เนื่องจากกระผมใกล้จะเลิกกับภรรยาเนื่องจากข้าพเจ้าเหมือนมีศีลธรรมมากขึ้น

กระผมได้คุยกับภรรยา เขาบอกว่าเขากลัวไม่มีความสุขถ้าคบกับข้าพเจ้า เขากลัวข้าพเจ้าไม่เฮฮา ร่าเริงเหมือน เด็กวัยรุ่นทั่วไป เขากลัวไม่มีความหวาน อันตัวข้าพเจ้าแต่ก่อน ก็เป็นวัยรุ่นทั่วไป มีกินเหล้า มีกามอารมณ์ แต่ตอนนี้ ไม่ได้กินไม่ได้ยึดติดในกามมากแล้ว ทำสมาธิยิ่งทำมันเหมือนยิ่งเข้าใจสัจธรรมในโลกยิ่ืงขึ้น บางครั้งข้าพเจ้าก็ไม่ได้มีสติเพื่อสงบแต่ข้าพกลับใช้สติ ไตร่ตรองปัญหาต่างๆของข้าพเจ้า ไม่มีอาลัย ต่อ ภรรยาของข้าพเจ้า เลย ตอนนี้ ข้าพเจ้า 21ปี แล้ว แฟนข้าพเจ้าอายุ28 ข้าพเจ้าอยากให้แฟนของข้าพเจ้ามีธรรมมะ อยู่ในหัวใจมั้งแม่ว่า จะหมดบุญต่อกันแล้วก็ตาม แต่เขาจะเป็นคนจิตไม่สงบ ตัวข้าพเจ้าควรจะปล่อยเขาไปตามเวรกรรม หรือไม่ ควรปล่อยวางเลยหรือเปล่า

อันตัวเขาตัวเราใช่เจ้าของ ปล่อยจำจองไปกับเวรกรรม
ธรรมใดที่เคยได้ทำ กรรมใดที่เคยได้ก่อ
ขอผลนั้นตัดสิน ด้วยเถิด...

 

อันตัวเขาตัวเราใช่เจ้าของ ปล่อยจำจองไปกับเวรกรรม ธรรมใดที่เคยได้ทำ กรรมใดที่เคยได้ก่อขอผลนั้นตัดสิน ด้วยเถิด...
คุณเดินทางถูกแล้วนี่คะ โมทนาบุญด้วยค่ะ
ขอให้ถึงจุดหมายปลายทางตามที่หวังไว้นะคะ<!-- google_ad_section_end -->

 

ลองพาเขาไปทำบุญ รักษาศีล บ้างหรือยังครับ พาไปฟังพระเทศน์ เรื่องกฏแห่งกรรม ศีลธรรม หรือลองให้เขาอ่านหนังสือธรรมมะที่คนทั่วไปอ่านเข้าใจได้ง่าย คนที่ยังไม่รู้ ต้องให้เขาเชื่อเรื่อง กฏแห่งกรรมก่อน ว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ให้กลัวบาป ให้ทำบุญ ทำชั่วตายไปนรก ทำดีไปสวรรค์ นี่คือเริ่มต้น ถ้าเขาเข้าถึงจุดนี้ได้ เรื่องการพัฒนาจิต ก็จะตามมาเป็นขั้นๆ แต่ถ้าลองทำทุกวิธีแล้วเขาไม่รับเลยก็คงต้องปล่อยไปตามกรรม.. ลองตรองดู

 

เนื่อง จากข้าพเจ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต่างคนต่างอยู่ ภรรยาข้าพเจ้าได้ไปอยู่ต่างประเทศ แต่ข้าพเจ้าอยู่ที่ไทย จึงอาจจะห่างเหิน ไปมาก ทุกวันนี้ตัวข้าพเจ้า มักจะพูดเหตุผลมากกว่าเล่นมุข แบบหวานๆซะมากกว่า ซึ่งข้าพเจ้าได้เปลี่ยนไปเอง ซึ่งมันอาจเป็นผลดีกับตัวข้าพเจ้าเอง แต่อาจจะเป็นผลเสียกับตัวเขาหรือเปล่าหล่ะท่าน

 

" ผู้เข้าถึงธรรมโดยชอบ ย่อมรุ้จักหน้าที่ตนโดยชอบเช่นกัน "

ขออนุโมทนาสาธุการบุญทั้งหมดทั้่งมวลครับ

 

สรุปใครจะทิ้งใครครับ

 

เขาจะทิ้งผม

 

คนทิ้งแฟนไม่ว่าชายหรือหญิง ก็คือ คนเลว ขอโทษนะครับว่ากันตามตรง

ทำใจ ปล่อยวาง เข้าอยากจะไปทำชั่วทำเลวที่ไหนก็ไป เพราะ สามีใหม่ของเขาคบกับเขาไปก็ไม่ดีหรอก เพราะตัวเขาไม่ดีจะไปอยู่คบกับใครก็ไม่ดี ก็เพราะความดีอยู่ที่ตัวเขาถ้าเขาดีเขาจะไปที่ไหนหรือคบกับใครก็ดีไปหมดนั่นแล่ะ และคนดีๆเค้าก็ไม่ทิ้งแฟนด้วย

 

ตอนนี้ผมก็แผ่เมตตาบอกบุญกุศลที่ทำขอให้เขาได้รับและอย่ายึดติดในทางโลกมากนัก เหมือนตอนนี้เขาก็คุยดีกับผมมากขึ้น เหมือนจะสงบลง แล้ว ฉะนั้นไม่มีอะไรแล้วนะครับทุกท่าน

 

อาจเป็นเพราะเวรกรรมที่ผูกพันกันมาต่างสิ้นสุด ต่างคนต้องแยกไปรับกรรมที่แตกต่าง กันออกไป จึงเป็นดังนี้ ทุกอย่างล้วนต้องเปลี่ยน อนิจัง ทุกขัง อนัตตา อัตตาย่อมหาย เป็นธรรมดา เมื่อใจวาง ไม่ดิ้นรน ไม่รับ ไม่ผลัก ย่อมเข้าถึงความสุขกาย สุขใจ... สุขใจ ใจเย็น เป็นสุข .....เราไม่อาจรั้งอะไรได้เกินความธรรมดาของธรรมชาติ ขอให้เข้าถึงสุขนะจ๊ะ

 

เกิดมาแสนๆชาติ ก็อาจจะมีภรรยาเป็นแสนๆคนเช่นกัน

ชาตินี้มีแล้วเลิก ก็ไม่เห็นแปลกตรงไหน

 

สุดแท้แต่บุญทำกรรมแต่ง...
สาธุท่าน จขท อายุยังน้อยคิดได้และมีสติครับ :>

 

มีแน่ครับ คุณยังรักเค้าอยู่นี่

แล้วไอ้สภาวะที่คุณเป็นอยู่นะผมไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่ผมเข้าใจละ แต่พูดไม่ถูก ไม่ใช่ว่าจะ มีศีลมีธรรมมากขึ้นหรอก เอ..อธิบายไม่ถูกง่ะ อันเป็นเรื่องปกติของคนจะเลิกกันของที่เสียใจ

แล้วอีกอันนึงคือคนปฏิบัติธรรมแล้วได้ อ่านใจได้ระดับนึง แล้วจะไปเจอช่วงที่ว่า คล้ายๆแบบคุณเลยแต่จะดีกว่าคือเค้าปฏิบัติธรรมแล้วได้ญาณ แล้วจะเข้าสู่สภาวะหมดกิเลสไม่ต้องการอะไรปัญญาณนี่สุดๆใจนิ่งสงบมากๆ ถ้าคนที่สำเร็จญาณแบบนี้แล้วนะัหลงคิดว่าตัวเองบรรลุ....เมื่อไรก็ก็จะไปทางผิดสักพักนึงแล้วค่อยกลับมาใหม่

 

ผมอยากให้เขาเป็นคนดี ไม่ยึดติดในทางโลกมากเกินไปเปรียบกับเมตตา มากกว่าถ้าเลิกกันผมก็ไม่ได้เสียใจมากหรอกครับ ก็ปลงอยู่แล้ว แต่ที่สักวันมันก็ต้องมีจากลาไม่เลิกลาก็ตายจากกัน อยู่แล้ว และ ไอหัวข้อกระทู้มันพิมตกไปตัวหนึงคือเหมือนผมเป็นคนมีศีลธรรมมากขึ้น เพราะปกติผม ก็ วัยรุ่นมหาลัย เที่ยวเล่น กินเบียร์เหล้าปกติ ครับ ไม่ได้บอกว่าตัวเองมีบุญมากขึ้นครับ

 

สุดแต่ฟ้าจะกำหนดค่ะ อนาคตอาจจะเจอคนที่ดีคนที่ใช่กว่านี้ก็ได้

เคยมีคนบอกว่า ฟ้ามักส่งคนที่ไม่ดีมาให้เรา ให้เราเสียใจก่อน ถึงจะส่งคนดี ๆ มาให้เราเจอภายหลัง เพื่อที่เราจะได้เห็นคุณค่าของความสุขนั้นมาก ๆ

ยังไงก็โชคดีนะคะ เป็นกำลังใจให้

 

จะให้ปิดกระทู้เลยไหมครับ หรือ เปิดเอาไว้ให้เป็น ศึกษาแก่ ท่านอื่นๆที่มีปัญหาได้มาอ่าน
ไม่มีใครจะช่วยเราได้มากกว่า ผลบุญ ผลกรรม เท่านั้น เลยจริงๆนะ

 

สรุปว่า ภรรยาอาจจะมักมากในกามคุณ มักมากในจริต ในลาภยศสรรเสริญ ในวัตถุนิยม ในโลกนิยายโรมานติก ในความหวานและจะเลิกกับคุณ....
..ก็สุดแล้วแต่เขาตัดสินใจ....
ส่วนเราก็ต้องตัดใจ....สมมุติกามเราลดลงแล้ว...ก็อยู่คนเดียว ทนไม่ไหวก็ช่วยตนเองหรือไปหาหญิงบริการ...ก็จบ....
...แต่อย่าไปทิ้งเขาก่อน เป็นใช้ได้ และถ้าเขาไม่ไป จะอยู่ต่อ ก็ต้องทนๆๆกันไป

 

เรื่องราวคุณไฮดรากับผมคล้ายกันมากเลย ผมแทบไม่ยี่หระหรืออาลัยกับเรื่องทางโลกแล้ว อาจจะเพราะชีวิตที่ผ่านมามีแต่ปัญหาจนเบื่อทางโลกเต็มทนถึงขั้นสงสัยว่าทำไมโลกนี้คนนิสัยไม่ดีเยอะจัง ภรรยาผมไม่สนใจทางธรรมเอาซะเลย ดูจะหมั่นไส้คนใฝ่ธรรมเสียด้วย

ที่ต่างกันคงเป็นเรื่องอายุ(ผมเป็นตาของหลานแล้ว)และผมกับแฟนยังอยู่ด้วยกัน(ไปงั้นๆ)

 

หลายท่าน ประสบปัญหาแบบนี้่เยอะครับ (รวมทั้งตัวผมเองด้วย)

ไม่ว่าทั้งท่านหญิงและท่านชาย ทั้งฝ่ายสามีหรือฝ่ายชายไฝ่ธรรมะ แต่ฝ่ายภรรยาหรือฝ่ายหญิงจะไฝ่เรื่องทางโลกมากกว่าธรรม หรือ ไม่ได้ไฝ่ทางธรรมเลยแม้แต่น้อยซ้ำยังจะมีอคติกับธรรมะด้วยซ้ำ

ในทางตรงกันข้าม ฝ่ายภรรยาหรือฝ่ายหญิงไฝ่ในด้านธรรมะ แต่ฝ่ายชาย กลับไม่สนใจ ทั้งยังทำตัวตรงกันข้ามกับศีลธรรมอันดีงาม เช่น กินเหล้า สุบุรี่ เล่นการพนัน เจ้าชู้ ฯลฯ



ถ้าเรารักคู่ของเราจริงๆ (คือ เมตตา ปรารถนาอยากให้เขาได้ดี ทางธรรม ไฝ่ธรรมะ ทำจิตให้สูงขึ้น) เราจำต้องมีความอดทนในการ สอน หรือ บอก เขา อย่างมาก
เราต้องสอนด้วยความเมตตาจริงๆ ใจเย็นๆ ในการสอน และที่สำคัญต้องทำตัวเป็นตัวอย่่างที่ดีให้กับเขาด้วย

แต่ไม่มีใครกล้ารับประกันว่า ถ้าทำตามวิธีนี้แล้วจะได้ผลร้อยเปอร์เซนต์ แต่ถึงจะไม่ได้ผลร้อยเปอร์เซนต์ แต่อย่างน้อยก็ต้องมีอิทธิพลต่อชีวิตเขาบ้าง ไม่มากก็น้อย


จงจำไว้ว่า เราสอนคนอื่นแล้วคนอื่นไม่เชื่อฟัง บอกเขาแล้วเขาไม่ทำตาม
จงกลับมาดูตนเองว่า บางครั้งเราก็ทำตามที่เราสอนตัวเองไม่ได้เหมือนกัน

กมฺมุนา วตฺตตี โลโก. - สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม.
จงวางอุเบกขาเถิดครับ

 

มันคงเป็นกรรมละมั้งครับ
การที่จิตใจ 2 แบบจะมาอยู่ด้วยกันนั้นเป็นไปได้ยากยิ่ง
คนนึงมีจิตใจธรรมะ แต่อีกคนกลับไม่มี เหมือนน้ำกับน้ำมันที่เข้ากันไม่ได้
แล้วยิ่งในปัจจุบันนี้มนุษย์เรานั้นหลงไหลใน รูป รส กลิ่น เสียง กันซะส่วนใหญ่
กิเลสก็ยิ่งหนา ยิ่งเราเป็นคนที่มีธรรมะเป็นที่ตั้งแล้ว หากจะคุยกับคนสมัยนี้ยากมากครับ
เขาจะมองเป็นเรื่องไกลตัว งมงาย เสียเวลาไปซะหมด ฉะนั้นที่ท่านถามมาว่าควรปล่อยวางหรือเปล่า ผมขอเสนอความคิดเห็นว่าควรปล่อยวางเสีย หากท่านจะมุ่งเข้าสู่กระแสพระินิพพานจริงๆ จะต้องละสิ่งเหล่านี้ให้ได้ครับ
เจริญในธรรมครับ