ่งเชื่อถือนิพพานแบบฤาษีลิงดำ หรือนิพพานแบบธรรมกาย ซึ่งเป็นนิพพานมีตัวตน มีแดนนิพพาน เหมือนแดนสวรรค์หรือแดนพรหม

อีกคนเชื่อนิพพานแบบดับสนิทเหมือนเปลวไฟดับ เมื่อไฟดับเพราะหมดเชื้อยังจะเหลืออะไรอีก ยังจะมีอะไรมาเกิดอีก

เรื่องเด็กน้อยมาร์ค เป็นเรื่องของจิตวิญญาณที่เสพคุ้นกับวิถีทางพระมานาน และยังไม่อิ่มไม่เบื่อ เมื่อมาเกิดอีกก็ยังอยากเป็นพระเหมือนเดิม กิริยาอาการต่าง ๆ ก็ยังนิ่งเหมือนพระ แสดงว่าในอดีตชาติเป็นพระนานมาก อาจมรณภาพเมื่อชราภาพในผ้าเหลือง เป็นพระบ้านนอกที่ขยันสวดมนต์ไหว้พระ ขยันบำเพ็ญภาวนา ทำให้อาการสงบติดตัวมา ซึ่งเด็กวัยนี้ทั่วไปจะนั่งนาน ๆ ไม่เป็น ไม่ใช่สิ่งที่ฝึกฝนกันใหม่ ๆ แน่นอน

แต่สิ่งแวดล้อมใหม่ทำให้เปลี่ยนได้นะครับ ถ้าเด็กโตขึ้นในหมู่เพื่อนที่ชอบเล่นเกม หรือแบบเด็กทั่ว ๆ ไป เด็กก็เปลี่ยนไปได้ ถ้าคลุกคลีอยู่กับพระในวัดก็แน่นอนว่าอยากบวชเป็นเณร

แต่อีกล่ะ ถ้าเด็กคนนี้เคยบำเพ็ญภาวนามาจนจิตเข้ากระแสนิพพานแล้ว (เป็นพระโสดาบัน ซึ่งจะต้องเกิดอีกไม่เกิน 7 ชาติ หรือบางท่านก็ไม่ต้องเกิดอีกเลย ไปนิพพานในชั้นดุสิตโน่นเลย) ยังไงก็ต้องบวชปฏิบัติจนบรรลุนิพพานไม่ชาตินี้ก็ชาติต่อไป เป็นเช่นนี้แหละครับ

ผู้ที่ไม่เคยบวชเรียนมา ไม่เคยท่องบทสวดมนต์มา ถึงจะมาเกิดในวัด มันก็ไม่สนใจที่จะฟังพระสวด จึงไม่สามารถจดจำบทสวดที่พระสวดทุกเช้าค่ำได้ มันเป็นอุปนิสัยเก่าครับ

เชื่อมั้ยว่ากว่าจะจดจำแต่ละบทได้ต้องใช้เวลาท่องครับ เด็กที่ความจำไม่ดี พระท่านกำหนดบทสวดให้ 1 หน้า ให้ท่อง 1 อาทิตย์ เมื่อครบกำหนดมานั่งสวดให้เจ้าอาวาสฟัง ยังจำผิด ๆ ถูก ๆ ต้องโดนไม้เรียว 3 ที แล้วต้องกลับไปท่องให้ชำนาญ แต่เด็กบางคนสามารถจดจำบทสวด 1 หน้าได้ ใน 1 วัน

ผู้ที่เป็นสามเณรเปรียญ 9 ประโยค (สมัยก่อนนะ) มีความจำเหมือนเครื่องบันทึกเสียง อย่างเช่นท่าน ดร.บรรจบ บรรณรุจิ มีความจำเช่นว่าจริง ๆ จึงสามารถจดจำพระไตรปิฏกได้แม่นยำ

 

แล้วพระอรหันต์จะมาเทศนาสอนหลวงปู่มั่นได้เหรอ
ท่านที่คิดว่านิพพานแล้วสูญ
ได้ไปอ่าน ชีวประวัติหลวงปู่มั่น เล่าโดย หลวงตาพระมหาบัว นะครับ
นิพพานที่ว่าสูญคือสูญจากความทุกข์นะครับ

 

ดูเรื่องความเหมาะสมหน่อย

ไม่ว่าจะอย่างไร ก็สวดเก่งแค่ไหน ก็ยังไม่เหมาะสม เพราะเด็กที่ยังไม่ผ่านการบรรพชาโดยพระอุปัชฌาย์ ยังไม่สามารถเรียกว่าเณรได้ ก็ยังเปรียบเหมือนเล่นขายของ ผู้ใหญ่ยังไม่สมควรที่จะยกมือไหว้ และให้ดึงสายสินธุ์ พรหมน้ำมนต์แบบนั้น จริงอยู่เด็กที่รักในพุทธศาสนาควรส่งเสริม แต่ลองให้เขาได้อยู่อย่างธรรมดาไปก่อนจะดี ไม่ใช่มีความสามารถหน่อยก็จะมานั่งกราบนั่งไหว้กัน ไม่เหมาะสม และการสวดมนต์เป็นบทพุทธคุณมีความศักดิ์สิทธิ์ ผู้ที่จะสวดได้หรือแม้แต่หัดสวดต้องเป็นสามเณรหรือผู้ผ่านการบรรชาและอุปสมบทเท่านั้น ไม่ใช่ว่าจะนำมาสวดกันลอยๆ แบบนี้ได้ อยากให้คิดถึงข้อนี้ด้วย

 

ชอบมากครับ เด็ก3ขวบสวดมนต์เก่งกว่าหลายๆคนที่ไม่เคยสวดมนต์.

 

ในความคิดเห็นส่วนตัวประทับใจน้องเค้ามากคะ