ช่วยผมด้วย....ท่านผู้รู้ทั้งหลาย

เนื่องจากผมเป็นคนคิดมากครับ นอนไม่ค่อยหลับ บางครั้งจะมีอาการปวดหัวอย่างมากครับ อาการแบบว่าความคิดมันรั่วครับ รั่วจริงๆมันคิดไปเองแบบหยุดไม่ได้ครับ รู้สึกทรมานมากครับ(เริ่มเข้าใจเวลาคนเครียดแล้วคิดสั้นเลยครับ) ผมพยายามตั้งสติดีๆก็ไม่หายครับ จึงต้องลุกขึ้นมาเดินไปเรื่อยๆครับ เดินวนไปวนมาเป็นชั่วโมงเลยครับจึงจะบรรเทาลงได้ ผมคิดว่าถ้าผมควบคุมตัวเองไม่ได้ในคืนนั้น ผมคงจะสติแตกเป็นบ้าไปแล้วครับ สาเหตุผมพอรู้ครับว่าเกิดจากอะไร เพราะผมเล่นบ้าอจินไตยไปทุกเรื่องเลยครับ บ้าอย่างมาก ซึ่งแท้จริงเป็นสิ่งที่ไม่ควรคิดเลยครับดั่งที่พระพุทธองค์ทรงห้ามไว้(ถึงจะรู้ว่ามันไม่ดีแต่ก็ยังคิดจนได้) แต่มันเป็นไปแล้วครับ - - เกือบบ้าไปแล้วด้วยดีที่ยังกลับมาทัน ผมควรทำยังไงดีครับในเมื่อหลงทางมาขนาดนี้แล้ว แล้วผมควรจะทำอย่างไร ตรงไหนก่อนดีครับ เพราะผมไม่อยากหลงทางอีกแล้ว กลัวผลที่ตามมาจริงๆ

ปล.เลิกคิดกันได้แล้วเถอะครับ เรื่อง วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของฌาน วิสัยของกฎแห่งกรรม วิสัยการมีอยู่ของโลก ถ้าคุณไม่อยากเข้าถึงอารมณ์ของคนคิดสั้นก็เลิกคิดเถอะครับ

 

ความคิด เป็นที่อยู่ของ อวิชชา
หากยังมีความคิดอยู่ อวิชชา ยังแทรกได้

ผมไม่แน่ใจว่า ไปอ่านมาจากระทู้ไหน ในเวบพลังจิต นี้แหละ
เมื่อ(หลายปีละตอนเริ่มเข้าวงการใหม่ ดูที่ยูเซอร์)ก่อนผมก็คิดมาก คิดมากจนนอนไม่หลับ 3วัน2คืน แล้วคืนที่ 3 ก็คิดได้ว่า คิดไปก็เท่านั้น เรายังไม่ได้ไปไหนเลยไม่ได้ทำอะไรเลยตั้ง 3 วันแล้ว คิดได้เช่นนั้นก็ปลงมันเสีย ตายก็ชั่งมัน ไม่คิดมันละ ถ้ามันจะรู้เดียวมันก็รู้ของมันเอง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิน แหละ ปัญญาจิต กับ ความคิด มันคนละตัวกัน

 

ขอแนะนำ..ให้เลิก

ทำตัวทำจิตใจแบบปกติธรรมดา..คนเราขอให้มีสติก็พอ..ถ้าเป็นไปได้..หันมาสนใจอะไรที่เกี่ยวกับความดีความถูกต้อง..ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนเรื่องการงานฯลฯ
ยกตัวอย่าง..ทำงานเต็มที่..เลิกตอนเย็น..ยังพอมีเวลาเหลือ..หันมาขายของดู..จะรู้สึกว่า..สนุกกับการค้าขาย..หรือถ้าขายไม่ดี..ต้องคิดว่าปรับการขายอย่างไร..สมองไม่ว่าง..ไม่ฟุ้งซ่าน..

 

อาการเหมือนผมเลย จนทุกวันนี้เรื่องคิดมันชินไปซะแล้ว นอนไม่หลับทุกวันเลยต้องกินยา
อาการอย่างนี้รีบไปหาหมอเลยดีกว่า ก่อนจะคิดไม่ตกมีอันเป็นไป (ผมผ่านศึกกับเหล่าเทพมาเยอะเลยรู้ดี)

 

ลองใช้วิชาสะกดจิตตัวเอง...โดยวิธีการคือ...พูดบอกตัวเองซ้ำๆไปเรื่อยเช่น "หยุดคิด หยุดคิด" "จงนอน หรือ ง่วงนอน " ทำซ้ำไปเรื่อยๆ
ผมเคยทำแล้วได้ผล แต่อาจจะต้องใช้เวลา และอดทนในการทำสักหน่อย โดยเฉพาะช่วงแรกๆ

 

ซื้อยาคลาดเครียดมากินซักเจ็ดชุดน่าจะหายขาดได้ครับ เจ็ดชุดก็พอนะครับถ้ามากกว่านั้นมันจะติดครับ จากคนทีเคยพบประสบการเดียวกันครับ ก่อนที่จะสาย เพราะอาการเช่นนี้ถ้าเป็นแล้วจะรุนแรงขึ้นเรื่อยไป ต้องสะกัดไว่ก่อนนะครับจากคนที่หวังดี

 

งง!! ก็ตรง ป.ล. นี่ล่ะ :'(
ตกลงจะให้ช่วยรึปล่าว
คนที่ไม่เลิกคิด ผ่านมาได้และไม่บ้าก็ยังมีอยู่นะ

 

ก็ไม่ต้องคิดซิไปยากอะไร พอมันจะคิดก็คิดว่ารู้ไปมันได้ประโยชน์ไรขึ้นมา ไม่ก็บอกกับตัวเองว่า หยุด พูดเป็นน้ำเีสียงแบบหนักแน่นก็ได้ ไม่ก็หาคำอะไรมาบริกรรมเล่นไปเดี่ยวมันก็นอนไปเอง

 

ขอบคุณมากครับทุกท่านที่แนะนำ

 

...........เป็นความสงสัย หรือ วิจิกิจฉา ที่ยังหาคำตอบไม่ได้.....ถ้ายังมีความคลางแคลงเรื่องขันธิ์ห้า(ไม่แจ่มแจ้ง)...ถ้ารู้เรื้่องขันธิ์ห้า ความสงสัย จะหมดไปครับ...รูปคืออะไร เวทนาคืออะไร สัญญาคืออะไร สังขารคืออะไร วิญญานคืออะไร...ลองไปศึกษาดูครับ.....แต่ถ้าต้องการความสงบเลย ลองดูอานาปานสติ(รู้ลมหายใจเข้า-ออก)....สรุปถ้าเข้าใจเรื่องขันธิ์ห้า คำว่า อจินไตยหมดไปได้เลย.................

 

ถ้าวันไหนคิดมาก ก็ลองไปฟังเพลง ออกไปเที่ยว เต้นแอโรบิค เตะบอล อาบน้ำ เดี๋ยวมันก็สงบเองแหละครับ

 

อาการเดียวกับผมเลยครับ.ลองใช้วิธีผมดูครับเพราะผมใช้แล้วได้ผล คือ ก่อนนอนให้หลับตาลงแล้วใช้ผ้าสะอาด เช่น ผ้าขนหนูผืนเล็กๆมัดรอบดวงตา,มัดให้แน่นกระชับ.ตอนแรกอาจรำคาญหน่อยใช่บ่อยเดี๋ยวก็ชินครับลองดู.

 

เวลาอยู่ในวังวน ของความคิด
จนมันคิดไปเอง หยุดไม่ได้
จนต้องการ จัดการกับมัน
ให้กลับมาอยู่ที่ "ความรู้สึก" ในร่างกาย
"ความรู้สึก" ที่ไม่มีคำพูด ไม่มีชื่อเรียก

มีหลายวิธี

เดินไปมา ก็ดี
สนใจ ความรู้สึก ที่ฝ่าเท้า
กรณีตกอยู่ในภวังค์ของความคิดแบบนี้
ไม่ต้องพูด ว่า ยก ย่าง หนอ
ไม่ต้อง ให้มี พยัญชนะ ใดๆ หลุดออกมา ทั้งในใจ และจากปาก
ให้มี แต่ความรู้สึก ที่ไม่มีคำพูด

หรืออาจใช้พัดลม เปิดใส่หน้า แรงๆ
แล้วสัมผัส "ความรู้สึก" บริเวณหน้า ที่โดนลมเป่า
ไม่มีคำพูดใดๆ ในใจ

หรือกราบ เบญจางคประดิษฐ์ อัษฎางคประดิษฐ์ ฯลฯ
สัมผัส ความรู้สึก ตามจุดที่กระทบพื้น
โดยไม่มีคำพูด

พึงพอใจ
กับกริยาเรียบง่าย
เล็กๆน้อยๆ
ที่ตนทำได้
นะจ๊ะ

 

ก่อนอื่นเลยคือ ตั้งสติแล้วอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุดนะจ้ะ ไปหากิจกรรมทำจะได้ไม่ฟุ้งซ่านค่ะ

 

คิดมาก คิดไม่ตก ถ้างั้นก็ต้องนี่เลย



<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/FgnINd8XLRQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ไปเตะบอลซะนะ เล่นกีฬาหนักๆ ออกไปทำนู้นทำนี่ ถ้าไม่รู้ที่ไป มานี่.. จะพาไปรับจ้างดำนา ฝนกำลังดี ปีนี้พระโคกินหญ้า น้ำท่าอุดมสมบูรณ์ พักเที่ยงจากงานนา จะำพาไปหว่านแห เอาปลากิเดิดมาต้มส้มใส่แม่เป้ง

 

เอ็งก็แบ มือที่กำอยู่เสียสิ โยนทิ้งเสียให้หมด
ในโลกนี้ไม่มีอันใดดอก เพื่อให้ได้มา
เอ็งไม่เห็นหรือว่า
ความไม่รู้ก็มีความงามของความลึกลับ
ที่ไม่อาจจะล่วงรู้อยู่ที่นั้น
คนบ้าก็คือ คนที่ใช้ความคิดมากเกินไป
แต่เอ็งเห็นหรือไม่ว่า
ความคิดนะมันไปไหนไม่ได้ไกล
นอกจากสิ่งที่เคยรู้แล้ว
ขอบเขตมันอยู่ตรงนั้น ขีดจำกัดมันอยู่ตรงนั้น
แล้วเอ็งจะใช้มันหยั่งความลับของสิ่งที่ไม่อาจจะรู้ได้อย่างไร?
ทำไมเอ็งไม่ลองหันมาหา สิงที่เอ็งอาจจะล่วงรู้ได้อย่าง ความคิด การกระทำ
ความรู้สึก ความสับสนความทุกข์เล่า
เอ็งเข้าใจสิ่งที่ใกล้ตัวพวกนี้แล้วหรือ
ถึงพยายาม จะไปขบคิดสิ่งที่มันไกลตัว
นั้นแล เอ็งสมควรบ้าแล้ว...

 

ทำสมาธิ

คิดแค่ 2 อย่าง พุท โธ

 

มาช่วยช้าไปหน่อย..
..ง่ายๆ.....
..อย่าส่งจิตออกนอก....ให้ดูจิตตนเอง ตัวตนของตนเอง ขันธ์5 เป็นหลัก...จบ.

 

สงสัยอะไรนิดหน่อย

ปีนี้เป็นปีชงของนายป่าว :boo: