นิทาน เรื่อง "พญานาค"

จะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย 55

 

ฮ่า..ฮ่า.. ปล่อยให้เราตกแต่ง..เรื่องราว..อีกซักหน่อยก็ไม่ได้..อิอิ
ยินดี..ที่ได้รู้จักนะจ๊ะ..น้องขุนพล ณ ระยอง

 

เพิ่งกลับมาจากที่ทำงานค่ะ

 

โห..ศิษย์พี่..จะอลังการงานสร้างไปไหมนี่..
นั่นซีคุณทีโอ..แล้วสรุปว่าคุยกันรู้เรื่องไหมนี่ อิอิ

 

คุณนายจะตอบเราไหมเนี่ยะ..เราคิดถึงเพื่อนๆ บนฟ้าแล้วนะ ..ป่านฉะนี้
คงเปียกฝนกันมะล่อก..มะแล่ก..แล้ว... ดาว*

 

ศิษย์พี่ปล่อยไก่แล้ว..เก็บด่วน..คุณขุนพลไม่ได้อยู่ระยอง..
แต่หนูก็ยังไม่เคยพบตัวจริงเสียที 555

 

ถ้าจำได้ก็คุยกันรู้เรื่อง ถ้าจำไม่ได้สงสัยจะไม่รู้เรื่องจร้า อิอิ

 

ก็จะเป็นไรไป นั่งคุย นอนคุย ตีลังกาคุย ก็แค่นั้นเอง แหม๊ เล่นกางอาคมล้อมรอบ
ซะขนาดนั้น จะให้ไปท่าไหน เดินเข้าไปไม่ได้ก็นอนเข้าไปสิครับ(ล้อเล่นจร้า)

ภาษาน่ะเวลาจิตใต้สำนึกคุยกันมันก็เป็นแบบนั้นล่ะคุณปู อย่างคุณปูไปสวดไล่ผี
ในความฝัน ยังพูดได้โดยไม่ต้องฝึกเลย ภาษาสากลน่ะ เข้าฌาณปุ๊ปพูดได้ปั๊ปเลย

เสียดายพ้มไม่ได้ใส่แว่น เลยไม่เห็นความสวยงามของคุณปู อิอิ เสียดายจัง 55

 

หว๋าย.ยยยยยย เก็บทันไหมเนี่ยะ...งั้นเป็น ขุนพล ณ..... ก็แล้วกัน (น้องมุกมิก ห้ามมาเติมนะจ๊ะ..พี่รู้ทันน่า)

 

แหม..เสียดายจัง แหม..เสียดายจั๊ง...ฮ่าฮ่า

 

คงหลอนไปนานน่ะค่ะ..ถ้าเห้นนะคะ..
เอ๊..หรือวันนั้นคือคุณขุนพล ที่มานั่งอยู่ในห้องพระที่บ้าน..
ถ้าไม่ใช่..คงต้องหาโจทย์ใหม่ ไม่งั๊นเครียด ถ้าหาตัวไม่เจอ :'(

 

เจอสิ..เจอคู่ปรับแล้วศิษย์น้อง..อิอิ แถมรู้จักชื่อเล่นน้องซะด้วย.ยยยยย

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ดาว*
หว๋าย.ยยยยยย เก็บทันไหมเนี่ยะ...งั้นเป็น ขุนพล ณ..... ก็แล้วกัน (น้องมุกมิก ห้ามมาเติมนะจ๊ะ..พี่รู้ทันน่า)
</TD></TR></TBODY></TABLE>
โถ...พี่ดาว (ฮ่า) ขา...นู๋น่ะใสซื่อ...ซื๊อ....ซื่อ...(ขอย้ำ) เรื่องคิดลึก (นิดเดียว)
นู๋ทำไม่เป็นคร้า อ่าอ่า

*****
สวัสดีค่ะ คุณแต..
ว่าจะเป็นคุณแอบสักพัก ก็โดนคุงครูขานชื่อซะงั้น ^^

 

ศิษย์พี่..หนูจะประจาน เอ้ยยย ไม่ใช่..
ก็คุณขุนพลน่ะ เห็นเม็ดทรายซะขนาดนั้น..
พี่ว่า เขาจะไม่เอ๊กซเรย์หนูเหรอ.55 ล้อเล่ง..
หนูจะบอกว่า คุณขุนพลไม่ธรรมดาค่ะ หนุยอมคนซะทีไหน...
แต่นี่ ขุนพล 5555

 

คุณนาย..เราจะไปแล้วนะ ..ไปจริงๆ นะ จะไปแล้วนะ...เฮ้อ.! ไม่หลงกล..แฮะ
ขออนุญาตไปทำงานบนฟ้า ท่ามกลางสายฝน..ฟ้าแลบ และฟ้าร้องนะจ๊ะ
ก็ขอให้มีความสุขกาย สบายใจ ทุกทุกคน ....ดาว *

 

ห้องพระผมไม่ไปหรอกครับ วันนั้นก็คนละคน ปู่ก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ใช่คนที่รู้จัก
แต่เขาเก่งพอตัว ที่ปู่ไล่ไปน่ะ
เป็นผมนะ ปู่ไล่ผมก็ไม่ไป (ผมหน้าด้าน 55) ปู่ไม่ไล่ผมหรอก ผมคนจรหมอนหมิ่น
ไปไหนก็มีแต่คนสงสาร ตัวเล็กๆตาดำๆ เฮ้อ น่าสงสาร

 

ความเดิมตอนที่แล้ว

เพลานั้น ท่านพญาทัตตะระสา พานางโกมาลิกะล่วงเลยเข้าสู่เขตแดนคนธรรพ์เสียแล้ว!ธรรมดาเจ้าบ้านย่อมมีอานุภาพและเป็นใหญ่ในมิติของตน
ท่านพญากุมพีสุรสีหนาท พอมาถึงแล้วก็ลดขนาดร่างกายอันใหญ่โตของตนเองลง พร้อมกับกวาดสายตามองออกไปโดยรอบ ด้วยแววตาที่แดงกล่ำ ปานประหนึ่งช้างป่ากำลังตกมัน กำหนัดกระหายนางช้างพัง!
แต่ท่านพญาเอรยานะนาคราช กับ พญาวิกาฬปักษ์สีนั้นมาถึงก่อน ในเวลาไล่เลี่ยกัน ต่างยืนคุมเชิงมองดูกันอยู่!ยังมิทันที่ใครจะได้เอ่ยอะไรออกมา...พลันท่านพญายักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ ก็บรรลือสีหนาทเดโชชัย
ดังกังวาลก้องออกมาว่า "ใครกันนะมันช่างบังอาจพานาง แก้วของข้าไป!!"...เสียงนั้นดังสะเทือนเลื่อนลั่น ไปทั่วทุกสารทิศ!

ลำดับนั้นท่านพญาคนธรรพ์ ค่อยๆประคับประครองร่างแสนบอบบางน่าชิดชวนชม ลงบนรัตนบัลลังค์ทิพย์พิมานของตน ด้วยใจแสนสุขสม...กำลังจะก้มลงประทับรอยจูมพิศลงบนใบหน้าของนางโกมาลิกะ
พลันเสียงกังวาลก้อง ก็ลอยเล็ดรอดผ่านทะลุประตูมิติเข้ามาขัดจังหวะ ทำลายบรรยากาศเสียจนหมดสิ้น!

"พญาทัตตะระสา นะสิ ที่ลักพาตัวนางแก้วของพวกเราไป"ท่านพญาครุฑกล่าวด้วยเสียงดังกังวาลก้องไม่แพ้กัน...เวลานี้เรามีศัตรูคนเดียวกัน ช่วยกันหาวิธีแหวกมิติไปนำนางออกมาเถิด!
หากพวกเราร่วมมือกันแล้ว อาจเป็นผลสำเร็จ!....ท่านพญายักษ์เมื่อได้สดับดังนั้นแล้ว อารมณ์เย็นลงมากทีเดียว
ทั้งคู่หันมาจ้องมองดู พญาเอรยานะนาคราช เชิงถามความคิดเห็น!
"จะร่วมมือกับพวกเราหรือไม่ ล่ะ ท่านเอรยานะ"พญาวิกาฬปักษ์สี ตัดสินใจถามสหายนาคราช หลังจากที่จดจ้องมอดดูกันอยู่ ซักพักใหญ่
(ความจริงท่านพญาทั้งสี่นั้นเป็นสหายกัน...กล่าวคือเป็นเพื่อนรักกัน ย่อมรู้จักอัชฌาสัยของกันและกันดี...เพราะบิดาของท่านทั้งสี่เป็นบริวารของท้าวสักะเทวาธิราชเจ้า เคยติดตามบิดาไปร่วมงานมหาสมาคมบ่อยๆ)

ท่านพญาเอรยานะนาคราชนั้น เป็นผู้สุขุมรอบครอบ เมื่อพิจารณาลำดับเหตุการณ์ดังกล่าวแล้ว รำพึงในใจว่า...สหายเราทั้งสามนี้!เห็นนางโกมาลิกะแล้ว คงเกิดความกำหนัดอย่างรุนแรง ชะรอยคงวิวาทกันเพื่อแย่งชิงนาง
เป็นแน่แท้...โอ้ อนิจจา!ไฟกำหนัด มันทำนรชนผู้มีปรีชาญาณ ให้มืดบอดได้ เห็นปานฉะนี้เชียวหรือ?...ท่านพญาเอรายนะนาคราช ผู้ประเสริฐ รำพึงในห้วงมโนนึก!

 

เด๋ว..ขอกลับมาบอกศิษย์น้องก่อน.. ในฐานะที่เราเป็นศิษย์พี่น้องร่วมสาบาน
พี่เสียสละให้ศิษย์น้อง...ค้นคว้าหาข้อมูล..และหยั่งกำลัง ตามสบายนะจ๊ะ..สำหรับพี่.แว๊บ.บบบบบ

 

งัีนไปนั่งสมาธิ..ต่อดีก่า..ต้องหาตัวให้เจอ ไม่งั๊นไม่กล้าโทงเทง..
เล่นมาแอบดูกันซะขนาดนี้ เอาให้ตากุ้งยิงกันไปข้างหนึ่งเลย..

 

ดีค่ะอย่าแอบเลยค่ะ