นิทาน เรื่อง "พญานาค"

สวัสดีเช้าวันพระค่ะ เพื่อนๆ ทุกคน
ปยานาคตื่นไปทำบุญใส่บาตรกันหรือยังคะ
วันนี้มีนิทานฝันมาเล่านะ...ใครอยากฟังยกมือขึ้นค่ะ

 

เช่นกัน เราเองก็ไม่ใช่บุคคล ที่กล่าวถึงเน้อ

 

ท่านหน่อ...ใจดีจัง

อิอิ :boo:

 

มิกกี้ ยังอยู่หรือเปล่าวันนี้ไม่เจื้อยแจ้วเลยนะ

เมื่อคืนฝันว่าไปวัดอีกแระ ไม่รู้ติดใจอะไรนักหนากับวัดเนี่ย ชีวิตจริงก็ไม่ค่อยได้ไป
เดี๋ยวนึกก่อนนะ...ชักจะลืมๆ อีกแระ

 

ก็ว่ากันไป:z3

 

มานั่งยกสองมือรอเลยค่ะ

 

เมื่อคืนขณะที่กำลังทำอะไรสักอย่างนี่แหละ (จำไม่ได้แล้ว)
ก็ได้ยินเสียงของหลวงพี่ตวาดดังลั่นว่า 4...3...2 แต่ในฝันท่านอยู่ที่วัด แต่เราอยู่ที่บ้าน
เสียงนั้นลอยมาให้ได้ยิน....เกิดอะไรขึ้นกับหลวงพี่เนี่ย เพราะท่านไม่เคยตวาดใครเสียงดังอย่างนี้ ไม่ได้การต้องรีบไปดูให้เห็นกับตาว่ามีอะไร

พอคิดได้ดังนั้น ไม่รอช้าค่ะ รีบวิ่งไปที่ต้นเสียง ซึ่งต้องผ่านแม่น้ำแต่น้ำนั้นไม่มากเหมือนหน้าน้ำหลาก (เดินข้ามน้ำนะคะ) พอจะขึ้นฝั่งมีคนเอาข้าวสุกมาโรยเต็มตลิ่ง ถ้ดไปก็เป็นทรายป่นมาโรยอีก เราก็นึกในใจทำไมเอามาโรยอย่างนี้ล่ะ เท้าเราก็เปียกเวลาเราเดินผ่าน ข้าวสุกและทรายก็ต้องติดเท้าเราดิ คิดอยู่นานเลยค่ะ ว่าจะขึ้นฝั่งดีหรือไม่ดี และแล้วก็ตัดสินใจ เอาวะ...เปรอะก็เปรอะ เพราะเป็นทางที่ต้องผ่านไปถึงวัด

ระหว่างทางเจอน้ากับพี่สาว เราทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าแล้วกอดน้าและทักทาย น้าเพิ่งกลับมาจากวัด น้าถามว่าจะไปไหน เราบอกว่าจะไปดูหลวงพี่ซะหน่อยว่าท่านเป็นอะไรหรือเปล่า น้าบอกว่าระยะหลังนี้ท่านเปลี่ยนไป แล้วน้ากับพี่สาวก็ตามกลับไปที่วัดกับเราอีก

ไปถึงเวลาค่ำ (อีกแล้ว) ประตูวัดปิดแล้ว ลักษณะวัดเป็นเรือนไทยศิลปะล้านนา ประตูวัดเป็นไม้กระดานแผ่นใหญ่ เราก็ยืนเรียกหลวงพี่ที่หน้าประตู ไม่มีคำตอบ...เงียบ ก็เลยแง้มประตูเข้าไป เป็นลานโล่งกว้าง และแล้วก็มีเด็กๆ ผู้ชายวิ่งกันมากรูเกรียว แล้วหลวงพี่ก็เดินออกมาค่ะ แต่ท่านนุ่งผ้าขาวท่อนบนเปลือย มาถึงท่านก็เปิดตู้ไม้ หยิบเอากล้วยเอาขนมมาแจกเด็กๆ เหล่านั้น เรานึกในใจว่าทำไมหลวงพี่ถึงนุ่งผ้าขาว เป็นพระทำไมไม่ห่มผ้าเหลือง สองจิตสองใจว่าท่านสึกจากพระแล้วเหรอ

จากนั้นก็เดินไปดูที่กุฏิท่าน เห็นคนอยู่บนนั้นเต็มเลย มาดูอะไรสักอย่าง ในใจยังคิดว่าหลวงพี่เปลี่ยนไป เกิดอะไรขึ้นกับท่าน ก็เลยเดินไปดู ท่านนำสิ่งของอะไรสักอย่างนี่แหละออกมาส่งให้น้า เหมือนตะปูขนาดใหญ่ น้าหยิบมาแล้วหักส่วนหัวออก มีตะปูเล็กๆ ตอกอยู่ข้างในตะปูใหญ่อีกทีค่ะ นี่แหละคือสาเหตุของการเปลี่ยนแปลง พอหักหัวตะปูออก หลวงพี่ก็กลับมาเป็นปกติ ท่านห่มผ้าเหลืองเป็นพระเหมือนเดิม

จากนั้นเรากับน้าและพี่สาว ก็เดินไปที่ศาลาเห็นแม่น้ำสายใหญ่ แต่น้ำตื้นเขิน และมีการทำบุญปล่อยหอยขม น้าบอกให้เราปล่อยหอยขมให้น้าด้วย 3 ตัว เราก็บอกว่าได้ แล้วก็ใช้กระชอนตักหอยขมขึ้นมา 3 ตัวโยนลงไปในแม่น้ำข้างหน้า ส่วนเราตักแบบไม่นับ ใช้กระชอนตักขึ้นมาแล้วก็เอามือหยิบ บอกกับหอยให้อยู่เป็นสุข แต่พอโยนลงไปกลายเป็นลูกแก้ว โยนไปกี่ทีๆ ก็กลายเป็นลูกแก้ว แล้วก็ไม่ยอมลงไปแม่น้ำ ไม่ว่าจะออกแรงแค่ไหน ก็ไปตกที่หาดทรายแทน แปลกดีนะ หอยขมกลายเป็นลูกแก้วไปได้

จบแล้วค่ะ เพราะที่เหลือ...ลืมไปแระ นานเกิน ความจำสั้นแต่รักฉันยาว อิอิ

 

สวัสดีค่ะท่านประธาน สบายดีหรือเปล่าคะ
แหมมาปรากฏตัววันพระเลยนะ ท่าทางต้องมีอะไรดีแน่ๆ เลย
รออ่านหนอ.....

 

สวัสดี ท่าน ประธาน และเพื่อนๆ ทุกท่าน จ้า...

มารอฟัง นิทาน จ้า....

 

เมื่อข้าพเจ้าทำสมาธิ ภาพที่เห็นข้างหน้านั้นเป็นพระธาตุ ข้างในพระธาตุนั้น

ส่องสว่างด้วยประกายวัตถุของบางอย่าง ข้าพเจ้าพบ งูมีหงอนและเคราสีแดงเข้ม

เมื่อเขาเห็นข้าพเจ้า เขาก็แปรเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ ด้วยชุดสีขาว

 

เขาถามข้าพเจ้าว่า มาทำไม ที่แห่งนี้ เจ้าเป็นมนุษย์ ต้องการมาลองดีกับเรา

หรือว่า มาสักการะพระอุรังคธาตุ

ข้าพเจ้าตอบว่า ไม่ใช่ทั้งสอง เราแค่อยากรู้ว่า คำร่ำลือกันว่ามีพญานาคมาอาศัยอยู่ที่นี้จริงหรือไม่

พญานาคตนนั้นกล่าว่า เราคือพญานาค นามว่า พญาสัทโธนาคราช

มาจากสวรรค์ในหิมพานต์ เจ้าเคยเห็นพญานาคมาบ้างหรือเปล่า แต่เจ้าก็เก่ง

พอสมควรที่สามารถเจริญกรรมฐานดับอายนะภายในและภายนอกได้

ข้าพเจ้าตอบว่า เราทำสมาธิตามพระอาจารย์มั่น มีความสามารถอยู่เพียงเล็กน้อย

พญานาคเราเคยเห็นอยู่ แต่พญานาคแบบท่านเราไม่ค่อยเห็นสักเท่าไร่ครับ

พญานาคสัทโธนาคราช กล่าวว่า พญานาคมีหลายชนิด หลายเผ่าพัน

เหมือนมนุษย์มีสีผิวที่แตกต่างกัน พญานาคแบบเราอาศัยอยู่ในสวรรค์ชั้นหนึ่ง ย่อมยากที่จะพบเห็น

 

ข้าพเจ้าถามว่า ท่านมาอาศัยอยู่ที่นี้ ทำไม ไม่ไปอยู่บนสวรรค์

พญานาคสัทโธนาคราช กล่าวว่า เรารับอาสา เฝ้ารักษาพระธาตุพนม เพราะ

รุกขเทวดาที่เฝ้ารักษาอยู่ ทำผิดกฏของสวรรค์ เมื่อพระอินทร์ ผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นสองนั้น

ป่าวประกาศหาผู้ใดมาเฝ้ารักษา เราเลยอาสามาทำหน้าที่นี้ และเราก็บอกรุกขเทวดานั้น ไปอาศัยอยู่ที่อื่น

พญาสัทโธนาคราช กล่าวว่า เจ้าจะไปเที่ยวเมืองบาดาลกับเราหรือไม่

เพราะว่า เรารู้สึกถูกชะตากับเจ้า เพราะเจ้าต้องมีดีเป็นแน่แท้ ถึงได้มีเกล็ดแก้วพญานาคนั้นครอบครองอยู่ในมือของเจ้า

ข้าพเจ้าตอบว่า...

 

ว้าววท่านปธ.นี่เก่งพอตัวนะคะ *-*

 

ไม่ได้ฟังนิทานจากคุณคุรุวาโร มาสักพักหนึ่งแล้ว... อนุโมทนาบุญ

และสวัสดีทุกท่านค่ะ

 

เก่งยังไงค่ะ ... น้องคะรุทา .....

 

เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ไงคะ...พี่รั้ง

บุกน้ำลุยไฟรอดถ้ำ ได้ทุกรูปแบบยังไงล่ะ เข้าใจถูกหรือเปล่าเอ่ย

 

พี่ประเภทไผ่ลู่ลมจ้า..ใครลุยใครไปไหนก็ เออ ..ออ ..ไปหมดแร๊ะ ...

มีตัวช่วยเยอะ ก็สบายงี้แหละ...555

 

หนับหนุ่นครับ นี้ถ้ามีปุ่มไลน์ กดกระทืบกันกระจาย............

 

อ้าว....รออ่านต่อนะคะ ท่านประธานอย่าเงียบจิ
รอมาตั้งหลายวันแล้วนะ พักร้อนก็ไม่ได้พักเลยน้าาา

 

คุณ เจตน์ ...กระทืบเลยหรอค่ะ...หนักไปป่ะ..5555

ท่านปธ พัก โฆษณา นาน จังค่ะ....