เรื่องผีที่สยองที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา....(ผี ม.เชียงใหม่)

ย่อความจาก บันทึกการก่อสร้างมหา

 

ผมอ่านประมาณ40นาทีได้ครับ - -

โอ้ยมึนๆ จะว่าไปแล้ว 3คน ไปที่นั้น แล้วมีคล้าย ทหาร คนใส่ชุดโบราณ เหมือนกับ เหมือนกับคล้ายๆ คล้าย 3กษัตริย์ เมืองเหนือ คงรู้กันอยู่ละ
เพราะผีก็คือ ทหาร คนโบราณ

...

 

อ่านแล้วรู้สึกว่า วิญญานนั่งอยู่ใกล้ๆ อ่านไป ก็เสียวหลังบ้าง ขออนุโมทนาคับ ที่นำมาเล่าให้ฟัง
อ่านแล้ว ขอเรียกสติคืนก่อนๆๆ

 

น่ากลัวจริงๆแหละครับ ถ้าเปลี่ยนจากเพื่อนคนที่หนึ่ง เพื่อนคนที่สอง เพื่อนคนที่สาม เพื่อนคนที่สี เป็นชื่อแทน จะอ่านเข้าใจง่ายกว่า

 

อ่า เคยได้ยินเหมือนกัน เราลูกช้างมอชอ มีปีหนึ่งที่มีข่าวว่ามีเด็กวิศวะจมน้ำอ่างแก้วตาย เพราะแบบนี้หรือเปล่านี่...

 

ไม่ใช่เพราะแบบนี้หรอก
อันนี้มันเรื่องแต่ง

 

ผมจบม.ช.จ้ะ
อิอิ
แล้ววิธีที่ใช้กับลักษณะของผีก็ไม่ค่อยแมทช์กันด้วย
การเอาจิตรบไปแผ่เมตตาแบบนั้นก็ตายสถานเดียว
อย่าไปเลียนแบบนะ

 

ไม่จริงงะ แผ่เมตตาใช้จิตรบได้ที่ไหน
แผ่เมตตาก็ต้องตั้งจิตเมตตาดิ
ไม่เชื่อก็ไปลองดูเองได้เลยจ้ะ
ป่าช้าเยอะแยะ

 

เรื่องนี้แต่งหลังจากรุ่นที่มีคนเมาตกอ่างแก้วตายเรียนจบไปหมดแล้ว

 

อ่านจนมึนอ่ะ -*-

 

น่ากลัวชิบหาย กรู อยู่ใกล้ๆที่นั้นด้วย เฉียวหลังวาบๆเลย บ้านกรูอยู่หลังหมเลย อ่านแล้วเซง ทามให้กลัว

 

น่ากลัวชิบหาย กรู อยู่ใกล้ๆที่นั้นด้วย เฉียวหลังวาบๆเลย บ้านกรูอยู่หลังมอเลย อ่านแล้วเซง ทามให้กลัว จี๊ด

 

ที่คณะก้อมีสัมภเวสีเยอะครับ ในมอมีทุกจุดแหละครับ
กลัวไปทำไม เค้าต่างจากเรา แค่ไม่มีกายเนื้อให้สัมผัส
ต่างก้อยังวนอยู่ในวัฏฏเหมือนกัน

 

นั่งอ่านอยู่เกือบ ชั่วโมง เพราะตัวเล็กมากเลยต้องเพ่งนิดนึง และไม่ค่อยเข้าใจในบางที่ต้องวนกลับไปอ่านใหม่หลายรอบ น่าจะใช่ชื่อแทนเพื่อนคนที่หนุ่งสองสามสี่ ไปเลย จะเข้าใจดีกว่าไม่ต้องวนกลับไปปะติดปะต่อ แต่เรื่องนี้เราก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน จากเพื่อนที่ เรียน มช. อืม..น่ากลัวดีนะ เล่าซะเห็นภาพถ้าเป็นเราคงรีบจัดการให้เสร็จ แล้วไปบวชสักอาทิตย์เลยล่ะ

 

ขยันเขียนจริง ๆ

 

ไม่ทราบว่าคุณ Bekery Zombie ไปเอาข้อความนี้มาจากไหน หรือ เป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์เอง

เนินที่ในกล่าวไปนั้น ตอนนี้คือ ตึกคณะวิทยาศาสตร์ 9 ชั้น
ผมเห็นพวกที่มักจะบอกว่าเจอผี หรือผีมาหลอกอะไรในมช. ส่วนใหญ๋ก็เป็นพวก ที่วันๆไม่มีอะไรทำ กินเหล้า กร่าง เกเรา ส่วนพวกผู้หญิงก็เป็นพวกที่ ไม่ค่อยทำกิจกรรมอะไร อยู่หอไปวันๆ ตกยินก็ไปเดินดูของ (ชีวิตกลุ่มพวกนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เลย) ผมก็เลยไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เพราะมันสมควรโดนแล้ว .........................

ส่วนไอ้ที่คุณบอกเรื่องอ่างแก้วนะ มันตายกันบ่อยมาก สามปีครั้ง สองปีครั้ง ห้าปีครั้ง จนเป็นเรื่องธรรมดา เพราะเมาเหล้าแล้วจมน้ำ
ส่วนอาคารวิทยาศาตร์เก้าชั้นนั้น คนก็ตายในลิฟท์ ถึงสองคน กรณีเดียวกัน คือ คนเฝ้าอาคารสัพเพ่า(เขียนไม่รู้ถูกหรือเปล่า) ปิดไป โดยไม่ดูคน ลิฟท์จึงข้าง จากวันศุกร์ แล้วก็มาเปิดอีกทีวันจัน ผมไม่แน่ใจว่าเค้าขาดอากาศหายใจหรือเปล่า แล้วไอ้พวกตึกหน้าก็มักจะปิดข่าวเงียบกับระบบห่วยๆ ที่ไม่จัดระบบให้ดี ทุกวันนี้ ลิฟท์ตัวนั้นถูกฉาบ ปิดตายไปแล้ว

และเนินนั้นสมัยเค้าสร้างตึก ก็มีคนงานตายไปสามคน สงสัยถึงที่ตายมั้ง ไม่ว่าอยู่ไหนก็คงจะตายแหละ แต่บังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดี แต่เค้าขุดพบโครงกระดูกเยอะมาก ทำบุญเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว

มีอาจารย์ท่านหนึ่งท่านเกษียรแล้วแต่ท่าน ก็ยังคงเป็นอาจารย์พิเศษในมหาลัย ท่านเล่าให้ฟังว่าสมัยอาจารย์หนุ่มๆ นะ มันเป็นป่าช้าเก่าอยู่แล้ว ไม่ต้องแปลกใจหรอก ยิ่งสมัยสงครามโลก เค้าเอาศพทหารญี่ปุ่นมาเผา บ้างก็เอาไปฝัง บ้างก็ทิ้งกองกันไว้เฉยๆ เพราะมันตายกันทีเยอะมาก คนไทยก็ตาย ทหารญี่ปุ่นก็ตาย

ตีนเขาดอยสุเทพ ทางไปวัดอุโมงค์เมื่อก่อนมีแต่ป่ากับป่า และก็มีลานเล็กๆอยู่ ทหารญี่ปุ่นเคยเอาเครื่องบินมาแอบ แถวนั้น กันอเมริกา กับอังกฤษมาทิ้งบอมพ์ เพราะมันทิ้งระเบิดบ่อยเหลือเกินที่สนามบินเชียงใหม่

สมัยก่อนพม่าบุกได้ทีก็เอาศพไปทิ้ง พวกอยุธายึดได้ทีก็เอาศพไปทิ้ง เชลยศีกบางคนโดนฆ่าตายก็เอาศพไปทิ้ง อย่าบอกว่าคนอยุธยาสมัยนั้นเป็นคนดีอะไร คนดีก็มี คนไม่ดี รังแกชาวบ้านฆ่าคนเหมือนผักปลาก็มี ฆ่าแล้วก็เอาศพไปทิ้งกันแถวนั้นแหละ

เลยไปอีกหน่อยใกล้เชิงเขาเป็นลานประหาร พวกแม่ทัพอยุธยา ที่แพ้ทัพ ตีเชียงใหม่ไม่แตก ก็ตัดหัวกันที่นั่น

ชีวิตผมไม่เคยโดนผีในมอหลอก แต่ผมดูคนที่เจอ มันก็สมควรโดน พวกนี้มีกรรมยังไม่พอ ยังทำตัวไม่ดีอีก สมควรแล้ว คนดีเค้าไม่มีใครทำกันหรอก

 

น่ากลัวจริงๆอ่ะ >"< อ่านไปนั่งขนลุกไป

 

ผี ม.ช. มีเยอะจริงๆ พี่ก้อยเรียนม.ช.ก็บอกเหมือนกัน แต่เรื่องที่อ่านนี่ยาวมากไป บางทีก็งงๆค่ะ

 

ยาวจังอ่านไม่จบเลยขี้เกียจอ่าน..ตัวหนังสือมันเล็กจัง

 

น่ากลัวดี เรื่องจะจริงหรือไม่จริง ก็ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศล ที่ได้ทำมาให้กับสัมภเวสีต่าง ๆ ที่ได้ตายอยู่ ณที่ตรงนั้นนับไม่ถ้วน ให้จงไปสู่สุขติด้วยเถิด ได้ไปเจอหนทางที่ดีกว่านี้ อย่าได้วนเวียนอยู่ ณตรงนั้นอีกต่อไปเลย จงไปตามทางที่ดีที่ควรเดินต่อไปเถอะนะ สาธุ สาธุ สาธุ