ท่านปราถนาเป็นพระพุทธเจ้าเพราะอะไร

ตัวผมตอนนี้ไม่อยากเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตอีกแล้ว รู้สึกว่าท้อใจ เราปรามาส กลัวจะตกนรก ฟังเกี่ยวกับนรกแล้วเหงื่อออก ตกนรกที วันหนึ่ง เก้าล้านปีโดนลงโทษมากมาย เลยไม่เอาอะเป็นพระสาวกดีกว่า

อ่อ ก่อนหน้านี้ที่ผมปราถนาพุทธภูมิเพราะว่า ดูพุทธประวติอ่านแล้วร้องให้ซึ้งพระพุทธเจ้านั้นเป็นคนมีเมตตามาก แล้วซึ้งในธรรมที่พระองค์สอน

แล้วก็รู้สึกว่า ถ้าไปนิพพาน นี่ไปคนเดียวมันก็เหงาๆ น่าจะพาคนอื้่นไปด้วย แล้วก็อยากตอบแทนคุณพระพุทธเจ้าอยากจะช่วย แล้วอยากรู้ทุกอย่าง

แต่ไปๆมาๆ มันเกิดความคิดเลวมากมาย
ไม่ชอบใจเลยไม่เอาอะ

 

sun dog ไม่ได้ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า ไม่รู้ตอบคำถามนี้ได้ไหม

sun dog ปรารถนาตอบแทนพระคุณของครูบาอาจารย์ พ่อแม่ บรรพบุรุษ มิตรสหาย สรรพสัตว์ทุกภูมิ ขันธ์ห้า และสังสารวัฏ ที่ให้โอกาสตนบังเกิดขึ้นและเรียนรู้ทุกข์ในที่แห่งนี้ เกิดมาได้รู้จักพุทโธก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตนี้ ตนปรารถนามอบสิ่งที่ดีที่สุดที่ตนมอบได้ให้แด่สังสารวัฏ จะเป็นพระพุทธเจ้าหรือไม่ sun dog ไม่ได้ใส่ใจจ้า

 

ทั้งหมดขึ้นอยู่กับกำลังใจครับ ถ้ากำลังใจเข้มแข็งก็เป็นเรื่องง่าย ถ้ากำลังใจอ่อนก็เป็นเรื่องยากไป มันเป็นเรื่องปกติธรรมดา ถ้าพระโพธิสัตว์ที่มีกำลังใจเข้มแข็งท่านยอมตายเลยล่ะ ขอให้ได้สร้างบารมีเท่านั้นท่านคิดเสมอว่า ชีวิตเราไม่สำคัญ ชีวิตคนอื่นสำคัญกว่า ท่านถึงยอมตายเพื่อคนอื่นได้ ตอนนี้ผมมีแม่ที่ต้องดูแลอายุ 70 กว่าแล้วเดินเหินก็ไม่สะดวก ผมต้องนอนเป็นเพื่อน ผมไม่ยอมมีครอบครัวเพื่อแม่คนนี้ แม่ก็บอกให้ผมมีครอบครัว แต่ผมไม่เอา ผมอธิษฐานว่า ถ้าหากเลี้ยงดูแม่ให้มีความสุขไม่ได้ ต่อให้สวยเหมือนนางฟ้าผมก็ไม่สนใจ ทุกวันนี้ก็คอยเช็ดเยี่ยวให้เวลาแม่ฉี่แล้วมันเลอะเทอะ คอยเอาฉี่ไปเท และล้าง คอยเช็ดตัวให้ตลอด ตอนนี้ผมอายุ 40 แล้วถ้ามองแบบชาวบ้านทั่วไปแล้วหน้าตาผมดีมากๆ (จากหลายคนมอง) แม้แต่เด็กวัยรุ่นยังมาชอบผมเลยครับ แต่ผมไม่สนใจ ผมอายุ 40 ก็จริง แต่ทุกคนทักผิดตลอดนึกว่าอายุ 30 ต้นๆ ส่วนตอนกลางคืนหลังจากแม่หลับแล้วผมก็เข้าห้องพระปฏิบัติพระกรรมฐานตามปกติ ผมจบป.โทมาเคยเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัย เคยได้เงินเดือนหลายหมื่นบาท สุดท้ายต้องลาออกเพื่อมาดูแลแม่ ไม่มีเงินเดือน ไม่มียศตำแหน่งใดๆอีกแล้ว แต่ที่ยอมลำบากก็เพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่ช่วยรื้อขนสัตว์โลก ทุกวันนี้ผมยอมเอาชีวิตผมทั้งชีวิตยอมแลกกับทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งความสุขของผมทั้งหมด ชื่อเสียง เงินทอง ยอมตายเพื่อให้แม่ผมมีความสุข หลังจากดูแลแม่ตอนกลางวันแล้วก็มาปฏิบัติธรรมนั่งกรรมฐานตามปกติ ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง ทำแบบนี้ทุกวัน อนาคตไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะไม่ยอมท้อถอยต่ออุปสรรคใดๆอีกแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างว่างเปล่าจริงๆ ไม่เที่ยงจริงๆ เพื่อนๆที่เคยไปมาหาสู่ก็จางหายไปเพราะเราไม่เที่ยว ไม่ได้ไปมาหาสู่กัน วันๆขลุกอยู่กับแม่ตลอดเวลา ทุกวันนี้ไม่มีเงินเดือนแม้แต่บาทเดียว แต่ได้จากการติวหนังสือให้กับชาวบ้านพอประทังเท่านั้น ทุกวันนี้ท่องแต่คำว่า ยอมตายๆๆอย่างเดียวขอให้แม่สบายก็พอ ทั้งหมดที่เล่ามาเป็นเรื่องจริง นี่คือสัจจะไม่มีการโกหก การปรารถนาพระโพธิญาณไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เป็นเรื่องที่เอาชีวิตเข้าแลกจริง ยอมทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตส่วนตัวโดยเฉพาะครอบครัว คิดว่าถ้าแม่ไม่อยู่กับเราแล้ว จะออกบวชตลอดชีวิตตอนนี้ก็พยายามรักษาสมาธิที่ได้ไม่ให้เสื่อม ดังนั้น ใครถ้าจะอธิษฐานขอให้ตั้งใจให้ดี ผมอธิษฐานแล้วไม่ถอยกลับเด็ดขาด ขอเอาชีวิตทั้งหมดเป็นเดิมพัน ที่อยู่มาได้ทุกวันนี้ก็เพราะสมาธิเลี้ยงชีวิตไว้ ถ้าไม่มีสมาธิเลี้ยงชีวิตไว้ก็ไม่แน่เหมือนกันว่าจะทิ้งความเพียรนี้ไปหรือเปล่า ผมมั่นใจมากว่าสักวันหนึ่งจะต้องตรัสรู้ให้ได้ มันเหมือนกับว่าอยู่แค่เอื้อมเท่านั้นเอง มันเลยมีกำลังในมากมาย สมาธิก็ดีวันดีคืน วิปัสสนาก็มองทุกอย่างแจ่มใสดีตอนนี้พิจารณาร่างกายว่าร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา พิจารณาแบบนี้จิตใจก็สงบมาก มีกำลังที่จะเพียรเพื่อพระโพธิญาณต่อไป ในภายภาคหน้าถ้าหากได้พบพระอริยเมตไตรแล้ว ขอตัดศรีษะถวายพระพุทธองค์นี่คือการอธิษฐานต่อหน้าพระประธานในโบสถ์และพระธาตุเจดีย์ที่สำคัญต่างๆในประเทศไทย ไม่ทราบว่าท่านไหนบำเพ็ญเพียรแบบไหนช่วยโพสต์ให้ทราบด้วยนะครับ สิ่งที่โพสต์มานี้ไม่ใช่เพื่ออวดอ้าง แต่โพสต์ตามความเป็นจริง นี่คือสัจจะ ไม่ได้หวังใครผู้หนึ่งผู้ใดสรรเสริญ หรือนินทา แต่โพสต์เพื่อให้ผู้ที่กำลังท้อถอยได้เร่งสร้างต่อไป อย่าท้อถอยเลย ความเพียรที่เราทำมันไม่หายไปไหนหรอก
จากรัศมีสีทอง

 

ขอชื่นชมในความกตัญญูของคุณน้ารัศมีสีทองครับ กุลบุตรใดมีความกตัญญูต่อบุพการีผู้นั้นขึ้นชื่อว่าเป็นคนดีครับ ( จำเค้ามาพูดอีกทีครับแต่ชื่นชมจากใจจริงครับ )

 

เฉยๆ ในข้อนี้ครับ ไม่ได้มีความคิดว่าจะเป็น พุทธภูมิ หรือ ปัจเจกภูมิ หรือ สาวกภูมิ เป็นอะไรก็ได้ ยังไม่ได้ปักใจลงไปในข้อใด
คิดแต่ว่า เราจะทำประโยชน์สูงสุด ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่อผู้ที่ยังไม่หลุดพ้นวัฏฏะทั้งหลาย มีเมตตาโดยไม่มีประมาณ เพียงเท่านั้น

แต่ปัจจุบัน ยังไม่ได้อธิษฐานลาพุทธภูมิ ครับ

 

- ขออนุโมทนากับ คุณรัศมีสีทอง อย่างจริงใจครับ

- ทั้งนี้ชีวิตผมก็คล้าย ๆ กับคุณรัศมีสีทอง คือต้องดูแลแม่และป้าที่เป็นอัมพฤกษ์

- ผมเป็นลูกคนสุดท้องในพี่น้องทั้งหมด ๔ คน

- อาชีพรับราชการทหารทำงานด้านธุรการเกี่ยวกับการฝึกนักศึกษาวิชาทหาร

- พี่ ๆ ของผมต่างมีครอบครัวและทำงานต่างจังหวัดกันหมด เหลือผมอยู่ดูแลแม่กับป้าที่
บ้าน แต่พี่ก็ไม่ได้ทิ้งเสียทีเดียวยังกลับมาที่บ้านบ้าง

- ผมยังไม่มีภรรยา แม้จะมีผู้หญิงที่รู้จักและชอบกันหลายคน ด้วยความคิดที่ว่าถ้าแม่ที่ให้กำเนิดเราแล้วเรายังดูแลให้มีความสุขยังไม่ได้ แล้วเราจะดูแลผู้หญิงคนไหนให้มีความสุขได้

- ส่วนเรื่องกรรมฐานผมก็อาศัยได้ทำตอนก่อนนอนและตื่นนอนตอนเช้า แม้จะไม่ได้ณาน
ชั้นสูงแต่ก็ปฎิบัติไม่เลิก

 

สาธุด้วยครับ

ผมก็เหมือนพวกคุณครับดูแลพ่ออายุ 80 ครับเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายครับตอนนี้กำลังกระจายครับ พอดูแลพ่อก็เลยมีกำลังใจครับเพราะว่าต้องทนทุกอย่างนี่แค่เวลาไม่เท่าไรนะคับ แต่กับ พุทธภูมิ ผมยังไม่รู้เลยว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไรบางทีข้ามพุทธกัปก็ได้ เราก็ต้องอยู่เพื่อทุกคนที่รอเราคับ

 

เมื่อวันที่ข้าพเจ้าเข้าใจในความทุกของตัวเองและทุกของการเกิดอย่างลึกซึ้ง
มีความคิดอันหนึ่งด้วยว่า อันบิดา มารดา ญาติ พี่น้อง ผองเพื่อน ผู้มีอุปการะคุณ ทั้งหลาย ไม่ได้เข้าใจในทุก แล้วจะออกจากวัฎฎะ ที่น่ากลัวนี้ได้อย่างไร

จะมีสิ่งใดหนอ ที่จะนำพา บิดา มารดา ญาติ พี่น้อง ผองเพื่อน ผู้มีอุปการะคุณ ทั้งหลาย นับแต่ปัจจุบันชาติ เป็นต้นไป ย้อนไปในทุกภพชาติ ข้ามพ้นภัยอันน่ากลัวนี้ได้

คำตอบเดียวคือ พระโพธิญาณ เป็นสิ่งเดียวที่จะนำพา บิดา มารดา ญาติ พี่น้อง ผองเพื่อน ผู้มีอุปการะคุณ ทั้งหลาย นับแต่ปัจจุบันชาติ เป็นต้นไป ย้อนไปในทุกภพชาติ ข้ามพ้นภัยอันน่ากลัวนี้ได้

อย่ากระนั้นเลย ข้าพเจ้าจักขออาสา ข้ามหลุมถ่านเพลิงอันโชติช่วงตลอด หนื่นห้องจักรวาล เพื่อพระโพธิญาณ อันจะนำ บิดา มารดา ญาติ พี่น้อง ผองเพื่อน ผู้มีอุปการะคุณ ทั้งหลาย นับแต่ปัจจุบันชาติ เป็นต้นไป ย้อนไปในทุกภพชาติ เพื่อข้ามพ้นภัยอันน่ากลัวนี้ให้ได้

นับแต่นั้นมาพระโพธิญาณ จึงเป็นที่ปารถนาของข้าพเจ้า

 

จะให้ตอบแบบเถรวาท หรือ แบบมหายานดีหล่ะ ^^

 

อย่าท้อครับน้อง ถ้ากลัวนรกเเสดงว่ากำลังใจยังอ่อนอยู่นะ ไม่เชื่อหรอว่าอำนาจคุณพระรัตนตรัยจะไม่สามารถพาเราผ่านนรกไปได้ ถ้ากลัวมากเวลาทำบุญให้อธิฐานเสมอนะว่าจะให้คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทรงดลบัลดาลใจข้าพเข้าทุกภาทุกชาติให้รอดพ้นขากนรกทุกขุมเเละการกระทำความเลวด้วยเถิด พอตั้งจิตไว้เเบบนี้ เเล้วก็เดิมต่อไป สิ่งซักสิทธ์นั่งอยู่บนหัว อย่าไปกลัว ใช้ชีวิตทำประโยชน์ให้มากที่สุด เรารักใคร ให้คิดไว้เลยว่าเราจะเอาเขาไปนิพพานด้วย เราจะไม่ไปคนเดียว เรารักมาก รักหลายคน เราจะให้เข้าไปกับเราด้วย หาใช่เพราะปราถนาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ เเต่เพราะหากเราไม่ริเริ่ม ใครจะมาเริ่มให้เรา

 

โมทนากับทุกท่านนะครับ และจงสู้ต่อไป ไม่ได้ลงแต่เราคนเดียวหรอก เขาลงกันมาหมดเเล้ว ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลยแค่นรกเอง เดี๋ยวข้าพเจ้าว่าจะเหมาลงมันหลายๆขุม เห็นเขาบอกว่าลงฟรี อิอิอิอิ

 

คงจะเพราะมีใจรัก(ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา ในการปรารถพุทธภูมิ กันเลยทีเดียว)
(ติดอยู่ในขันธสันดาร สงสัยอธิฐานจิตมาหลายชาติ)

 

ตั้งใจขอขมาพระท่านก็โอเคแล้วครับ ^^

 

เพราะอัศจรรย์ในคุณของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
"อโห พุทโธ" พระพุทธเจ้าน่าอัศจรรย์จริงหนอ!
เกิดปีติ เกิดปราโมทย์ เกิดศรัทธาอย่างแรงกล้า
จึงตั้งปณิธทาน แล้วบำเพ็ญกิจแห่งโพธิญาณนั้นให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป
ตามวาสนาบารมี ที่จะพึงบำเพ็ญได้ อย่างเต็มภาคภูมิ
(อันนี้เป็นความรู้สึกในใจเรา)

 

ดั่งคำที่กล่าวที่ว่า"ถ้าเขามีความทุกข์เราก็มีความทุกข์ด้วย ถ้าเขามีความสุขเราก็มีความสุขด้วย" นั่นคือความแนบแน่นของกำลังใจพุทธภูมิที่วัดจากภายใจจิตใจอย่างแท้จริงแม้แต่พุทธภูมิบางท่านยอมลงนรกเพื่อช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์(พุทธภูมิระดับต้น)ซึ่งนั่นคือกำลังใจที่ต้องก้าวไป...และการรักในพุทธภูมิจากการซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่อันสุดหาประมาณมิได้ของพระองค์และพระฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่ดังในพระไตรปิฎกดังนี้



<CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต</CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" background="" align=center><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD bgColor=#00008b width="100%" vspace="0" hspace="0"></TD></TR></TBODY></TABLE>


อานนท์ จักรวาลหนึ่งมีกำหนดเท่ากับโอกาสที่พระจันทร์พระอาทิตย์โคจร ทั่วทิศสว่างไสวรุ่งโรจน์ โลกมีอยู่พันจักรวาลก่อน ในโลกพันจักรวาลนั้น มีพระจันทร์พันดวง มีอาทิตย์พันดวง มีขุนเขาสิเนรุพันหนึ่ง มีชมพูทวีปพันหนึ่ง มีอปรโคยานทวีปพันหนึ่ง มีอุตตรกุรุทวีปพันหนึ่ง มีปุพพวิเทหทวีปพันหนึ่ง มีมหาสมุทรสี่พัน มีท้าวมหาราชสี่พัน มีเทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นดาวดึงส์พันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นยามาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นดุสิตพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นนิมมานรดีพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นปรนิมมิตวสวัสตีพันหนึ่ง มีพรหมโลกพันหนึ่ง ดูกรอานนท์ นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างเล็กมีพันจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุอย่างเล็ก ซึ่งมีพันจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างกลางมีล้านจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุ อย่างกลางมีล้านจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ดูกรอานนท์ตถาคตมุ่งหมายอยู่ พึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาลให้รู้แจ้งได้ด้วยเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่มุ่งหมาย ฯ อา. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็พระผู้มีพระภาคพึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ให้รู้แจ้งด้วยพระสุรเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมายอย่างไร ฯ พ. ดูกรอานนท์ พระตถาคตในโลกนี้ พึงแผ่รัศมีไปทั่วโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล เมื่อใด หมู่สัตว์พึงจำแสงสว่างนั้นได้ เมื่อนั้นพระตถาคตพึงเปล่งพระสุรเสียงให้สัตว์เหล่านั้นได้ยิน พระตถาคตพึงทำให้โลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาลให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง หรือพึงทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมาย ด้วยอาการเช่นนี้แล ฯ เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสดังนี้แล้ว ท่านพระอานนท์ ได้กราบทูลว่า เป็นลาภของข้าพระองค์หนอ ข้าพระองค์ได้ดีแล้วหนอที่ข้าพระองค์มีพระศาสดาผู้มีฤทธิ์มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่านพระอานนท์กราบทูลอย่างนี้แล้ว ท่านพระอุทายีได้กล่าวกะท่านพระอานนท์ว่า ดูกรอานนท์ ในข้อนี้ท่านจะได้ประโยชน์อะไร ถ้าศาสดาของท่านมีฤทธิ์ มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่านพระอุทายีกล่าวอย่างนี้ พระผู้มี-*พระภาคได้ตรัสกะท่านพระอุทายีว่า ดูกรอุทายี เธออย่าได้กล่าวอย่างนี้ ถ้าอานนท์ยังไม่หมดราคะเช่นนี้ พึงทำกาละไป เธอพึงเป็นเจ้าแห่งเทวดาในหมู่เทวดา ๗ ครั้งพึงเป็นเจ้าจักรพรรดิในชมพูทวีปนี้แหละ ๗ ครั้ง เพราะจิตที่เลื่อมใสนั้น ดูกรอุทายีก็แต่ว่าอานนท์จักปรินิพพานในอัตภาพนี้


</PRE>
จบอานันทวรรคที่ ๓

มีคำกล่าวกันว่าสรรพสัตว์หลายๆน้อยใหญ่ที่ได้ได้รับรู้ถึงฉัพพรรณธรังสีเช่นแม้แต่มดตัวเล็กๆยังอยากปรารถนาพุทธภูมิ......

 

;aa41ขอให้ทุกท่านสำเร็จผลในสิ่งดีงามอันพึงปรารถนาทุกประการด้วยเทอญ..สาธุ;aa24(kiss)

 

เพราะอยากช่วยทุกดวงจิต
ตอนที่เห็นพระพุทธเจ้า ในสมัยที่เกิดทันยุคที่มีพระพุทธเจ้า เมื่อเห็นว่าพระพุทธเจ้าสามารถนำพาดวงจิตให้พ้นจากทุกข์ได้จริง ได้มากกว่าการเป็นพรหมช่วยสรรพสิ่ง การเป็นพรหมแม้นจะได้ชื่อว่ามีบารมีมาก ก็ไม่สามารถช่วยผู้อื่น ได้เหมือนเป็นพระพุทธเจ้า

 

ส่วนตัวผมแล้วอยากท่องเที่ยวไปตามวาระต่างมากกว่าครับ ไม่อยากอยู่นิ่ง อยากช่วยคนตามวาระที่เราต้องการและใจเราเป็นสุขครับ ไม่หลงกระแสยึดติดแบบ บ้างมงายครับ


ผมยังงงว่าสังคม เราไม่ยึดติดลัทธิหมอผี กันทุกปีทั้งที่มีพระอรหันต์อยู่แล้วทุกภาคนะครับ
ยังงง เลยว่าเราทำบุญมามากจริงหรือไม่ครับ เพราะความรับผิดชอบในหน้าที่ การเข้าใจการงานต่างของคนในบ้านเราพัฒนาไปช้ามากครับ

 

อนุโมทนาสาธุ พระโพธิสัตว์บารมีต้น หนทางของท่านยังอีกยาวไกล สู้ๆนะท่าน ส่วนผมไปละ ผมตัดช่องน้อยแต่พอตัว สาวกภูิมิครับ ผมอธิษฐานเสมอ ว่าขอให้ผมได้บวชตามกำหนดการเดิม และขอให้ผมได้ถึงพระนิพพานในภพชาตินี้เท่านั้น ผมขออธิษฐานไม่เข้าร่วมศาสนาของพระศรีอาริยเมตไตรย ผมจะขอเป็นสาวกของพระโคตะมะสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นี้พระองค์เดียวเท่านั้น ตอนนี้ผมก็ดูแลแม่ที่ป่วยเช่นกันครับ ปฏิบัติไปด้วย ชีวิตนี้ผมทำอยู่แค่นี้แหละ รอวันได้ทำตามฝันครับ

 

จริงๆ แล้ว เรื่องที่คุณกลัว มันต้องเจออยู่แล้ว แต่ถ้าคุณมั่นใจ ว่าตั้งใจจะทำความดีต่อไป สุดท้ายมันก็เต็ม เมื่อใดที่กำลังใจคุณตก ขอให้คิดว่าเราตั้งใจช่วยสรรพสัตว์ แค่นี้ มันก็จะมีแรงสู้ต่อไป